장음표시 사용
71쪽
aut branchiis similes, ex simplici membrana, continua scilicet oris tunica, neque cellularum intus vestigium Osserunt. Quas glandulas cum caeteris salivalis apparuius organis functione convenire SuSpicor, quoniam eundem viscidum materiem largiantur. Nihilominus habitu externo a caeteris Ionge differunt, sunt . enim glandulae salivules conglomeratae duriusculae, acinosae et coloris fulvidi. In Corvo modo glandu-
Ius salivales folliculares observavi. Vid. Fig. 3. Tab. I. folliculos salivales Interules anseris; Fig. 4. Tab. L. corvi, Fig. 5. Gallinulae chloropodis.)Φ. 12.
II. Formam ulternin, glandulae scilicet conglomeratae ductibus excretoriis pluribus praeditae E. H. WEBER ' Pros. Lips. pulcherrime jamjam exposuit. Descripsit glandulam avium submaxillarem in maxillae inferioris angulo positam, duplicique in avibus plurimis foraminum serie sub linguae apice Rpertum. Mundia Iue haece complanatae compressione adhibita liquorem spissum, Viscidum et dinphnnum excernunt, quo remoto glandulae, antea tumidae et durae, mollescunt et collabuntur. Secundum experimenta mercurio injiciendo u Cl. WEBERO instituta, glandula ex ductibus densis constat per glandulae Iongitudinem ramosis. Nunquam mercurius ex ductu alio in ramos vicini ductus transiit. Ductus excretorii ad marginem Interalem siti simpliciores erant, quam qui in medio glandulae decumbant. Attamen omnes ductus in ramos majores paucos divisi, qui coecis muticisque snibus sub glandulae superficie desinebant. In altero glandulae margine IVEBER ductum excretorium tam simplicem invenit, ut ad marginem glandulae continuus ille decurreret et duabus non minoribus vesiculis rotundis terminaretur. Ad marginem ulterum glandulae, quam in Fig. 6. Tab. VI. inde ex WEBERI commentatione delineari curavi, ductus excretorius juxta glandulae longitudinem ab altero ejus ud alterum finem decurrens, ex Intere ginndulae RdverSO, rumos breviores deinceps emisit, quorum quisque cellula rotunda statim terminabatur. Ita in glandula mercinuo repletu WEBER Observavit, nescius, utrum ex ungere an ex gallina illam habuit; quam ex gallina fuisse jure suspicor, cum glandulae anseris submaxillares multo majores sint, aliamque insuper ductuum rationem Obserunt, quod in glandula mercurio a me ipso repleta mox demonstrabo. Similia Cl. WΕΗΕR in Numida meleagri observavit. Quodsi sinem rami cujusdam coecum mi- eroScopio perlustraret, ex innumeris cellulis prominulis vesicula major terminalis constare videbatur; sed non solum sines ductuum, imo ductuum trunci iisdem cellulis in parietibus exsculptis undique scatebant. Plura in praestantissima hacce expositione non penitus mihi perspicua fuere. Itaque certior futurus propria exploratione, glandulam submaxillarem in avibus nonnullis examinavi, in ungere autem mercurio bene adimplevi. 13. Glandulae submaxillares anseris spatium anterius inter ramos maxillae inferioris tota latitudine explent; sunt satis longae, sed undique complanatae, in linea media arcte conjunguntur. In internu OriS Superficie juxta lineam mediam utrinque seriem pororum observabis, qui spatio 1 Iin. a se invicem distant,nntice uutem linea arcuata magis od latera discedunt. Remoto, quem continebunt, Iiquore, demtaque tunica oris mucosa, totidem poros ad marginem internum utriusque glandulae observavi. Immisi tubulum Pro injiciendo mercurio, quo facto ex singulis poris alterum alterumque ductuum elegantissime replevi. Ductus quisque, inde ab apertura in margine interno glandulae, Oblique versuA marginem externum pau-
Iulumque retrorSum porrigebntur, ramos non minores aliquot emittens, eosque eo longioreS, quo Inregis ductus ad posteriorem glandulae partem lutiorem accedebant. Itaque ductus postremus uterque cum ramis maximis mercurio repletus truncum exhibet eleganter in ramos vix minores cornu cervini in modum divisum. Nunquum mercurius in ductus vicinos transiit. Parietes ductuum, eorumque fines coeci, mutici
Speciem adhibito microscopio Omnino obserunt, qualem E. H. WEBER descripsit. Granorum Solidorum in glandulis hisce post injectionem omne vestigium penitus disparuit. In Fig. 7. G. Tab. VI. glandulam submaxillarem utramque conjunctam anseris magnitudine naturali depinxi.
