Hellas

375쪽

Οἱ εἰς διαφόρους χώρας ευρισκόμενοι ἀναγνο σται του περιοδικουἘλλὰς, ως μετα μεγάλης προσοχης καὶ ν διαφεροντος αναγινώσκουσι περὶ τῆς 1μετέρας πατρίδος καὶ ρεσκοντα βλέποντες τα γιγαντιαίας προόδους της η μετέρας γλώσσης , βαινούσης ὁσημέραι προς το αρχαῖον 'Aττικον ψος , ουτ καὶ περὶ του δαψους τῆς αρχαίας καὶ εὐκλεοὼς Ἐλλάδος α λαβωσιν αμυδρα ἰδέαν σφοδρως πιθυμοὐσι. ο δαφος της φιλτατης ημῖν πατρίδος γεμε ἱστορικων συμβάντων, μεστων δόξης καὶ τροπαίων καὶ νικων καὶ το λάχιστον τμημα γῆς της

ἡμετερας χώρας εχε την στορίαν του, το παρελθου του, το συμβάντου. α ἀνδραγαθηματα του ιλτι αδου, την ανδρείαν του Κυναιγείρου, το τολμηρον καὶ θαρραλέον του Λεων ἱδρυ μαχομενου μετὰ

300 μόνον Σπαρτιατῶν, προς πυκνὰς φάλαγγας εχθρῶν, οἱ πλεῖστοι γινώσκουσι καὶ θαυμάζουσιν αι ἀρεταὶ του Αριστείδου, αἱ νῖκαιτων Μαραθωνομάχων καὶ Σαλαμινομάχων, τὰ τρόπαια των Πλαταιῶν καὶ Θερμοπυλῶν λίγοις τυγχάνουσιν ἄγνωστα οἱ ποιηταὶ, ἡτορες, συγγραφεῖς , τραγωδοὶ καὶ κωμικοὶ πλεῖσθ' σα περὶ πάντων τούτωνεγραψαν καὶ π σκηνῆς δίδαξαν ους καγὼ μιμούμενος αρχομαι απο σημερον δημοσιεύων ν συνόψει καὶ ε καθαρευούση γλωσση: περὶ διαφόρων γεγονότων της αρχαίας Ἐλλάδος καὶ τῶν σχετικῶν αὐτοῖς μύθων, ἴτινες στενωτατα συνδεονται προς την ἱστορίαν ημῶν. ύχομαι δε πως καὶ αλλοι, καταλληλότεροι καὶ μού κανώτεροι τ' αὐτο πράξωσι προς φελος τῶν τε φιλομούσων συνδρο- μητων τῆς A, Ἐλλάδος' καὶ αυτῶν. 'Αρχην του καλο τούτου ος καὶ κοπιώδους εργου, ποιούμεθα ἀπο της παναρχαίας Δήλου τῆς ἱερας κείνης καὶ σεβαστῆς νήσου,

εν ῆ ὁ πατος τῶν θεῶν γεννήθη, ὁ παραγωγος του φωτὸς, πανδερκες εχων καὶ φαεσίμβροτον ομμα, ὁ τῶν βουλῶν του Διος διερμηνεύς καὶ ὁ θρατος δηγος τῶν πράξεων του ἀρχαίου Ἐλληνισμοὶ, θεὸς 'Ἀπόλλων. Κατὰ τους μύθους, ὁ Ζευς ερασθεὶς τῆς Λητρος, θυγατρος του ιτανος

376쪽

κακεῖθεν, πως καταλληλον τοπον εὐρίσκουσα ενα ποθεση τον καρπον

της κοιλίας τος ἀλλ' οὐδαμο ευρισκεν, πάντων φοβουμενων τῆς 'Hρας τῆν ργην. D Ποσε1δ ν ς ε τοῖς εγκατοι του θαλασσlου αὐτου βασιλείου εἰργάζετο δων τὴν Λητὼ περιαλανωμένην καὶ βουλόμενος πως παράσχη προς τον γεννηθησόμενον ιον τού φωτος γην αμεμπτον, γῆν ἀγγην, γῆν κηλίδωτον πασης μαρτίας, τηνεπὶ των δατων πλέουσαν καὶ δηλον διατελούσαν Δῆλον ερρίζωσε

