Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

591쪽

tit:

χι χροια. λοιπὰν αν ειη και τὰς τουτων συμπλοκας πεῖν καὶ θεάσασθαι, noιαι μεν δύνανται συναφθηναι, τι-ες δε ού. και συμπλεκόμεναι τί σημαίνουσιν. δ ες. ὁ Eστω oυν πρότερον ἐν τῆ συστάσει απε- τον και γινεσθω λεπτὰν και τούτου μένοντος λεπτου ἀμει- θεlrω τὸ χρωμα και ε στω τελέως λευκὰν, ως ειναι αυτὸ πτὀν και λευκόν. τὰ τοιούιον Ουρον πολλὰ σημαὶνερ. n. ἀσθενειαν δυνάμεως, καθάπερ και επι των γερόντων rιφαινόμενον δηλοῖ, και εnὶ των χρονιων δε νοσημάτων ς επὶ τὰ πλεῖστον φαίνεται λεπτὸν καὶ λευκὰν διὰ την 3θενειαν, ομοίως κάὶ επι τούτων της φύσεως. σημαίνει δἐχι εμφραξιν, ως επὶ τοῖς φρενιτικοῖς επιφαινόμενον ενδεμ νυτ&ι. και επι Tων τεταρταέων πάλιν εν ταῖς άρχαις τοιού- ὸν Ουρουμενον ἔμφρα ιν σημαίνει. τὰ γάρ των μελαγχο- κων et ν παχύτητο τἀς ὀdους σφηνον, 411) ωσπερ διηθι-uενον τὰ Ουρον, φαίνεrαο λεπτὰν και λευκόν. ετερονε μεγιστον σημαίνEb κακὰν και τὰ τοιουτον Οὐρον. καν γάρ ijIlium est ut Coitiplicatas connexasque dicamus quales sci-cet sint quae deinceps simul connecti post uni, quae ii em non Possunt, et si connectantur, quid fgnificent. i. C a p. IV. Sit igitur substantiam suam inininio acta, talis vero est tenuis cui ita permanenti tenui an-ectatur color exquisite albus, ut sit ea tenuis et alba; i taec urina multa sgnificat. Aut enim imbecillitatem viritis ostendit, sicut in senibus et in morbis diutur is inhil uribus ut pluramuni apparent uranae tenues et albae. , ales etiam in nonnullis natura imbecilles vires lia-i Ient Videntur. Interdum significat obstraactionem, sicuti in aum in neplanticis apparet, indicat, et in quartanis simi-j Iter in purincipiis talis meitur obstructionem signi, spat, ac marsus in ipsis quartanis talia quia in micta sueratili in a circa initia obstructionem significat; humor etenim elancholicus quiana sua crassitie venas obstruat, quasi per lata urina alba et tenuis apparet. Indicant vero tales trinae et aliud summum malunt, si enim in causo et

592쪽

urento febre appareat urina tenuis et alba, significat phrenitin. Quum enim febris ipsa urens copiam bilis indice Urina Vero non t ngatur, manifestum est biliosus humor non retinetur in vasis, sed levitate sua cerebrum insilit. Siquidem igitur nondum adest phrenitis, urina existente tenui et alba, sebre vero ardente, praedicimus phrenitin futuram; si vero adest phrenitis, urina Vero Uusmodi est, praedicimus mortem ut plures muria, neque eniti poterat Virtus cerebri,servari, cui ingruit tantus acuta mordacisque cholerae impetus. Haec igitur significat urini tenuis et alba. Cap. V. Sit iterum urina quoad substantiam criada id est tenuis, quoad colorem autem modice cocta, ut si pallida ; talis inibocillitatem significat. Quoad colore uenim Concoxit, qti Ippe quum hoc facilius sit, nondum veri quoad substantiam, propterea dissicilius est Cap. VI. Sit urina tenuis cui annectatur Color Tu-

talis

illi alia

593쪽

0ματι καὶ vπαρχέτω πυρρον, βελτιον μεν του προτέρου τοιουτον τυγχάνει, εστι δε απεπτον διὰ την σύστασιν.Kες. ζ'. Ἀλλ' εστω λεπτον ως ὐπόκειται, ἀλλα ξα- ' τουτο σημαένει Oυ μόνον ἀπεψίαν, αλλἀ και υλης εν- χν δηλοῖ, ως νεωτερος ἀσιτησας. εκδιδάσκει δἐ καὶ θερ- ηrα πολλην εν τω βάθει τίκτειν χολην, ως ὁ τριταιος. οῖ καὶ ἀγρυπνIαν και φροντέδα. ἄπαντα ταττα ξανθῶουρα ποιεῖ.Kεφ. η. 'Ἀστω δε πάλιν απεπτον πν συστάσει λειν, αλλ' ερυθρόν. τὸ τοιοῖτον ου συνίσταται. εἰ γἀρ ιδθρὰν ἀφ' αιματος γίνεται, τὰ δ' αἶμα πάλιν ἀπὸ πεφεως roι, η δε πέψις παχύνει την σύστασιν ' εἴδηλον orι τὰ θρῖν ου συνίσταται μετὰ του λεπτου. εἰ γἀρ και ποτε