b. Pars posterior, latior. C. Pori singularum glandularum. d. Ramificatio ductus utriusque postremi, mercurio repleti. In Fig. 7. b. Tab. VI. ductum postremum alterum microscopio visum I. ΗΕNLE delinearit. Glandulam mercurio repletam in collectione anatomica asservavi. Videre viri clarissimi TIEDEMANS, G. R. TREVIRANUS, R FRORIEΡ, MUEΝZ, SCHROEDER van der ΚοLΚ aliique. Secundum men Siones micrometricas a me institutus, cellulae elementares, in ductuum parietibus eXSculptae, 0 00260 ΡοII. Par. diametro efficiunt. Quodsi vascula sanguifera minima diametro 114000 seu R00025 poli. Par. metiuntur, cellulae istae vascula sanguifera minima decies magnitudine eXS erunt.
72쪽
Similis omnino structurae sunt anseris glandulae, quae innumerae in palato molli dispersae, totidem poris undique aperiuntur. In strigibus glandula Submaxillaris admodum exigua in folliculos singulos, sine ordine dispositos, discedit.
III. Tertiam formam glandularum salivalium, glandulam conglomeratnm ductu excretorio communi praeditum nominavi, qualis est purotis et glandula Sublingualis avium quarundam, praesertim Pici, et glandula palatina anterior uvium nonnullarum ropacium. Quam formum in Pico murtio et P. minore IIerolini accuratius investigavi. Glandula sublingualis ingens utrinque inde ab ungulo maxillae inferioris ad occiput usque porrigitur. Ductus eXcretorii magni utrique, ni te simplicem communem nperturum in oris opice, conjunguntur, nd finem usque masSa ginndulari circumdati. Glandula elongata teres ex innumeris quasi lobulis constatur, qui medio communi ductui insidunt, majoribusque ductibus liquorem in canalem medium conferunt. Ceterum structura penitior eadem uc in reliquis glandulis salivalibus conglomeratis videtur. In dissecta glandula in cunalem amplum medium undique majores minoresque cellulae seu ductuum trunci aperiuntur, quae cellulae in minores etiam Inminis prominulis utque in minimas tundem dividuntur, ita ut substantia dissectu spongiosum omnino prae se ferat speciem. Si denique Iaminam tenuissimam substantiae glandularis excisum microscopio observabis, separatos undique Septulis videbis loculos. Loculorum nutem interna compages spongiosa et in Inmina excisa tenuissima fere irregulariter reticularis lipparet. Septula substantium glanduliarem permeantia, qune I Oculos seu cellulas a se invicem separant, versus loculorum caveas tenuissimo insuper Villorum subtilium integumento induuntur, quo major sat superficies secernens. Atque haec intima acinorum excuvntorum structura est, qui in superficie glandulae fere granorum solidorum simulant speciem. Licet suSpicari, loculos omnes minimos ex septis separatis in majores communes ductus aperiri, unde maximis cellulis ductibusque in medium canalem exeunt.
In Fig. 8. a. Tub. V . glandulam sublingualem utrumque Pici murtii in situ delineavi, ulteram integrum, ulteram dissectam. lIn Fig. 8. b. Tub. VI. Oriscia ductuum in communi medio cunali illustrantur. Fig. 8. s. tenuissimam substantiae ginndularis Inminnm microscopio visum refert. uuae omnia si colliguntur, patet, glandulas saliuntes avium triplicem formationis typum sequi. sunt enim l. aut folliculi seu tubuli non ramosi; 2. Rut ductus ruinosi, parietibus cellulosis instructi, singuli;
3. nut ductus rninosi, loculis spongiosis instructi, circum medium canalem communem dispositi. Ium vero observavimus, glandulus saliuntes Serpentium non venenatorum nique avium structura in universum fere conVenire.
