De glandularum secernentium structura penitiori earumque prima formatione in homine atque animalibus [electronic resource] : commentatio anatomica

발행: 1830년

분량: 169페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

61쪽

nalium subtilissimarum magnitudinem bis fere e Superant. In Praepnrntione mammae anatomica exacta

statim lacte turgidae illae oculis obversantur, uti in Fig. 4. Tub. IVJ magnitudine quadruplo majori

J. ΗΕΝLE ad naturam delineavit. A cervulum Vesicularum magis etiam auctum vide F . 5. Tub. IV.Facile quoque in Erinaceo mercurii injectio Succedit, quo VeSiculae multo Iatius etiam dilatan tur, ita ut Iobuli minimi non amplius sejuncti sint, Surculique non facile Appareant. Fig. 6. Tiab. IV. Iobu Ium compositum, mercurio repletum exhibet. Ut ductuum Inctiferorum Rd Iobulos minores rationem exponam, singulos Iobulos cum Surculis et ramis a tela ceIIulari Sedulus solvi. Vide F . T. Tab. IV. idonem ductus Iactiferi minoris in pupillam immersi, cum adnexis Iobulis, mugnitudine naturali delineatam.)Secundum mensiones micrometricas in cellulis elementaribus mnmmae Iacte plenis saepius repetiatas, 0 00712 - R00928 poli. Paris. diametro illae possent. Pone, Subtilissima vasa sanguifera 104000 seu

D 00025 polI. P. efficere, Sequitur, Vesiculam mammae Erinacei eIemeninrem Vas Sanguiferum subtilis simum fere vigeSies et ter mBgnitudine superare. In Cuniculo, quem et ipsum Iactantem observavi, Iobuli minimi sibi invicem magis aequales sunt, cum Omnes formam sphaericam et complanatam eXhibeant, VeSiculae Rutem radiatim s. umbellatim pedunculis coeunt, simulque omnes apici surculi Iactiferi minimi insidant. Ceterum vesiculae aliquantum minores quam in Erinaceo. In Fig. 2. Tub. IV. Rcinos umbellatos plures, Iacte turgidos aucta magnitudine delineavi. Facillime etiam vesiculae per ductus Iactiferos Sumari possunt, quo pulcherrima et simplex conformatio magis etiam elucet. Vide Fig. 3. Tab. IV. iconem Iobuli aere turgidi. q. 3. Notanda est In mammis ratio singularis, quod rami scilicet a ductibus Iactiferis modo lateraliter

discedunt, truncis ramorum inter ramificationem Interulem semper continuis. Eodem modo ramuli Iateiarales a ramis primi ordinis iterum discedunt, quo tandem in majores, minores minimosque Iobvios glandula necessario modoque regulari distribuitur. Quod IobuIis cujusque trunci libere explicatis optime distinctissimeque elucet. Vide iconem trunci ductuum Iacti ferorum cum majoribus lobulis Fig. 1. Tab. IV. ubi Iobuli veluti folia trunco insidunt, ipsique rursus in Iobulos minores foliorum in modum discedunt.)In bove quoque similis structura accuratius Observanti apparet. LObuli minimi complanati sunt et fere aequales. Horum quisque ex innumeris VeSiculis constat confertis, mrioribus, ubicunque Iacte implentur. id. Fig. 8. Tab. IV. iconem magnitudine auctam.) In bove neque injectio, neque insumatio bene succedunt, cum moles glandulae nimiu dilatationem non concedat, ductuSque latiores magis cum caveis

internis divaricatis quam vasorum rumis conveniunt.

De fabrica papillarum, animalium denique discrimine pro ostiis ductuum in papilla aut junctis aut Separatis non disseram, quippe quae omnia anatomicis satis nota sunt. Φ. 4. Structura mammarum hominis haudquaquam alia, ut ab Anatomicis egregiis bene etiam jam

descripta fertur. MAScAGNI et CRUIESHANK mammas hominis mercurio implevere. MASCAGNI hinc sines ductuum Iacti serorum vesiculares cognovit atque demonstravit, Vasa Sanguifera nullum eum canalibus secernentibus connubium inire, siquidem mercurius per ductus IactiferOS injectuS, pulcherrime quidem acinos vesiculares terminales coecosque distendebat, nullibi vero in vasa sanguifera et lymphatica transierat. Cis. MascasNi

Geschichte und Beschreibung der eingaugenden Gefasse, aus dem Lateinischen Von LUDWIG. Leipκ. 1789. p. 22.) In libro, qui inscribitur: prodromo della grande anatomia, Firen Ze 1819. p. 25. MΑs-CAGNI mammas hominis ita describit: seCiascuna di questi mammelle e sormata da una riunione di Iobi, i quali sono composii dagii acini, e gli acini primitivamente dasse celle rotondeggianti, provedule clascuna del respettivo Iorcanalino, e tuiti questi canalini vanno dipol unendosi insieme a sin di formare rame sempre piugrande cet. Etiam CRUIΚSHANK structuram racemosam pnaetium elementarium mammae humanae ex injectionibus

MULLEn de structum glandularum.

62쪽

-- 50 -

Φ. 5.2. Altera mammarum forma in mammesibus infimis rarius obvenit, scilicet In eo taceis et Ornitho rhyncho paradoxo fortasse etiam in Echidna). In animalibuS hisce structura glandesaris organi, ab infinis inde mammulibus primum obvenientiS, ad SimyliciSSimum formam, ramosa utpote intestinula

coecu, reducitur.

