장음표시 사용
231쪽
Iο - δη καὶ Σκύθας Δαρεῖον δε οὐ δυνασθηναι Σκύθαιελεῖν. οὐκων δίκαιον εἰναι στάναι προσθεν - ἐκείνουαναλμώτων, μη ουκίπεραλλομενον τοῖσι εργοισι Δαρεῖον μεν νυν λεγουσι eo ταυτα συγγνωμην ποιησα- σθαι. CXI. Σεσώστριος δε τελευτησαντος. εκδέξασθαι λε- Hiero, ab γον την βασιληιη τον παιο αυτου Φερων το αποδεξα- 291 min- σθαι μεν ουδεμιην στρατηιην, συνενει ηναι δε οι τυφλον re Mono γενεσθαι, δια τοιονδε πρηγμα. 'o ποταμου κατελθον- rarit Visum
τους φθαλμους, τυφλωθηναι δεκα μὲν η ἔτεα ιναί μιν τυφλον ἐνλκάτω en ἔσεῖ ἀπικέσθαι οι μαντηίον ἐκ Βουτους πολιος - εικε τε οἱ PGόνος τῆ ζημίης, καὶ
ἀναιολέψει, γυναικος οὐρω νιψαμενος τους φθαλμους, 15 η τις παρα το ὲωώνης ἄνδρα μουνον πεφοίτηκε, αλλων ἀνhων ἐουσα ἀπειρος. και τον πρωτης της ἐωύτοὐ γυναι-
232쪽
κος πειρασθαι μετὰ δε - οὐκ ἀνεζλεπε επιξης --σεων πειρῶσθαι ἀνααεψαντα δε οππαρογῶν τὰς μ. ναῖκας των πειρηθη, πλην η της - ουρω νιψάμενος ἀνεcλεψε ες μίην πόλιν, η νυν καλειται Ἐρυθρη βωλος 20 ἐς ταύτην συναλίσαντα, ποπρησαι πάσας - αὐτ τ πολι της δε νιψάμενος τω υρ ἀνεcλεψε, ταύτην δε εἶχε αυτος γυναῖκα. ἀναθηματα δε αποφυγων την πόθην των φθαλμῶν, ἄλλα τε αν τα ἱρὰ πάντα τα όγιμα ἀνεθηκε, και τοὐγε λόγον μάλιστα ἄξιον εστ 25. χειν, ε - πιλίου ταυρον ἀξιοθεητα ἀνεθηκε εργα, όζιλοῖς δύο λιθίνους, ξ ενος εόντα κάτερον λίθου, μηκος ὼν κάτερον πηχεων κατον, δρος δε κτω πηχγων. Hotaini ab XII. ούτου δε εαδεξασθαι την βασιληίην λεγον
πας, Τυρίων στρατόπεδον. Ἀστι δε ἐν σω νεμώνεῖ του Πρωτεος ιρον, το καλεεται ξύνης Ἀφροδίτης συμαλ- λομαι δε τουτο τ ιρον εἶναι λενης της Τυνδάρεω, καὶ ore λόγον ἀκηκοως ως διαιτηθη Ἐλεν παρὰ IΠρωτεῖ, κω δη καὶ or ξείνης Ἀφροδίτης επωνύμιόν εστι οσα
γὰρ ἄλλα Ἀφροδίτης ἱρά εστι, οὐδαμῶς ξείνης πικα-
Paris eiu CXIII. Ελεγον δε μοι οἱ ἱρέες στορέοντι - περὶ latus in AE- Ἐλένην, γενέσθαι δι' Ἀλεξανδρον ἁρπάσαντα Ἐλενην
233쪽
0cάληται στίγματα ἱρὰ, -- λλυς - θεε, οὐκ sξεστι τούτου ψασθαι. ο --χυτος διατελέει ἐων ομίως μεχρι με τω ἀπαρχης του- ὸ Ἀλεξάνδρου ἀπι- στεαται θεράποντες, πυθόμενοι τον περι το ἱρον ἔχηντα νόμον ικέναι δε ιζόμενοι του θεου, κατηγόρεο του Ἀλω15ξάνδρου, βουλόμενοι βλάπτειν αὐτόν πάντα λόγον ξ γεύμενοι - δε περὶ την Ελένην τε καὶ νην ἐς Μενελεων ἀδικίην κατηγόρεον δε ταυτα πρός τε τους ἱρέας καὶ τωτου στόματος τούτου φύλακον, ω ούνομα ν Θωνις. CXIV. Ἀκουσας δε τούτων o Θωνις περοπε την -- Proteus P χιστην ς Μεμφιν παρα Πρωτε αγγελιην λεγουσα minensum
234쪽
