Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

611쪽

ε ωρίζει την Nnόστασιν, ἐπὶ τοσουτον ἀπεπτότερον γίνεται o OLρον. επι δε των ἀκριβων τριταιων καὶ των ἐφημερων ςυρετῶν η νεφελη μόνη η ἐναιώρημα πυλλάκις ηρκεσε Πρυς, σιν Toυ νοσηματος. ἐνίοτε και τὸ ευχρουν γίνεσθαι τουρον μόνον. Κεφ. μα. TDλλάκις δε και τὰ λευκὸν χρωμα του rαρεμφαινομενου ἐν τω χυματι ἀπατα τους ἰδιώτας , ως πόστασιν χρηστην νομίζεσθαι Ουκ ουσαν χρηστην. συμπιφαένει γάρ ωμὼν και λευκὰν χυμὰν συνεκκρινόμενον τὰ Ου-

φυσῶδες ευρίσκεται τὰ μετεχον πύου. ὁ δε ωμὸς χυμὰς fleri hypostasin ad supersciem summam urinae et facit

eam, quam ticunt nubeculam. Quanto igitur status prae- t patuemin et dissecuerit ac inagis in altum sustuleriti lypostasim, tanto minus cocta dicetur esse iurina. In ter li ianis tanaen eXquisitis et in ophonteras febribus sola nu- illaecula aut suspensum ad solutionem morbi saepe susticit: interdum scissicit et Tolus color urinae bonus. C ap. XLI. Saepe autem albus color eorum quae inurinis apparent rudes decipit ita, ut.nesciant malam esse hypostasin quae illas videtur bona, ac o diverso bonam esse quae illis videtur mala. Accidat enim aliquando ut albus humor et crudus excernatur siniui cum urina ac in imo subsideat instar bonae hypostasis: aliquando assecto hepate aut renibus pus cum urina excernitur et subsidet,

ita ut indoctos decipiat. Sed hoc discernetur primam per dolorem qui praecessit in renibus aut in hepate aut in aliqua parte alia solet per urinas expurgari, deinde per laetorem quem obtinet pus. Criidus autem humor

612쪽

διορίζεται της χρηστης υποσro σεως τη ἀνωμάλω συστάσει του παρυφισταμενου. ου γάρ συνεχες ἐαυτω μένει, αλλαδιορίζεται εἰς μικρὰ οῖον ψαμμ. καὶ Ουδ' oλως λεῖόν εστι, καθως η ἀληθης υπόστασις. ἐπὶ μεν των χρηστῶν Ουρων

τομενον και λεπτυνόμενον αἰωρειιαι κατά τὸ μεσον του χυ- ματος και ποιεῖ τὰ εναιώρημα. o ταν δ' επὶ πλεῖστον λεπτυνθν καὶ πεφον, εφίσταται επὶ πολῖ του χυματος καὶ ποιεῖ την νεφελην και πλανα τοῖς ἰδιώτας, ώς ὐπολαμβάνειν επὶ τὰ χροῖρον προβαίνειν την νόσον.Kεφ. μβ'. To ει λεπεῖν και ωχρὰν ουρον ἄπεπτον μεν εστο τν συστάσει, πεπεμμενον δε μετρίως τν χροι .discernetur a bona hypostasi per Inaequalitatem substantiae

ipsius Contenti, neque enim liuinor cor Ius permanet sibi continuus, sed dividitur in exiles et minutas partes Veluti arenulas Iaeque laevis est omnino scut vera hypostasis. In bonis autem urinis prannum quod apparet est ia ubecula: deinde facto aliquo descensu apparet ad quod vocatur sus- Pensum, in fine autem percolata est, subsidet in profundo facitque hypostasin , nimiruna quum per' secte cocta fuerat. At in craidis liri moribus a principio statim delabitur multitudo non pauca in profundum matulae, interam et totius urinae color est malus: deinde paulatim Concocta et extenuata multitudo attollitur in medium humoris facitque suspensum. Posteaquam Veromazimopere extenuata coctaque sierit, insidet in superficie liquoris faciens nubeculana, quae indoctis imponit ut opinentur morbum labi in deterius. Cap. XLII. Τenuis et pallida urina cruda quidem est consistentia, concocta autena mediocriter colore, imbe-

