Hellas

671쪽

καὶ . . . , ωσιν τοι μοι ει πασαν βαρβαρικην πίθεσιν καὶ συμπαγεῖς Ἐκασπι των συμμαχίδων πολεων στον πόχρεως ν παρασχ31 τοῖς Ἀθηναίοις φόρον εἰς χρήματα ἡ πλοῖα, κοινον δε ταμεῖον των ησων ητον η Δῆλος, εν ῆ καὶ το συνεδριον, ποτελούμενον ε αντιπροσώπων καὶ Ελληνοταμιων, στερον δε αἱ Ἀθηναι 454 r. .). Κατ αρχα οι Ἀθηναῖοι φέροντο ευγε νως προς τους συμμάχους καὶ οὐ δόλως πίεζον αυτούς' ζων σχεδξον οἱ λησιωταιως αὐτόνομοι, μονοούντες, καὶ την των 'Aθηνῶν πόλιν μητερα καὶ προστατριαν, ουτως εἰπεῖν, αναγνωρίζοντες. ετ' ὀλίγα μως τηη πολιτικη μετεβληθη, καὶ αἱ Ἀθῆναι θεωρουν τας νησους ως ὐποτελεῖ . . . βαρβαρικας , καὶ οὐχι καλῶς προς αὐτας ε*εροντο. Aλλως τε καὶ οἱ νησιωται συλλογίζοντο τι εα εξηκολούθουν οντες ὐπο τὴν των Ἀθηνων ηγεμονίαν, καὶ κατ ετος πλοῖα ως φόρον παρεῖχον, διο τι προετίμων τα πλοῖα οἱ 'Aθηναῖοι πως σιν ἰσχυροί κατα θαλασσαν, α μενον νευ ναυτικῆς δυνάμεως ' δι οἱ Νάξιοι πρωτοι στασίασαν καὶ ζητησαν την αὐτονομίαν των ην δε επε - τυχον, διότι οἱ Αθηναῖοι σκληρως τους ποστατοὐντας η ἀκριβως μὴ εκπληρουντα τα διαταξεις των τιμωρούντες, κηρυξαν μεσως πόλεμον κατα τῆς Ναξου 'ην πολιορκησαντες μετ' λίγον ἐκυρἱευ

ουσα, εν παυσε τρεφουσα δίκαιον κατα των 'Aθηναίων μῖσος καὶ κομματα αντίπαλα τῆς δημοκρατίας διατηροῖσα ' τε ε ετ ει 444 r. χ ο Περικλῆς ἀπέστειλε πεντακοσίους κληρούχους προς τηρησιν δηθεν της ταξεως, ηύξησε δε καὶ του τήσιον φόρον Καὶ τα αλλας νησους πίεζον οἱ Ἀθ ηναῖοι, καὶ κ ναγκασαν αὐτας διὰ της κακης διαγωγης των ' ποστατησωσι, ου μην ἀλλα καὶ να δωσωσι βοηθειαν τοῖς Σπαρτιαταις αγωνιζομενοι κατα της Αθηναῖκῆς ηγεμονίας, ἡτις η χουσα τα προσόντα κεῖνα καὶ ηθικας βάσεις αἴτινες διαιωνίζουσι τα πολιτεύματα καὶ διατηροὐσι τους ηγετας αὐτων, κατεπεσε . . . τη δ αρχην κατέλαβον οι Λακεδαιμόνιοι

Κατ αρχας οἱ νησιωται, ἀλλ' ἐπειδη προκειται περὶ της ἁξου, οἱ Νάξιοι ηλπιζον τι πο την των Σπαρτιατων ηγεμονίαν θ' γε- κουφίζοντο ἐπ' ο λίγον, αλλ' αἱ λπἱδες αυτῶν πέβησαν ρο δαι. διότι οἱ Λακεδαιμόνιοι σκληρότερον καὶ μαλλον βαναύσως προ αυ- τους φεροντο. υτυχῶς μως η κατάστασις αυτη δε παρετάθη επὶ πολύ, ἀλλα μετα δεκα ετη ἀπο τῆς νέας ηγεμονίας η Νάξος εκηρύχθη αὐτονομος διότι πλέοντος κεῖθεν του Κόνωνος μετα του