Mamma ornitho rhync Iii paradoxi ab III. I. F. MLCKEL detecta, secundum ejusdem deseriptionem O. paradoxi anulo micam, Lis Sine 1826 editam, Opus praestantissimum, ex intestinuliseoecis constat, parietibus crassies ii StructiS, quRe conjuncia Bd nbdomen nperiuntur. Vide iconem Fig. 9. Trab. IV. ex Iaudato opere diminuta mognitudine deSumptam). Cl. GEOFFROY ST. HILA IRE ' de analogia eum mamma dubitabat, quoniam organon illud formam glandulae conglomeratae abnuat. Verum dubitatio haec modo ex cognitione glanduloSne Structurne hactenus admodum manca sequitur; itaque monuit Cl. a BAER , organon illud utique mammum nominandam esse, Si accuratissimis etiam observationibus evictum esset, ornitho rhynchum Pullis nunquam mammas praebere, quoniam cum mamma glandivia illa characteribus omnibus conveniat. Quaevis enim glandula, in unimalium Serie primum nppurens, simplicissima structura ex folliculis modo Rut intestinulis eoecis componitur, veluti hepur in animalibus inferioribus, prostata plurimorum mammiaium, et glandulae salivales simplices adeo in amphibiis et avibus. Praeterea mamma celaceorum teste CΙ a. BAER ejusdem omnino ac in ornitho rhyncho structurae esti

o. T.

Suadente umicissimo CI. I. VAN DER HOEVΕΝ, Professore Lugdunο - Batavo meritissimo, G. W.VRDLIΚ, Professor Groningensis, summa benevolentia praeparata mammarum Delphini Phocaenae et Bu- laenae rostratae, in museis Cl. BALLERI et Cl. P. CAMPERI asservata ipse delineavit, iconesque communicavit. Quibus viris animum gratissimum iterum iterumque testificor. Alterius praeparati, Fig. 1. Tai. XVIL. illustrati, haec erat nota: mamma Interis sinistri Delphini Phocaenae gravidi, aperta parte inferiore, ut ductus Iactiferi et sinus, in quem Sese Bperiunt, conspiciuntur. Ex museo Viri Cel. ΒΑΚΚER. Altera icone, Fig. 2. Tab. XVII. structura inferioris partis) mammae Balaenae rostratae, ex inte-Stinulis meris compositae illustratur. Juvat attulisse observationes, quas Cl. IV. VROLIK in praeparato Cl. D. CAMPERi delineundo tabulae ndnotavit.

te stellen.

Itiique Cl. VR0LIK invenit, partem, post ipsam papillam sequentem, ex tesa cellulari constare, in qua SubStantia eadem granulosa Iatent, qua posterius universa glandula conflatur. Adjicit autem Cl.

Vir, Speciem Manulosam modo obiter intuenti apparere, substantiam Vexo accuratius obserUntam eX innmmern copia intestinulorum seu vasorum coecorum consilire, id quod in icone eleganter expreSSum Videbis.

Elucet, ornitho rhynchum et Cetacea etiam fabrica mammarum, quae toti Classi characteri Sunt, infimum locum mammulium occupare; sed mamma ornithorhynchi simplicior etiam ac in celaceis ipsis Videtur.

63쪽

TAB. v.

I. De glandis Ita mibomianis hominis et mamma lium. Tab. V. F . . et 2. Glandulae palpebrarum sebaceae fossiculi sunt elongati, parallele, ad amussim fere, alius alium iuxta, inter palpebrarum conjunctivam et tarsum dispositi. In mammatibus, e. g. cane et vitulo, ubi glan-lulas illas accuratius inquisivi, folliculi in coecum usque finem simplices sunt, nullo cellularum aut loculorum vestigio distincti. Vid. Fig. 1. Tab. V. fossiculos palpebrae superioris canis.) In homine vero MIlicuIi multo Ιongiores undique Ioeulis cellularibus acinisque cavis in tota superficie turgent, interdum 'tiam snem eoecum versus dividuntur. E. H. WEBER Prof. Lipsiensis, folliculos hosce mercurio feliciter

inpIevit, quo certior etiam structura locularis, acinorumque elegans forma eluxit. Itaque fossiculorum indique superficies cellulis baccatis scatet, quae absque pedunculo intercedente SeSSiles Sunt. Quam stru-:turam demta conjunctiva jum ex habitu externo in neonatis potissimum Obsemare Iicet. Iconem magni-

udine auctam sFig. 2. Tab. V.) addidi, glandulas Meibomianas palpebrae Superioris ex neonato referentem. Φ. 2. n. De glandula Hardoriana. Tab. V. Fig. 6. T.

1. in avibus. Glandula Hardorinna avium ad internum Iatens oculi angulum, admodum magna, ductu excretorio diximio sub membrana nictitante materiem viscidam spissamque Iargitur. Mercurio haec facillime injecto inpletur, Ιiquore antea compressione penitus emisso. Perinde glandulam Harderianam anseris, mercurioiulcherrime repletam, in collectione conservo. Ductus excretorius admodum crassus in externa glandulaeuperficie, oculo adversa, ad dimidium usque glandulae progressus, jam hic immergitur. Superscies organiu multos Iobulos minores divisa, qui mercurio, in vesiculis non adeo minutis contento, racemorum in

nodum turgent. Vesiculae mercurio turgidae diametro passim etiam J Lm. possent. Ramificatio uterna non Complicata videtur; acini excavati enim ipsi jam ductui excretorio hic illic insidunt. Glam viam mercurio repletam J. ΗΕNLE elegantissime delineavit. in . 5. Tab. V.)Φ. 3. 2. in mammatibus. Ex mammatium classe Leporis glandulam Ηarderianam immensam bipartitam, ad internum oculingulum sub palpebra tertia ductu satis crasso exeuntem, non minus feliciter mercurio implevi. Parti- viae elementares, seu fines ductuum Vesiculae sunt minutiores undique aequaIes, quae ductus excretorii culis terminalibus stellatim fere insidunt, id quod ante perfectam mercurii injectionem optime obser-HVi, Vesiculae stellatae cum sensim sensimque hic illic in superficie adimpΙerentur. Vesiculae in Iobulos blongos irregulares racemorum in modum junguntur. Ductus excretorius ad externam glandulae super- diem, oculo adversam, in biloba glandulosa massa in magnam distribuitur minorum ductuum copiam, ut divaricantes sese quisque Iobuli racemo junguntur. Injectio mercurii pluries felliciter successit; glanulam mercurio repletum, quam in collectione conservo, J. ΗΕΝLE magnitudine naturali elegantissime elineavit. id. Fig. T. Tab. V J Facilius etiam vel leviori amatu glandula in ultimas usque vesiculasbsque dilaceratione uere intumescit. EX mensionum micrometricarum ratione media diametrum vesicularum mercurio turgentium inveniri 6 8500 seu o,00776 poli. Paris. Itaque decies fere vesiculis parotidis neonati terminalibus majoresint, quae quidem Secundum WEBERI mensiones diametro gaudent R0099 Ila. Paris. seu R00082

Φ. 4. u. ras glandula Iacrymali amphiliorum, uotum et mamma lium. Tab. V. Fig. 1. Amphibia Fig. 3. 4. Tab. V.

