Herodotou Halikarnesseos historion logoi 9. Historiarum libri 9. Codicem Sancrofti manuscriptum denuo contulit necnon reliquam lectionis varietatem commodius digessit Thomas Gaisford

101쪽

rilli Ore ni spreverit, inplexi de in una alii sitiit, ut Apollo Grais in Diogene Laeli. I. 38. iiiicianus II ip p. c. 2. viri videatur Gesnexus. VESS. Diogenes Laert. I. 38. potius ex os ierat e uuam , ut I. M. Ges nenis ad Dacianum l. l. pririlit ex Apollo toro: gitur recte Inis-mini lio in iunis i agnientis ab II vitio . IV. p. I 090. cnoli istos Aristopn ad hil . 80. ex uer Iesu, ii verisinii te est, descripsit.

1 4TΤ.4. ου γ ὶ δ εἶναί κω τουτον τον χρόνον τὰς γε ἡρας ταύτας J IIosem in pontes illa aetate norus ti filisse. Rutio Gi'an nantica steti lit, II erodotuni signis cetire hos pontes sita aetate ad Halyn suritim f/lisse: τὰ μας τὰς γε ἡρας est hos polites iti irine sunt ii ue antecedenΗτας οὐσας γεφύρας, accipiendum pontes siti nunc, i runt. an alia interpretati tales pontes illa aetate nondum cognitos fuisse, nec rei Veritati, o Verta Omini sensui, satis Convenit. IVYTT. I l . id ἀριοτε γης χειρος ρέοντα Scilicet id verso fluvio , quo Conan odio reni ad trajiciendum locunt invenirent, littus egentes, fluviuna laeva li ueriint. SCHIVEI C. 5. κως ν J Arcte junctae a1rticulae κως, ν, cum Oriunctivo vel Cuna potentiali ni Odo constructae, ut I. 99. et saepius alit 3 i, Uile ut signiscant neque nil sententia in alia at ticula hic die siderabatur. Stratetur en in orationis in hiinc Da Oduin i cc letis facile intelligitur,ri'G ὁ ποταμος, ταυτρ - ἐκτραπόμενος ἐκ των παίων ρεεθρων, λάβοι ο

76 I. κειμένη J κειμένη praestaret Praedicatur de aegiones Pieria, 72Ῥiae in sini Diis Sinopes a d Pontuna. tepli Hyg. ἔστι καὶ Πτερία πόλις

102쪽

50 ADNOTATIONES

VII. 172. et II 52. eum I. 84. πειροῦτο προσβαDων. WEss. 3 φθε et non passiva aut recipreca notione dicitur , sed activa, ut III. I 3. VII.

I 46. Itaque h. I. accusativum regit, et στρατόπεδον ut sententi ad Vei Duin haec sit, da n navit, impro Darii exe citum suum propter pauciatatem id est, On testus est de suo aercitu, non uori In in iis fortiter pugnasset, sed gito numero longe inferior stisset hostibus. SCHM RIG. 2. Augυνητος Regii in Ha 3 lonis mini ultirnus, Oe S ad coercendan Curi adaugescentem potentiani foedere lanctus, et hie Ili liiij uafortasse Occasio Beroso apud Ioseph uni αβόννηδος iiD. I. C. Apion. e. 20. Par caussa Amas in Aegvptiti in has in partes ut transiret, inpulisse videtur . Lege Xenop non te rei VIII. Inst. C . p. 83. ESA. Cf. Xenoph. cyrop. VI 2, 10 scia vRIG. Iride Vesseling. ad c I 88. V 2. ς τους ἐμηροπέας ελμησοεων J IJ Ulauun est praeste ne ελμὴ σεες ait ελμ σεες , Uni Semno de is Conjectoral, iis est Cicero Divinat. I. l. Telinerarι in Caria est, tι in ι De excellit haruspicorudisciplina. Habet et Strano εὐπιοεως, sive ελμησσέων ἄκραν lib. XIII p. 935 - 630. AiTiano, mi de amolis et conjectoribus Ilis di-lio entissime, εχ ισσεῖς Exp. Alex. II. 3. item Stephano ByZ. Suida opo atque aliis. Intra c. 84. e lena scriptumae diversitas. on addo plura. Ocnaritis in Chan. Ii D. I. . et pannentius Dis A. IX. de Usu et Praest Nun,isna. p. 563. uirile facient satis. Vocaluiti ξηγητε αε usuri e Graecoriani ni Ominis in luce posueriint Henisternus ius et Hunni nius ad Tiniae Lexic. p. I - 109. IVESs.79 Io πρ μὰ οἱ εἰναι Ea usu suo esse Iiissa IV. II. ως παλλύσσεσθαι πρῆγμα ε . VII. l2. πύοῦ υ εὐρισκέ οἱ ου πρῆγμα εἶναι GTραTεύεσ9αι, eonperit prorsus Mi corrauit uir non esse Graeciae bellttin inferre. IVEss. 3. παρὰ δό:αν- ως auro καεεδόκεε Ut hic semel priapterea loquitur VIII. 4. ἐπεὶ ἐτοῖσι παρ ι δόξαν τα OUIματα των βαρβίρων πί-