καὶ δηλην κατεστησε Et ταύτην η Λητω ποβιβασθεῖσα τεκετον Ἀπολλωνα μετα εννέα ημερων καὶ ννεα νυκτων ἰσχυρας δίνας

παρ' αὐτῆ παρίσταντο αἱ θεαὶ Θέμις , Διωνη, Λιχναίη, είη καὶ

'Aμφιτρίτη , αἴτινες επεμψαν την ποδηνεμον Iριδα πως προσκαλεσητην μογοστόκον Εἰλείθυια ε το λύμπου, προ αρωγην της ετοιμοτοκου η τοὐς Ἀμα ν ως ν Εἰλείθυια φίκετο καὶ παρεσχεπασαν την δυνατην βοηθειαν, γεννηθη o Φοῖβος Απολλων, ουτινος η γεννησις μεγα θεωρεῖται γεγονος εν ῆ καθόλου ναπτύξει του βίου των 1μετέρων ἐνδοξων προγόνων, καὶ τον ποῖον α παριστα - μεναι θεαὶ πλυναν καὶ σπαργανωσαν, 1 ε Θεμις θηκεν επὶ των χειλέων αὐτο την θανασίαν, το νεκταρ καὶ την αμβροσίαν.

Κατ' αλλους μυθογραφους, Ἀστερία η ἀδελφη της Λητοῖς φεύγουσα τον μετα το Διος γάμον μετεμορφώθη εἰς ' ρτυγα καὶ

μίαν ημέραν μεγαλη τερα ἀδελ*ἡ αὐτο 'Αρτεμις, τὸ η 1 η Θαργηλιωνος ad α ιου). Οἱ μύθοι ουτοι γραφησαν παρα των αρχαίων πως εἰσαξωσι την λατρείαν το Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Ἀρτέμιδος εν , ἡ λω ' θρησκείαν κατελθούσαν ξ 'Aσέας, ἡ τις πως διαδοθῆ μεγαλα συνηντησε προσκόμματα ατε η συμφωνούσα προς τα αρχαῖα Πελασγικα θρησ

σύστασιν καὶ ὀργανωσιν τῆς λατρείας εν Δηλω, ο λἰ1ν, πρόσωπον μυστηριῶδες καὶ προφητικον, κατελθων κ τῆς μυθολογουμέν η χωρας των 'Tπερβορείων ἐποίησε του ἱερούς μνους φαλλομένους κατα τηνἐορτην, προ δε κανόνισε τας τελετα καὶ πανηγύρεις. Οἱ Υπερβόρειοιουτοι ἔπεμπον τακτικως εἰς Δῆλον δωρα καὶ αναθηματα συνοδευ μεγα π τριων παρθένων καὶ πέντε ε*ηβων' οὐθ' περ δεικνύει την Ἀπλ πολυ διατηρηθεῖσαν σχέσιν καὶ θρησκευτικην συγκοινωνίαν

377쪽

Καὶ οι αρχαιότατοι κάτοικοι των Ἀθηνων συνεδεοντο πιθανωταταπρος την Δῆλον, διότι μυθολογεῖται τι η Λητω κατα την περιπλανησιν αὐτῆς διερχομένη της Ἀττικῆς λυσε τον ζωστῆρα της ἐπὶ του ἀκρωτηρίου Ζωστηρ. ακτικως δ' πεμπον οι 'Aθηναῖοι θεωρία ' μετα πολλων προσφορῶν καὶ αναθημάτων, ως καὶ αυτος ὁ