Ex amΡhibiorum classe Testudinem Mydam internam circa glandulae Iacrymalis structuram xploravi, pulcherrimamque ibi et miram structuram, nullibi ceteroquin obviam, inveni. Jam vero Iss. TIEDEΜΑΝΝ fabricam glandulae lacrymalis in testudine Iobatam, canaIemque in ledio Ioborum ramosorum decurrentem bene descripsit, quin tamen penitiorem intimamque Structuram lustraret. Unum addidit, corticem circum canalem medium ex duplici substantia constare, externa moI-

64쪽

liori frigeo- rubida, vasculosa, interna ni bida duriori. Autumno 1828 per VInariam iter facienti BI. a

FnoniΕΡ ex collectione sua glandulam Iac malem Te Studinis Mydne benevole mihi communicavit. Itaque statim externam glandulae configurationem delinen i, ΡοSthus Vero texturam partium singularum

Constat illa ex magna Iobaeorum copia, qui tum eylindrici, tum trigoni et tetragoni, plurimum luero clavaeformes, corallorum in modum rumoSe diStribuuntur. EX forma externa suetam intestinulorum lcoecorum seu folliculorum labricam elongatorum ramosorum SuSpientus sis; sed Ιοbuli clavaeformes onmes lomnino fere solidi densissimique, modo canale minutiori Per medium rRmorum omnium decurrente excavantur. Iconem dedi totius glandulae FG'. 3. G. Tob. V., rami elaVnti Vero sing vii Fig. 3. b. Tab. V. iuuodsi ramus Iongitudinaliter dissectus, Secundum methodum jam prius indicatum ope microscopii

investigatur, canalis medius in obtusum usque rami sinem ObSerVntur, coece desinens. Est autem canalisper ramos clavatos omnes ejusdem fere diametri, modo in truncis aliquomodo augetur; sed vicissim in obtusos usque sines tum aliquantuIum coarctatur, tum vero diStinctis Iocis dilutatur; maxime autem finem versus ramorum clavatorum intumeSeit. Dilatationes haece tanquam pelves minutissimae ex circumjacente Deortice fasciculos suscipiunt subtilissimorum canalium, ex quibus tota undique corticis substantia mere consistit. Sed in dilatutiones non solum canalis medii canaliculi minutissimi aperiuntur; imo totus canalis iubicunque ex cortice fasciculos VRSculorum secernentium Suscipit, ita ut corticis substantia ex meris ivasculis constet perpendiculariter VersuS cunalem medium inde a Superscie Iobulorum confertim dispositis. . Sunt autem vascula haecce et ipsa ramosa. Trunculi nimirum in surculos dividuntur, qui fere paralleli M. ad corticis superficiem vergunt coecisque ibi finibus non extenuati desinunt. Quae eorticis penitior textura non solum rumis clavatis Sed omnibus Simul glandulae truncis eadem convenit. Itaque canalis medius ex cortice omnium ramorum rivulos minutissimorum canalium suscipit, in truncum com- munem tundem deferendos. si Eximiam sane pulcherrimamque structuram Satius in icone Fig. 4. Tab. V. intelliges atque miraberis. Secundum micrometricus mensiones canaliculi coeci minutissimi diametro R00194 poli. Paris. poΙ-Ient, ideoque octies fere vasculis sanguiferis minutissimiA mriores sunt. Glamlulae lacrymalis descriptae Vnsu sanguifera materia colorata rubra repleta inveni, ita ut in iii quibusdam locis Iobulorum dissectorum, in medio praesertim canali, vascula sanguifera minutissima microscopii ope observari possent. Quibus relatio ennuliculorum Secernentium coecorum ad Ionge minora

vascula sanguifera iterum dilucidatur. CD. F . 4. Tab. V. )Ophidiis quoque glandula Iae malis Iobata est, attamen internam fabricam non potui extricare. q. 5.2. Aves. Fig. 5. Tab. V. IGlandulam Incrymalem avium admodum parvam, in angulo oculi externo Iatentem, in ansere linvestigavi, ubi mercurii injectio feliciter successit. Glandula lacrymniis anseris magnitudine pisi, com- is

planatu nec Vero Iobata est. Largitur humorem viscidum, tenuiorem tamen quam secretum glandulae lΗarderiunne. Hunc ante mercurii injectionem exprimus Oportet. Ductus excretorius brevis, Entis amplus tex tenuiori glandulae extremitate progreditur. Antequam glandula mercurium Rcinis Susceperat,iramisientio cunulis optime potuit observari. Scilicet, arcuuio per glandulae substantiam cursu, Iaterales Uu

git surculos, qui et ipsi dichotomice denuo dividuntur. Vide Fig. 5. a. Tab. V JGlandula mercurio undique repleta, surculos inriores jamjam in acinos cellularum statim solvi observabis, quae cellulae ramulis absque intercedente pedunculo sessiles sunt. Hi vero cellularum seu vesicuIarum acini in ipso jam ductu excretorio incipiunt. Cellulas micrometro mensus sum; diameter erat 0 00327 lyoll. Par. , ideo decies ter fere major vasculis sanguiferis minimis. Iconem magnitudine naturuli majorem glanduine mercurio repletae I. ΗΕΝLE exactissime delineavit. Vid. Fig. 5. b. Tub. V J Praeparatum in collectione cum ceteris usservavi. Viderunt cum aliis glandulis mercurio impletis Prof. Cl. a WALTHER, BISCHDF, WEBER, NAUMANS, UILIAN, novissime vero viri Cl. TIEDEMANN, TREVIRANUS, u FRO-RIΕΡ, SCHROEDER VAN DER KDLΚ, MULNZ.