1. Historia evolutionis glandularum salivalium in embry onibus mammatium. Tab. V . FQ. 9-12. Circa evolutionem glandularum salivalium Cl. E. H. WEBER ' primus R. 1827 Observationem prae-Stnntissimum communicavit. Quae ipse Observavi, in diversu tempora incidunt; sed jam autumno 1828 in concilio naturae scrutatorum Berotini habito icones nonnullas circa evolutionem glandularum salivalium exposui. Eodem fere tempore tonius secundus physiologiae a Cl. HURDACH conscriptae Appnruit, in quo Similes a Cl. RATΗΚΕ observationes referuntur. Quae cum ita sint, expositionem de evolutione glandularum Statiuntium non modo observationibus copiosam sed etiam accuratissimam jum nunc licet suppeditare. Iconem a Cl. WEBERo prolatum comparandam cum nostris iconibus adjunxi, praesertim eum Ob-SerVatio nostra prima illam WEBERI tempore evolutionis antecedat, ceterae nutem Observationes nostrae tempus provectius illustrent. Parotis in embryone ovino, inde a vertice nd anum poli. 2 longo, tanquam canalis semipellucidus DibeScenS Rpparet, qui ad aurem usque arcuato cursu decurrens, in plures breVissimos ramos vix mitiores diffinditur. Rami autem partim in sinem vesicularem muticum et turgidum desinunt, partim in duos ramos iterum divisi eodem modo terminantur. In nonnullis canalis communis locis protuberantiae inliquam ramorum Principia conspicuae, alias vesiculae jam pedunculatae propullulant. Humi nutem Omnes ductu communi Vix tenuiores. Ceterum figura ramosa haecce in materia gelatinosa omnino pellucida umbiente optime distinctu. RATDΚΕ hunc materiem gelatinosum primigenenna, quum b In Stemn licent postea nomini re, etiam ObSerVn,it, WEBER non meminit; tempore provectiori haec materia non niteo pellucida est,ntque in Iobulos complanatos rotundos dividitui . Quod quidem bene observandum est, cum Secundum In 'HS ObServationes canalium prima origo non ex propagatione mucοSae oris Sit, imo ex Vegetatione in ipso blastemule ortu.
73쪽
Descriptam parotidis primigenem formam Fig. 9. Tab. VI. illustrat aucta magnitudine.
Initio canalis pars integra, non ramosa, Seu truncus admodum breviS est, postlinc Vero mngis Ρrο- longatur ratione pariis ramosae, cujus rami jam nunc magis magisque increscunt et sibi invicem accedunt. Itaque protuberantiae initio observatae in pedunculatas Vesiculus producuntur, ex pedunculis no ne protuberantiae et vesiculae propullulant; omnes autem pedunculi et rami in vesiculaS nliqvnnto majores deSinunt. Huc referenda est WEBERI laudata observatio. Conferas iconem Fig. 10. Tab. VI parotidis embryonis vitulini, in id a vertice ad unum 2 poli. et 7 lin. Ιοngi. In embryone ovino , 4 poli. Iongo, quem recentem examinavi, rumificRtio pulcherrima atque eleguntiSSima observabatur. Parotis ex multis Iobulis complanatis materiae primigeneae seu bla Ste malis e0nStat, non adeo quam prius pellucidis, densioribusque. In Iobulis complanatis ramiscutio eodem modo procedit, ac initio in simplici trunco. Monendum tamen est, Iobulos semipellucidos ramosa figura interna non penitus eXpleri, sed marginem latissimum materiae amorphae ultra ramos longe porrigi. Surculorum et rnmorum haec ratio exint. Ductus excretorius in cnnales longos albidos dividitur. Hinc ad intera, sine regula distincta, rami Iaterales truncis vix tenuiores, Iongi procedunt. Horum quisque nd Iobulum accedit, in eoque ramoS emittit, ita tamen, ut surculi inde nati truncis vix tenuiores sint. Atque hi surculi novos iterum sedunculos emittunt, qui omnes in vesiculas rotundatus majores desinunt. Omnes canales ad Rpices Surculorum uSque albescunt, et in eadem fere Iobulorum complanatorum planitie diVngnntur, prorsus ut eleguntiSSimum pulcherrimumque aspectum sub micros copio praebeant, quBlem Secundum Iobvium mBjorem Ff. 1 l. Tub. VI. summo studio delineavi Magnopere gaudeo, inter Observandum testem fortuito ud-VeniSSe; Ruditorum aliquis, J. ΗΕΝLE mirum formationem talem vidit, qualem ipse icone illustravi. Ηnec eVolutio ceterum eadem est ac in pulmonibus, nisi quod in pulmonibus Iobuli blastematis
I nuci modo Adsunt et distributio ramorum variat. Cis. Tab. XVII. Fig. 17. de pulmone dextro foetus ovini 13 poll. longi.