Σολων περὶ των Δηλιακῶν Ἀνομοδετησε. Πρὶν η προβῶμεν εἰς ἡ ἀφηγησιν των ἱστορικων γεγονότων, αναγκη να γνωρίσωμεν τοῖς ἀναγνώσταις την γεωγραφικην της Δηλουθεσιν ' η Δῆλος κεῖται ν τ μεσω σχεδον των Κυκλαδων Κυκλάδες δ' θεωρούντο παρα τοῖς αρχαίοις αι βορειότεραι καὶ πλησιεστεραι τὸ Ἀττικῆ, οἱονεὶ δε περὶ την Δῆλον κύκλον σχηματίζουσαι νησοι

Σποραδες Ἐγὼ φρονῶ τι θρησκευτικῶν καὶ πολιτικων λόγων ἔνεκαεκαλούντο υτω μαλλον η γεωγραφικῶν Ἀλλα περὶ τούτου εὐπροσεχεῖ μέλλοντι κτενέστερον α πραγματευθῶμεν α παραλια τῆς Δηλουησαν πληρη βραχων καὶ σκοπέλων καὶ πομενως οβερα τοῖς τότε ναυτιλλομενοις Δηλιαι χοιραδες) m Δῆλος εἶχε καὶ ποταμον τον 1νωπον ουτινος α δατα ηύξανον ὁπόταν καὶ τα του εἱλου, καὶ λίμHην την τροχοεσσαν, ης ἴχνη τι καὶ νυν σωζονται ' ητο δεαγονος καὶ ξηρα, διο πο των ποιητῶν κραναν καὶ κρανα ηπεδος εκαλεῖτο N Δῆλος εχει καὶ ρος φιλον καὶ τραχυ Κύνθον καλουμένον, ἐπὶ τῆς κορυφῆς του ποίου ἀνερχόμενος τις κατα την εποχην ταύτην του εαρος ἰδίως καταλαμβάνεται πο παραδόξου τινος αἰσθήματος, μαγεύεται εκ του λαμπρο καὶ καθαρο ορίζοντος του Λιγαίου, καταθέλγεται τας δώδεκα πέριξ νησους ορῶν επὶ τουὰ τέρμονος πελάγους, καὶ την κυανην καὶ 1 ρεμον θαλασσαν κατοπτρίζουσαν τον οὐδαμού 2.λο ὐπαρχοντα ευδιον οὐρανον ον τόσαιευγενεῖς ἐκτος τῆς Ἐλλάδος καὶ εὐαίσθητοι ψυχαὶ ποθοὐσιν στω καὶ ἐπὶ μικρον ' τενίσωσι ' εὐδαἱμων τέλος λογIζεται αναπνέων τον ἀτμοσφαιρικον τῆς ἱερας ἐκείνης πόλεως ἀέρα, ἡτις ενέπνεε τον σεβασμον πανταχο τῆς γῆς. m Δῆλος παρ' ὁλας τας λοιπας Κυκλαδας φερε α πλειό- τερὶ ὀνόματα. γ χνομα Δῆλος παρηχθη. ἔνεκα τῆς αἰφνιδίας

I Θρησκευτικὴ συνοδία μετα πομπης καὶ παραταξεως.

378쪽

ἀναδύσεως αὐτης επι τῆς πιφανείας τῆς θαλάσσης ' ἐλέγετο δεκαὶ Κυνθία, ρτυγία, Ἀστερία, Λαγία, Κυναιθὰ, ΓΠυρπίλη, Xλαμυδία, Πελασγία καὶ Σκυθιας κατ' αλλους καὶ Ἀπολλωνιας