3. Mammalia. Fig. 8. Tab. V. Glandulam lacrymalem vituli, quoniam per minutissimos ductus mercurio replere nunquam feliciter contingeret, Supererat, penitiori fabricae ex historia evolutionis embryi Iucem asserre. lIn Detu ovino, inde a vertice ad nnum usque 4 poli. Iongo, cujus parotidem Fig. 11. Trab. VI, i lpancrens Vero Fig. 10. Trab. VIL delineavi, glandulam quoque Iacrymalem microscopice DbSerVRVLntque internum Structuram optime cognovi. Rumificatio surculorum ductus eXcretorii in SubStantia glandulae primigenia tenera, ud superficiem emergentium, admodum simplex erat; spargit enim quisque ramu-llus hic illic surculum brevem, qui in unam alterumque vesiculam paulo majorem coecis finibuS intumeScit. VeSicularum terminutium numerus ratione ramulorum Ionge minor quam in glandulis salivaΙibus laetus HuSilem, Vegetatio hinc minor et rarior, caetera paria. Omnes ramuli et vesiculae terminales, uti in lglandulis salivalibus, albidi erant, ideoque in substantia reliqua subtilissima fere diaptiuna optime con-

65쪽

icui. Haec vero jam Iobulis distincta tanquam communis canalium matrix et bl as temn ultra surculo-un VeSicularumque Cymas et germina Ionge prominebat, minus quidem quam binstem n glandularum illivalium pellucida. Vide Fig. 8. Tub. O. T. IV. De glandula nos ali amphibiorum, avium et mum multum. STENSON primus in mammatibus glandulum narium conglomeratam detexit. Deinde CUVIER ' et

ut frontem sitam memorabant, cujus tamen ductum nesciebant excretorium. ΡοStea JACOBSON docuit, landulam huncce in mammatibus fere constantem esse; sitam scilicet in cavo narium Ad externum ipsius arietem, ubi sinus maxillaris deficiat, uti in carnivoris et gliribus, alioquin in ipso Sinu; eSse glandulam onglomerniam, ductumque excretorium ex connubio surculorum minorum ortum ad nnteriorem Conchae Merioris finem aperiri. IACOBSON illam in gliribus multis, in IIui maturo, Ove, CerVO, Sue, Hip-οΡotamo, et carnivoris multis, in vespertilionibus tandem et simiis quibusdam, invenit; in Equo et honine Singuli modo acini supersunt; bovi glandula deesse videbatur. In avibus, docuit, conStnntem eSSe,uctum eXcretorium longiorem, sub osse nasali, seu post os lacrymale reclinatum in nnteriore cavi nasu-ΡRrte, ad sinem conchae inferioris terminari. Sitam esse supra frontem, ad marginem Orbitalem, Velu ipsa orbita, vel sub osse uagali, vel in cavo sinui maxillari analogo rundem Cl. NITESCH ' monographiam glandulae nasalis avium accuratissimam tradidit, in qua sin-ulnrem etiam situm sub oculo et membrana orbitali, in cella pneumatica infraoculari, Rpud Pipum ob-erVntum. refert. Omnes avium familias haec commentatio amplectitur, ita ut modo de interna structura landulae quaestio SuperSit. q. 8. Equidem glandulam nugalem in Ansere accuratius investigavi. Sita ad marginem Orbitalem, extremum efficit orbitae limbum, densissimaque induta membrana fibrosa, oculo Simul eX parte integumento eSt. Ductus excretorius Iongus in sulco Osseo post os lacrymale in nasum descendit. Structura interna glandulae utique cum glandulis avium salivalibus convenire videbatur, quae ex Simplicibus rumo-SiSque ductibus constant, unde cellularum acini exeunt. Ιnjectio mercurii omnino seri non potuit. Glandulam nasalem in ophidiis quoque equidem observavi, ubi ab omnibus, MECΚΕLIO ipSo, neglecta erat ij. In serpentibus glandula nugalis spatium inter os maxillare et Iacrymale, atque parietem lateralemnRrium explet, superius ossi nugali assinis. Observavi illam in Colubro ea pi Strato F . 4. e. Tab.

in hacce tamen , minutissimam. Itaque venenatis simul ac caeteris Serpentibus ginndula communis est. Ductus eXcretorius infrorsum et paululum retrorsum vergit, canali lacrymali ante OS Inc male obvius, cum hocce communi apertura in palato exit, quod praesertim in Colubro capistrato observaVi. Structura cum glandulis salivalibus serpentium et nvium convenit. Inter ginndulas organorum sensuum succenturiatas etiam folliculi sebacei mentus auditorii externi et folliculi simplices compositique linguae mucipari recenseri possunt, quos Vero SuperiuS jamjRm ndumbravimuS.

T A B. V. et VI.

Φ. 1. I. Do glandulis saliWalibua animalium avertebratorum.1. Insecta. Tab. V. Fig. 11.

Insectorum glandulae salivales uti omnia organa secretionis vasis coecis tubulisque formantur. Sunt autem formae diversissimae.

I. Tubuli verticillatim in ductum communem conjuncti, uti in He merobio per Ia, RAMD0ΗR uber die Verdauungswerkκeuge der Insecten Tab. XVII. Fig. 6.) in Tabano tropico. Ibid. Tab.

66쪽

Tub. XXI. Fig. 4. 5 ) Zyguen a fili pendulae, Tab. XVIII. Fig. 4.) Nepa cinere a Tab. XXIII. Fig. 6.)

6. Vasa simplicia, non ramosa, coecis finibus terminata, ut in Lepidopteris et Coleopteris plurimis. 7. Utriculi simplices. Tipula Iunata, RAMDοΗR Tab. XX. Fig. 1.) Reduvius personatus Tab. XX L. Fig. 5.). . 8. Tubuli folliculis in diversis locis cincti in Cigalis obveniunt. LEON-DUFOUR annales des sc. nat 1825. Juin. Tab. IV. Fig. 2.39. Vascula ramosa, ramis coecis finibus terminatis. Blaps gigas. LEON-DUFOUR I. c. T. III. Tab

Conspectum formarum singularium in Tub. V. Fig. 11. operis nostri exhibuimus. Φ. 2.2. Mollusca Fig. 9. 10. Tab. V. Fig. 6. Tab. XVII.