672쪽

Φαρναβαζου , καὶ βουλομενου να καταργηση την αρπην των παρτιατων τῆ συμπραξε του Πέρσου σατραπου, πεδίωξε των παραθαλασσέων πόλεων καὶ νησων του Λάκωνας φρουρους καὶ ἁρμοστας, καὶ φῆκεν ελευθερίαν αὐταῖς καὶ αυτονομίαν. Κόνων οὐτος προς ανόρθωσιν των Ἀθ1ηναὶ κων πραγματων ποσκοπων, καὶ προσπαθων παντὶ σθένει πως η πατρὶς αυτο ανακτηση την κατα θαλασσαν ὐπεροχήν, ζητησε παρα των αξέων καὶ των αλλων ησιωτων χρηματα πρὸς διατηρησιν του στόλου ουτοι δε οντες αὐτ υπόχρεοι δια τὴν δῆθεν αὐτονομIαν καὶ λοιπα προνόμια, α αὐτοῖς δωρησατο, προθύμως τα αἰτηθέντα ποσα πληρωσαν. Οὐτως εἶχον τα της Ναξου κατα την εποχην κε νην ' θεωρεῖτο μεν νε ξαρτητος καὶ αὐτόνομος, ἀλλ' ητο πραγματι ποτελης φΚόνωνι καὶ Περσ* σατραπη. ινες των κατο κων της νησο ταύτης επεθύμουν να σιν ποτελεῖς ἀπ' εὐθεἱας τοῖς Ἀθηναίοις μαλλον

καὶ σύμμαχοι αὐτων ' δι αἱ μεταξυ των αξἱων καὶ ἈθηναIων

σχέσεις ξηκολούθουν, ως ε γνωστον μετα των νηων ας o ελευτίας ναύαρχος των Λακεδαιμονίων συνέλαβεν εν ῆ του Πειραιως επιθέσει, πηρχον καὶ Ναξια καὶ 388 π.χ. οὐθ' περ δεικνύει ημας ληθεῖς οἱ Σπαρτιαται καὶ παλιν γένοντο κύριοι των Κυ- κλαδων διὰ τῆς αἰσχρας κείνης εἰρηνης του Ἀνταλκίδου ητις ημαύρωσε μίαν σελίδα της πληρους αἴγλης ἱστορία των ν δόξων προγόνων μας, ας κήρυττον αὐτονόμους εν χεῖρον τι κατεμαστιζον αὐτας Φόρους επὶ φόρων, αρπαγας επὶ ρπαγων λεηλασίας αφαιρέσεις , αργυρολογίας, τιμωρίας, αγγαρείας , βασανους. βίος ων αξιων καὶ πολλων περιξ νήσων, ητο τ οντι μυθικος κατα τους χρόνους κείνους καὶ μεστος δοκιμασιων καὶ φόβων ' καὶ τίς τερος πλὴν των Ναξίων καὶ λοιπων ν ησιωτων ἔσχε τοσούτους κυριαρχους καὶ κατακτητας, πεστ δε τοιαύτας συμφορα καὶ ζημίας νεπανορθώτους Ουδείς, ουδείς ' η ἱστορία των Κυκλαδωνεα ερευνηθῆ καλῶς καὶ π ἱκανων, οὐχὶ ως ημα , αρχαιοδιφων, πόσα νεκδοτα α μαθωμεν καὶ σπουδαῖα Ἐν τοιαύτη διετελεικαταστασει 1 άξος εν τοῖς χρόνοις κεlνοις, τε μετα πολλούς αγωνας καὶ μαχας καὶ ε απελπιστι κω σημείφ, ας επιτραπῆ 1μῖν να εἴπωμεν, εὐρισκόμενος ὁ ναύαρχος των Ἀθηναίων αβρίας, αντεπεξῆλθε κατα του στόλου των Λακεδαιμονίων καὶ κατεστρεψεν

αὐτόν 376 . . i. Φοβερόν φρικτὸν ἀδελφοκτονία Κατατροπω -

θεντος του πο ου Iόλλιν Σπαρτιατικο στόλου παρα την αξον ὐπο ου Γλαβρίου , καὶ πομένως τῆς Σπαρτης πεσούσης , συνεστηθη