Οι αρχαιότατοι κατοικοι τῆς Δήλου κατα πασαν πιθανότητα; σαν ' ωνες, ους δηγησεν εἰς αὐτην ὁ Αντίοχος, καὶ Ηινες εφημίζοντο ς αριστοι κολυμβηταὶ. Δηλιος κολυμβητής). ονομαστα ησαν εν Δηλα καὶ περιζητητα ὁ χαλκος, τα μύρα καὶ αἱ ργεις, απινες τεχνικως παρα των Δηλίων παχύνοντο, δία επὶ τῆς ποχῆς των 'Pωμαίων. Ο Δηλιοι πηρετοὐντες τρυς προς προσκύνησιν του ἱερο ἀφικνομενους ξενους οἱ τινες ἀθρόοι συνερρεον ε ρλων των μερῶν, μικρον κατα μικρον θεωρηθησαν παράσιτοι ' οντες δὲ καὶ νεωκόροιτων κεῖ ἱερῶν, θεωροὐντο ἱεροὶ καὶ φειλον κατα τον νόμον τρυΔηλιακοὐ συνεδρίου να παρέχωσιν δωρ πασι τοῖς κ τῆς αλλοδαπῆς προσκυνηταῖς.

In αρα τῆ Δηλω κειτο η νῆσος 'Pηνεια , ἡτις καὶ ρτυγία καλεῖτο καὶ Κελαδοὐσα καὶ Αρτεμις, απέχουσα τῆς ιερας πόλεως σταδια. Ἐν τὸ ης ταύτη πῆρχον οἱ ταφοι των Δηλίων, καθοσον δεν πετρέπετο ν θαπτωνται καὶ καίωνται νεκροὶ ν Δηλ*ουδε κύνες α τρέφωνται. ἡ 'P: νειαν ανεθηκενἈπόλλωνι τω Δηλίω, ως παρακατίοντες οφομεθα, πρῶτος υ Πολυκρατης. n. ὁ Ιολυκρατη την Ρ ειαν δωρησατο τω μεγαλ θεφ ουτωκα αλλοι προ καὶ μετ' αὐτον πλεῖσθ' οσα αναθηματα δωρα ἀγαλματα, χρυσον, αργυρον, παρχας προῖόντων, κτλ. μετ απείρου σεβασμοῖ διάφοροι ξένοι κομιζον, κατα τὴν κρινην κατ' ετος ορτὴν, ητις μετα πολλῆς τῆς εὐκοσμίας τάξεως και μεγαλοπρεπείας τε - λεῖτο Δύνασθε, ἀξιότιμοι αναγνῶσται, να συμπερανητε το μεγαλορ πρεπε τῆς μεγαλης ταύτης πανηγύρεως ' η πληθύς των νεῶν κομιζόντων τα θεωρίας , οι πολυπληθεῖς προσκυνηταὶ μὲ τας ποι κέλας νησιωτικας περιβολα των αἱ ραῖαι καὶ εὐσταλεῖς γυναῖκες μετην πλην καὶ πληρη καλαισθησίας ενδυμασίαν των τ κάλλος καὶ η κοσμιότης των Δηλιαδων παρθένων δουσῶν Ἀπόλλωνι, 'Aρτέμίδι καὶ Λητοῖ τους ἱερους μνους, ο ἀγῶνες πυγμῆς, ταφσματα, οἱ χοροὶ, αἱ μουσικαὶ τα τύμπανα καθίστων την ερρτην ἀνταξίαν ἔντως του προορισμου της. οιαύτην δε ἰαχυσιν καὶ εὐθυμίαν ἐνεχεεν εἰς τὰς καρδίας τῶν πανηγυριστῶν η θρησκευτικηαύτη τελετη, στε καὶ παροιμία παρα τοῖς αρχαίοις υπηρχε, ,. Aδεις σπερ ει Δηλον πλέων ' πὶ του ιληδονουντος καὶ ἀμερίμνου.