613쪽

ditatem autem Iaaec indicat naturae, colore enim conCΟ-it lacile, non etiam consistentia quod dissicile sit. C ap. XVII. Tenuis vero consistentia urina et coire flava melior est quam pallida, criada tamen est pro ter consistentiam. Cap. XLIV. Urina rubrὰ cruditatem indicat, non tortem, est enitii ex sanguine seroso qui nondum coctio em adeptus est neque proprium colorem ac proptereaiorbum muturniorem significat; at in febribus continuisb sanguinis copiam qua sunt excer itur urina crassa et abra, Videlicet colore talis est et consistentia colorist contentum liabet. C ap. XLV. Urina quae tenuis meitur ac postea so- is turibatur cruda est propter crassI sanguinis exsuperan-xaIII, Naturam aulein coctionem aggredi s gnificat. Cap. XLVI. Urina vero quae crassa meitur et non

614쪽

νυν okν υποζυγίου δηλοι την των παχεων πνευμάτων ἔκαὶ χυμων ζύμωσιν. επὶ τουτων κεφαλαλγιαι πάρεισιν 1 παρεσονται διὰ την ἐν τοῖς χυμ0ῖς ταραχην και τας ανα , θυμιάσεις.

σιν καὶ δηλοι πως ἄρχεσθαι την διάκρισιν.κεφ. μέ. Ἀσχάτην απεφίαν. Ου γὰρ ενεχείρησε επι τούτων οὐχ ὼς προς την πεψιν. γίνεται δε τουτο et 'Sδι ασθενειαν της δυνάμεως η δι εμφραξιν η διὰ το χρόνιον εἶναι TO τόσημα, εΠι γὰρ των τεrαρταέων χρονιωτάτων Oνrων εν ἀρχαῖς διὰ το πληθος και δυσπαθες της τλη διορθούμενον et υ Οἶρον Υἱνεται λεπτὰν και δι εμφραξιν ηπατυς η νεφρῶν, αλλὰ διαγινώσκεται εκ της τοπικης ὀδύνης. οὐρεῖται δ' ενἱοτε λεπτὰν και λευκὰν καὶ επι των διακαων πυρετῶν και σημαίνει φρενιτιν. καὶ γὰρ Ο καυσώδη,

πυρετὰς πληθος δηλοῖ χολης. οὐ χρώννυται δε το οἰρον εἴδηλον ὁτι οὐ μενει εν τοῖς ἀγγείοις η χολη, αλλἀ τη κουφότητο εἰς τὰν εγκεφαλον ἀνεδρασεν, ει μεν οὐ πάρεστ

subsidet qualis est iumentorum, ostendit crassoruin statuun et humorum sermentationem. In his capitis dolores aut adsunt aut aderunt propter humorum perturbationem el

evaporationes.

Cap. XLVII. Sedat equidem eam quae in humoribus fit fermentationem et iii cat aliquo modo inchoari secretionem. Cap. XLVIII. Suminam cruditatem; non enim aggressa est in his natura coctionem, fit autem ea propteI1acultatis imbecillitatem vel propter obstructionem vel ob morbi diuturnitatem, in quartanis enim longissimis circa initia ob crassItiem et pervicaciam materriae Urrina PerCO- latur; sit et tenuis propter obstructionem laepatis aut renum; Verum cognoscitur ex dolore locali; meitur autem aliquando tenuis et alba et in ipsis febribus ardentibus et phrenitidem significat, etenim sebris ardens copiam indicat bilis, non autena tingitur urina, clarum est in Venis bilem non manere, sed sua levitate in cerebrum excurrit,

615쪽

ii φρενῖιις ἐπὶ τούτων γίνωσκε αυτην ηδη εσεσθαι. εἰ δἐ tαὶ παρουσης φρενίτιδος Ουρεῖται λεπτον καὶ λευκον ἐπὶ liακαεστάτου πυρετου προσαγγελλει θάνατον ως ἐπὶ πολύ.iὐ γὰρ έπομενει η εγκεφάλου δύναμις ηδη προκαταβεβλη- v j ἐνη τω διακαει πυρετῆ ενεγκαι δριμύτητα καὶ δηξιν χο-.ης ηδη σεσηπυἱας. nis; in igitur non adsit phrenitis, ex liis cognosces statim assu- li iurana, sin autem quum Jana plirenitis viis uerit, tenuis et ii alba naeiatur urina in ardentiss1rna febre, mortem torteni lit Ut pluminum, neque enim cerebri Vis jam ab ardenti febre prostrata sustinere potest acrinaminiam ac ui Ordacita-inem bilis jam putrefactae.

