Herodotou Halikarnesseos historion logoi 9. Historiarum libri 9. Codicem Sancrofti manuscriptum denuo contulit necnon reliquam lectionis varietatem commodius digessit Thomas Gaisford

발행: 1824년

분량: 513페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

tniperio sic serente Diodor Siculo durationem 306. annorum tribuunt, in concormani re ligero, i S alios tacto viros, quoruni non nullos et i;in IIailestiis ait Falir. Bibl. r. l. II. P. 42 se l. laudavit Liai clienis Atti duit in oti ait h. l. con ejus te in Chri, nologiani IIero t. p. 111. seus i. cilicet Statuens, Cte Si an antiquitate ni nullis ini perii a priniis regni minoritiis, intri artos linii te conclusi, repetiisse: II ero lotuin vero ab eo te inpore illi tutius AS in in peii reges Assyriae potiti sunt. Volney contra, post longam disputationem, ova 86IIem, loti stileni historicani uni ea uuae teSiae tra Duenda est, contendit, Chronot. 'Imodo te, P. 3. SesI l. ad extre naum colligit, ib. P. 189. Rem pei qtiani verisi inite S Se consulto Ctesiam, uo Persis gratificaretiir, lutatione ni Assyriaci in perii, cui iis in in Persae successeriant, inania ne in istu In in iodunt ut1Xisse. Novi cuidpiani hicni litiis est . notining in Actis uel et Trajeci. t. II p. 62. seq. L.ugit. Eat. 1795. qui Ctesiae mendacior ni nullani prorsus ratione ni a Dei, lain censetis, tantu In De S ut justo lino reni existini et nunierunt X annomini, ueni lii habent IIero te miri, ut uilio etiana ima reni esse ibi PerSuaserit. Se it pro Cert funiens , Seuai-ranii leni illani, uuani NOSter cap. I 84. quinque generationibus ante Niloci in vixisse ait, suisse ranaan ASSVTiae re Nil ana, in uxorent, regni conclitoris Quo secuni PS concilietur Herodorus, statuit nu ni et mna annoruna, ii ii I dulationi regni Assyria Cirim Duitur, per tiali ramoruni sive reor en sive tena Oritate ni Vasti in ' entis annis aucti inisuisse scripsisse Herodotun Deo DA, id St, εἴκοσι καὶ κατον, an nos xx inde illos fecisse τεα Hlis , id est, anno DXX. Cujus qui- deni inventi laudent non in identus auctori. SCHIVE C. 96 I. οἶτος ὁ Λ , ἡ χρος Deio cena non praeteran Olbraenus Strateg. VII. 1. ei uni vestigiis alioruni insistens qua ei uni docti viri dena ne suerit ac Aiphax lus, cujus in Ddithae historia c. l. aenio ma durat, an hi Eiortes potitas , Conringius, Monifati conitis, ride aux de qua lite claroe erus Orig. Ssb r. se l. IV. 5. etc. et L. eon. II ei naus Spicneg. Hist Chron olog. p. I 45. egregie. IVESS. 3. οὐ irris ζεοντος Matilitae r gr. 269.s 1 nooκατίζων δίκuζε De judicilius, sive illi reges seu privati sue

προκατίζ' δίκαζε et V 26. Additur diXisse Deio ceni, o δικῶν ἔτι,

se non ultra Iudicaturum: non alitu enini ac δικύσειν, que ni ad in Odiim

Synuirgius in Graniniat. Genardi p. 431. et u Stephanus de Dialeci. P. 40. In Onuemini dudi ina. In fiagni Philosophi Eusenii apud Sto-

p. 90 15.

112쪽

H 5. γβίτωνα Medonian regiam lianc in lieni Voteriana conplures, in ciuis et Ctesias, lapsi. τανα, teste te pliano I S., a d pellarunt. Vii Cmii deni iii illius Persicis dωκε inop φρήνην, θρος Ἐκβατάνων i9 Sede iterat γβατίνων, si iti in tepta a ni reo ii legitur. Opinor latere ident voca ut uni in Aes Fli Pers. 927. rani quae de Agda Datis genie Persica, a Craticis adscripta sunt, lite carent. Hochai tu tituli Om-ginent in Ara Duni sermone inveni et Ie ntercidii stravit Phaleg. III. 14. Cultu vero de Aristotelis obscuriora Diis tium Thentistius πλείοσι πετραοῦ μένοι εισι περιβόλοις, τα ἐν Ἐκβατάνοις βασίλεια, r. XXVI. pag. 3I9. D. IVESS. 7. κολωνος φον Videtur Diodorias II. 13. in uri, is situ dissentire,

