Homērou Ilias: The Iliad of Homer

281쪽

3. Λακρυόεσσα δέ μιν ποτιδέρκα ,-- ανέληται ri ἴκελος, Πάτροκι τψρο καπα δάκρυον ἀνεις.m τι Μυρμιδόνεσσι πιφαυσκεαι, Ἀμοι αντε

283쪽

is μνα μιν ωος τε νοος, και ρῶες ἀγαυοι B δεντες δεινη δἐ περὶ κροτάφοισι φαεννη

- Πήληξ βαλλομένη καναχη θε βάλλετο δ' αω

284쪽

- Μυρμιδόνας δ' ἄρ' ἐποιχόμενος θωρηξεν 'ANam

285쪽

Aυτικα δ' εις πελ ἀναβάς, παρελέξατο λάθρη

286쪽

ώσιδέειν -- καὶ Azαιῶν φύλοπιν αἰνην.

χοιρον, - ἐν τρωσὶ μέγα φρονέοντες ορουσαν. Αντικα δἐ σφηκεσσιν ἐοικότες in oris υνοδωις, - παῖδες ἐριδμαινωσιν ἔθοντες,-εὶ κερτομέοντες, δου ἔπι οἰκι akοντας, νηπιποι ' in o δἐ κακον πολέεσσι τιθῶσιν 'Th- ν' Dra παρά τις τε κιών ανθρωπος - σκινηυ ἐπων, οἱ δ' ἄλκιμον τορ ἔχοντες Προσσω πῶς πέτεται, καὶ ἀμυνει iam τέκεσσιν ' τῶν τότε Μυρμιδόνες κραδιην καὶ θυμον --κ 'E, νηων θέοντο ' οὐδ ασβεστος πωρει.

287쪽

Mυρμιδόνες, ταροι Πηλωάδε ζέειληος, - - έρες ἔστε, φίλοι, μνησασθε δἐ θούριδος ἀλκης' in αν Πηλείδην Φησομεν ο μέγ' ἄριστος ' γεων παρὰ νηυσι, και ἀγχέμαχοι θεράποντες οὐδἐ καὶ τρείδης ευρυκρώων φαμέμνων

in Πῶσιν ἐρινθη θυμός, ἐκίνηθεν δι φαλαγγες,

Ἐλπόμενοι παρὰ ναυφι ποδώκεα Πηλεωνα Μηνιθμον με ἀπορριφαι, φιλότητα δ' ἐχέσθοι' Πάπτηνεν δὐεκαστος, πη φύγοι αἰπύ ολεθρον. Πάτροκλος δἐ πρῶrος ἀκόντισε δουρὶ φαεινή tis Ἀντικρύ κατὰ μέσσον, θι πλειστοι κλονέοντο, mi πάρα προπιν μεγαθυμου Πρωτεσιλάου 'και βάλε Πυραυμ , ο Παἰονας ἱπποκορυστὰς ' ἄγεν ξ Ἀμυδῶνος, απ' Ἀξιο εὐρυρεοντος', βάλε δεξιον μον ' ὁ δ' υπτιος ἐν κονιισιν - κάππεσεν οἰμώξας ' ταροι δἐ μιν αμφεφόβηθεν Παίονες ' ἐν γὰρ Πάτροκλος φοβον κεν ἄπασιν, Ἀγεμόνα κτείνας ος ἀριστεύεσκε μάχεσθαι. Ἐκ νηῶν δ' ελασεν, κατὰ δ' εσβεσεν αἰθόμενον πιρ.

ιμη δ αρα νηῖς λιπετ' αὐτόθι τοι δ' ἐφόβηθεν - μῶες θεσπεσιου νάδου Λαναοι δ' ἐπέχυντο - ανὰ γλαφυράς' μαδος δ' ἀλιαστος ἐτύχθη. χι δ' ἔτ' ἄψ υφηλης κορυφης ρεος μεγάλοιο

κινηυ πυκινην νεφέλην στεροπηγερέτα Ζευς, - ἡ ἔφανεν πῶσαι σκοπιαὶ καὶ πρώονες ἄκροι, - καὶ νάπαι οὐρανόθεν δ' αρ' υπερράγη ἄσπελ αἰθην ' ne Λαναοι, νηῶν ἐν απωσάμενοι δηῖον πυρ, τυτθον ανέπνευσαν πολέμου ν ου γιγνετ έρωφω γάρ πω τι Ἀῶες 'Αρη ἰλων π Σαιῶν--ροπάδην φοβέοντο μελαινάων απο νηῶν, res Aux εν αμ ανθίσταντο νεων ν υποειπον αναγκη. πιθα δ' ἀνηρ ελεν ἄνδρα, κεδασθεισης σμιν ,γγεμόνων πρῶτος δἐ Μενοιτίου αλκιμος υιος Aυτι. ἄρα στρεφθέντος A iλύκου βάλε μηρον 'πιχεῖ οξυόεντι, διαπρο δε χαλκον λασσεν '

288쪽

ορεφεν ἀμιιιυακετην, πολέσιν κακον ἄνθρωποισιν.

Peri' Drπων ἐπιβησόμενον, κατὰ δεξιον μολ