Memornndus est peculiaris ordo ramorum. Truncus non subito urboris udinStur in rRmos solvitur, imo rnini interales intervallis mojoribus ex trunco continuo longissimo progrediuntur. In ramo quocunqueendem rismulorum Iuterulium ratio. Ramus per totum Iobulum continuus procedit, inde Interales ramuli minoribus Iobulis accedunt. Unde liquet, modo hoc ramorum Ordine glandulam ex minoribus et majoribuS IObulis compositum oriri. Itaque eadem ratio ramorum cum eodem Iobulorum Ordine in mammis et
in glandula lacrymali obvenit, id quod de mammis in cuniculo lactante, de glandula lacrymali in embry-
Initio, cum Iobulos glandulae parotidis descriptos recentissimos in nqua Sub microscopio Observarem, decurSUS VRSculorum sanguiferorum, eorumque ad canales sulivales et Iobulos habitus optime distingui poterant. Vasa sanguifera in universum decursum Iongiorum cunnlium Salivalium tenebant, tenuis- SimiA Surculis tum iu superficie Iobulorum tum inter Iobulos divisa. Sed mira est summa minimorum VRSculorum Sanguinem ferentium exiguitas contra magnitudinem canalium saliuntium, ad fines muticos usque fere constantem. Sed tenuissima vascula sanguifera surculos terminales cannlium minime Sequuntur, imo modo blastemati ambienti, non canalibus ipsis destinata. Scilicet blastema Seu materiem primigeneam nutriunt, eX quo canales salivales, tanquam vegetatio nova et proprii generis, germinrent.
ObServationem huncce autumno a. 1828 feci, sequentem vero, quae proVectius tempus illustrat, jam nestate 1828.
Φ. 18. Quo magis vegetatio in propullulandis protuberantiis et vesiculis pedunciviatis in ipsis Iobulis proco-dit, eo magis materia Iobulorum primigenen seu blastema consumitur, eo magis ramisicutio interna ver-SuS marginem Iobulorum, prius latissimum, urget, eo magis etiam rami, niitea in planitie Iobviorum dispersi, alii super ullos cumulantur. In foetu ovino uetatis provectioris, poli. 5 Iongo, cujus parotidia frustulum minimum in Fig. 12. a. Tab. V . magnitudine naturali, Fig. 12. b. microScopice depinxi, Aurculos terminales racemosos materia primigenen paucior, tanquam tela subtiliori conjungit, Surculos vesiculasque terminales circum ambiens. Itaque rumi, ramuli et vesiculae termitantes pedunculatae Super nigra microscopii putella tanquum densiores undique albidi apparent, cum tela ambiens subtilior et magis pellucida griSen Videatur. Vesiculae terminales etiamnunc pedunculis mclores, Sed minores tumen sunt ratione
pedunculorum quam antea. Ceterum diameter minorum et minimorum Pnmorum ViX mrior, relutione Voluminis glandulae et truncorum, sed relative, ut dicunt, potius minor extat, id quod a Cl. HATHKE quo
Ceterum E. H. WEBERI Observationem confirmavi, glandulam submaxillarem ulterius jam evolutam et ramis cationem magis complicatam esse, quo tempore purotis admodum Simplex Rppnret. In embryone observationum nostrarum Secundo pancreas et glandula Iacrymalles magis etiam quam glandulae salivales evolutione proVecta erant, nitamen glandulum lacrymulem pancreues nutecedebat.
MULLER de structura glandularum.
74쪽
Auctore RATΗΚΕ ' vegetatio glandulae submaxillaris eodem tempore paululum differt a parotide, magis cum Ρnncrente congrua. Rumos nimirum inde a trunco Inngis in eadem directione decurrere sane in puncrente surculos minimos in eadem planitie disperSOS ipse ObSerVaVi); ceterum ramulos modo brevis- sime divergere, quo acini magis conferti, brasSicae ndinStar, inter Se disponantur. Muteria primigenea parcior et densior quum in parotide, tandem singuli acini terminales majores videbantur.
Glandulas 3 alivales animalium adultorum.