379쪽

συνετελει προς Ἀπίτασιν της εὐθυμίας. Tαύτα κατα τους αρχαιοτατους χρόνους συνπ χρόνω μως πωλεσε

τὴν λαμπρότητα αὐτῆς η εορτη, ως καὶ ο Θουκυδίδ)ης ἱστορεῖ 'οτε μαλιστα ο Πεισίστρατος miρχετο τ τρίτον μετα δυναμεων πολλων προς καταληψιν τῆς εν Αθηναις τυραννίδος , διερχόμενος τῆς Δηλοι

ευρεν αὐτην παρημελημεν ν ουσαν το ε ιερον ἡ δυναμενον α συντηρηθῆ εκ των εἰσοδηματων του ναού. ην οὐχὶ καλην καταστασιν τῆς Δήλου βλεπων ο Πεισίστρατος, ηὐτρεπισε τον ναον, καθηρε τὴν

χώραν, ξορύξας παντας τους νεκρους καὶ μετενεγκων ἀλλαχού, καὶ πολλα αλλας διορθωσεις ποιησατο. 532 r. X.). Καὶ ο Πολυκράτης 526 r. X. θαλασσοκρατήσας καὶ κυριεύσας πολλα των

νησων, δωρησατο τ Ἀπόλλωνι τ Δηλἱ την 'Pηνειαν, καθηρε καὶ ουτος την ἱεραν πόλιν, συνεστησεν αγωνας καὶ το πρ*ην καθεστος

κατώρθωσε να παναρερη. α τοιαύτα δείγματα ευσεβείας καὶ σεβασμοὐ, ε μερους δύο ἰσχυρων τυράννων προς ἡ ἱεραν κείνην

πόλιν, απεβλεπον φρον εἰς πολιτικους μαλλον η θρησκευτικους σκοπούς καθοσου την παρα πάντων σεβομεν ν Δῆλον τε ΙΠεισίστρατος καὶ ο Πολυκρατη περιποιούμενοι καὶ εὐπρεπίζοντες, προσείλκυοντας συμπαθείας των Νησιωτῶν, οἱ τινες ε καταλληλαις περιστάσεσιν

οὐκ ολίγον βοηθησαν αυτούς. Καὶ οἱ πο τον Δαρεῖον Πέρσαι τε κατηρχοντο τῆς 'Aσίας εἰς Ἐλλαδα, πως κατ αὐτῆς ae γνωστονεκστρατεύσωσι, αἰτοὐντες γῆν καὶ δωρ παρα των Ἐλληνικῶν πόλεων ως σημεῖον ποταγῆς, ηοὐντες λεηλατοὐντες καὶ αἰχμαλωτίζοντες, μιας καὶ μόνης πόλεως zείσθησαν, τῆς Δηλου, καὶ τοὐτοδιότι ησαν πυρολατραι p ενος, καὶ πως ελκύσωσι την εὐνοιαν των πέριξ νησων α* ετέρου. ι Δηλιοι φοβηθησαν την ψιξιν του ἰσχυρο βασιλέως. καὶ ἐγκαταλιπόντες την Δῆλον τείχιστονουσαν, ἐζητησαν καταφυγην εἰς τα χυρ ματα τῆς πόλεως τῆς Tηνου Δῆτις μως, στρατηγος του Δαρείου, πορευόμενος προς την Δῆλον, νεπόδισε τον στόλον να προσορμισθῆ καὶ κακοποιησητην ἱερα αμα καὶ πλουσίαν πόλιν, καὶ διέταξε να παραμε νιηπέραν ν τῆ Ρην εἱ απέστειλε ε καὶ κηρυκα προς τους ΔηλIους μαθων πο ευρίσκοντο, ὁ ς εἶπε ταδε ,,'Ἀνδρες ἱεροὶ προς τί μετα τοσαύτης σπουδῆς φεύγετε πολαμβα- νοντές με κακὰς χοντα καθ' ύμων προθέσεις 'Eγώ αὐτος του λάχιστον προτiθεμαι καὶ ἐντολὴν ἔχω παρὰ του βασιλέως γα μη κακοποι; σωτην χώραν, ν η ἐγεννηθησαν δύο θεοί, μηδὲ τους οἰκήτορας αὐτης.