κος πειρασθαι μετὰ δε - οὐκ ἀνέcλεπε, ἐπιξης κα-σέων πειρασθαι ἀναζλέψαντα δὲ συναγαγεῖν τὰς γυναῖκας - ἐπειρηθη, πλην η της τω υρω νιψάμενος ἀνέcλεψε, ἐς μιην πόλιν, η νυν καλέεται Ἐρυθρη βωλος 20 ἐς ταυτην συναλίσαντα, ποπροσαι πάσας συ αυτ τ' πολι της δε νιψάμενος τω υρω νέcλεψε, ταυτην δὲ εἶχε αυτος γυναῖκα. αναθηματα δὲ, αποφυγων την πόθην - οφθαλμων, ἄλλα τε αν τα ἱρὰ πάντα να-
γιμα ἀνέθηκε, και τοὐγε λόγον μάλιστα ἄξιον ἐστι 25. χειν, ε του Ἐλιο - ρον ἀξιοθέητα ἀνέθηκε ἔργα,οζιλοῖς δύο λιθίνους, ἐξ ἐνὸς ἐόντα ἐκάτερον λίθου, μηκος
με ἱκάτερον πηνων ἐκατον, υρος δε κτω πηχγων. Hoteu, ab XII. ούτου δὲ ἐκδέξασθαι την βασιλη- ἔλιγον 1aset Hii, ἄνδρα Μεμφίτην, - κατὰ την των Ελληνων γλωσσαν
νουσο Φοίνικες Τύριοι καλέεται δὲ ο χωρος οἶτος ο συνάπας, Τυρίων στρατοποον ἔστι δὲ ε - τεμένεῖ σου Πρω-ος ἱρον, το καλέεται ξείνης Ἀφροδίτης συμαλ- λομαι δε τουτο - ρον ινα Ἐλένης της Τυνδάρεω, και io τον λόγον ἀκηκοως - ἐδιαιτηθη Ἐλένη παρὰ Πρωτέi, κω δη και τι ξείνης Ἀφροδίτης ἐπωνύμιόν ἐστι οσα γὰρ αλλα Ἀφροδίτης ἱρά ἐστι, οδα- ξείνης ἐπικαλέεται.
Paris eum CXIII. Ελεγον δέ μοι οἱ ἱρέες στορέοντι τὰ περὶ iMus in AE- Ἐλει'ην, γενέσθαι-ὸς Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἐλένην
235쪽
5λιγύπνιον πέλαγος' ἐνθευον δε οὐ γὰρ ἀνίει τα πνεύ- iam anui
ἱρόν ε το ν καταφυγὼν οιαέτης τε ἀνθωπων ἐπι- 0αληται στί--τα ἱρὰ εῶτον Mους - θερ, οὐκ ἔξεστι τούτου ψασθαι. ο νόμος οὐτος διατελέει ἐων ομοίως μέχzι με τω ἀπαρχης του- ὸ Ἀλεξάνδρου ἀπι- στεαται θερομαντες, πυθόμενοι το περὶ το ἔρον χροντα νόμον ικέται δε ιζόμενοι του θεου, κατηγόρiost του Aλ 15ξανδρου, βουλόμενοι βλάπτειν αυτον πάντα λόγον ξ γεύμενοι - εἶν περὶ την Ἐλένην τε και την ἐς Μενέλεων ἀδικίην κατηγόρεον ὸ ταυτα πρός τε τους ἱρέας καὶ τον
του στόματος τούτου φύλακον, ω ουνομα ν Θωνις. CXIV. Ἀκουσας δε τούτων o Θωνις, πέμπει την - Pro masPa- χιστην ς Μεμφιν παρα Iρωτε αγγελιην λεγουσαν prehensum ταδε, Ῥαε ξεινος, γενος μεν ευαρος, εργο σε ινμιον D t.
Ἀν ν Ἐλλαδ εξεργασμένος ξείνου γὰρ του ωὐτουορο ἐξαπατησας την γυναῖκα, αυτην τε ταυτην ἄγων κει, -αμ ολλὰ κάρτα αηματα, πο ἀνέμων ἐς γην ταυτην ἀπενευείς' οτερα δῆτα τουτον ἐωμεν ἀσινέα ἐκπλέειν η ἀφελώμεθα τα χων Ἀλθε ' Ἀντιπέμπει προς ταυτα- Πρωνευς λέγοντα τάδε, Ἀνδρα τουτον, Io Ἀστις κοτέ εστ ανόσια εργασμένος ξεῖνον το ὲ- του, συλλααντες, ἀπάγετε παρ li suω ο τι κοτὲ και λέξει.
236쪽
αλκηματος ἀλος δὲ - σφι λόγον τόνδε ἐκφαίνω
4λθων κεῖνος ἀπαγαγέσθαι ἐθέλς αὐτον δέ σε καὶ
σου σου συμπλοους τριων μερέων προαγορεύω ἐκ της
vom γης ἐς ἀλλην τινὰ μετορμίζεσθαι εἰ δὲ μει ανε
237쪽
sis αυνον δηλωσας - καὶ τουτον πίστων - λόγω.