15. Ortu et evolutione glandularum salivalium in mammatium embryonibus illustratis Ιiceat in adultis etiam formam ulterum alterumque ridumbrare, quae Statum embryonicum Vix reliquit. Omnium mamma- Iium, quae circa glandularum salivulium Structuram examini Vt, nullum fere penitiorem earum glandularum Structuram microscopica Obseruntione perspicuam Obtulit. Quo magis pulcherrimum sane atque evidentissimam fabricam in uno mammulium, scilicet Criceto vulguri, laetus admirabar. Ill. RUDOLΡΗI pro sua humanitate cricetum vivum masculum pro explorandis glandulis genitalibus benevole communicavit. In eodem statim post mortem praeter genitalia caetern etiam glandulosa organa examinavi. uuam clare et distincte hic in adulto jam unimali exquisitissima glandularum salivalium pateat structura, jam nunc eXΡOnam.
Glandulae salivales Criceti vulgaris ex Iobulis innumeris complanatis rotundatis constant, qui IRXiSSime inter se conjunguntur, primo jam aspectu pelluciditate aliqua insignes. Postquam Iobulos aliquot Sub microscopio in aqua explicaveram, Statim pulcherrima formulio Oculo laete obversabatur. Nimirum Superscies et margines potissimum Iobulorum separatorum canalium salivalium ultimos sines disjunctos liberoSque ostendunt, inter quos tela cellularis fere omnis deesse videtur. Ita mi in medio enitalis Omnino Albidi, uti canales salivales embryonis, ud latera autem semipellucidi, ita ut super patella microscopii nigra Iiberi canalium hic illic sines prominuli, medio albidi, margine Miseo ambiantur. Quo Innrgo Iobulorum, Sub microscopio visus, fere digitationem arborescentem in cerebello simulare videtur. Vide Fig. 13.
ConneXus ramorum, qui ex imis lobulis in superficie emergunt, non cognosci potest. Praecipuum Vero, de quo Solum hic agitur, scilicet sines canalium salivalium, sub microscopio hic Optime conspiciuntur; unde putet, ultra omnem dubitationis aleam, in glandulis salivulibus criceti non dari illos acinos my- SteriOSOS errorisque plenos, sed canales ruinosos simpliciter tandem muticis finibus terminari. Quod canalium diametrum spectui, media albida pars canalis, quae u pariete interno secernente densiori hoc colore inficitur, ejusdem fere diametri est, uo canales salivales foetus ovini in Fig. 11. Trab. VL. delineati. Murgo exterior griseus paululum crassior interno canali albido. Surculi, a minoribus ramulis emissi, hiSce ViX minores, omnium autem eadem mutica terminatio extat, ita ut sines vesiculares canalium deSint,qunleS in embryonibus ruminantium observantur. Nunquam felicissima injectione simplex glandulae confornantio in mammuli tum aperte demonstrari potest, quam obvia hacce observatione. Neque omisi in Rnimnii recens mortuo minimus venulas sanguine turgidas ratione diametri exuminare, unde Vascula minima sanguifera inter lobulos repentia vidi; in Iobulis ipsis passim tenuissima vascula Annguinea obserFRbantur. Nunquam in ullo mammati adulto simile quid conspexi; atqui in omnibus, quae de aliis glandulis examinuvi, glandulus Aulivales simul microscopice ObServavi.
Si mussa gIandularis Iobata magna, quae in myrmecophaga mniorem partem communis λVene itemporalis, jugalis et orbitalis explet oculumque fere amplectitur, re vera ad saliuntem npparatum sertinet, certe a glandulis salivalibus ceterorum illa discrepat. Exploravi glandulam illam in Myrmecο-Ρhnga te tradactyla in museo anatomico Berotinensi. Constat ex Iobulis rotundis irregularibuS, qui micrοScopio adhibito in superficie cellulus prominulas Ostendunt. Sectio glandulae abluta, microscopio Visa, enSilem cellulas dissectus offert, quae minores intercedentibus Iamitiis iterum continent. Alicubi Sectione felici Iobulorum ductus ramosi quoque obvii, qui in cellulas majores aperiuntur. Vide iconem Sectionis Iobulorum, microscopio visae, Fig. 14. Tub. VI )Ιu Suppellectile rerum anatomicarum musei Borolinensis, quae in promptu sunt, parotiS Simiae mercurio puSSim Sed nil modum imperfecte impletu conseruntur. Nihilominus surculi superficiales curantium Sillivnlium Ilic illic conspicui sunt. Praeparatum HOMBURG, prosector Mosquensis misit. In Fig. 15. Tub. V . locum glandulae illius distinctiorem magnitudine paululum aucta delineavi.
