Hellnika. Historia graeca. Recensuit et praefatus est Ludovicus Dindorfius

발행: 1876년

분량: 346페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

PRAEFATIO. XV κώπην δ' ἐλαυνωσι. quiani in is sol luni vi leatur alterum, sed etiam postreina a lilao tu instin hirin iter dicta Nain post πρῶτον exspectes παιπας, et poSi ερωτήσας nillil a lili te irespolis o Philoclis non iniuria Veisi ius ut iratus excidisse putavit quae Plutarctius, ei auctore usus Tli P0plirasto, narrat

Itysan l. c. 13 o da 1υσανδρος, ἐπεὶ τῶν τρισχιλίων 'Aθηναίων, ους ἐχαβεν αἰχμαλωτους υπο των συνέδρων θάνατος κατέγνωστο, καλέσας ιλοκλεα τον στρατηγ0 αυτῶν ρω

πραστος, sed n0 anina advertit ea lena iam olim ex Plutaretio in seiuisse iret lienierunt, qui laec ita vertit , Ptim interrogavit qui l pati lignus esset, qui minus c0ntra leges Graec0sinteissicere coepisset. At ille ad ala imitate ni rinime deImissus resp0ndit ut victor ageret quae victus passurus suisset deinde l0tus, ac splenitida stina pia veste ante alios ut iugularetur processit cives. e dul)iuna ex eo lena Plutareti post παρανομεῖν inserta esse in lino nilliliis fidei libro liaec Πικqσας, εφη. 0ίει ὁ παθεῖν μελλες ηrrhθείς, εὐθυς τοίτο απεσφαξε μετα τῶν αλλων στρατVγῶν. Ad dimantum quod attinet, eius tanquani proditoris 30na phil)licata suis Se ante captas alia Ysan tro Alli nas ex inseriptione Attica l. 3. 4. collegit Boechiniis pigra pilis cli- citrono l. t ut lien p.

10. Mira igitur Xenopitontis brevitas, si nihil late desit. 2, 3. 20. οἱ δ' ξέτασιν ποιησαν rες τῶν μεν τρισχιλίωνεν τῆ αγ0ρα, τῶν δ' ξω του καταλόγου ἄλλων αλλαχ0s, επειτα

κελευσαντες επι τα ὁπλα εν, ε κεῖνο απεληλύθεύαν πεμψαντες τ0υς φρουρους καὶ τῶν πολιτῶν Ους μ0γνώμονας αυτοῖς τα πλα πάντων πλην τῶν τρισχιλίων παρείλ0ντ0, καὶ ανακομίσαντες αὐτα εἰς την ἀκρόπολιν συνέθηκανεν τω ναῶ . Etia nisi quisq retin dicere potuerit κελεύειν πιτα πλα infra s. 54 Ε ὁ τούτου κέλευσε μεν ὁ τῶν τριακ0ντα κῆ μυξ Ους ενὁεκα ἐπὶ τον Θηραμε νη, rectissime Stephanus ἐκάλεσε . ii tamen prorsus est absurdiim illud ipsum ἐπι τα ὀκλα inii uni neque intelligasti cur lio sit im-

22쪽

XVI ltAEFATIO. pera tui Iis qui na0cinerines discesserunt, et post liu illatum εi ἐκεινοι απεληλυθεσαν manifesto pro lat aliquid dictunisuisse te eoru in sine arrnis discesSu, ut nisi plura excideriint, certe κελεύσαντες απιέναι ποθεμένους vel καταλιπόντας τα πλα sit scribetulum. Venerant enim μετα των πλων, ut si in ili fraude a Pisistrato decepti Allienienses apud Pol De- nurn 1, 21. 2, qtie in qui contulerit concedet Cobeto hic qu0que neruies, non arinatos requiri. In altero autem loco illo de quo modo dixi, s. 54 Ecd τουτου κάλεσε μεν ο των τριάκοντα κῆρυξ τους ενδεκα επὶ τον Θηραμένη ἐκεῖνοι δὲ

εἰσελθόντες συν υπηρεταις, γ0υμενο αυτῶν Σατύρου τ0υθρασυτάτου τε καὶ ἀναιδεστάτου, ειπε μεν ο Εριτίας, Παρα