ἔν πεδίω ir planitie Stoiciam Scrilaens Aniintiani idem XVII. 11 O stadiis ccI. Rusolvit, et hac parte discors. Athenariam nini anipli titilo Htuue ani bitus studia CC ne di albat, teste Dione no sost in Or. VI. p. 87. C. et illi tanaen, ex usui sinitione, ob atavortiti ni agni thul O Convenie Dat. I ESS.9. δί δε οἱ τελευταῖοι, εἰσὶ etc. Platoni, nomini ortasse Te Or- dato, tale em fiet a te niplaque variis colo minis distingue itili genti μαρβαρικὸν εἶδος est. Sic de Neptun in Atlantule te inplo: εἶδος δε τι βαρβαρικον χων πίντα di ἔξωθεν περι λειφα τον νεῶν πίρω, δε ν ι μακρυντηρίων τα διά κρωT et χουσω. Clitin p. II 6. Pettinent liue, pine Auctor de mundo eleganter connaentatus est, C. 6. p. 195. d. I ii C. ESS. Oninitio relicturae genus isti Sini de O lie pie in nihil tis aptui Sinenses et apiti Itulos oppi uis opem . naonuit L a lus in Hist. de 'Acad. de Ins r tona XXXI. p. 42. SCHMἘIG.

tis ini pera ac dici audienti l)us, ranian lac notione. Ecce tibi irati tatoren Dionen Cassi uni XL. II. II. καὶ γλ κατὰσκ ono OIῶι κ&ὰ TQ a- πολλοὶ πεοιενόσζουν. Alii Sunt ru Ουοταὶ, ut in lilbello de titulo, cujus interpres Apilleius non Sine iii a lani cultus elegantia Sed into eos aures regiae e Lityeraloris omisi radam hontinos vocabantur: σquae inicior ni Grera ex ille ab horai urio deus esse credebatili , Duo vinia, quaec utque ibi gererentva , ille Olaeus tui mi delatione discebat. XI EAE S.

101 I. συνέστρεφε Dimium nulluni si mi in Oc loco συι τρεφε notet,

in unam contraxis: Dei oces τό τε Ixδικόν ὲ θνος υνε Iro εφε, μουνου Eτοὐςου θῖ sic ista Ieviter resingenda suspicor; Medos in unam entem conti'aala, atque itie soli in per arit. Ex hac vera, ni fallor, iii terpretati li ratione lini uni In alii festu in est, cur iis continua diu Sanieniore niti IIe tot uni genera, milibus hin; in ille fecerit gelit Inri

ραεενούμενος ἐπὶ τοῖς Πέρσας . . . . Pater eloces, Calli ius illeati St illi Satelles, P icis ainans, et solo regere Medos contentus, Simul atti te ratisiue raretusue cot/s ire ii do os . II. 2. lex si xi at

113쪽

vi αναλώματα, καὶ τὰ συνέδρια ἐν τῆ redi, καὶ τ συντελεῖν εἰς τάγμα. II: ita et ex eo Suida s. in κατὰ τε . Ulti in; huc reser cetera aliorsum d i rei HI 1. καὶ κατὰ τέλεα καὶ παντοίως ooοΤύλλοντες VII. 2li et IX.

de gentis X cursioni Dus in Asiani plura Iusti iriis II 4 5. tiuae partim conveniunt, aliena Purtini Atint. M. δυος Σκυθικου expeUMiones et PQ rogritiationes tetigit luter realis I pag. IOS MI seu nescio Ioauctore eundent ui 3 eni regem niniem omini fuisse adsimilat. IVESS. Conser Ostrii in c. 15. et mi es in IV. 11. se l. SCHwFIG.

dictitan uti uni rite se Ietina uni ei rue iaciunt, oli1 in f mor Asia cura Superiora Dingitur, intra clii itaque lies i lionii ne εὐζώνω pernieari posse Supra lixerit, c. 72. Xtri At hic non de ea parto Maeoti lis paludisngitur quae Colclii li pro X inia est, sed de ostio IIae Oti lis et pii denide ulteriore ora illius ostii, Di inini et i Oiuni In Sede 1 uerant. Cons. IV. 11 seq. Caeterunt leni in ei inius , ut, de eisden regioniblis argitur, Ilias Scythae de in habiti amant, ditirnuin iter a eodeni Ostroducentis studiis ne Pii parum , IV. 10 I. SCH VEIG. 3. ἐν δεξιν λυοντες et καυκίσιον οος Ea dena, sed distincti iis , IV, I 2. III. 20. Cinini et ii legerunt Ora Ponti et per claustra Caucasea in Asiani in i uperunt Sobiliae, tun profugos iis Θquunt ur, a Vi aD-

errarunt, per lite Caspias porta in Mediani, regione ni a fugitivis HVersant, de Venerunt. Ibege ui erunt, Ouinent Acad. Petrop. lib.