75쪽
Commentationi de glandulis salivalibus non possum Satius imponere finem, quam addita eximia Cl. WΕΒΕn1 ' de parotide infantis neonati Observatione. Mercurius injectus enim in locis nonnullis ultimos canalium salivalium sines vesiculares impleverat: se Die Ausmhrungsgange VerZWeigen Sich baumformig, aber bei meitem nichi go Din ais die BIutgensse. Sie haben Leine Anastomosen, TuletZt endigi jeder Ast in ein Truubchen von Zellen, die solle dicht aneinander SitZen, So dasS man nur nn manchen Zellen einen Auffutirungsgang sielit,der mit de 3 Ausnilirungsgungen der Zu dergelben Traube gehorenden Zellen Eu einem grossen Aus- tithrungsgang Eusammentriti; und nuch nn den wenigen Tellen, Wο man einen Solchen stetit, ist ersehe Lurg und nichi viet enger uis das blinde Zellchen, in das ex sich endigi. In Fig. 16. Tab. VI. iconem Cl. WEBERI denuo delineandam curavi. Sistit particulam glandulae,50ios diametro auctam. Cellulae minimae non regulariter rotundae sunt, imo ungulares utque ita dispositae, .ut plurimae mujorem minoremque ulterRm diametrum offerant. Sunt etiam magnitudine admodum diversae. Canales salivales ultimi contra craSSiores Rpparent, et ramificatione minus quam vulgo credunt,
Cl. WΕBER minimas cellulas pluries micrometrice menSus est. InVenit diametrum mnjorem, mensionum plurium media habita ratione, 0 0099 Seu fere 1 100 lin. Paris. , seu U1200 poli. Paris. Cellularum acini quater - septies majores sunt; itaque cellulae ter fere, earum acini 12ies fere majores sunt minimis vasculis sanguiferis, unico globulo Sanguinis perViis, quorum diametrum invenit IV. - 2000 - 11 4000 poli. Cellulae pulmonales minimae extensae Secundum WEBERI mensiones 0,053 -0,160 lin. Paris. efficiunt, ideoque 16ies cellulis parotidis majores sunt. Injectiones mercurii in glandula submaxillari et parotide infantum neonatorum saepius repetitae nunquam satis feliciter mihi contigere. In quibuSdam lociS mercurius quidem eleganter cellulas implevit,
quae tumen compressione mercurii continuata statim dilacerabantur. Omnia de structura glandularum salivalium in unimalibus vertebratis prolata in unum si colligis, evictum, canales salivales in omnibus animalibus et homine ipso coecis sinibus terminari, Iongeque abesse, ut conjunctionem continuam ineunt cum VnSculis minimiS Sanguiferis, ultimos tandem canalium sines Semper vascula sanguifera minima microscopicri mnguitudine multo exsuperare.
Φ. l. I. Do pancreato placium. Diutius jam appendices pyloricas piscium tanquam primordia glandulae pancreaticae in animalibus habuere. Sed unalogia ista dubia, nisi transitus ex appendicibus pyloricis seu intestinulis coecis in ductus
ramosos et structuram ex folliculis conglomeratum evidentius evincitur. Inm vero nil pnncrens sturionis revocavere, in quo Scilicet mnSSa, parenchymatis sub Specie, re vera ex folliculis ramosis cellulisque constat, majori cellula in minores minimasque iterum divisa. Jumque SWAMMERDAMM ex natura succi pan- creatici sturionis demonstravit, succum huncce non esse acidum sed nicatinum; prneterea MONRO praestantissima de puncreate Aturionis icone transitum illum mngis etinui illustravit. Attamen fornane, quae pan- creas parenchymutosum inter et appendices pyloricaS SimpliceS intercedunt, plurimae mediae sunt, earumque major varietias, ut ex recensione subsequente patebit. 1. Simplicissima soni intestinula coeca singula plurimorum piscium Sceleto OSReo praeditorum. Membrana interna intestinulorum laminis prominulis subinde in cellulas Eeu Ioculos dividitur. Vide Fig. 3. Treb. VI. particulum internae membranae ex appendice pylorica Hippo glos Si non deletii, nucta magnitudine delineatum. Iconem desumpsi ex Observationum niant Omicarum collegii privati Am Ateio da mensis parte altera. Amst. 1673. Ubi appendices desunt, parietes intestini tenuis saepe cellulosi sunt, quod CUvIER in Muraenu congere, in Esoce et Cyprini S observaVit; quam structuram eximium etiam in Ophisuro serpente propriae collectionis inveni.