i μετἀ του ερυθροῖ χρωματος τὰ λεπτὰν, ἀλλ' οὐκ ἀπ' ιβως ερυθροῖ, ἀλλὰ καὶ ιχωροειδους.Kεφ. θ'. V δἐ τελευταία εστὶ συμπλοκὴ ἡ του λεπτου μελανος, ovo' αυτὴ δυναμενη συστῆναι. εστι γἀρ τὰ talis meIior quidem est priore, est tamen cruda

C a p. VII. Sit urina tenuis et flava, haec non solum litatem indicat, sed etiam desectum altinenti, id quod juvene Jejuno reperitur. Interdum ostendit calorem tum in profundo biliosum succum gignere, id ine tertiana; indicat et vim lias ac animi perturbationes.c omnia flavam urinam essciunt.

Cap. VIII. Proponatur iterum umena criida tantiam tenuis, sed rubea, talis nunquam reperitur. SIn Hibeus Color in urina a sanguine fit, sanguis vero actione, coctio auteni substantiam incrassat, manifestuin quod rubor in urina cum tenuitate consistere non st. Quod si ciliquando reperiatur tenuis urina Cum re, Color ille exquisite rubeus non est, sed est quid- , ichoroeideS.Cap. IX. Ultima autem est connexio tenuis et ni- , haec etiam nunquam reperitur. Color enim niger

594쪽

l. p

grae disserentiae crassam sibi substantiam vendicent nitinifestum est; in remissione enim febris quartanae et lione melancholiae urinae apparent nigrae. Reddunt j hhi autem nigrae propterea quod humor melancliolicus il i has. expurgetur, qui sua substantia terreus est et crassi iii quare et urinas emcit crassas. Simili modo et liae uti Iaae assatione adustioneque sanguinis nigrae sita sis crassas sunt. Si enim ustio nimia exsiccat liuiniditat sanguinis, constat quod etiam crassam ossicit ejus substatiam; manifestum est quod et urinae crassae fierit a sanguine enim et coloris immutationem accipiunt substantiae usti sanguinis crassiliena reserunt. Frrigidi i vero quia incrassat na teriam, etiam urinae substantii

595쪽

χρώματα do ενδειαν Γλης γενεται και δυνάμεως ἀσθε- ν. τὰ δε παχὼ διὰ τα εναντέα ' φανερὸν οτι και πυρ-n ωχρὰν η ξανθὰν οὐ δύνανται ἄμα συστηναι. Kεφ. ιγ. 'Aλλἀ δη εσεω παχὼ και ερυθρῖν, τὰ τοιολουρον ουνέσταται και σημαίνει πληθος οἱ ματος, ως δνρχοις πυρετοῖς. et humori sinitem. Ita igitur urinae sunt crassae, ut

Cap. XI. Et de connexione substantiae tenuis cumrsis urinae coloribus haec quae diximus lassicianterest ut de altera substantiae disserentia itisseramus. Sit ur urina crassa Cui ita permanenti crassae color albus, edat, talis urana inagnam esse in coIpore Crudorumllinor in copiam indicat. Cap. XII. Proponatur crassa et pallida, Iaaeo non est in conneXionem ven1re , Deque enim crassa et mala me crassa et sava simul consistere possunt Colores ut hi propter defectuin ima temae fiunt, ac debilitatem tutis, crass. autena a contrar s fit causis. Quare inani- aina est stilo I rusa aut pallida aut flava simul cum

Isa peruianere nequeunt.

Cap. XIII. Sit urina crassa et Hibea, hujusmodi enimna reperitur, significat plenitudinem sanguinis, ut fit in iochis febribus.