Cephalopodis plerumque glandulae salivales conglomeratae adtribuuntur. Microscopice observatae ex multis Iobulis constantur, qui et ipsi aut ex vesiculis elementaribus constant, aut ex folliculorum tubu- Iiformium congerie oriuntur. In octo pode vulgari glandulae utraeque ex folliculis tubuliformibus constant, seu intestinulis coecis tenuissimis, quae in.Ιοbulorum Superficie quoquoversus sinuantur, prorsus ut interior ortus et ordo

non possint extricari. Vid. Fig. 9. Tab. V JIn LοΙigine vulgari, ubi plura glandularum paria adsunt, ope microscopii non quidem solliculos sed cellulas oblongas semipellucidus observavi, quae Ioculis, sibi invicem adversis, tum in superficietum ad glandulae marginem prominent. Itaque in Cephalopodis glandulae salivales non acinorum solidorum seu granorum congerie, sed excellulis canaliculisve cavis conformantur. Glandulas salivales in He Iice praeterea et Limuce investigavi, ubi similes Iobulatasque massas illae efficiunt. Ductus excretorius penitus in ramulos diffinditur lobulisque minoribus fimbriatis accedit, ex particulis denique elementaribus compositis. Verum in unimalibus hisce nullo modo internas excavationes corpusculorum elementarium eXtricare potui. Sed in glandulis salivalibus magni Muri cis Tritonis, quae massas admodum insignes formans, cellulae et excavationes oblongae nudis oculis dissectione luculentissime conspiciuntur. Ex mediis ductibus et cellulis excavationes ceterae omnes Versus superficiem orgnni porriguntur. Vid. glandulam dissectam Fig. 6. Tab. XVII. magnitudine naturali depictam. Diameter cellularum minorum est I - Lin. H. Do glandulis a alitialibus amphiliorum, prae aertim aerpentium.

q. 3.

Glandullio salivales serpentium tempore recentiore anatomicis in Germania iterum iterumque argumento fuere, neque multa de externa illarum unatomia superSunt, post rem a viris Cl. ΤΙΕDΕΜΑΝΝΟ RUDoLPIlio et MECΚΕLIo fusius tractatam. Verum interna structura penitus adhuc latet. Praeterea disquisitiones de fabrica penitiore a me institutae nonnulla etiam externae nnatomes additamenta utque emendationem alteram niteramque suppeditavere. Haec primo referam, priusquam ad penitiorem fabricamillustrandam Recedum. Secundum novissimas MECLELII eximias disquisitiones praeter glandulam orbitalem seu lacrymalem, omnibus certe Ophidiis communem, in capite serpentium quatuor paria glandularum saliValium obveniunt, quae tamen non in omni genere et specie conjuncta obserVnntur. Sunt nutem: l. Glandula sublinguatis, quam C UVIER in Amphisbaenis, MECΚΕL in caeteris communem observnvit. 2. Glandula maxillaris, s. Iubialis inferior, extus ramis maxillae inferioris apposita, ostiis permultis lineariter fere dispositis juxta dentes maxillares opertis. Glandula praeter Ophidios Monitori etiam Communis, C UVIERO teste. 3. Glandula maxillaris s. labialis superior similiter ad maxillam superiorem sita.

67쪽

Glandula maxillaris utraque, et superior nique inferior, Simul Semper adesse videntur. Quibus sei-

Pilio et MECKELio in Trigono cephalo negantur. InVeni enim in Trigono cephalo muto, quem Berotini investigavi, cujus etiam glandulas salivales caeteras cum maxilluribus FFσ. l. Tab. V . icono illustravi. Frustra glandulas maxillares in Vipera Redi, quam et ipsam in museo Bnatomico Berotinensi observavi, quaesivi; neque vero MECKELIUS in Vipera dubia glandulae Vestigium invenit. Caeterum glandulae maxillares A. Iabiales in Ophidiis venenatis minores sunt, quod R MECΚΕLIO jam observatum video; attamen Elaps, MECKELIo teste, ingenti glandularum maxillarium apparatu gaudet. Mn-jori glandularum maxillarium evolutioni structura maXillarum ipsarum fere respondet. Nimirum in Ophi diis venenatis OSsu pterygoidea longissima dentes breves insontes gerunt, cum dentes Venenati perforati brevissimae maxillae superiori deinceps affigantur. Ophidiis insontibus contra maxilla superior plerumque Iongissima, ossa plerygoidea vero brevia, utraque dentibus minutis innumeris munitu. Maxillae inferioris fere eadem ratio, cum in Ophidiis venenatis os dentale plerumque brevius Sit, paucis modo sed confertis

dentibus armutum.

4. Glandula venenata, a caeteris natura diversa et peculiaris, ut RUDDLΡΗIUS jam et MΕcxΕLius monuerunt. Anatome externa glandulae ab unatomicis hiSce satis superque illustrata est; attamen non minimi momenti accedit SCHLEGELII ' observatio. REINWARDΤ enim primus in Dipsade dendro phila observavit, dentium ut in caeteris Colubris esse habitum, ultimum vero maxillae Superioris dentem caeteris longetorem esse simulque sulcatum. Posthac BOIE eundem rationem in omnibus Dipsadis et Ho-ma Iopsis speciebus confirmavit; SCHLEGEL iu Bryophi etiam invenit. In omnibus hisce, uti in venenatis ophidiis, dens fixus pluribus mobilibus comitatur. Ηοmul Opsis moniΙis Κuhi Juv. Coluber monilis et buccatus Linn.) secundum eximiam SCHI EGELII observationem, praeter utramque Iabialem s. maxillarem glandulum, propriam insuper habet glandulam SaliVntem magnam, ejusdem fere conformationis, nc quae glandulis consuetis serpentium insontium con enit. Anterius quidem intercedente tela cel-Iulari eum Iabinii haecce conjungitur, attamen ab illa separatur, ultimo solum denti eique sulcato destinata, cujus radici ductu excretorio Iongo jungitur.