5. E in ηλον Canieli odorem et specievi PDran non erre , sed re br-midare , in i uelit udis enariatione Xenophon Instit. CI r. VII. I, 27. et Polvae nus Strateg. II 6 6. non praeterier iit. IVESS. 6. 1πειχε λλὰμ φεοθαι ὁ Λυδός c. 53. oti ἐπειχε στρατ :λατέειν. Addere potuisset VI. 96. in ταὐτζν πρώτην ἐπευον στρατευε σ9αι. Qua mihi qui deni a navibus ad anchoras stantioris , ἔπεχουσαις, repetita non videntui niuit connaodius τὸν νυν, ad dictionis conplenaentuna ad-

103쪽

Ib. τέλος δε, ἐκ της ἔριδος etc. Nisi Clarus eranus Lapua Plutarch. II. p. 306. fallit, Anipliactvones , capti arbitri, lite in secunduIII Spartanos lederant. ii orent ante victoriani sibi triuiae Iuni Argim apud Pausaniani . . Vindicariant et sibi Lace cluenionii; unu Θυρεατικοὶ opu eo στέψανοι, de quibus docti viri ex assienue ad Hesu clii uni. A,SS. 8 ου γαρ κομῶντες προ τουτου Coniani-ne vero ab hac de Argivis Victoria Spartani proniis erant, dii Dia in scriptorun GiSSensu 'ES St, Pluta1'cni praeter celetos, Ostriini, Seu clanculunt, taxantis, Vit. Lub sandri principio. .pge eursi Misceli Liacon Ι. I 6 ut iii addae Philostrati I it Apollon. VIII 6 p. 335. ubi leonide κομῶν ὐπὸρανδρείας, ut unii cis veneralbilis et hostibus ni agis esset terribilis tutu ταυτί τοι καὶ xi πὰρ i in Dr κομῆ, μεῖον οὐ γεν η πὶ At κοὐργω τε καὶ Ἀφίτω h. e. jactu se Sparta et gloriatur Leonida non mirere quam etc. Doctus interpres a veim aberravit. I 'ESS.Ib. αυτου μιν ν τῆ σι υρ- σι etc. De Otiar3 adae exitii itertina dis-75 cordia. emisse Perilai, Alcetiolis filii Diani A1 givi ferunt in Pausan. ΙΙ. 20. icaiulei in culto Epigrianiniate cuni Ierodoto facit n- thol. III. 5. pag. 299. Sed palli uni patriaeque Studio, uti nunc, Iurini Olini a liuitii te uti serebatili Ir. IVESS.

84 2 προεχώρεε Vide V. 62. VIII. 02. Anianuensium in προχωρῶ-

et προσχωρειν entinent lapsus, etiana in nucvuidis II 5. At e In Sardianain Henistet iusius ea luce circunt tedit ad Lucian. Conten pl. . . ut ni nil supra. IVESS. 3. τῆ οὐδὲ II λης, o πρότερον βασιλεύς Πρότερος, Si valeret, non primmn, Sed priore In oeso regem signaret, Scaligero an Isagog. III. p. 320. aniniau vertente Eusemus a Dei in nron penulti Inum Heracli Iamina regiae apud Lydos gentis elena. Sic ursili Candau-Iue uile aetatem utile vertit proxiine. Ieniti niuit no antiquior Meles

