장음표시 사용
621쪽
υιοῖ, ἁλλ' υς μετ' ἀμφοτέρων ζων οὐ διπάμενον, καὶ ἀζ ιοι ia
ἀ ορτὴ se οια τριάδες, οἱ τω φησι Πιστεύομεν εἰς τὴν ουγιεν
τριάδα, τουτέστι τον πατέρα καὶ τον si και το γιον πνευμα,
622쪽
περιποιούμενοι ἐν ταῖς ἀπολογιαι ἀναπολόγητον τοὐν ἐῶμεν, ruam
623쪽
το οἱοῖ, τουτέστι το πειοριατος. καὶ ταυτα μαΘόνος οὐ παρα Λατ- έος αὐτός φησιν, ἀλλ αμφότερα aetro τῶν τῆς ἐκκλησιας διδασκάλam. Και ο μὲν 'γόριος λειολόγος Το τῆς ἐκφανο ως διαφορόν φησι, διάφορον και την κλησιν πιποίηκεν ο δὲ υσυς Γρηγόριος τω προς 'Αβλάβιον λον φησι Το ιιιὲν γάρ ' προσεχῶς εκ το πρώτου, το δὲ δε το προσεχῶς ἐκ πολ ώτου ιστε καὶ το μονογενες αναμφιβολον ἐπὶ το υἱοῖ μέ νυν, και ἐκ
το πατρος το πνευμα μὰν ἁμφιβαλλειν, τῆς του ιο μεοτειας κώ ἐαυτῶ το μονογε- φυλαττούσηνς, και το -- τῆς φυσικὴς προ τον πατέρα σχέσειν μὴ ατειργοι σπες ' δὲ Κοριλλος is τοῖς Θησαυροῖς φησι δενν ο πατὴρ τον ιον' ἀμεσιτεύτως καὶ παλιν αὐτος εἰς το ρητον το Πασα δε αὐτου γένετο, ο φησι Συνύναι ' M. l. s. τ οιῶ τον πατέρα νοουμεν δια το μαραλλακτον τῆς οὐσιας, καὶ το ακμος προσε se τε και μεσον αυτοῖ Και 'AΘανασιος ο μέγας
ἐν τω κατ a 'Aρειομανιτων, δἰ ὰρ ιη' ι Ἀρειομανῖται - ἔοικε, κριναντες φησιν Οὐ το πῆμα συνάπτει τον λογον τῶ πατρι, αλλὼ μαψον το -νεύμα παρὰ το λόγου τούτο λαμβα- Κώ ο θεῖος σιMιος ἐν τοῖς κατ' Εὐνομιου φησιν 'n γαρ ἔκει, ἄν-ον τοἐρωτημα, - τοῖ νάρπι κώ γεννήτου ζητεῖν το νώτερον, Οὐ- και ενταύΘα επὶ τοῖ--ω τῶ ατρὶ συνόντοc, καὶ οὐ ἔχοντος μέσον iam οὐ τε και τού γεννήσαντος τούτους ουν ἡμεῖς ἔχοντες διδασκάλους ἀμφότερα ταῖνα λέγομεν καὶ ι Θέλει καλεῖν μῖν, τι ἐγκαλειταε αξιοπιστοτέρους γα νομισυ καὶ αὐτος και παντες ους ἔχοιιιεν μάρτυρας τα αὐτοῖ αὐτός τε καὶ πάντες 'διοι τούτο τ ἐμμέσως καὶ ἀμέσως λίαν καλῶ λέγομεν κιὼ ἀληθῶς, καὶ κ Θεολογοῖσιν οι γιοι, καν αὐτστ παριοπηται. Ο ΕΦΕΣΟΥ. Και ἡμεῖς μὲν se κτωνου καὶ Θειας φύσεως ἔκτιστον καὶ τὴν Θέλησιν καὶ την ἐνέργειαν εἶναι φαριεν κατἁ τοῖς πατέρας' οἶτοι δὲ μετα δατινων καὶ το Θωρια τη ιιιὲ Θέ-
624쪽
εολη. καν τε πνευμα αγιον, καν τέ τι τοιουτον τερον κα ουτω τι π
καρι τριάδι ποη νειεν κτιστόν s και ὀ λιος Βασιλειος ιν τοῖς Ἀντιρρκτικοῖς, εν κεφαλα- ου η ἐπιγραφη Περὶ ποῖ εγιου - ματος, φησίν ' τι τα κοινα τῆς κτισεως κοινώνητἀ φ ψόφαννεύματι κα τοι ἰδια του πνεύματος κοινωνητα του κτισυ, ξῖν συναγεται μου εἶναι κτισμα το πνευμα στι τα κοινα - πατρὶ - τω υι- αῖτα κοινα και - πνεύματι ' τι- οις χαρακτη-
την ἀσέβειαν - κτισμα λατρευων ο κτισμα λατρώων in πη-σφόρον ἀνατέλλον- ις φησιν ὁ Θεολόγος ρηγόριος. οὐδὲν γαρ
626쪽
σαι, ν τοῖς ψέστοις λειτουργῶν τὴν οικουμένη εὐλογεῖς, παν--