III. p. 318. IVESS. 105 I. Scythicam expeditionem Hieronymiis adtigit in Fabiolae Epitaptaio: Hari gentem Herodotus resertis in Dario Medorum rege Uiure 90 annis Orienten tenvisse captivum, atq/te ab Aegyptiis et Aethiopsitis

Onnuum aegisse e ι al; non sine eoora Dus, de qui Dus caliger in Elisei, si Chron. p. 83. 'VESS. 3 πὰντων ρχαιότατον ἱρων etc. Pausania I. 14. mnios naniunt mortali una Assyrios I enerem Coelesten colere ingressos pectio et, lyillis Papilios in Cypro et Phoenices in Palaestina religionen HUS IC- cepisse hinc venisse ad 3rthei ius adduxi doctis sinatini Scriptor a

114쪽

62 ADNOTATIONE A

n vero Venus Iliua, quani ab Assy riis littunt ex ostri I. 13 I. et

199. didicerat. Nani uti pacto ab Assbaiis, amiari remotissim: S, ea superstitio ad J pDOS peneti are potuit Urari: ain Stam Venerem Syra Dercet uno Oc: tu Dant in Diodora II. 4. IVRAS. 5. θῆλει cci νουσον O .εια οὐσo Prae silerit, lapsi Dina nil ratio R. sirit. Acceno ac Hieron Melaeti malis opinationem Var. L. ecl. III. p. I ippocraten et Nostrarii conparantis. Illi de iis leni Sculnis ile Aer. A l. et L. OC P. 293 m ευνδε ροχίαι γίνονται καὶ γυναικεῖα ἐργάζονται, καὶ ως αἱ γυναῖκες διαλογονται μοίως Caussana ni Oibi incolas accepta ua re uis

cluani sua in hau ita Dequenter Ontinere. Vide eineos topographis he AeschreibiDii des Caucasus, Gotii et Petersb. 1796. t. I. pag. 269. seci. Histo ire prirnilire des ei ples de a Ritssie, parci Covit Iean Polochi, Petella. 180 I. p. 175. Masroira, eis in de Caucasit et . Halae et Berol. 17 12. p. 283 sem uis a Mungatur Tiberius Illi et irc. 35. Παρὰ δὲ ροδότου ligo κη ipεν 6 1 ἡ θήλειών νόσον, ἀντὶ sp, Ποίη

εκίστοισι aut ὀρου , Oli ea quae Stat in iteranti ir. Mihi transitus a

plurali ad Singularent unierunt non lisplicet. Saepe nulla ero ita utriusque ζnguae scriptores. Lege Davi si minotationes in Ciceron. I. 59 de ut Deor. IVESS. Ne ni uu: leui transitus a Plu Iali nu-niero ad singularent offendit, sed reli itia serationis stoictura in qua ne illus isti ide In necesse est, ut τὰ in τὸν ni utetur; sed hoc quod quibusque imposuerant, est i leui illud imbutum, to exigebant. enaps Structurun Orationis non percipere possunt, nisi ita, ut per adpositione ui ncta intelligantur haec duo , φόρον, et τὰ κίστοισι πέβαλον, et

χωρὶς μεν γὰρ ἡρου, Iuni φόρων, legi Veli In clijus POSterioris Conjecturea ident Reificius in otis edit: nielit nullani fecit nientione II .

115쪽

ritis voluit Disseri II oraulo t. p. 240 Isa morum historiarn, λέγου et σώ- συρίους, conpositissu II O lotu in credit ite sit. Me ni init omini c. I 84. altera vice. Pori emi ni cito. Nilii in te eo uni, nisi untina fortas Asapiti Aristotele in fragia aenimn Hist. An in . VIll. l. a in alia, titulisit ille it IC sminti ir, PerpPrum in hunc ei Miln DC initi I . Periemin au te Iii, ii iiiii uiari ria ulla, rari pol uni iniuria. .lii Somi ter atque inepte uigestos eos fuisse connientalios, et Propterea neglectos, cum I xiii, lii Oii Olo . IV. . . te mise Veriint, tuli considente i Ol, trai-dunt, lustria ulmitiones re e re nequeunt. V. Disserta II ei Odote cap.