596쪽

χώραν ἔχον καὶ λεῖον, μηκετι δε υμαλὸν, άλλα σημερον

πεπεμμενον, αυριον δε ου' το τοιουτον ἀσθενειαν δηλοῖ κl ἱε

τοῖτο χειρον του προτέρου υπάρχον. ἐκεῖνο μεν γἀρ εθείκν irrisii την φύσιν διὰ πολλῶν την ἀνωμαλίαν υπομένειν, τοῖro .s ihi

ἐν μιῆ πέψει ὁπερ εστι μοχθηρότατον, ἄσπερ και τὼ φθ.aiρὶ τόπωρον κακὰν, ἔτι ἀνώμαλον. ἀλλ' ἐὰν μεν διὰ P ii

Cap. XIV. Sit crassa urina et nigra, talis etiam Dperitur et significat evacuationem lavinoris melanclioli' lasa id quod multoties sit in declinatione quartanarum et *hillsolutione melancholiae. De Uranis vero nigris su illi aut ab adustione aut a frigiditate postea dicemus. Et Ii silaras quidem sunt crassi cum iis diximus coloribus coi iluti nexiones. Jam vero incipiamus agere de iis quae comitti tenta VocaVimus. iiii, iCap. XV. Esto igitur primum album supremum lintericiana occupans planum, sed inaequale, id est uno die ci ih thoum, postero die non coctum; tale debilitatem indici, hi virtutis, quae non potest ex aequo omni tempore malil riam concoquere. illi te

Cap. XVI. Sit Vero album quidem et inferiore lit 3hIOcum tenens, non amplius tamen planum, sed divulsuill shoc deterius est priore; illud enim ostendebat natura sustinere inaequalitatem multis interjectis diebus; lioc ves h a linin una coctione, id quod deterrimum est. Et veluti algia citumnus propterea malus esse dicitur quod est inaequali

597쪽

φύσεως ἀκολουθει τὰ την ι ἐν ὁμαλότητα εἶναι κακὰν,

ali i tamen anaequalis fiat quarto vel quinto quoque dieri ninus est malus, si vero una die longe pejor est, sic et, edimenta divulsa pejora prioribus sunt, quoniam indicantistaturam in una coctione defecisse ob distractionem, distra-α aitur vero natura a flatibus qui inter succos intercurnini et uic dirimunt continuitatem succi qui concoquitur. Quo-aIani igitur supposuinius .contentum habere se secumlum

a aturaui quoad colorem et locum, praeter naturaui autem

n substantia, manifestum est quod in substantia illius quodaaec ita habet aequalitas vel inaequalitas est. Cap. XVII. Sit igitur prius aequale divulsunt, tale rocul dubio malum est, indicat enim copiam crassi satus in profundo qui a natura extenuari non potuit.

Cap. XVIII. Sit aliud divulsum inaequale, id est

alio tenapore tale apparens alio diversum, hoc priore est melius, indicat siquidem satuosos succos esse paucos quos natura cito discutiet et tenues reddet. Et mirum sane est inter opera naturae aestualitatem malum esse, inaequalita

598쪽

ieni bonum; quod merito sane ita evenit, mala enim si eandem perpetuo Vina habeant, deterrima sunt. Sicut et pulsus artemaruna, si semper et conlinito intermittens existat, deterrimus est, si vero aliquando intermittens, aliquando non intermittens, minus est malum. Eodem modo sedi inentum divulsum inaequale minus maluna est sedimento divulsis et aequali. Et haec quidem de hac complicatione dicta sussiciant. Cap. XIX. Sit autem alia complicatio haec. Contentum quoad colorem sit coctum et sit album, non obtinens tamen locum in morem, sed medium, ac quod medium locum habet sit prius et laeve in substantia, aequale in tempore, tale indicat coctionem, sed tamen non persectam, id enim non est hypostasis sed media coctio aut claram ostendens, quod enim in medio est naturae laypo stasis est, loco tamen dissert ab hypostasi. Causa autem diversitatis Ioci est abundantia satus immiscetur succis; si enim natus haud exacte per concoctionem fuerat

599쪽

d. Chari. VIII. 341. 342. J . . Ed. Bas. IV. 412. klrεψει λεπτυνθῆ το πνείμα, ἀλλὰ του παρισταμένου οντος ποκλυσθῆ διὰ παχύτητα , ωθει τουτο και φερEο μετεωρον .rρος ἄκραν ἐπιφάνειαν και καλεῖται νεφελη. η πρὸς μέσην ώραν s342J και καλειται εναιώρημα. η ουδ ὁλως ἐστὶ

