Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

711쪽

κακον, σπερ δε αλλαις Πολλαῖς ρήσεσι , ὀ κοινον π0λλω νώς ῖδιον γράφοντος αυτου, διὰ et μη δυνασθαι ΠερH. Gβειν,ενὶ λόγω καθόλου τὴν διδασκαλίαν ἐστι di et κοινον εν αὐτοῖς ολυιον, χολῆς πολλὴν ἐνωσιν, ως κλονον ψοθρυν κρισίμως ἐπὶ Πολλων γινόμενον νοσημάτων, ου ψερονοιν οι καrαζηρανθέντες ἴτε γος Ουr γαστρὸς εκκρισιν Ουιε ἰδρωτας ουιε παρωrίδας μεγάλας η τι των αλλων Πο- σκημμάι- . . oυr γάρ et o τὰς ἐν τοῖς των Πιδημιων Ῥ- υράθου vocant caprarum dejectiones; iunt autem hae siccae atque id quod excernitur propria si una scr1ptione rotundum circumlucturia citi existit Quum agitur uis hoc iacto Icci edi circumducta le)ecem V in spiras voluta appellantur fiuntque tali et quod plusculo tem pore retineantur et propter copiam igneae caliditatis di itur praeterquam Pio talia existant, nigra quoque suerint flagrantem ardente Olue circa medium corporis assectionem esse declarant , alque ob id mala existunt Ser moni adiectum est et per nares en Pti malum; 'eluti in aliis multis dictionil u. tarda enim quod multorum coni mune est tanquam proprium rauctore; quod sermone uno nivei tali doctrinam ioni preliendere non pollit hit

autem comtiui ne in ipsis tale Bilis vacuationem multam tanouam quassationem Veli ementem atque Imultis In morbis commode factam non sustinent praesiccati neque gorem neque alvi .Xcietionem neque sudores ne Ple paroti

das ins gnec vel quempiam Hecubitum alium. Ita enim

712쪽

minores, ut vixi, tanqiram nillil juvanites, vel majores tanquam sustinem nequeant. Sanguinis Ida Pae eriaptiones la o modo non ferunt, qui ante sunt arefacti. Talis atltem est praedicta assectio, quum ne uni PDdem per in OrbiIδNilla, In spiras carciam ducta exeant X crementa neque ea

Iana plici lex se clina medici diligentia et operatione vel per clysterem vel per glandem nempe haec oratio ad necessItatem tale quippiam ostendit. XLI. Quibus lumborram dolor diuturnus iam asu fasi Noso, bis e radent, malum. Num et his tremores funt Sed et Vox ut in rigore Onoicua. Buisus concurso dictorum symptomatum ecproprIO constat inini tu, non Iooica est; atque ob id ipse quoque de io addubitans inquit an et hii tremor sit Malam

713쪽

πολλῶν δε καr Την σφυν κειμενων μορίων, δ6λον Io νεπι τοῖς εἰρημεὶ οι το πεΠονθός εστιν, εφ' ω et αλγημα διαμενε μεχρι 0λλοὐ και ὀ καύμα τυ ασῶδες οὐ παύεται διακρίνειν υν προσῆκε τοῖς αλλοις σημείοις εἰ μενουν υ νεφροὶ πεΠόνθασιν, ε μαθες πως χρὴ γινώσκειν διούρων τα και αὐτους. εἰ δε τις των νt αυδα μυῶν η κατὰ vero ait concursionem de ea re non dubitans quod unal oriam dolor una cum aestu astidioso dilati iis maneat: sudatiuncula aulei his adveniens certiorem essicit prae cognitionem. Sive nauuiue sit dorem exiguum toto fieri Corpore ab φιδρωσεως nomine gnificari intellexerimus, signum bonuna non est, tuum ab eo et si non lumborum dolorem , certe fastidio siti aestiam solvi oportebat; sive sudores eos qui circa ita oracem caputque sunt intellexeramus, Juod perpetuo hi mali sint constat, acultatis inbecillitatem vel in iis partibus copiam indicantes. Ob

Ilaec quidem omnia praedicta gnoriam Concursio mala est. Quum vero multae in lumbis sint partes, non liquet exauctoris ' eritis quaen in assiciatur, in qua dolor diu perseveret et aestus fastidiosus non desinat, sed gnis aliis dijudicare convenit. Si igitur renes fuerint assecti, scis

Itorum assectiones per urinas cognos endas esse; si vero

aliquis set eorum qui inibi sunt vel dorsalix medullae

714쪽

tiυιην κατα τονδει τον τρυπον 'Ἀκρεα , da rara . αμφοτερα anusculorum passus uerrit, Iam tibi et cum ratio adjecto Lgno constat nem po assecta dorsali medulla sensus torporis erit in diis lartibus, quae ex AEa asseCta enascunt hir. Didicisti autem ex disiectione nervorum dorsalis medullae et qui ab unaqua lue verte hira enascantur Nervi et partes Corporis, ad quas dispertiantur. Si igitur signum aliquod aspectae dorsalis medullae tibi adsuerit, tum tremorem tumntiam omnem nervorum assectionem ore X specta, quas inter una existit reinulae vocis oti laesio. Nempe oratio haec ut in rigore, vocem tremulam tulicat.