κ τ λ. restituto ἐκάλεσε. liod sic in κελευσε corruptu in in Gueis Cyrop. 2, 2, 3, et in leterioribus , T 5, inretonensi Anali. 2, 3. 3, et iii vel propter sequens εἰσελθόντες necessarium est, lacuna superest explenda, quuin εἰσελθόντες nilii liali eat quo reseratur, neque aut de vitio cogitantium aut de uini nativis albsolutis, quibus illi ali ioc loco alienius, ne turn ut contendere liceat non fallere hic libros scripti tot aliis lacunis deformati, ut alia 4 1, 23, hi id loco paullo post dicant. 3, 4. b. uae est lactina in vectis αλ εξεστί σοι τ0ύ-rων πίστιν λαβεῖν et insetetis doντα πίστιν και παρ ει os nae qua lantenus est suppleta, sortasse paullo anaptior sitit, ut exciderint nonnulla te legatis qui in sequentibus nemorantur Agesilai, et αλλ' ξεστιν Tissapiaernis incipiant respon-SUIm, cuili extrema perierint una priniis Orilia quae gest-

laus ad illud responderit. Sina dena lacunana 3, 3, 2, inale explere videntur lilari deteriores verbis nonnullis quae melioribus desunt post βασιλεύειν.

4. 1, 23. πως ὁ μη, εἰ ἀποτρέποιτο, καταγελῶεν

αμα ὁ τῆ μερα ἐπιπεσὼν η αρναβάζου στρατοπεδεία,

της μεν προφυλακῆς αυτos υσῶν οντων πολλοι πεσον, ουτ0 ὁ διαφεύγουσι, το δε στρατοπεδον αλίσκεται. Non sol una vocabuluna neque Xenophonteum neque a quoquatuante Alexandriina M. usurpatuni στρατοπεδεία et libri unius Scriptitra pro eo exhibentis χωρα sed etiana imire illatum

23쪽

PRAEFATIO. XVII αὐτ0 et constructio n0n hiiden inexplicat illis sed tamen.

ut dixi paullo ante ad 2, 3. 20. dissoluta lacunae facit indiciunt alb aliis aliter expletae et uno de iis voci ibulis non siilitatae. 4 2, 16. Iam uilius et clineide rus uini adverterunt onaissas esse inter singularuni gentium copias nonnullas antea et postea n0Iuinatas. 4, 3 8. οἱ μεν απεθνησκον αυτῶν, οι δε καὶ ηλίσκοντ0.

Quod Agesilaus . . tumet ζῶντες λίσκοντο hiaud dubie praestat, ut 3, 4, 22, ὁ γεμὼν additum ex eodem 1, 30. b, 4, 33. duod ex melioribus restitu ουν κ0υσας

ταὐτ απηγγειλε τω Κλεωνυμ ω, pro Ῥέ, aut particula μεν lesectuti est aut 0mine post υν. Non apte uiua sequente 4 ησθεὶς iungitii tui λακουσας aut o υν dicitur ut ὁ μεν υν. Neque Oθεν 6 5, 33, integrum, ubici νθα exspectes. Articulo omisso peccatum videtur quunt alibi tun 2 25, Ἀφικόμενος εις ξύβ0ν κατεσκευάσατο τάς τε αλλας πολει, ἐν iur καὶ υτιλήνην. ubi acribendum lutes τα εν αυτ s. ut 3, 4, 28: παῖς πόλεσι παρηγγειλε ταις πταῖς et Ἀσοις at 3, 5, 3 Aύειν τα σπονδα προς τ0υς συμμάχ0υς, ubi addendum τάς. ut apud liucyclidem idem excidisse dixi in ed. 010 n. quod est etiam apud Demostileneni p. 193, 1 mr λυοντα τα σπονδα τα πρ0 βασιλέα. at 1, 3. 22 Ei et oχλω π0βαινόντων ἐν Πειραιεῖ, deSide-iatur τῶν π0βαινόντων, et 5, 1, 29 Πράγματα εχ0ντες

και παρέχοντες περὶ την Κόρινθον scrilben luna videtur τοῖς περί, ut dixi ad Comulent. 2. 1 9. 0uaerentem aut v quae in ceteris sit conclitio librorum quibus conservata est IIistoria Graeca et quae singulorum sules et auctoritas et inter se ratio fugere non potest nullum superesse eiusmodi codicem qui ceter0rum possit arctie typum lialberi.