673쪽

ἀμέσως ἡ δευτερα ηγεμονία των Αθηναίων vi Νάξος ουσα πότην κυριαρχίαν τότε των Λακεδαιμονίων πολιορκήθη πο ου Xαβρίου καὶ πεταχθη εἰς τους Ἀθηναίους , οἱ τινες ἐφεροντο εὐμενέστερόν πως καὶ μαλλον πιεικως, ως καὶ τοῖς λοιποῖς συμμαχοις πασι, κατηργησαν το ετησιον λεγόμενον φόρον καὶ σύστησαναλλην αργυρολογίαν καλουμέHην σύνταξιν ' δ: λα δἰ οὐδ εν ἁ λλο ἡ μεταβολην τῆς λέξεως ποιησαντο. Ἐνόσν η κυριαρχία των Αθηναἱων παλαιούτω, τόσ σκληρότερον προς τους συμμάχους καὶ βαρβαρότερον φέρετο ' ως η γυγη ταν

γηρασκη εἰς μυρίας ποβαλλεται ἰδιοτροπίας κ αὶ π α ρ 44-ν λύ ματ α , ουτ καὶ 1 λλοτε ακμαία κείνη ηγεμονία ειχεν ἀπαιτησεις παρα των συμμαχίδων πόλεων καὶ λησων τοιαύτας,

ota αγκασαν αὐτας ' ποστατησωσι 363 π. .). ετὰ ταύτααγνοουμεν τὴν τύχην αὐτων λεπτομερῶς, γιγνώσκομεν μως τι κατα το 362ς π χ ετος, Ἀλεξανδρός τις τύραννος Φερων, συμμάχους χων τους Θηβαἱους baro τον Ἐπαμεινώνδαν, φάνη εἰς ας του ἰγαίου θαλάσσας , καὶ μάστιζε τας νησους λεηλατῶν αὐτας, κλεπτων ἀρπάζων καὶ ξανδραποδίζων τους εαυτων κατο ἱκους. Νάξος κατα την εποχην κείνην διεν ἀναφερεται ν τῆ ἱστορίη, εἰκαζομεν μως τι καὶ αὐτη ἰσχυρα νῆσος οὐσα, πολυανθρωπος καὶ μεγάλ)η, ' πεστάτησε τῆς βαθμηδον καταρρεούσης ηγεμονίας των 'Aθηναίων, πολιτευομεν η νεξαρτητως , καὶ τα των συχνωνεπίδρομεων προσβολας φισταμεν 1. M ετ πολλα τέλος καὶ ποικίλας ταλαντεύσεις, κατέρρευσεν εντελως σχεδὸν η 'Aθ ηναὶ κηθαλασσοκρατορία, τα δε πλοῖα του Φιλίππου ἐράν σαν πλεοντατο Αἰγαῖον 352 r. .). ξτε αγνοουμεν τα κατα την Νάξον ἀκριβως, ποθετομεν μως τι καὶ αυτη γνωστ η τοῖς Mlακεδ σι τυγχάνουσα διὰ τὴν εὐφορίαν καὶ τον πλουτον της , ταχέως θακατελη*θη ὐπ' αὐτων Καὶ λλους πολλους κυρίαρχους καὶ ηγεμ)-

δ' ἐκ των νευρεθεισων σχάτως επιγραφων δείκνυται τι καὶ Αἰγύπτιοι διωκησαν την ψαξον 266 π. . προς δὲ καὶ Αντίγονος ὁ Γονατας οστις ἐνίκησε τον Αἰγυπτιακον στόλον παρα την Κῶ, καὶ ἐγένετο κύριος των νήσων 25 π. .). Κατα ε το 202φη r. . ετος ἐπανῆλθε καὶ παλιν εἰς χεῖρας του Φιλίππου E . διὰ του αἰσχρο αυτο οργάνου του μιαρο καὶ ἀνοσίου Σικαιάρχου, στις τὴν ἀσέβειαν καὶ παρανομίαν ξασκων, καὶ την ἱαν προ αὐτούθεμενος, Ἀκαιεν. ἐκρημνιζεν, Ἀφόνευεν. ἐλεηλάτει οιαύτα παθη-