Bungarus, Trime resurus seu Lepto cephalus). DentibuS Venenatis foramine superiore et inferiore instructis, leviter sulcatis.

2. Hydri, dente ultimo sulcato instructi Dipsas, IIo malo psis, Bryophis).3. Ophidii venenati proprie sic dicti Trigono cephalus, Cophias, Vipera, Pelias, Cro

tu Ius cet.) dentibus perforatis, non sulcatis. Sed hisce quoque Suppletorii denteS, in clausis vaginis post fixos dentes reconditi, juniores brevioresque antice Sulcati Sunt, ut in Trigonocepheso equidem observavi. Neque mirum, cum dentes hice certe ex Iamina incurvata initio formentur. Praeter glandulas salivales in capite Ophidiorum Alia inSuper glandula utrinque obvenit, ab omnibus Rnatomicis, MECLELIo ipso, neglecta, glandula scilicet nasulis, in antecedente Iibro jam descripta, quae nasuti avium et mammultum glandulae analoga quidem, SaliVam DrSnn et ipSR Secernit, praesertim

cum in palato secretum defluat. Vide icones glandulae de Colubro cupi Strato Fig. 4. o. Tab. VI de Trigono cephalo muto Fig. 1. h. Tab. VL

Jam vero nunc ad penitiorem glandularum structuram accedo dilucidandam.

Trigono cephalus mutus. Fig. l. Tub. VI.) In museo anatomico Berotinensi caput Trigono cephali mut i conservatur, in quo externa glandulae Venenatae fabricu pulcherrime exposita est. Stratum musculosum, glandulae impositum, dissectum est et reclinatum. Glandulae substantia ipsa quoquo dissecta in sectione loculos undique dispersos obfert. uuae omnia in diss. inaug. Ph. SEIFFERΤ Spici- Iegia adenologica Berol. 1823. Fig. 1. 2. 3.) descripta et delineata Sunt. Attamen praeparatum illud ponitioris structurae revera rectam cognitionem non praebet. Glandula enim Ionge Abest, ut ex cellulis loculisque componatur; longeque aliam conformationem ipse in diSSectione nova alius capitis Trigono cephali muti, quod Ill. RUDoLPHI pro sua humanitate beneVole Suppeditavit, observavi. Glandula duplici vagina fibrosa obtegitur, externa Scilicet, in cujus parte exteriori stratum densum carnis musculosae medium reconditur, interna altera, quae glandulosam Substantiam proxime inducit, Iaminas fibrosas e superficie undique in glandulosam substantiam emittit, et ductui excretorio non minus velamento est. Accuratissima et sedula praeparatione Ope RcuS Scindentis, SubStantia glandulosa ex vela-

68쪽

mento fibroso intimo, ex septulis inde prominulis incolumis solvi poterat, siquidem septa a superficie descendentia non ultius porrigunt, sed inter Iaminas glandulae desinunt. Evoluta igitur glandula ipsa statim jum in Iaminas divisa apparuit, quae tanquam folia OVata, extremitate tenuiori ductui inferius decurrenti

deinceps insidunt. Numerus Iaminarum seu foliorum eorumque cum ductu communi connubium ex Fig.

nas seu folia glandularis substantiae penetrant et descendunt. Neque minus laminarum ulterior structura singularis. Lamina seu folium quodque ex ramo majori ductus eXcretorii ascendente exoritur. Rumus Seu pedunculuS DIii in ramulos minores, iique fasciculatim in minimos dividuntur, ita quidem, ut rami, ramulique a Se invicem quidem disiuncti sint, attamen in eadem folii seu laminae planitie eXplicentur, omnes Rutem, parum extenuati, coecis obtusisque sinibus desinunt. Vide l. b. Tab. VI, iconem singuli folii.) Aere per ductum excretorium magnum inflato, tota glandula cum omnibus foliis et fossiculorum fascibus in ultimos usque coecos sines pulcherrime intumescit. Ιnjectionem mercurii substantia mollior vetuit. Patet ex structura descripta, sectionem Iongitudinalem totius glandulae, per septa fibrosa non minus quam substantiam intermediam factum, glandulae conformationi minime posse lucem afferre. In sectione enim totius glandulae interstitia septorum, substantia glandulari repleta, facile pro cellulis, Secreto repletis, aliquis poterit interpretari; id quod III. RUDoLPHIO ' contigit, opinunti, glandulam ex granis seu acinis minoribus conflari. Granosi vel acinosi ne vestigium quidem subest, praeterea fasces excavati Seu folliculi sarmentosi finibus coecis excavatis non minoribus terminHntur. Praeparatum descriptum in concilio naturae scrutatorum Berotini 1828 habito, et quidem in Sectione ZOOtomica, muSeum anatomicum visitante, proposui et demonstravi. Ibidem illustrissimi di

Iconem Fig. 1. a. Tab. VI. magnitudine naturali exhibui.

b. Ossa frontalia. c. Ossa parietalia. d. Os maxillare superius Interis niterius. e. Os Iacrymule. f. Fovea faciatis. g. Glandula Iabialis superior. h. Glandida nasulis. . VeIamentum fibrosum glandivine venenatae internum. k. Glandula veneni foliata.

I. Rusdem ductus excretorius. m. Vagina dentis Venenati.

In Tab. VI. Fig. 1. b. singula folia cum folliculis digitatis icone illustravi. Simile praeparatum in propria collectione conservo, e Trigono cephalo lanceolato insulae Martinique, quem POIyd. Roux Massiliensis inter plurima ulla mihi misit. .