unde illi ita sint dii et ut quicquid labent peculiare nulliussit silet. Nam cui, ut nunc est, plurinium iri ibuendum ill lxi, Parisinus B., de hi dixi praefatione ed. 0xon. p. IV, quippe vel una illa aliquot versuum lacuna quam ex liomoeoteleuto ortam solus explet 3, 3, 5, ceteris omni biis fide se digniore ni praestanti, tante non tantuin vitia liabet iusin0di quae cete-IOrum Ope sunt corrigenda, ut praeter alia 3, 3 9, ουθεὶς pro εἰdείη, sed etiam desectus est vocabulis quae tu ceterae Xenoph. Hist. Gr. b

24쪽

XVII PRAEFATIO.n0n sunt a correctoribus inserta, sed ex integriori limro servata, ut 1, 1, 8, εἷς, 1, 1, 24, σῶα, 3, 2, 26, κόντες, 3 r 10 4 2, 23. πρῶτον, 4, 1, 15, παραδείσοις, nisi lio sit glosseIma, 4, 3, 6, χαλα, 4, 3, 23, παραστατῶν, . 7, 2, εἰναι , 7, 1, 18, καὶ συμμίζαντες, et praeter articulos nun-

nullos et particulas quasdam, duobus versibus propter li0Π40eOteleuton sentissis 2 2, 1 6 5, 18, et dimidiato 2 4 38. et plus uno 4, 7 4, ut anaptiores lacunas lilini initio, ias cuimallis liabet 0nina lines, deteriores Xyletit. Hunc igitur lilii uni illi uin iam iii editione xoniensi ita expreSSjSsem, ut exceptis lime in rcline verbortini saepe liabet sibi peculiaria, perpauca nailii reliquissem nunc demum ex OaSciscenda, ea Ille nania sere adeo nullius momenti ut utroulo 1 legantur vix Pitcqui in intersit, Diuitii In tamen best ut vel illius ope Xenoplioniis ratio et dialectit utilique possinti 'stitui. Nam etsi ille Ornias exilitisitas et Atticas saepius Sultis Servavit, vel iii χρει 2 4. 23. et εκκλησίαζ0 5, 3, 16, qu0d etsi nillil est ita scripturia, anten verae servat utili cuina sormae ηκκλησίαζον, quae n0n solum apud Demost ne ui, ut dixi attolles Stephani lionis est libris c0nservata, set etiam aput recenti0res riter lium apparet, ut nemo idulbitaturus de restituenda apud Tliucydide in . 93. pro gεκλῶ σίαύαν vel ες εκλησίασαν, anten de ut 0n miniis suaui ceteri sallit in multis ne ipse ii leni servans formas illas quilius Xenophon parit ei atque omnes illius aetatis Atti e an usi, sed quae iani anti linthis una novitiis illi pern4Utatae. Quis en in credat qui τα γράμματα λεγεν scripsit b. 1.32, eundem 1.1, 23, sempsisse εάλωσαν, quiana vel apti l lutarchi tui sit ἐάλω eis, 2, 8, α τυχον, aut 1, T. 23. Z Pινέσθωσαν, qUtim turima cernatur in iis Diperativorun sorimis Macedonicis inserenilis vel apii lallucvmilem temeritas lilbrariorum, aptu Platonem auteni eiusni odi earundem cum Atticis alternatio qua nil in fingi potest inepti his Quibus nihilo meli 0r silui sunt orniae optativonina in νημεν, τε, σαν perpetu0 cum formis in μεν τε, εν alterarantes, de quit ius dixi ad suament. 1, 4, 19 4 5. T. Et verborum κυλινδεῖν pro κυλίν-dειν b, 5, 20, συνειλοῖντο pro συνίλλ0ντο T 2 8, de quil)ut praes ad errop. p. X ed Lips., iuri ἐξίλλουσαι servatuna sit Ven 6, 15, ut etiam in Analbas libros inter περιειλεῖν et περι

25쪽

PRAEFATIO. XIX0εῖν variantes . 5, 36, perii ut sallere appareat. Feliciter vero servata in melioribus 2, 4, 32, larina praesentis ἐλῶν pro ελαυνειν, quae restituenda Anab 1, 3, 20 ora απεκρίνατο