616쪽

Ed. Chari. VIII. s 349. J 349J Tων Ουρων, ως προείρηται, πολλαὶ μεν κατὰ

γενος αἱ διαφοραι, πολλαὶ δε καὶ εἰδικαι. και πρωτα μεν καὶ γενικωτατα δυο χυμά τε και παρυφισιάμενον. κ&ι χυμα μεν καλεῖται απαν TO Oυρον πορὰ το εκκεχυσθαι. παρυ--

φιστάμενον δε et O εν αὐrω ετερόν τι εμφαῖνον. εν τού/ω τω χυματι θυο θεωρουνιαι εν συγκρίσει διαφορα , σύστασις και χροιά ' εκάτερ0ν δε τούτων εἰς ετερα διαιρεῖται και ὐποδιάφορα. η μεν γὰρ σύστασις εις λεπτότητα και

DIUM.

JHultae qui leni urinariana, ut prius dictum est, generales sunt, multae Veio et speciales disserentiae. Primae autem et generalissimae dirae, Iiquor et Contentum. Ac liquor quidem vocatur tota urina a liti trami. Contentum vero in eo civersum quid apparet. In laoc autena j liquore duae spectantur in concretione disserentiae, iconsi- stentia et color. Sed horum utrumque in alias sui, viditur itisserentias. Etenim consistentia in tenuitatena et

617쪽

crassitiem et ex utraque moderatain secundum naturam est. Tenuis autem et crassa bifariam secantur. Veleni in tenuis meitur manetque tenuis; aut turbatur et crassa sit, contra vero et Crassa meitur et manet crassa et postea residet. Ac quae tenuis meitur et tenuis periManet sum unam indicat cruditatem vetiosi generis. Non enim omnino natura an melius Convertere eXsuperantem et agitatuna in venis huniorem aggressa est. Quae Vero tenuis urina mei itur, ac postea turbatur Naturam superiorem indicat; inci : pit autem movere ac mitigare subjectam et exsuperantem sin venis materiam. Rursus autem quae urina Crassa red-li ditur et crasi a manet augeri crassorum satu una et laiana O- irum fermentationem indicat. Quae autem crass. urinai l excernitur ac postea subsiciet praesentem ostendit tum crassorum humorum fermentationem tum ipsam incipere fieri secretionem. Atque liae in liquoris consistentia spe , t clantur concoctionis et cruditatis humorum disserentiae.

618쪽

Εd. Chari. VIII. f350. Jχρώματι διαφοραὶ πολλαὶ μεν, ἐν συντομω ει πειν ἡ χιλευκον, ώIρ0ν, ξανθὼν, πυρρον, ἐρυθρυν, μέλαν. καὶ το μει ς λευκον πολλα σημαίνει ' η γαρ ασθενειαν της δυνάμεως καθάπερ ἐπὶ των γερόντων καὶ των χρονίων νοσημάτων ηεμφραξιν των αγγείων η διὰ πολυποσίαν. εἰ δε πάχος εχει 'τὸ λευκὰν, οηφιν ωμῶν χυμῶν εν φλεψὶ κειμενην δηλοῖ πάλιν δε τὰ ωχρὰν ἀσθενειαν μεν της φύσεως δηλ0ῖ, μη μναμενης δε ουτως ἀλλοιῶσαι καὶ πεφαι τὰ χυμα τὰ εν φλεψί τὰ δε ξανθὰν Ουρον ενδειαν υλης σημαίνει νεωτερω μἐν ασιτίαν η αγρυπνίαν η θερμότητα εν τω βάθiι εχοντι εν-αποκειμενην ως επὶ τῶν τριτα ἱων. τὸ δε πυρρὰν ἄπεπrον μεν υπάρχει κατά την σύστασιν, ξηρότητα δε πολλην σημαίνει' εἰ δε και πάχος ἔχει, πυρετόν. τα δὲ πολλα τῶν γουρων εὐχερῶς χρώννυνται απὰ χολης. πάλιν τὰ ἐρυθρον si Ουρον Υἱνεται απὸ πλείστου αἱ ματος καταβαπτομενου του Oύρου, τουτο δε γίγνεται και περὶ τῶν φλεγμονῶν. τὰ δε ηἰ μελαν Ουρον γ*νεται η διὰ τὰ καθαίρεσθαι και εκριπτει-