105쪽

c. 34 suis Se i , distit. Possi in t ne ergii ii ipsis nati in is hi id arti culata Voce e lure praesertiui nullo divino beneficio, ver as δέους καὶ κακοῖ, uti crit,it. II erato hoc reprehendi: Da vilis Ilii aut Plinii is . Hist. Lib. XI. 50. seni estieni Croesi filii ini, increpundiis locutilia , tuu PO dixi totu in Ita mae reia num conciderit. At alius is fuit, ut pie ab lio diversiis, ut laetio II; Pilui iliis , nisi si uni et iii Orte ilici cles theiul inter Veteres lia id constiterat 'VESS. GD 2 ὁὶς in τὰ Λυδῶν uti ioac Sic confiniitia Nic. Damascenu EX'ceipi. p. 457. in hac pyra litigoedia iis, sed culpam in iuuiuilitati a 7SC3Tu in Persas aniOIiens. te Aias nini de rogo, adiniscet Anien pro itigiosa nulla Nilii quoque Xenopnon uitae illi sureicionem adaugent, e vulgi, nitru captantis, f;ibet lis iue pronuXisse. 6 εων ὁιεωδη, aD Se Taitur, redde irint i I, leno apud Euseb. Pr. V. IX. 11. VESS. 3. μιν γροσφαι Conini0 de Crono vilis citat L 19. Si vero et

106쪽

54 ADNOTATIONES

opinor, ex interpretament lectionis O ADSUTdae ὁ τυπίης censeri certe potuit oesus ante paSSU uninia deli Huiunt, uana ad se redeunte ni su Diem Solonis dictum η λειποφυχία, locis a Fosi si designatis, saepe dicta situ ἀφυχ' Hippocrati in locunt ἀφυχίης Saltem in πσυχίης, fac de tutam potuit Oυχίης , ioci geniunum dico I ALCK. ut et Nic. Danaascenu In in ostro συχίνης reperisse. Σιωπης δὲ γενομένης, Rit Excerpt. p. 61. στενύξας θ , εἰς τοις ανακαλέῖται πήλιν Σόλωνα. Explicatione ni certe seu parapni'asin nujus loci ea prae Dent. Ἀκ πολ- λης συχίης, postquan altum erat ilentitii t Sive σιωπης γενομένης. Si hi lire pi aetet ea Nicola is lectionen αὐλωνα poterit, sicuti et Aelianus in Eustath. O l. p. 404 45 m 3S, I nae planissini Remulatus: ὁ δὲ νηνέγκατο ἄρα, η γουν ἐκ βάθους ἐξεβόησε και εις τοὶς ἐκύλεσε τον Σόλωνα . Ad te aliani ejus leni Aeliani, uani adscripsit ei glemas, in i- lationen Var. II ist. IX. l. IVES R. Veri,uin ἀνενεγκεῖν et ανσιγκασθαι apud Susion υνενεγκὼν, et Hesycli in υνηνέχθη, exponitur ea an tu ideliquis ἐκ λειποφυχίας se recipere, ct ocem edere. Qui e IN usu Videtur Se se uilioris aetatis: cons. In diceni nostriani Graec in Appian. unde fortasse apud Ostrunt λειποφυχ' pro voca D. ησυχίης ii repsit. Apud 79 Veteres et Ionicos praesertini scriptores nini fel e aluid, ni Si voceΠιVel gemiti in is imo pectoro proferre. de IIeyniunt ad Ilia l. '. 314. Apollon Rhod. III. 463. et 635. IV. 174 S. Sic marsus apud Ostraim I. I 16 SCH ἘIG.

i. ozxii 4 4 reii notat olim hic atque alidi ad II. 28 et Abresch. Dilii id. nucyd. p. I 4. IV FSS.Ib ἀποβεβήκοι Octiae Gron Ovius pro vindicanda scriptura ἀποθε κεέ οἱ protulit exenipla ex II. 175. U. S. III 55. III. 72. VII. 125.