εφη βουλεσθαι ἐλθεῖν usti C. pr. ελε. pro ελεῖν, i. e. ἐλῶν. Item eieci Drmas ζωός 1, 2, 5 et σω0 pro ζὼς et σῶς, de liti litis dixi ad Comment. 3, 12, 2, et praes ait Cyrop. d. I. ip s. p. XII, XIII, pariterque accusativi non' inum in ης tertiae lectinationis in ην terminati, set aliquoties etia in in , de qui biis lixi ad Cominent. 1. 1, 1. Quibiis a lileiula G1.5 1, et Κέω 5, 4, 61, quae Attici certe to et Kεων dixisse videntur, ut εων dixeriint, iten interiluin εω scriptum in libris. Nulli in in libris relictura exeui pituit Orinamin ἱππης pro n0nii nativo ιππεῖς, κληειν pio κλείειν, Iti SPlu In

persecti in η pro ιν ini persecti verbi εἶμι fornaae iσαν prumὶεσαν, aud Xen0phonti ita sere convenit ut ἐθεὐίεσαν In aliis libri ludunt orniis rectis una deterior ili per-ntutandis, ut in verbis in μι, praesentis tertiae piritalis Di naam in voυσιν exhilientes omnes 4 4, 2 6 5, 22, impersecti singularis tertiana in servantibus nonnullis 1, 7, 4. alibi εν inserent us, ut in aliis plerisvie Xenophontis scriptis variari dixi ad Cyrop. 6 4 5, p. 309 ed. x. et ἐνεπίμπρων , 5, 22, sed ib. 32, νεπίμπρασαν , ut Anab. 7, 4. 15, pariterque in ei bi επιμέλ0μαι 0rina lia et contracta, qtiam an Plana alienam a Xenophonte notavi a LCOInment. 1, 1, 19. Alia cle hoc genere vitia sunt 3 3, 6, προστατεύ0υσιν, pioil corrigendum προστατουσιν ut dixi ad C0mnaent 2 8, 4. t 5, 2, 5, πορρ0ίας, quod πορρ0ης scripsisse videtur Xenophon, ut praecipit Phryniclius Bel heri p. 28, 16:Aπ0ρροη σεμνότερ0ν του πόρροια et persuadet constat susus Platonis, pluribus quana Lolae et ius ac Pliryn. p. 496 attulit exemplis confirmatus Lilbrarios hanc σεμνότ α saepe violasse testantur collices Aristotelis et Theopli rasti, in hoc ceteris Itie compositis, de libus ad Stepli Tlies . . inter tu trasque formas amantes. Nilitio ni elior en in in his fides introrum Xenophontis quam in μεσόγαια , 1, 8, alibi recto μεσόγεια scripto, aut πεντα ὁραχμία pro πεντε ὁραχμία 1, 6,

12, et ἐωμ o 3, 4, 3, quum apud Platonem et Ari-

26쪽

XX PRAEFATIO stotelem dena sit in ἔκμγ' o mutatum ex libris, vel χαμόθεν pro χαι ἀθεν , , , inter quae vatiant ilicipionis Chr. 0l. 2, p. 197, aut larmis solutis dέεGθαι,

πλέειν, λουεσθαι, pro contractis. πλεῖον vel adeo πλείω pro πλόον, Optativorun in cit εὶ pio ειαν. Foriit aut ηνοιγε quae

est 1, 1. 2: 5. 13, ubi /οιξε) 6 21, eliciunt Suidas sive grai nutat Bel heri p. 399, 24, ἀνέωγε lpraeci Issentes, et lina cuni /0ίγξr et 'οικται, tanqualin εινῶς βαρβαρα,