XLII.

Extrema corporis quae ad utraque contraria cito eranu- tantur malum sitis quoque hujusmodi, malum.. Quidnam cum praescripta dictione praesentem annectunt atque ob id eam cum conjunctione autem, II OCscribunt iacto: extrema autem corPOrax, celeriter t

715쪽

utramque conditionem Peram utentur, aenadum. Sed quae in ea dicuntur, ' ab ante dicta concursione distingui intur;

quapropter et scriptor, qui cum iliis χὐ scripsit, veluti

et multa alia inter se conjunxit, quamluam nullam habeant f communitatem Nos igitur diorum expositionem seor Iuni moliri oportet Nan si lanimam corporis partes facile in utra inque permutentur conditionem, malum signum est Summae corporis partes pedes sunt, naan US, Rure et nasus, Maae et in his, Fae cum frigore fiunt, accessionum

invasionibus primae ininium 4rigescunt Quod autem orati, hae, im utramque conclitionein caliditatem dicat et strigiditatem, liqDido constat omnibus , Quum igitur so-cundum naturam habemus, temperate habent summae Corporis partes, nulla repentina facta in his mutatione. manatanaeti quam anaXimes hiemes 4rrigidae et aestates calidae fuerint, paulatim tamen lalem assequuntur permutationen ino Celerem quidem nec usque adeo validam, ut vel latenae

, similiter glacie refrigerentur vel aestate sis, quae ab igno

716쪽

τῆς πυρεγιεικῆς θερμαιν0μένων, Πις π των μέσων τουσο ματος ἀρξαμέν η παραπλησίως φλογι Πῶν ἐπινεμομένη ro σῶμα συνεκθερμαίνει τα περατα. διαπνευσασης δ' αὐ-της εὐθεoa vii Is γίνεται, της εμφίτου θερμασίας σβε-Πμένης. και δίφα di φησιν η τοιαύr κακόν ευ δηλον δ' τι τοιαυrην λέγει Σην Πι αναν ria μετα Πίuzουσαν ἐν τάχει, παραπλησίως τυις κροις in δε τἀναντία μετάπτωσις γίνεται δίψης, ταν διφων λθον εμπροσθεν, T 30Jῶδιψος ἐν et υ παραυrἱκα γενησεται, καὶ μετ λίγον αυδις διφῶν .rαι, μη παυομένης δηλονυι της διφυίδου διαθί- ως ἀδύνατον ci ci ro ε μπροσθεν σχυρως ἐξηραμμε νον υ ανθρωπον γρανθ6ναι θλίως, ως διφον γενήσεσθαι. et nox ουν σr et συμβαῖνον ἐπὶ των ἴτως ὀνιων; Ἀπερο καπὶ των χω χλης ημέρας ad Ἀαι νυκrὀς multo calefacta sint assimilentur. In morbis autem una me malignis permutatio laruni liora Una ad contraria ellicitur, anterdum quidem ut artiquam latenae perfrigescant. interdum vero lamiuam aestate calescant. Id autem contingit, quum pro puriana calicitatena non Iaabueriant, at Fae a sebi ili Calefianto Viae a corpo Pris naedi, incipiens, sana inaeque similis corpus tot una depascens extrema concalefacit quae et Dum transpiravorat, stat in ea res 'igescunt, exstinota nati irati caliditate. Sitis quoque data justia odi. inquit mala est; ubi verbum injusmodi quod eam dicat quae celem ter in contraria permutatur . veIuti de sum tDis dictum est Partiti ias, Demo ignorat Permulatio alit filix ad contrariast, quuna paulo ante sitiens confestini sine siti reddatur; et ius una postes paulo Itiens erit, .non desinente scilicet siticulosa assectione: sieri siqtia dena. non potest it aeger paulo ante Valenter exsiccatus ita. persecte humectetur ut

sine siti at Quid nare ergo est quod in ta assectis contingit λ Salim quod his qui toto die notaque ' noctes in-

717쪽

πι κοσμlo θρασεῖα ἀπόκρισις κακον. terdum nullo pacto seco inunt urinam. Prius quidem

neque Coi poris assectiones triens e Gri consequuta est, Ol lectaque Diana nondunt valenter vesicam distendit; at posteaquana mens consequiita est et vesica napleta, ob lia eo

ambo sensit assectionem aeger. Quo igittar uiodo id desipientiae est signum, sic o quod in sit dictiana sit; irii maegri sidem sitietuli aspectionem semper liabeant, sed non

sentiant, donec eorum anima sensu praedita magis re Uatur et sitiendi assectio ad unanium augeatiar. Una naarum igitur corpora: parat una ad contiaria permutationeIn Naaliam esse putandum, utpote quae calo iis nativi inbecillitatem ostendat et ejus qui praeter naturan est robur. Sitis Vero permutatio non languorem ridem sensificae sa- cultatis, robur vero siticulosae assectionis.

