Homērou Ilias: The Iliad of Homer

발행: 1844년

분량: 446페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

omesam atroelo arma detrahenton Euphori, im intor uuenalatia D 60 Hector autem Apollinin nonitu, ab In-Juendo Automedonte reversus, exuvina aufert, dum vinelmadaeem majorem ad cadaver tu ndum arcessu quin illud sum uo mutilatum distuli et, nisi Max accum set 61-IM .uae oedit metor; aed, Glauci objurg tione inmutatua, mox

Achillis amnis superbieris ressit ad ornua eripiemium, o fodi minum quomque suorum in anciem pug am Mendit; aimul, amenelao oonvocati, advolant atrenuissimi Achivomun

140-261 . Sic uno in loco aceri in dimicatione ortia, en inua Et octor cum Meraria uteroue sui ancipiti fia una in diversa oontemtunt illi, ut Patroeli corpus desondant is, ut ad ludibrium trahant 262-425 . Achinia quia, casum P troeli dolentibus, vigorem reddit Iupiter, eosque inarsalium. reducit Automodon socio assumpto Alcimedonto 42 - 48M. Statim adoriuntur curriun Hector, Eneas, dii, uti miles equoae piant; at impetum oriam sortiter sustinent Aeliavi, qui etiam cadaver propuWant, quum enelaum novi viribus tinpiet Minerva, Hectorem hortatur Apollo, annuente Iove 484 GR. Tandem inclinat Achiva actos, ipse etiam Aiax Telamoni trepidat euius jum a Menelaus Antiloelium aes Patroeli et noctetae cladia nuntium ad Achivom mittit 597-70Iὶ id- quo enelaus cum erion cadaver ad naves Oportam audet, eomitatu Detua Aiacum, inσrmentea uinis arcentium τω-

Μενελάου ἀριστεία.

302쪽

Oυν ε ρηξεν χαλκόν ' ανεγνάμ νθη δέ οἱ αἰχμη

303쪽

ρω ἐν οἰοπόλευ, θ' αλις αναβεβρυχεν δωρ, εο καχύν, τηλεθάον οὐδέ τε πνοιαὶ δονέουσιν Παντοίων ἀνεμων, καὶ τε βρύει ἄνθε λευκεν

Αλθὼν δ' ἐξαπώχ ανεμος συν λαιλαπι πολλῆα - τ' ἐξέστρεφε, καὶ ἐξετάνυσσ' ἐπὶ γαιν TDων Πάνθου υἱον ἐυμελίην Evφοοβον ε' τρείδης Μενέλαος επεὶ κτάνε τε ε ἐσύλα. ra 1 oτε τις τε λέων ορεσίτροφος, αλκὶ πεποιθώς, βοσκομένης αγέλης βουν ἄρπάσy, τις αριστη γῆς ν ἐξ αὐχέν' Φαξε λαβὼν κρωεριῶσιν δοῖσιν, Πρῶτον, πειτα δέ θ' αἶμα καὶ κατα πάντα λαφυσσει, εο ιγῶν ἀμφὶ δὲ τόνγε κυνες ανδρες τε Ῥηες Πολλὰ μάλ' ἰύζουσιν ἀπόπροθεν, οὐδ' ἐθέλουσιν Ἀντων ἐλθέμεναι ' μάλα γαρ χλωρον δέος αἱρει 'χς των Ουτινι θυμὸς ἐνὶ στη,εσσιν ἐτολμα

Ἀντιον ἐλθέμεναι Μενελάου κυδαλιμοιο.

Παπροκλω περιβὰς, ρώων τον αριστον πεφνεν,

δε- θοιδην Ευφορβον, παυσε δε θούριδος ἄλκης. n. ειπών ὁ μεν αυτις ἔβη θεος - πόνον ανδρον 'εκτορα ν αινον σχος πύκασε φρένας ἀμφιμελαινα Πάπτηνεν δ' ἄρ' επειτα κατὰ στίχας αὐτίκα ν εγνω

'ri μοι ἐγών, ε μέν κε λιπω κάτα τευχε καλά, Πάτροκλον θ', ος κεῖται ἐμης νεκ' ἐνθάδε τιμης' τις μοι Θαναῶν νεμεσησεται, ὁ κεν ἴδηται.

304쪽

Is δὴ μάλ' ἀφ' ἐνόησε μάπης ἐπ' ἄριστερα πάσης,

305쪽

Φράζεο ῖν οππως κε πόλιν καὶ αστυ σαωσεις

Io οι- σον λαοῖσι, τοι γλω ἐγγεγάασιν. Ov γάρ τις Avκων γε μαχησόμενος Λαναοῖσινώσι περὶ πτόλιος ' ἐπεὶ Ου αρα τις χαρις ηεν, μαρνασθαι δυαισιν ἐπ' ἀνδράσι νωλεμἐς αιε Πῶς κε συ χείρονα φῶτα σαώσειας με ομιλον, Io Σχέτλι' ἐπει Σαρπηδόν', αμα ξεῖνον καὶ ἔταῖρον, καλλιπες υ πειοισιν χωρ καὶ κυρμα γενέσθαι ;

is Otiis μεν, Poth δε πεφη πται αἰπυς ολεθρος. Εἰ γα νυν Pωεσσι μένος πολυθαρσες ἐνειη, Ἀτρομον, οἷόν et Ἀνδρας μένεται, οἴ περὶ πάτρης Ανδράσι δ μενέεσσι πόνον καὶ δηριν ἔθεντο, αφά κε Πάτροκλον ερυσα μεθα Λιον εἴσω. M E ν ουτος πνοτ αστυ ἐγα Πριάμοιο ἄνακτος

iacto τε ηως, καί μιν ἐρυσαιμεθα χάρμης, Αιφα κεν Ἀργεῖοι Σαρπηδόνος εντεα καλαAύσειαν, κα κ' αὐτον ho μεθα γλιον εῖσαν. ιον γαρ θεράπων πέφατ πινέρος, ο μέν αριστος ιε υργείων παρὰ νηυσὶ και πέμποι θεράποντες. Ἀλλὰ συγ Ῥιαντος μεγαλητορος ου ἐτάλασσυς γημεναι αντα, κατ' oσσε ἰδὼν δη ν ἐν αὐτὴ,

307쪽

Οἴτε παρ' Ἀτρειδρα ἀγαμέμνονι καὶ Μενελά-- is μια πινουσιν, καὶ σημαινουσιν ἔκαστος -οῖς ἐκ δε atis τιμη καὶ κυδος οπηδει.

308쪽

tra rar is a P.

SEARCH

MENU NAVIGATION