Nnjam Aeg3ptiacam, magnitudine insignem, ad glandulam Veneni dissecandam in museo unatomico Berotinensi benevole obtulit. Glandula labialis inferior et superior in Oris ungulo conjunctae; aderat glandula nasulis. Glandula venenata simplici membrana fibrosa includebntur; stratum muSculoSum non quidem defuit, sed in altera velamenti fibrosi parte, cranio adversa, continebatur, cum in reliquis musculus externam ginndulae partem maxime comprimat. In sectione glandidae perpendiculari et longitudinali, nudo jam oculo, magna tubissorum fere perpendicularium copia apparuit, qui recti inde ab inferius decurrente ductu eXcretorio nscendentes, alii juxta alios conferti, nbsque rumificatione ulla, oblique Versus supersiciem glandidae decumbunt. Sectio per glandulam plurimos simul tubulos medio dissecuit, ultero M-teroque incolumi. Superficie sectionis aqua pure abluta et microscopio visa certior sio, tubulos a ductu eXcretorio nScendenteS, in superscie glandulae externa coecis sinibus terminari, intus vero ex parietibus celluloSiS seu spongiosis constare. Sectio per lubulos transversa Iumina reguInriter dispositu monstrabat. Nec vero tubuli singuli, uti folia glandulae venenatae Trigono cephali, a se invicem dissolvi poterant, neque Septulorum aderat Vestigium. Sectionem perpendiculnrem icon magnitudine naturali major Fig. 2. u. Tab. VI. illustrat. MemineriS, tubissorum ullos integros, tilios discissos esse, unde cel lutosa penitior Structura oculis ob erSntur. Conferas Sectionem tubulorum transversum Fig. 2. b. Tub. VI. aucta Inngnitudine delinentrem.

69쪽

Φ. T. Vipera Redi. Fig. 3. Tab. VI. Etiam Viperum Redi Berotini inquirendi copia non defuit. Inveni glandulam n nsalem Valde

Ρnmam, VeStigium glandiciarum Iabialium nullum. Glandula venenatu fibrosa vagina includitur, quae ubeAtremitate posteriore septa tria versus interiora glandulae emittit, unde posterior pars glandulae iii 4 interna Segmenta seu Iobulosidividitur. Attamen divisio non ad dimidiam glandulae Iongitudinem usque Porrigitur, ceterum Iobivii posteriores caudati Iaxe in Ioculis fibrogis continentur, in minores etiam lasciculos ulterius divisi. Vide Fig. 3. Tab. VI.) Reliqua pro nimia rei exiguitate incognita. Glandia Iam venenatam Hydrorum, quae denti postremo sulcato venenum Iurgitur, inVeStigare non Ροtui. Monuit SCHLEGEL, textura cum glandulis salivalibus vulgaribus serpentium insontium illam conVenire.

Liceat summum repetere observationum.

Glandulae serpentium venenatae constant 1. aut ex folliculis sarmentosis, in folia conjunctis, quae folia truncis ductui communi excretorio affiguntur, uti in Trigono cephalo; 2. Rut tubulis, pariete interno celluloso instructis, e ductu communi inferiori recte fere et parallelo VerSUS SuΡersiciem ascendentibus, ubi neque ramosi, neque extenuati coecis sinibus desinunt;

3. Rut eX IObulis, a parte anteriori glandulae exeuntibus, posterius Ioculis propriis divisis, qui in minores denique fasciculos discedunt. Φ. 8.

I. oo glandulis Ophidior tim salivatibus simplicibus. Glnndulis Venenatis omnibus commune et proprium videtur, quod in propriis velamentis fibrοSis Lontinentur; quod textura Ionge molliori, quam glandulae salivales simplices, pollent, utque in folin, S r- mentu uut tubulos discedunt, cum glandulae salivales simplices, utque extus atque intuS minuS Sepnratne, Sseciem mugiS parenchymatosam et acinosam prae se ferunt. Speciem dico acinorum. Nam glandulae inece Omnes, Scilicet sublingualis, Iubialis utraque cum nasuti microscopicae observationi texturam interiorem cessuIOSO - squamosam offerunt, prorsus ut ductus excretorii in cellulas, eaeque in minores et minimRStnndem cellulas abeunt. Alia est earum glandulurum proprietas, quod externa glandulae membrunn den- Sior, SubStrentiam internam quoquoversus trajiciens, substantiam glandulosam in minores forulos diVidit,nrotiSSime tamen inter se conjunctos, qui in ductum excretorium communem Ioculorum cessuInrumque Secretum SepBruti amundunt.

GInndulae labiales praeterea in tot minora segmina discedunt, extus jam conspicua, quot foraminReircu mRNillarum seu Iubiorum marginem aperiuntur. Quae segmina, quBmquam penituS R Se inVicem non diSSOlVi Ρ0SSint, tamen quaeque cum proprio ductu excretorio ejusque rumificatione cellul OSR, glanduIum seculinrem efficiunt. Iam vero CI. MECKEL hanc separationem, externo bene conspicuam, in iconibus Suis optime indicavit, internam quamesti glandulae fabricam non perScrutatuS.

Membrnna externa sat densa, cum inter segmenta descendat, singulamque quamque ψRnduIam Rmbiat, processibus internis inde etiam medium versus ductum excretorium projicitur, unde glunduin mmult0S Rrete conjunctos forulos seu Ioculos telae spongiosae discedit, qui tandem succum in celluliS Socretum medio ductui affundunt.

In F . 4. Tab. V . iconem praestiti systematis salivalis serpentis permagni non venenati, COIubri capistrati. Solae glandulae sublinguales in icone deficiunt.

a. Ossa frontalia. b. Os IacrymaIe alterum eum canali lacrymali. c. Septum nBrium. U. Paries externus membranosus cavi narium, cui glandula nasalis extrinsecus Rpponitur. c. Glandula nusulis cum ductu excretorio infrorsum ad canalem Iacrymalem Vergente; uterque conjunctus in palato molli uperitur. f. C ΡSulla lacrymalis, oculum a parte anteriori undique includens, quam Ill. CLDRUET in serpentibus Singratorem primus observavit. lg. Glandula Iacrymalis. h. Glandula labialis superior. i. Eadem inferior, cum singulis segminibus et ostiis. In Fig. 5. Tab. V . particulam glandulae labialis superioris, horiZontali sectione eXcisam, inierOSCOPio ViSRm udumbravi, unde textura spongiosa in singulis IoculiS elucet.