in Omini duobus mori Diis aliun lai iiii leni dativus pro non inis Οἱ, sed nec in his ipsis, nec ii ullo ex reliqui S αυτω οἱ deni a fωυτω Valet. Nenipe . . ternii natio iii veri, ἀπομβηκε oli in superne adscriptae H-tera o indicanant legi in aliis codicibiis ἀποβεβήκοι, anni Scripturam equidem Pronavi. Nec vero perno πομ - Pro b lo non Si Cur Uένηκε quispiani destiteret. Aniat OSter plus quan perfectunt ponere, Di perfectu ni Vel aoristiani exspectasses videra. 84. 79. 122.eX tr. et C. R. tiare etiani I. 132. viii Patu In lina κατεστήκεε teneri potuerat. Cons. Verfer Act Pliuol. Ona C. t. I. p. 239. seq. SCHI IG.

107쪽

dys, ad vilites, Alvattes, oesus Scio m. Ita οὐκ ota τε γένετο Νdii de natato; υκ οῖον, ου orta, οὐκ Pος, in intili re usus sit ut si equentis. Supri e 67. IV. I 52. Ι. 130. Post suu Caraeis Icius στερον τρισὶ ἔτεσι τούτοισι PIO codice Si praebe Ient, redientione na tereretur; nunc edito inhaereo. IVESS. 5. ἰn τὰ εἶπε Ao ξδεὶς die nil Iieni osse ii derelit istas sola legerentur; de nullo agens, ποιευσι, ait, τὰ ποιεῖοι Ἀλληνες II. 49. Ostro ta-nien loco si pratis εἶπε costici Dus a Desset, Ola Sequenta censere Iii ad-Jectu in pristinanribi scriptionen hanc fuisse: τω καὶ το τελευτάῖον

lacii arguens, set γὰρ μίμηδος φημι πέρσης νοος, ' ὁ μητρόθεν μεν

diuit, eaturo dote inniti, Musae injecta Ilienti testatur, quani o vo stino plena vi ea et i solescentern invidiose taxat, in jus leni Pr. Evang. V. 21. Bene de se Apuleius Apolog. p. 289. Non video νιid villii sit in ea re pude id ran, haud nilnus ouam Cyro rictior ι, quod generenitatu fuit Semimedus ac Se trapθrsa. IVESS. 92 I. IIP0 m. ix ς Itinervae Proteinpluris sive vitio ularis inter Delphorum v I i in Celeliratis silua est lenioria, qua inquatri in titulo saepius

Tu lor ad Dentosthenem in aristos totieni l. 17. I Ss. - Cons. VIII 37. ibique not. SCHM FIG. 2. ΒραγχίδVσι et iοι Mimana est, concordiani codicum Monstare in SPUIχίδ5σι τῆσι ιλησίων, neque dissidere II. 59. I iocus uterque doctor uin disputationi ibus ani lini exaniatiatus est, O cente X Syn

ni ictis Philenionis orynnio, qua est. HOnier . . . nec negligente Gron Ovio. aticinata quondani illic Inuli ei fuit, ἐν Βραγχίδαις γυνηχρησμωδος Iani licho de Myster. II. I. p. 74. ouae insolentiora articulo nilii prodest. Juvenilis Iaindlicli uni apti l Stob. Serni. LXXIX. p. 47 I. δελφὰ ὁ τούτων κα o ιν ρε rχω, θεος ἐκφαίνει. De terret ἐν Leuxχίδιοι, ut oster, auc sic ut ipseniet mani tradone et Pausa uia ἐν

108쪽

,, duci 0dices,' in eo fuisse ut cuni Alexati tria Cotyens et ii Μιλησίων Se χώρης et ης corrigendii ita censeret, si Oniain Graecus nullus