XLIII.

718쪽

ραν. ἀλλ' υκ οἶδ' πως χαίρει ταῖς ἀλλοκόroι ερμηνείαις to βιβλίου συγγραφεύς - ἐάσαντες ιν την περὶ τούtων

Sermone hoc generalior existit alius qui non sol uni

hunc continet, Veriam et alios quosdam non pala cos. Omnesquidem quod praeter naturam pro P mana maluin genus horum est tiliae multoria in aliorum sermon uni. Cui enim proprie natura composita est, is non solum, ii una incompositus desipit, perniciose assectionem habere demonstrat, Veriam quoque et cum ferocitate respondens prope ad piri e- nitidem accessit; cui Vero vice versa responsio in serocinatura composita est, ut is vel in cataphoram vel Iethargum ventuIus sit spes est.

XLIV.

Vox acuta, his hypochondria utro trahuntur. Secundum naturam sane dicendum erat, quibus in morbis vox acuitur, trali tantur his typocliondria ad internam sedem. Sed nescio quo modo oblectatur libra iu)us

auctor ita nunciationibus alienis Relicto igitur de hae

719쪽

ματα του to et βιβλίον εἰρημένων, ληθη δ' ἄν θέ πως λεχθησομένην, πολλαῖς των ὀξυφωνούντων ἐν ταις νόσοις,.

λιν κείνου δια φλεγμονην η ξηρόrητα εινομένου ' καὶ οἱ μεν πολλοι των arρῶν ἐν τοῖς συνεδρευουσι τί φρενίειδι

αλλ' η προκειμένη suσις οὐκ ἀνασπασθαι τα ποχόνδριάφησιν, λλ' εἷσω ελκεσθαι G δ' εἰ βούλει τελόως ἀλο θεύειν, ξ μίσεος Ogόrερα συνθεις ερεῖς εἴσω τε και νωre studio ad eorum quae dicuntur intelligentiam veniamus;

quae neque ipsa univeisalis est, ut alia multae eorum quae in ioc libro dicuntur, Vera tamen ita nuncietur, quod plerisque, qui in morbis vocem naittunt acutam, ad internana sede in traliantur hypochon tria. Nempe id verbum ει ρεατα si nificat neqtie quod typochon trium ipsum propria quadam assectione intro accurrat, sed quod intermamagis ipsum tralaant. Nenipe septum transversi in symptomatis ejusmodi causa est, quum Vel inflammatur vela roscit propter ignea in calicula tena, Vel a membrana costas succingente retrali itur quum a Isus et ea ipsa ob phlegitionem et ob siccitatem tendatiar. Suntque ex medicis

plerique, qui retractum laypoclaondra: una inter ea, qtiao simul cum pli reniti de assident, scripserunt Iaana pleraqueptironitici ita affici videntur; sed praesens oratio retialia thypochion Iria non dicit, sed ad interna trahit. Tu autem verum prorsus loqui Iubet e dimidio utrumque compones Alicesque, intro sursumque trahi hypochondrium

720쪽

ἀπὸ του κατὰ et aris νον πέρατος ἐντεῖθεν δε καὶ βραχυ

σημασιν φ ξηρόrης ἐργάζεται την στένωσιν LIῶν. neque immerito id sieri propter obliquum septi transvorsistuna. Incipit enim ab ossis pectorias, quod steria una appellatur, extremo , atque i in se iis ui oblique descendens turn intro tum infra ad lumbos pervenit, ita ut pluri naum

qii idem totius ipsius iit, stantiae profundis typochoii Iriis subjaceat, superarum vero principium altius i. Ob haec igitur ad internam supernamque sedem trali videtur. Quod si haec inter se comparaveras, plus intro quam sursum transpositum Is tibi videbitur. Relicta itaque ea,

quae praeter naturam ob instruiDentorum siccitatem Phlegmonemque musculorum acuitur, voce quoniam angina haec assectio vocetur de ea quae aliis in Da Orbis cultur, Voce pronunciavit inquiens, his typochondria intro trabuntur. Vocem itaque acutam ex vocalium instrumentO- runa angustia in commentariis de voce demonstravimus ἔatoae ob id tum spadones tum uel tum muliere Vocem reddunt acutam', in febribus vero siccitas horum angustiati essicit.

라틴어 텍스트