380쪽

Νῖν λοιπον πελθετε επὶ τα μετερα καὶ νέμεσθε την μετερα νῆσον ''Tαυτα κατα τον Ἐροδοτον επικηρυκεύσας πέβη εἰς τὴν Δῆλον καὶ προσελθων εἰς το ἱερον του ' Απολλωνος θυμίασε καὶ προσηνεγκε δωρεα λιβανωτον καὶ τριακόσια ταλαντα. Ο ΙΠερσαι παραντες κΔήλου, πορεύθησαν εἰς αραθωνα ενθα συνεκροτηθη η νδοξος εν ῆημετερίη ἱστορί α μαχη, Μιλτια δοιν στρατηγο ὐντος 490 π. X.).

θανατισε, πανερχόμενος ὁ Δατις εἰς ΙΠερσίαν, διῆλθε καὶ παλιν τῆς Δ ηλου καὶ κατεθεσεν εν ἱερ κεχρυσωμένον αγαλμα του Ἀπόλλωνος, περ ἀφηρεθη κ του ἱερο των Θηβαίων, πο Φοινικικου πλοιου, καὶ θυσίασε ε δευτερο τ μεγάλω θεῆ m διαγωγὴ αυτη του ρχηγο τῶν στρατευματων του Δαρεἱου κολακευσε τους Δηλίους, ρῖτινες ηὐχηθησαν περ αὐτο προς τους θεούς, προς δε πεσυρε την εὐνοιαν των τότε πο την κυριαρχίαν του διατελούντων περιξ νησων, αἴτινες παρεσχον αὐτω μικράν τινα βοήθειαν. Tetro τοιαύτης αἴγλης περιβαλλομεν η η Δῆλος απεβη πολύανθρωπος καὶ πλουσἱα ου η αλλα καὶ το θρησκευτικον καὶ μ- πορικον κεντρον των περιξ νησων συνερρεον κεῖ ξενοι φθονοι ξολων των μερων του κόσμου, οπως εμπορευθωσι καὶ προσκυνησωσιτο ἱερον του περτατου οντος Διο πάντες σχεδον οι ποιηταὶ τάνυσαν την λύραν των προς τιμην αὐτῆς ' χαῖρε, λεγε ο θεῖος αρίδος αποτεινόμενος προς την του Ἀπόλλωνος γενετειραν γῆν,

Xαθ' ω θεοδμάτα, λιπαροπλοκαμ υπαίδεσσι Λατούς μεροεστατον εργος, ποντο θύγατερ, χθονος χορείας Ἀκίνητον τέρας, αντε βροτοί Δαλον κικλησκοισιν, μάκαρες 'Ολύμπω τηλέφαντον κυανεας χθονος στρον.

Ti, αξέα τῆς Δήλου ὁρῶντες ο 'Aθηναῖοι καὶ την λαμπραν αὐτης θεσιν γινώσκοντες, αμ ως παρέλαβον την ηγεμονίαν 477 r. X.)ωρισαν αὐτην ως καταλληλον πως ἱδρύσωσιν κεῖ σύνοδον συγκροτουμενην ε αντι προσωπων πασῶν των συμμαχίδων πολεων καὶ σκοπον χρυσαν την συμφιλίωσιν καὶ λύσιν των ρίδων καὶ διαφόρων των εἰς την Αθηναῖκην ἡγεμονίαν ποτελων πόλεων καὶ νησων. ΓΙρος πραγματωσιν του σκοπου τῆς συμμαχίας ητον αναγκη χρηματων διο ρισαν πως καστη πολιτεία ποτίσι φόρον εἴτε εἰς

χρήματα εἴτε εἰς πλοῖα. ο ταμεῖον τῆς συμμαχίας σαύτως συνέστη Ἀν ἰηλω, κατεστη καὶ ρχή τις διοριζομενη Σπο των