,,in ejus deni II ei Odoti libro ΙΙ. c. I 59. sint ili ratione ἐς Βραχχίδας τὰς,,Μιλησίων temptuni repetisset, intellexisse se, Merodotuna onunt ,,niure Paenia in Gliini id ἡ λίθος η κίων , et Μαραθὼν dicunt lacini- ,,niuo gene I e, Ira insculino. in isto noni in iis uni esse. Sic ille. Cui opponere uispiam posset, apud elim leni tanton Ostruit Ι. 15S.Codice Onines in οὐ Βραγχίδας consentit e, item aue tincto. I. 46. της I λησίης ς Πραγχίδας date, ita pie velisiniit esse, etiam h l. et II. I 59. της Μιλησίω Scripsisse II ero lotuni, et lili rariorun culpa iuuiro Uie lioru in loco 'un revera colu tiptos codices esse. Quod si diis ita Statuit suerint utique perant tiniae istae codicunt Coreliptelae nectanaen fuerant e tanta vetii state repetendae, uuanta si illo ison intumlinius IIuic enina, nescio vi casti, excidit, utilii lenionen illunt, e tuo Sta Orplibri ius retulia. Alexandru magno coaeviiiii faceret. 82 vi leo Ilois Anecd Graec. t. II. p. 137. et Prole g. in HOINDI'. P. XXXIV. ueni pie Iiulico in in necid voce Philenion, et voc Herod t. At ex ipsis vel lai A. Pol ptiylio relatis ala uirile adparet at ne pialem illiina fuisse ut etiani nullo juniore in Alexandi Cotyensimiainniatico, du ruo a Dite in ut Di. iura V. p. 37s. zule uaue secundo OS C. N. SE-culo ixisse. De nrahcnidis ni ulta uarcii erus collegit mi Ostri V. 36. et VI. I9 Ad id quod spectat de pio n. I. quaerebuntuS, ita sore nauere videt tr. Recte i et ou Lou γχίδας scri uitur Ι. I 5 S. Quatenus Braiulii lauri; in ilia suere acer lotuni, pii tena pluin et Oraculi in Cura-uant, luod thniis erit in agro Milesioruni Recte vero etiani sorsetasse et ii l. et 11 i59. Boa χίδαι in beni gen dicti ultri'; hionian EX EO, Mi Od Vulgo rexit e dicere consueverrant ἐς Γραγχίδας π μπειν, ut apud Osti uni l. 46. et I 1590 usiis invaluisse videtur, ut ipse locus, ubi Oraculuin e 1'at, ρα χίδα diceretur, en se αἱ ραγ χίδαι ut αἱ 'Ao, αι et sint ilia. Ita qui leni Ponipon Mela I. 17. oraculun Apollinis, uit, dictit u litu Armichidae e cui congruit quod ident te implum PDriirile o ooi et ii Dido tot σι. et τὸ Ioὸν et ii π δ σι noni inutiana Ie inius V. 36 coll. VI. I9. sinii literique apud Strabonen IX. 421. C. Coll. XIV. 631. c. Deuiuue apud eunt leni Stru D. XVII. 14. A. Junguntur ν εἰ φῶς καὶ Βραγχίδcας, II OrSus an quani ulti OoIIn locorun

tioni in a. SCH VEIG.

109쪽

u Sopnista, ἴργύριον, Iectora su Daudieii clam relin uult, quani in Sintili loco adposui l l l 26 eo te opa scribens devenisse pravitatis, ut im

etat ei, GULO καὶ παιδίσκας τρεφε, vi eretriculas alebat con iliatretae iii Orat. c. Neaer. p. 7Z8, 28. Cliarisii liuerta Nicaret ἔπτιι παιδίσκας in μικρων παQ ίων κτwατο. I ALCK. Lydias, de qui Diis agitur, uellas noti ex DI'POris viae Stu pecuniaIn contulisse , sed praeter ist in suau-Stula Optis etiani tercede fecisse, quo Inajore in si Di dotem Coniparu-IEiit, ni Ontiit Heyne in Continentar Gotting. t. XVI. p. 35. Sintilen isti lor ni iureni apud γ prius notavit Iustin. XVIII. . Cons. Gezircliti in apud Athen libro XII p. 515. . ubi videndunt an Pro τωνύλλων των δούλων cuni Larcher coi rigeti luna sit. SCHI IG. 5. ct δύο πλωράJ ulla su Dest catissa, cur de integritate tuus 8 loci tu Ducanus, Si aseos 1lgura In D longa in cogitentius ne I se οεi ρος linc iritelligit longi Oiu in lutei uni ni elisurain. Auli uulneIn 1ο- ullitii trita tantaria fuisse ait Clearchus apud Allien lib. IX. c. 3 l. Ut Squi Dia SH Dcti diae parti Diis coiispici potuerit. an , io disio nulli en- tuin a GJge InaSiue suae erectu ut Cleui clitis narrat, quodque icander etiam Ther. 633. spectasse videtur, illud nullunt aliud esse recte Liarcnem1 ni Onuit, nisi hoc ipstini de quo hic Hero lotus loquitur, et ex eo Sti aDO XIll. p. 626. B. 627. H. Mius naoni Inienti reli sitiis Odieque superesse, e siliati ite ii tinei uri Liarcheriis ad:IONPIt. Cons. Meyn a II. 1. 65. SCII VEIG.