Ε tum Paris Cram eri necta Paris vol. 4. p. 113, 30. Atque altei' forma usitata significatione est Anab 5 5. 20. Itaquelii et infra allatit necesse est liliri νοιγον et νοιξα inserentes pii ανέωγ0ν et ἀνέωξα laae una Atticae sunt 0rinae, Iiis ipsi grana Inatici, quorum de praeceptio pluribus dixi ad T lies Stepliani, saliuntur. Sed illium illa non sint novitior in illoruli coni metita ut ostenilunt Conricoruni quae ad lunt Iragmenta, sed hi Aelio Dion usi potius cuin aliis aultis petita videantur, et I ipso lillo pono apud Clioerob. an. 'ol. 2, p. 526, 27, ν0ιγ0 et Umιξα triuitatur ὁιώταις, Xenopli 0nti vix possunL. hae lamnae assingi. Contra 3 2. 25. περιόντι τω νι αυτω non dulbitavi recipere ornaal qualia vis ab uno prope custodita ut libro optimo, Piain etiana Trop. 3. 3, 3 semavit D. pr. ut Deu10sthenis optini p. 64 3 et alitat Clari ianus Platoliis Euthyphr. p. 15, B, Crat. p. 409 . . alii ii alteraui praebens, ubi brevior forina est in aliis . lie0pli 3 iacto Hist. p. 17. D: Παριόντι τω ο ρει, recte restitutuni περιόντι. Articilluni saepe ab librariis depravatuni eis ni ultoriam ope libroruin restitui . . 24 Οιλοκράτει πλεοντι μετὰ dέ - τριηρων - θηνηθεν εις Κυπρ0i επὶ συμμαχία τῆ αγο 0ου, pro z0υ, 5, 4, 61 TO ναυτικου οντος του Αακεθαιμονίων περί τε Αἴγιναν καὶ Κέων pro των, 6, b, 2:T0ῖς ψηφίσμασι τ0ις Ἀθηναίων, pro των, ut ii Analbasis,2 11. o τεῖχ0 et IIερινθίων ex tuis pii in is testitit ei alia pio των, tamen credibile est etia in plura liui ui imo di vitia latere . ut certe 3, 5, 2b, τὸ i δῆμ0i του θηναίων, et 7, 4. 4. ω ῆμω τω Ἀθηναίων bis est restituet ut uni pro των, iri ite vitio dixi a linein p. At lien 1. 16. iiiii, ut 17, 18, των

27쪽

PRAEFATIO. XXInon quod ille onmittit τόν, se των, ut solent Attici dicere τον θροαίων δημον, non ον των , et norninativo Ἀημ0ς

ὁ θηναίων, ut Plato Gorg. p. 481, D, E 513. . et vel aput Polyb. 6, 44, 1 τὀν των Ἀθηναίων δῆμον, ibi

τον omittunt nonnulli, deleri luna videtit των.

Nomina propria de fornaata si in 1 4 8. isti της Καρίας εἰς τον εραμικον vel εραμεικ0ν κόλπον, se 1 2 1, 15. Ιεράμειον vel Ιεράμων libris Hero loti 1, 174, Κεραμεικος vel Κεραμικος Illibentibus, Scylacis p. 73, 2, Κεραμιακ0ς, Choerobosco vero Cram An. X. Vol. 2, p. 234, 10, Κεραμικος per ι praecipiente, etsi credit,ilius est Κεραμικός ab lili rariis fera naicum cogitantibiis supp0 situ in esse quain Κεράμειος pro illo. Nilaili est Xαιρίλας 2, 3 10. Naim aut, in prinia aut in secunda usitatum, illiu hau l dubie ab lithrario illa tuna ut ineptum Πρ0ικόν νζσος pers propter προὶξ pi' sina pliciis. Neque Graecum videtur πιδόκου 1, 1, 29, ubi plerique Πιὁόκου, et 1. 3. 13, ιλ0δίκης scriben liis videtur ιλοκυδης, quod est in inscr. Attica C. I. 0l. 1, p. 538 n. 960. Ἐπιλυτίδαν , 4, 39, recte Selinei lerus mutavit in Ἐπικυδίδαν, ut est 4, 2, 2, ΣτησικIῆς 6, 2, 10 re larguit Diodorus, qui Κτησικλης Ἀγγενίδας , 3, 10, videri potius Ἀργενίδας scribendum dixi ad sies. Stephani Στάλκας Eleus 7, 4, 15, non Σιτάλκας, sed μάλκας fuisse videtur. πιόν 1. 5, 15, Iatum pro Τέων neque 3, 2, 11. Si postrema sunt Xenophontis, intelligitur cur απὸ Σάρδεων dicatur potius quam ἀπ' ταρνέως , ut 1 1 36, Σηστὸν illatum videtur pro υβυδον. Sed praeter hos de assius dixi locus multi sunt lagis

Iminusve depravati, aut quoruni scriptura dubia est, de quilius paticos tantiI In attingam.