καὶ τάδε ἔτερα προς Τηλ μαχον Μενέλεως λέγει,
πτον Ἀλεξάνδρου πλάνην Θουρέει γὰρ η Συρίη Αιγυ- στω οι δὲ Φοίνικες νων ἐστὶ η βων ἐν Συρ- οικέουσου.
cxvu. Κανὰ ταυτα δε τὰ ἔπεα καὶ τοδ το raris cypri
Κυπρια πιά ἐστι, αλλ' ἄλλου τινος. ἐν πιν γὰρ iam Κυπρίοι σι εἴρητα - τριταῖος κ Σπάρτης Ἀλέξανδρος 3 απικετο ἐς το Ἱλιον ἄγων την Κλένην, εὐαί; τε πνευματι χρειώμενος και θαλάσσ λε ιν ἐν- λιδε λέγει ς
238쪽
ἐπλαζετο ἄγων αὐτην. Ομηρος μέν νυν καὶ τὰ Κύπρια
ἔπεα χαιρέτω. - CXVIII. Εἰρομένου δέ ρου του ἱρέας ε μναιον λ
α-οὐ Μενελεω Ἀλδειν μὲν γὰρ μετὰ την Ελένης αροπαγην,- - εὐκρα γην Ελληνων πρασιην πολλην 5 βοηθεύσαν Μενέλεω εκωσαν δε ἐς γην κώ ρυθεῖσαν την στρατιην, πέμπειν ἐς το Iλιον αγγέλους συν δέ σφιαν- καὶ αὐτον Μεώλεων σου ἐπεί τι ἐδαώεῖν ἐς - τε 'ς ἀπαιτέειν Κλένην Η καὶ τα χρηματα τά οἱ is οἴντο κλέψας Ἀλέξανδρος των τε ἀδικημάτων δίκας αιτέειν τους δὲ Τεύκρους νον αυτον λόγον λέγειν - καὶ μετέπειτα, καὶ ρονυντας καὶ ἀν' H, μη ρον ἔχειν Κλένην, μηδε τὰ ἐπι-λευμενα eηματα, αλλ άνω αὐ- πάντα ἐν Λίγύπνω καὶ οὐκ ἄν δικαίως αὐτοι - 15κας ἀχειν, in Πρωτευ ο Αἰγύπτιος βασιλευς ἔχει. οἱ
δὲ Ἐλληνες καταγελασθαι δοκέοντες - -υτων, ουτωδη ἐπολιόρκεον, uis ἐξεῖλον' λουσι δὲ - τειχος - - ἐφαίνετο Ἐλένη, αλλὰ νον αὐτον λόγον - προτέρω ἐπυνθάνοντο, ου- ὸ πιστευσαντες - λογω πω πρωσω mo Ἐλληνες, αὐτον Μενέλεων ἀποσπέλλουσου παρὰ Πρω--α. Menelaus CXIX. Ἀπικομενος δὲ Ο Μενέλεως ἐς την Αἴγυπτον, pro divisa καὶ ἀναπλωσας ἐς την Μέμειν, εἴπας την ἀληθη- των
ἀνηρ αλκος ἐς Αἰγυπτίους ἀποπλεειν γὰρ ωρμημέων
239쪽
μα ουδὲ οἱ ἄλλοι προσηκοντες αυ- ωσσε τοῖσι σφετε- ροιμι σωμασι καὶ σῶσι τέκνοι σι και σν πολι αν, Musos μοντο, κως Ἀλέξανδρος Ελέιη συνοικέη εν σοι καὶ ε σοῖε πρωτοι- ουόνοιιν ταυτα ἐγίνωσκον ἐπειio πολλοὶ μεν - ἄλλων Τρώων κότε συμμίσγοιεν σῶσι
Ἐλληστ, απωλλυντο, αὐτου δὲ Πριάμου - ἔ- τε οὐ δυο, η τρῶς η καὶ ἔτι πλείους των παίδων μάπης γινομώ- πνς απέθνηστων, εἰ χρ τι τοισου ἐποποιοῖσου esωμενον λ I5 γειν τούτων δε νωοίπων συμαινόντων, γω μὲν ἔλπομαι, ι καὶ αυτος Πρίαμος συνοίκεε Ἐλερο αποδουναιαν αὐτην τοῖσι Ἀχαιοῖσι, μέλλοντά γε δη - παρεοντων κακων παλλαγηMσθαι. οὐ μὰν οὐδε η βασιληδη ς Ἀλέξανδρον περιηιε, ωστε γέροντος Πριάμον εόντος, raeo ἐαείνω τα πρήγματα εἶναι αλλα Ἐκτωρ, καὶ 'εκυν ρος καὶ ἀνηρ ἐκείνου ἄλλον γ εων, ἔμελλε αυτην Πριάμου αποθανόντος παραλάμψεσθαι' o 'eoe us