Ιn colore vero multae sunt disserentiae quas compellitiose, litoportet recensere, ut alba, pallida, flava, ruta, Tubra, nigra. Ao alba PDdem multa significat; vel enim iacul- litatis ambecillitatena ut in senibus et morbis diutumnis illi vel propter vasorum obstructionem Vel propter potum im- imodicum; sed si crass amentum album habeat crudorum iii I1iamomana putredinem in Venis stam esse declarat. Rursus autem pallida naturae imbecillitatem quidem significat iliquae non potest sic alterare et Concoquere eum intra venis est lium orem. Flava Vero urina materiae desectum ilhan Ucat, juveni quidem inediam aut vigilias aut calorem iiiiii in alto delitescentem tertianis. At rus a consistentia criada est, siccitatena vero iam ullam significat; si vero crassamentum qitoque habeat hi febrem. Multae autem urinae facito tinguntur a bile. Rursus urina rubra fit a plurimo sanguine tincta ipsa urina. hi Haec autem fit et in inflammationibus. Nigra vero urina fit 1 sit vel propter purgatum et excretum melancholicum hu- i

619쪽

si qν ' και τουτο κυρίως λεγεται κατῶ φύσιν. εἰρηκότες τοἱ- ν τὼς εν συστάσει και κατὰ χροιὰν διαφορὰς ζητησομεν IOlως και τίς του παρυφισταμενου ' ἀλλὰ πρότερον μά- ωμεν τέ εσrι τὸ παρυφιστάμενον. II αρυφιστάμενον λεγεται το εν αυτῶ Ουρω ετερόν τι risi ιφαῖνον και οἱονεὶ μηδεν ὀριζόμενον και υφιστάμενον ' περὶ hi γύτου ει του παρυφισταμενου τεσσαρά Σινα θεωρειται προς

illi κριβῆ διάγνωσιν, συστασις, χροιὰ, τόπος και χρόνος. κοι ἴστασις μεν η υμαλὴ ἡ ἀνωμαλος, καλέῖεαι δε και τρα

εῖα ' χροιῶ δε ἡ κατὰ φισιν ἐστὶ λευκὴ μὴ καταβαφεῖσα

πῖ χυμου τινος ἡ ἄλλως πως πλεονεκτήσαντος και επι- torein Vel propter sanguinis adustionem. Hae autemnanes Contentorum in venis humorum assectioilem indii mant. Quae igitur secundunt naturam est urina, in earum sis rarius diciarum symmetria spectatur; consistentia quidem

usi; savum valde et aequale sedimentum habens et in asis profundo subsidens, atque haec proprie secundumaturam esse dicitur. His igitur quae in consistentia et a colore sunt itisserentiis expositis quaeremus similiteri contenti disserentias. Sed prius discamus quid sit con-Sntum. lContentum dicitur quod urina ab ea diveram apparet et nillil circumscribens ac subsidens. In OC autem contento ad perfectam cognitionem quatuor uni consideranda, consistentia, color, locus ac tempus. Jonsistentia quidem vel aequalis est vel inaequalis, t aspera vocatur. Color autem Vel secundum naturam st albus a nullo humore vel alio quoVis modo eXsupe-

620쪽

rante vel inficiente tinctus. Atque haec de contento quotlari consistentia et colore spectatur. Loci vero tres sunt dilatae disserentiae, si aperior, inedia et in finaa. Atque si parte quidem urinae superiora suspendatur contentum nu-l becula Vocatur; si vero in medio attollatur, vocatur sus il ipensum; sed si in infima vasis parte Hirsus contineatur. j I Vocatur sedimentum. Ac rursus quidem dispersum et ele-l ' Vatuna in urina quod dicitur nubecula significat copiam ἐψ

crassoriam satiuum in alto concluso 1 uni, qui tandem a natura possunt attenuari. Quod vero in inaum descendit elin media regione conani oratiar dicitiar suspensum, Coctionem fluidem laumorum, non tamen persectana fgniscat. At enim sedimentum loco et situ discretunt naturali icognoscitur; locum vero mutat ipsa saluum abundantia. Hic enim salus a particulam coctione attenuatur atque

discutitur, ac ipsa quidem persecta coctio sit et a natural issatus is attenuatur et qui in perfecte evanescit suspensum

pparet in imo et efficit sed timentum ; tuncque ex his tri- in

라틴어 텍스트