1, 1, 30. 0υς ἐπ ιεικεστάτους συναλίζων ἀνεκοινουτο. Quod Suidas ad hunc locum reserendus ponit: νακοινω- σασθαι και νακοινῶσαι, ψιτω λέγουσι Ξενοφῶν ὁ καιυνεξυνουτο ε ηκεν ἐν ταῖς Ἐλληνικαῖς, et 'Aνεξυνουτο, ἀνεκοινοῆτο Ξενοφῶν, si ex parte Phollicito die armissa repetitum, a Photio autem, ut supra dixi dei σιωθῆναι, ala Aelio Dionysio petituim, dubitari n0n potest qui Xenoplisti semel usus sit forma Ionica, ut senae dixit ἀντὶ σίμωκα pirarer ῆλωκα, nec min0res gratiae sunt habendae et Aeliu et

28쪽

xTII PRAEFATIO. Suidae pro conservatia hac glossa quam iisdem pro conservata ex 3, 3, 1, σιωθῆναι, Iaesti periisset, neque libro naui optin10ruui indicio sutile correctoris ulterius locum corrumpentis redargueretur ad litainentum παρηλθ0ν, omnes fortasse decepisset. 1, 2 T. ἐπὶ τ ετερα ης πόλεως Don scripserat Xeno-plion, qui senaper θάτερα in hac ornailla, cui τα τερα, quotio vitii iiii dari scriptores ad Thes. Stepliani v Ἀτερος, p. 2137. , a ne citati utuntur, suppositur 11 ab librario, ut apud Isaeuin p. 43, 38 ουκουν υ0ῖν τα τερα προσῆκε et θγυναικί, ipse pluralis prodit θάτερ0ν. Et ut ταπὶ θάτερα scripsit Xenopli 0 6, 2, 7 7, 4, 30 quod in τα επὶ θύτερα distractum nisi apud Thucydi leui 1, 7 7 84, certe apii iPolybiuum 6 41, 4. omnia liae contralieniqui, ita , . .

τακεῖ potius, ut Titu cydides quain quod Cyrop. 4, 1 T. vel optiui alteri substituunt τα κεῖ, scripserat, et Semper ἀπι- oid εια, etiaria incit istoriam r. saepe distractum, ut alia huius 1aodi, de quilius dixi praes a d Anali. d. h. ip s. p. XXI, et C JTop. Od. xon. p. l. quae in libri disti acta contra ustini Scriptortu non defenduntui inscriptionibus, non magis alias cras es Servantilius, ipsasque elisiones sei tantuni in praep0siti0tii bus, et ne in his quidem Seniper.

bus participiis allunt libri, ostendit Polubius 16 17.1: Πρόκειται της εγέας et Μεγάλη πόλις ἁ προς την μεσσῆ-

29쪽

PRAEFATIO. XXIII1, 4, 2. λεγον τι πάντων ων εονται πεπραγότες εἶεν παρὰ βασιλίως. I ixi supra p. III scribenduin idem πάνθ' ων, Iod in alteraim vel propter sequens πάντων sa-cile potuit deprav:in Sintiliter nata. 1, 7, 3, pro ἀντὶ ωνεῖ πάντων, hium ἀντὶ των praebeat C. pr. scribemium tir θ' a , et 1 9. 19, καῖασκευάζ0ντά τε ς ἄρχ0ι χωρος. quuin in eodeni sit τε τῆς scpit,enduin θ' ης. 1, 6, 12. οἱ αἰτιαζόμενοι ἐναντιουGθαι, Iod . I'aebet αντιουσθαι, est Ilii sena etiam in 1eliorit ius Cyrop. 4, 2, 39, sed, ut lixi ast 6, 3, 13, alienuni videtur a Xenopli 0nte et Tliucydide, tui anil)o saepissiuae ἐναντιοίσθαι, etsi utroque pruiniscue inur Aeneas in Tactico . 9,ris interdum variantilius inter utruntque, ut saepe aptu Xenoption tena variant inter

1, 6, 29. παρα ὁ Λιομέὁοντα ι Σάμι0ι ἐκ ναυσὶν επὶ μιῆς τεταγμενοι ' στρατηγει ὁ αυτῶν Σαμιος νόματι In Cetu . Inutile illud νόματι, de quo dixi ad Conament. 3, 11, 1 facile credat ex inargine, ut ii ὁ νομά τι ascriptum suisset, iri epsisse. Post Κλεωνυμος deletum cui libro optimo υν0μα ut rara, 4, 25, ut 1, 4, 2, et lilii saepe lioc vocalniluina id lituin est numinibus, et του νομα apud Polybium 5, 82, 13. 2. 1, 14. παρεἱειζε δ αυτ παντας τ0υς φ0ρ0υς ζους εκ των πόλεων, o αυτῶ ἱ δι0ι σαν. Usus poscit