μέχρι και τημερον τουτ' εἴρηκεν, τι uris τι μεῖζον si ἁπάλαυσαν, ε ει μόνη η του Θεου κουρέα ἀλλα και το παρα τούτο τον βιον τοιαύτης αξιοῖσγου Θεωριας ει αὐτός φησιν, ουδεις εἰρηκε ποδεπρό -ον προς πρόσωπον οροῦν του ἁγιους νυν τον Θεον, καλῶς κουα Θως λέγει εχει γυρ καὶ ἄλλους των ἔπι- λέγοντας τουτο, αλλα και τοι et τερα καὶ διδάσκαλον Ιωἄννην τον χρυσοῖ τουν γλῶτταν φησὶ,1 ἐν λό- ου η ἐπιγραφή χτι τους - τω- λους δεῖ Θρηνει, και τι αεγαλως φελούσι τους -οιμένως αἱ
υπὲρ αυτων λειτουργιαι νει ἄρχου του λόγου ' θάνατος, ἀδελφοι, τῶν ἀδιαπορων mi α με δε ἐπὶ τοῖς δικαιοι μη ζῶσι μόνον,
βασιλέως εἰσὶ, λα τουτο καὶ δακρύων ξιοι ' ο δε δικαιοι αντε ἐνταυθ'α, αρτε κεῖ, μετα του βασιλέως H ὶ κἀκεῖ ρεαλλον κωέγγυτερον, ου δεχ εσόπτρου, οὐ δια ιστεως ἁλλα προσωπον προς προ α πον Και ρηγώριο δὲ λειολόγος vi τετέλει του λόγου του εἰς τον γιον Κυπριανόν φησι Και τὴν τῆς Ἀγιας τριάδος ελλαμ- ψιλ ἔ νυν παρασπάτης. Ἐτι πλατύτερον ἡ ἀυτος περ τουτου πτ ει την ἁδελφὴν ἐπιταφω καὶ τί δεῖ πολλοις σαγυν μαρτνριας εν γὰρ τη περι τούτου ραγιιατείει πλα τερον εἴπομεν καὶ
καὶ ο εντυχὼν ἐκεινοις καὶ τα λοιπας εὐρέοι μαρτυριας ει υνο 1γιοι παριστανται τη-για τριαδε, καὶ πρόσω-ον oc προσωπον κῶντες τε λον οὐκ ἀπολαμβάνουσι τελειοις, ἀλλ λο
627쪽
τι ἔστιν η ἀπολαυσα, φανισάτω αὐτος, κώ μύς σιγήσομε ἄλλ' οὐκ ἐχει τι πλέον 'ἄξαυ, εἰ μου την Θεωριαν ταύτην ἔν
μόνον εστιν, ' οἱ πολλοὶ και διαφωνουντας τους αγιους νομιζουσιν, ου ποτὲ μεν τελε- λέγουσιν ἀπο αμβάνειν του ἁγέους, ποτε
δὲ οὐ τελεως. ταν γάρ περὶ τῶν ψυχῶν αὐτῶν ἐννοῶσι και λέ
ον τῶ σίμαυ- ψυχέ κα ὶ ἡ ω λη, ορο εστ το σῶμα ουπω ἀνέστη, οὐδ' -έλαβεν δὲ ψυχὴ τελειω απολαμβάmι. τι δετο συναμφοτερον --ωνισατο, ουπω τε ειω λέγομεν ἁπολαμβάνειν.ώτα δε πο μέρους τ ονὰν λογιζώμεθα καὶ του τιμιωτέρου λείως λέγομεν ολαμβάνειν του ἁγέους μαρτυρήσει τουτο καὶ μακάριος Γρηγόριος ο διαλογος εν τε κεφαλα- τῶν διαλόγων. - πῶς ἁλλως χομεν εννοεῖν, τι ει ita. τουον πέλαβον τον στέφανον εν οὐρανοῖς, ιν πρεσβεύωσιν υπὲρ τῶν ψυχῶν ἡ κι εἰ
τῆ νιγραφὴν ἔχοντι, Ιωαννου μονα to καὶ πρεσβυτέρου του
630쪽
την μυ υκην κειν- θυσίαν τετέλεκε, και μετέδωκεν αὐτος aν
σκαλιας οπερ Θημέλιον χοντες ο τι ἁ πόστολοι και οἱ διδύμαλω.ολλα -ρ ἁρετῆς εἶπον, και τῶν κακιαν στηλιτευσαν, καλὰ. διωξαν, την δὲ σεμνότητα τρα-νσαν, κἀ ταῖς τῶν ἀν --ν ψυχαις ἐνεφύτευσαν τὼ δὲ τυπικὲ α και μυοικα καλουσιν ασέκο- μ την πομην, και το σάββατον, κα τοι μολπιας, καιτο - ά ἀ, και το ἀμνόν. a. τουτ και ταυτα εν Ἱεροσολύμ- ἐκέλευσε και ριόνον τελεισθαι, να καὶ μεις η κατάλυσις αὐτῶν γέννται, του μου και ac πόλεως κατασκαφέντων, ἁλλο δὲ μδυναμένων παῖτα τελειν ναυσωνται τὲ δὲ σκιωδη Μόρφω-,αντὶ σκια τὴν λέΘειαν μορφώσας αὐτος δε την ἀναιμακτον καὶ φρικτὴ Θυσιαν, την τελειουμένην παρὰ του πνεύματος και -- ισπου και οὐ πατρος, υς διαιρέτω οντων τῶν ἔργων - ουγιας τριαδος , εἰ και αυτ η - του mi ηρός εστιν, a W