. u. G. Segmina totius glandulae nonnulla.

b. b. b. Ductus excretorii medii. C. C. C. Septa Segminum eum septulis loculorum interniS. Sequitur ex ObServationibus prolatis, glandulas serpentium venenatas ab simplicibus uti natura ita quoque Structura omnino diversas esse. Modo in Hydris, dente postremo sulcato inStructis, glandula

MULLER de structura glandulariam. 15

70쪽

venenata simplicibus convenit, teste SCHI EGELIO. Hi vero trnnsitum nd serpentes non Venenatos et erio demonstrant, Ιonge minus etiam quam serpentes Venenati caeteri perniciosi. Glnndulae salivales serpentium simplices cum glandulis gulivalibus avium conglomeratiS nlioquin penitus structura conveniunt. Conferas Fig. 5. Tab. V . et Fig. 8. Tub. VL)In caeteris amphibiis, suuriis nempe et testudinibus, alias glandulas saliuntes praeter texturam linguae glandulosam, a CUVIERo jam descriptum, equidem non inveni. In Testudine Myda lingua Iaevis non alias glandulas obfert, nisi dispersos mi gnos folliculos mucipuris similes, iique pauci et simplicissimi sunt. In Testudine vero europaea supersicies lingune confertis Iaminis longis et fimbriis insignis est, inter quas, uti in linguae lateribus, reticularis cellulosa compnges ObSeruntur. En alia rntio, qua parietes secernentes augentur. Soli monitori teste CUVIERO similes no Opliidiis glandulae labiales sunt.

Situs numerusque Handularum salivalium in uvibus magnopere Vnrius.1. Avium nonnullae nd latera cavi oris seriem unam alteramque folliculorum aut tubulorum juxta se invicem dispositorum exhibent, qui ramos non emittunt et ostiis separatis in tunica oris mucosauperiuntur. Organa haecce in unsere, corvo et gallinula observavis'. Sunt nutem intestinula coeca brevia in ungere, folliculi elongati coniformes in corvo, tubuli vero tenuiores et Iongiores coece terminali in Gallinula ch Ιοropode. Iam vero in libro de glandulis intestinalibus organa haecce. fusius descripSi. 2. In angulo mentuli maxillae inferioris apud aves complures, praesertim gallinaceas et palmipedeS, massa glandularis compinnata obvenit, quae succum serie duplici Ostiorum in antica oris parte largitur. In avibus rapacibus line glandulae in minutiores dispersos acinos discedunt. 3. In avibus nonnullis ad utrumque linguae Intus glandula conglomerata elongata, ductu e cretorio communi, in apice roStri aperto, praedita observatur; quae quidem glandulae in Picis longissimae sunt, ut ad Occiput usque porrignntur. 4. Etiam parotidis nitalogon in avibus quibusdam superest, glandula scilicet conglomerata elongata plerumque Sub oculo et post arcum jugalem situ, ductu communi utrinque in partem oris lateralem posteriorem Bperienda. NITZSCH hancce in avibus nonnullis, e. g. Charadrio et Fulica utra, TIE- DEMANN in Falcone Buteone descripsit. Equidem eandem in Gallinula chloropode observavi. Auctore REI NwARDT Hirundo juvanica succum, nido construendo paratum, ex purotidibus ingentibus,

non vero, uti HOME Suspicabatur, ex ventriculo Succenturiato secernit.

5. Testibus PERRAULT et TiEDEMAΝΝ in avibus rapacibus sub membrana palatina iuxta fissuram choanarum glandula complanata Ionga observatur, cujus ductus eXcretorius tenuissimus in membrana ΡΛΙntina antrorsum decurrit atque in regione rostri uncinati aperitur. 6. In ansere et ullis quibusdam uvibus praeterea in postrema palati mollis parte Ialam longamque massam glandularem complanatam observavi, ejusdem fere habitus ac glandula submaxillaris, innumeris distinctis ostiis undique exeuntem. Teste CUVIERO haec glandula etiam in Struthione Obvenit. T. Tandem in posteriore linguae parte, utque inter Iinguam et Iaryngem multae minores ginndulae Sparguntur, quiae compressne similem viScidum succum ac reliquae omnes promunt. ΤΙΕDEMANN in Falcone Buteone illus vidit, equidem in pluribus avibus observavi. Ceterum in Systematis unatomiae comparatae ab ili. ΜΕ ΚΕLIo editi Tom. IV. plurimas insuper no-Vns observationes de glandulis salivalibus uvium serius cognovi, quas ut L. N. cum nostris ObSerVntis

eompnrare Velit, maxime rogo.

Itaque glandulae in avium ore plurimae extant, quae E. 11. WEBER minus recte glandularum Su-livalium et pancreatis mutuam rationem in avibus admittere videtur. Attamen uvium nonnullis glandulae salivales penitus fere desunt; corvus scilicet modo folliculis tubuliformibus ad Oris latera gaudet. Sunt autem glandulae avium salivales aut folliculi simplices et tubuli aggregati, aut glandulae conglomeratae ductibus exeretoriis Singulis praeditae, aut glandulae conglomeratae compositae, ductu eXcretorio communi.

I. Formnin Primnni non est cur ulterius describam, cum externa internaque structurn nondum n SeinVicem discedant. Constant hi folliculi, parallele in eadem serie dispositi, modo succulis, modo siStulis' Quantum ex observatione obiter facta Nic. STENONis in 55. ad B RTvoLiNΠΜ Iiteris colligi potest, eaedem glandulas etiam in Cygno obvenire videntur. Vid. Τ1κDΕΜΑNN1 goologiam Τ. II. p. 393. Fulicam atram ex notitia a Cl. NITEScu IIxcREL Arctiiv. 1826. p. 613.3 data etiam huc recensendam esse SuSPicor.' D. NITZSci Ii Observationes anatomicas in N,uΜΑΝΝr ornithologia dispersas, et vocem Charadritim in Eneyclopaedia universali vir. Eiiscii et L RUDEn, praeterea MEcKEL Archiv 1826. p. 613. Eoologia. Τ. 2. P. 395.

SEARCH

MENU NAVIGATION