Τιαλλάrτουσι, την δε χροιῶν αμεψει η του πνεύματος παρ- γπτωσις. άλλα τὸ πνευμα απὰ της πεφεως γίνεται καὶ εἰ χεν τελεία πεφις εἴη, καὶ η φύσις etῖ πνευμα λεπτύνει. διὰ ιαὶ ὐπόστασις τελεἱα δηλοῖ την πεφιν. εἰ δε μη δυνηθεlηro πνεύμα λεπτυνθηναι, αλλὰ τν παχυτητι, και μη διαφo-οουμενον εκ τοί χυμοῖ, διὸ καὶ ἀκατεργασrον εχει τον χυ-uον, ὁθεν καὶ ου τελείαν πεφιν δηλοῖ, αλλ' ασαφη καὶ μετην, διὰ και την μεσην καταλαμβάνει χωραν, οὐ γάρ εστι πολυ, εἰ γἀρ την ἄνω πεφιν κατεῖχε καὶ εγένετο νεφίληπε φιν μεν σηριαίνει o τι εγεννήθη. ἀμυδράν δε διι πυλὼ extenualus, sed ob crassitiem incliasus fuerit intra conten tum, satus ipse trudit illud attollit aut ad supro

inani superficiem et tum vocatur nubecula aut ad mediam

regionem, quod tum Vocatur suspensuim. At vero si nulli sunt omnino status ipsum gravitate sua deorsum fertur vocaturque hypostans. Et dei suspenso quidem id ni illi

dicendum fuerat.

Cap. XX. Tria haec igitur diximus es versa

sunt tantummodo situ; situs at item Variatur per satiam, satus autem generatur Coctione, Coctio Vero quando persecta fuerat statuni attenuabit et resolvet, propterea hypostasis perfecta persectam indicat coctionem. Si autem venio sitas illa extenuari nec prae crassitie ex humore di solvi potuerit, ideoque succum non coctum l1abeat, unde et impersectam ostendat coctione na, sed obscurana et mediani; ideo mediam quoque obtinet regionem, ne Itae enina copiosus est, si namiue in superiori parte cocta si ierat aci acta fueri 2 nubecula, coctionem quidem significat factam, verum obseuram, quoniam multa et crassa est ejusmodi

600쪽

Ed. Chari. VIII. s 342. I Ed. Bas. IV: l 21. καὶ παχύ ἐστι τὸ τοιουroν. και δηλον δει ἐκ τοὐ τόπου Ουδεν πλεον μανθάνωμεν η μέτρα των δηλουμένων. εἰ μἐν γὰρ μέλαν εἴη τὸ παρυφιστάμενον, κακον. αλλ' εὼν μένιοι εἴη νεφέλη, ἀμυδρὰν τὀ κακόν. ἐάν di ἐναιώρημα, ελαττον κακον, εἀν δε ἰΠόστασις εἴη, τελειον. περι μεν της θέσεως κανἀ τὼ ειρημένα. δεδήλωται γὰρ οἴτε ἀγαθὸν odrε κακον, ἀλλἀ μέτρια ἀγαθοὐ τε και κακοῖ. αλλ' επειδὴ τεσσαρα ζητουμεν ἐν τοι παρυφισιαμένω, χρωμα τε και ZOILυν σύστασίν τε καὶ χρόνον, εψηται δε περὶ et Οὐ χρόνου καιχης συστάσεως και τοὐ τόπου, τὰ λοιπόν προσθησωμεν οεστι περὶ τοὐ χρωματος, αλλ' επειδη λευκὰν ην ιὰ κατὰ φυσιν, τοῖτο δq εστω λευκὸν, τὰ δε παρὰ φύσιν περὶ ωνερωμεν μελαν η πρὲιdνῖν η ωχρῆν η ερυθρόν.

lxii i

in a

ra guentositas. Clarum est igitur ex situ sedimentoriam nil, it plus discitatus quam modum et mensuram eorum quae indicantur. Si enina nigritin erat contentum, signum est malum, minus Vero est malum si solum id nigriam est quod in messio lacet; ac multo minus etiam si nubecula, si vero id quod in infimo est veluti laypostasis, longe est pessii num. Sufficiant vero haec dicta de situ, qui neque bonum neque malum significat, sed modum et mensuram boni et mali. Quum autem in contento quatuor nobis consideranda sint, color scilicet, locus , substantia et tem pus , superest ut de colore jam disseramus, cum de sub Istantia, tempore et loco jam satis vixerrimus. Color autem alius est naturalis contento et est albus; alius praeter naturam, qualis est niger, lividus, pallidus, Habeus; de quibus jani agamuS.C ap. XXI. Sed linentum rubetam si a sanguine icta oro eide: fgnificat autem coctionis defectum, non tamen mortem, quum enim succus is sit benignus et amicus na-

eliti filiiiiiii

si iii

라틴어 텍스트