110쪽

pliati es in Pollucis IX. 83 itiden prodissit. Adde Eustaini uni ad Dionysi uni 40 VESA. Ib. καπηλοὶ quam lan abeat V. καπηλὸς luculenter ostendunt dii loca a Larenem excitatu, latoni Scil. Ophist. p. 223. D. η κατὰ μόλιν αλλαγη - καπηλικη προοαγορεύεται tuni Aristoph. Pac. 446. κληλος σπίδων, ubi Scilol. υκ αυτὸς σπίδας ποιων, λλὰ παρ' ἄλλου λαμβάνων ωαὶ πωλων. Plura Schleus ne rus L e X. . T. V. καπηλεύω.3. εαὶ Ἀτυος Cons. c. 7. et VII. 74. AG Adnot. ad ΙV. 45. De Mane cons. Dionys Hal. Ant. Rom. I. 27. SCHIVEIG. Ib. σιτοδείην ἰσχυρην II eroditi σιτοδηt v sic recte scriptum legitur

Eupra, C. 22. φοοίαν καρπων interpretatur Dionysius Halicarn. A. R. I. p. 2I, 33 ubi s. 38. Pro διανείμαντας restitue ii luna videtur, διανείμαντα Arυν παντα τὸν δημον διχρ κλήρους ταῖς μοίραις ἔπιβαλεῖν, ex Herodito, tradente τὸν βασιλεα ἴτων Atyn duo μοίρας διελόντα υδων πάντων κληρωσαι. Iercul Otea Se DionySius enarmire profitetur e c- runt se diu carum scriptore pro Dalriliter, quae Gale suspicio est, deri vata. VALCK. 4. των κυβων κα των στραγάλων Coreipitur oster ab Allienaeo I. p. 19. A. Di ludoriani haec inVenta Aixis legis tena pore esse ni In Iudo istos ni ulto antiquiores, pro Dato usui patos pie Dellior nitempore. De pilae et talo iuni Ius nota ex Honier res est ut ubi 85 apud Una traserarum των χύβων, aut κυβεως aut κυβ ειν lenti, Qua-

siliunt, uni parti a patre adsignatiani, altera Tyri heu In ait, O in .ant. I. c. 27. p. 2I. Are χουον et δε της μα υμ μοίρας την μείνω τύ- την , μη κχωρζ0αι. ἐκχωρημαι δὲ την ἔτεραν, πολαχουσαν ων θημίεων τὰ μερη. Sic Plato, Serit,ere voluit. Venerint-ne in Italiae rus, atque Elinis omini genti Origine Di I ydi de deii ut, quod Ostium secuti plures litteris tr liderunt, in i agna versatur controverSia; de qua R. y-

inius Dis s. de Ρmni Ital Colon. c. 6. et Scipio Mali eius Hist. Diplona.

P. 228. atque alii. VESS. Cous er quae a n. l. L. Clier u COIHIneutatus est. SCIDI FIG.

Iustria acta iversis ni odis per mentis plagas cete Drata fuerunt. Ctesias, uti Persicoruni fragilienta condocefaciunt, aliani ae Oster troit viana, sateturque Photi is uitu Xenoption sectatus ni erit, iuonini uni est Inen Oma. Forsan et suu in sit , nai rationis genus lia Dulc

3. εα ἔτεα κοσι καὶ πεντακόσια J IIaec et viae succedunt Dios lumis ad respuit II. 32. sed nilnus prudenter et consideriito, sicut ibi connion-strahunt est ESs IIerodotuni cum Ctesia aliisque, qui a Myrtoauin

라틴어 텍스트