674쪽

ματα και δοκιμασίας κατα καιρους φισταμενη η πατρὶς του Διονύσου, λίγον κατ' λίγον παρήκμαζε δε ησαν μόνον οι διάφοροι κατακτ ταὶ ο Di νες κατεμαστιζον την ταλαιναν νῆσον, αλλὰ καὶ οι πολυαριθμοι πειρατα , o ινες συχνακις πλεον τα νητους του Αἰγαἱου Καὶ τους 'Pοδίους λέγεται τι σχεν η Nαξος κυριάρχους , εν δυνάμεθα μως γα το διαβεβαιώσωμεν, καθόσον η ἱστορία ἀναφέρει τι κατέλαβον οι 'Pοδιοι τας νησους του Αἰγαίου δεν λεγει μως ἱνας ε αυτῶν. T αληθεἱ θαυμαζω, καὶ μετ' εμολπιπτεύω παντες οἱ ναγνῶσται, την πομονην καὶ μακροθυμίαν ρυτως εἰπεῖν των ησιωτῶν, οῖτινες ἀγογγύστως σχεδξον δεχοντο τους συχνους κατακτητας διαφόρου φυλῆς, αλλης θρησκεἱας, ποικἱλων θῶν Ἀλλὰ τί η δύναντο απραξωσιν πεναντι τοσούτων ναυτίων δυνάμεων 'Eν προς τούτοις παρατηρῶ περ διαιτερας μνείας αξιον εἰν , το τι μεθ' λας τας επιδρομας, μεταβολα πολιτευματων, κυριαρχιῶν, δυναστῶν ἀρχόντων, ου δόλως 1λλοιουτο τ ἡ πιον του χαρακτηρος του νησιώτου, το προ τα θεῖα σεβας, καὶ 1 απλότης αὐτο b. Ιχνη δε του χαρακτηρος τι καὶ νυν ευρέσκει τις παρα τοῖς νησιώταις , πολλα δε ηθη καὶ θιμα παναρχαι σώζονται καὶ επὶ των ημερῶν μας ' ἀλλα περὶ τούτων κτενεστερον α διαλαβωμεν εν τ επομεν τῆς , Ἐλλαδος τεύχει. M αξος μετα την λωσιν της Κορίνθου 145 π. .),ηλθεν εἰς χεῖρας των 'Pωμαίων, την κυριαρχίαν τῶν ποίων πόθουν οἱ νησιῶται, ως εν τῆ συνεχεία θα ἴδωσιν οι φίλοι αναγνῶσται του περιοδικου, χαριν τῶν πρίων σχολούμεθα καὶ κοπιῶμεν.

677쪽

10 να κοιμηθῆν ἴσως καὶ ὀνειρευθῆ. At Ino D Γόρδιος δεσμός.

Διότι ν τ υπνω τοὐτο του θανατου, Ἀδηποτε νειρα πελθωσιν α*οὐ ποτιναξωμεν το φθαρτον τουτο σκῆνος - θα διεγείρωσιν ν ημῖν δισταγμούς. σκεψις αὐτη καθιστ μακρόβιον την συμφοραν.

678쪽

το Vosmae κατελήφθη πῖ σχυρων λυγμα ἡ φιλτάτη πατρίς μα και δε ἡ δυνηθηνα κλαύση κ της βαθείας λύπι1 της. οστις αναγνωσταί μου λυπεῖται κρως , καὶαισθάνεται την λύπη εν τοῖς μυχαιτάτοις της καρδίας, δὲ κλαίει αλλα . . . τηκεται

679쪽

H. C. MULLER. Ου θυο δε ἡ κυρία κείνη η κυρίαZWaansvvoc καὶ ὀ . Mulier, αλλα καὶ πλεῖστοι σοι Γαλλοι, Ἀγγλοι, ταλοὶ συγγραφεῖς και ποιηταὶ περι του ριδιμου φιλέλληνος ἔγραψ/αν τελευταῖος δε πάντων γ οστις τα μέγιστα συμπαθω ἡ μwήμην του θανύντος φίλου.

ειδύλλιον του αν via, τ α εα Πτερθεν τα Viragmaren), τὰ μυθιστόρημα του A μαζῶν, καὶ τα διαφορα επιστημονικα καὶ φιλολογικα ρθρα, τινα ἐν Neder-lan ische Spectatur' εδημοσίευσε, α μένωσιν θανατα νοσω και η συμπαθὴς καιμακαρία και προσφιλῆ μγ μη του.

680쪽

sorvidi saluti, Ei dico addi doli Attica

εν τ επὶ τούτω βιβλία τῆς ταιρίας. D μειούμεν δὲ προς γνωσιν μω δτι κατεγράφησαν υπῖ του αύξοντα αριθμὸν