την βασιλέως κακῶς ποίουν, και επι την πιον και την Eφεσον ἐπεπλε0ν, και παρεσκευάζοντο πρυς ναυμαχίαν, Uzsατηγους προς τοῖς πάρχουσι προσείλοντο Μέναν-

παρα qν ωνίαν εκπλει so τον λλησποντον πρός τε των πλοίων το εκπλουν και ἐπὶ τας αφεστηκυίας αυτῶν πόλεις. Irrepsit inter luplex ἐκ alienum ab laoc loco praesens ἐκπλεῖ pro ε πλει, ut sequitur παρέπλει f. 18, et est 2 2, 1:Eπλει επι το vel potius επί τε Βυζάντιον και Καλχηὁόνα. 4, 8, 24 5, 1, 5, 6, 19, 21. 26, ut alibi saepe cona posita.

Nain alia ratio praesenti una πεισπλεῖ 1, 1, 5, 12, et καταπλεῖ

εγε νοντο 0μιδαί. Σαβῖνος . . παραλαμβάνει et βασίλεια,

30쪽

XXII PRAEFATIO. manifesto legendum 'πλει, ut sequitur 4, 1 Πλεῖ ὁ κατατοίτον τον καιρον ἐπὶ μης καὶ Αντίπας. 2, 3, 19. ἄτοπον εἶναι et πρῶτ0ν με βουλ0μεν6υς τους βελτίστους των πολιτῶν κοινωνους ποιησασθαι τρισχιλί0υς. Similes quodammodo sunt l0ci Analb. 6. 4. 1: Aρξαμεν ὁ η Θράκη αυτη ἐστὶν πο ου στόματος τ0s Πόντ0υ μέχρι ρακλείας, ubi ἀπο 0 στόματος tam ad praecedentia pertinet viam ad sequentia. Ven. 5. 29: σοι δε αλίσκονται, παρὰ φυσιν οὐ σωματ0ς τυχη ὁ χρώμεν0ι, es, repetendum λίσκονται evrop. 5 5 35 ἘπειZῶν επεῖραν μῶν λάβχὶς πῶς χ0μεν πρ0ς σε, εῖν με δη-0ι φαίνηται τα π μου πεπραγμένα επὶ τ σῶ γαθω πε-π0ιημένα, ἀσπαζομένου τέ μου σε ἀντασπάζου ευεργέτην τε νόμιζε, es, i missum ab optimis πεπ0ιημένα, si non scripserit Xen0plion semel positum πεπραγμένα contuli uni derodoti 8 80 Iσθι γα εξ μέ τα ποιεiμενα πο ηδων.2, 3, 20. ἄλλων ἀλλαχου Xen0phonteum esse ἄλλων ἄλλη dies ad Cyrop. 7, 4, 7.

2, 3, 36. ου μέντοι θαυμάζω γε τ0 Κριτίαν παsανενο-μρηκέναι. Volsi potius probanda coniectura παρανενοηκέναι laam IVὶttent acliu παρακηκοέναι, quum alterum illud verbum adein ilia hic pus est significatione cuni παρακουειν coniungia Plato Menex. p. 195. A, munine, ut sit delirare.

2, 4, 36. μψότεροι της μετὰ Παυσαν se γνώμης ὁντες ἀλλ0 η της μετὰ Λυσάνδρου. iii contulerit 6 5. 4: Ποιησειν στε μετὰ της υσάν ὁρ0υ γνώμης και μηdαπανηρῶς τειχισθῆναι το τειχος, similesque apiti alios locos et locutiones ἄνευ της γνώμης vel συν I γνωμ st, lic lu0que lais transpositum illat, it μετά. 3, 1, 10. 0ῖς δυναμένοις μάλιστα παρα Φαρναβάζ' pr μέγιστον, laae usu ata est sori nuta, nillil verius viiletii r Illam apud Dein osthenei p. 36, 10, φρ0νεῖ μολιστα pro μέγιστ0ν, etiamsi ita scripserit Libanitis vol. 1, p. 358, 5. et 0n ipse loque H πλούτω ἐγιστον cyy 0ύσας pro μάλιστα φρ0V0υσρος.

SEARCH

MENU NAVIGATION