4. οἰκίης J οἰχη; et alibi recte legit' r se traiic ferri nequit, si vel

in cocli cibi is bonis inveniretur. οἰκία, Gnilia, non potuit iκη ἰ dici: seni per Ionice sciri Ditti otκR. II ero t. l. 90. ὀμος οἰκίης ου φλαυροτμρη r. lib. IV. 76. I. 35. I lib. II. c. 72. Amasin prim rum haDebant δε- spicatui, τε ὁ δημόζην τοπιοὶν ἐόντα , καὶ ικίης ν ἐπιφανε ος. Eu leni Hellanicus Allienae XV pag. 680. B. rntequaIn ait regi una perveniret, fuisse scribit ἐδιώτην καὶ των πεσόντων. IAI . CK. 108 6. tinc βὰλ IJ Alii aliter vertunt accito nec me decepturn olui iasperi illo. Ita nuc Udides I. 133. ως Ddεν πώποτ' αυιῶν ἐν ταῖς πρὸς

βασιλε διακονίαις παoc βαλο Tm, Ullod, rartila lync lam in re, eum in mihiasteriis citu Persamim rege de episget ac peri illo of episset ' vaeae.

Ib. αλλους ἐλόμενος alios eli ens, id est, aliorum apo εσιν, factionesn, si is ripiens ς aliis Hominis liniens. Recte in hanc sententiana e tit Larcherus Sic Xenopuo Hellenic III. I, 2. Kῖρον - ἄν. ἐκείνου

93Vel ίκην, et silmilia multa apud optinios quosque auctores Sic Go

116쪽

64 ADNOTATIONES

mirsiis apud Nostrarim, Nonian Ἀλαι ξπὶ θανύτη IX. 37. sonat vincire mortis caussa, in increta conjicere Sit lici destinatum, similiter etiani

partita terat, pulcre tonente Alarescit. Diluc. nucv li d. p. 583. IVESs. Recte Ver vir doctiis, cuj iis partus in dies exspectabatur aut de

i I. Oup. Suid. t. II. p. 499. 114 2. τὰς ἀγγελίας σψέρειν Dissicilis electio. Φέρειν et o φερειν ἀγγε

λίας usus uinittit illuc latius se porrigit hoc ejus proprie, iii innula ἐσαγγελέος titulus , quique ad regen deferebat quae nuncialiantiar. id Lucianun Deae S i. c. 25. Heliodorum . p. 49 I. et Cron Ov. 'Γασιλέος φθαλμον Hilla in luce posuit BUSSO nius Regia Dei s. I. I9O. VEAS Cons. Adnot. ad c IOD. SCHWFIG. Ib. ς κύστι ἔργον προστύσσων Accipiendunt, ait explicui naus Su-Pra, pus nimiiqite pro suo ipse jὶ dicio nitani ira vaeae.

ούμενον. Verarin isto de genere ubera inie uenisterinis ius in Lucian. t. I. p. 26. et alcken ad Eutipiti. noenis s. p. 464. IVESS.

118쪽

Et is i confissimus, et te feni cons fere hortamur. Ierodotus I. 9 l.

119쪽

122 2. ὁ δέ νι λιγε, etc. χ ιγε φας convenit Herodoteis τη λέγων, V. 30 et 49. vel si ima θων, qu0d Hi S. I. II 4. atque iii et Id. VI.

in tibi , De Genio Soci alis p. 595. C. In sinitia re Dionysius Iuli-

120쪽

o illi tui I . l. quod nil aroessi potest P. Constetat ita ot rectis sinae procedit, antea normitior, scriptoris seria O. At conta zi et ait Stepha latis in Aoτεύεαι et ἄσπιοι Arteatus, γένος Περσικον hoc e loco recensens uti id si salsio ille ille mi, utque e insolentiore verui sor-niatione gentile nonien 1 malaverat Ilerodotus crolii alias Persici egentis nationes neni orat, ' oτε raris Naan , ' ταίους viride in III. 6 l. qua re te pliani culpa evadii Dialiis estior. Me inii sentit Getao-κius 'onnient Acad. Inscrip t. t. XVIII. p. 119. αρύφιοι et II tσπιοι Siepnano restituti mei loelio sunt, o iter in paticis lapso Crifici in Il. r. 7 5. I, Lixi κει Μενελίου παῖ Aωιθος κα Μοδ αφω - οντ των Ιουρατίων γένος ἔν uiso ut e Porplavrio corrigi priore parte

p. 4l6. Γερο νιοι non alii censentiri ac Καρμύνιοι, sicuti Stephanus Acrauit. Tm Duit Γερ urbes Sextiis Philosoph. III. IIvpotv p. pag. 78.

ἄδήενο ι:ίας, lii Os uni his conponit altricius, nescio an ecte. I l100 9 illil inprii dentius, i uod opina nos nostro Persi ne originis Stat Irrunt nonni illi, Ni Onia in in Persis V1γίνωι Errantes Onii tam in via in deduxerat ii velitis ei ni Ant lil . l. p. o. et supersunt, sera sol Usuus repellis glande vesci ni alunt. II F. SA. Ne inperati cogian clunt iii

SEARCH

MENU NAVIGATION