76쪽
2. Intestinula simplicia non ramosa, quae acervatim diversis foraminibus in intestinum aperiuntur, uti in Gado agi efino, Asello minori veterum. Vide Fig. 1. Treb. VII. iconem ex laudato opere desumptam.) In Gad O a glesno foramina insertionis si observantur.3. Intestinula simpliciter ramosa acervatim connexa, uti in Gndo Morthua, Asello majori veterum. Vide sis. I. Tab. VII. iconem Iaudati operis.)4. Ill. EHREΝBERG, ex Ae pto redux, benevole eX Observationum ingenti copia communicavit, iu- testinula coeca ramosissima sese in duobus piscibus Vidisse, scilicet in Derm ut optero Squalo et Isti ophoro Dryacti. In Isti ophoro massa duplex, ex intestinulis ramosis conflata, utque adipe intercedente fere parenchymatosa, ductui permn gno duplici insidet. Ductus alter juxta choledochum ductum, alter paulo inferius in intestinum transit. Iconem vidi in schedis illustrissimi peregrinatoris, cum ceteris tabulis mox publici juris faciendam. Similis ratio videtur pancreatis Fiato lae et Gymnoti. Vide MECKEL, System der vergi. Annio nite. T. IV. p. 232. 256.
5. Jam nunc in serie continua sequitur pancrens Scombri Thynni, quod in mus o anatomico Berotinensi licuit observare. Intestinula longa tenuissima, parallel e juxta se invicem disposita, in fasci- eulos junguntur. Trunculi brevissimi fasciculorum majoribus ramis conveniunt, ita ut fasciculorum ingens copia in trunco majori colligantur. Denique hi trunci ipsi in majores etiam coeunt. Trunci maximi quatuor sunt, quorum unus diametro fere intestinum ipsum aequat. Insertio communis subinde post ventriculum extat. Totius pancreatis massa sane immensa. Intestinula longa tenuissima seu tubuli elementares elegantissime sufflari possunt.
In Fig. 4. Tab. VI. iconem dedi pancreatis Scombri Thynni magnitudine naturali.
A. Ventriculus. B. Intestinum tenue. C. C. C. Trunci maximi ramorum, quorum ultimis surculis fasciculi tubulorum seu intestinulorum coecorum insidunt.
In Fig. 5. Tab. V L. fasciculum tubulorum singulum, per trunculum uere innato turgidum, Inngnitudine naturali illustravi. Φ. 2.
6. Ultima tandem de sturione obvia observatio extat, ubi systema ramorum et cellulnrum terminalium tela cellulari ambiente et conjungente in parenchymatis speciem conflatur. Quae structura Ρnncrentis Sturionis Antis innotescit. Ceterum sturionem ipse eXnminavi, utque puncreus junioris piscis in collectionennatomica conservo; nihilominus iconem Fig. 6. Tub. VII. prolatam ex MoΝRDI de unutome piscium praestantissimo opere deprompsi, iconem eximiam ullus nuctoris, ratus, noVne merito eASe praeferendam. Continetit etiam observationes una tomicae collegii privati Ams telo da mensis iconem mediocrem, a SWAMMERDAMMIO certe datum, cum plurimae observationes in parte ultera libri contentae, quod B0ΕRHAAVI Us in vita SWAMMERDAMIIII monet, illum auctorem habeant. Eandem structuram pancreatis Accipenser Hii So Obfert, quem quidem non ipse examinavi; sediconem satis bonam MARSILI Us praestitit AL0YS. FERD. COM. MARSILI Danubius pannonico - mysicus. T.
VI. Tiab. XIII. XIV.), quam in bibliotheca Id. RUDoLPIII comparavi. Forsan etiam puncreus Polyodontis folii hujus generis est, in quo tamen CUVIER intestinula coecn nliquatenus separatu invenit. Jam vero REDI Observavit, Xiphium gladium pancreate instructum esse ex intestinulla coecisrnmoSis composito. Cl. R0SENTIIAL hocce accuratius descripsit: Alle Zweige gehen von metireren Hauptasten ab und laesen nach mannichfalliger Thetiungendlicli in enge lange Blindsiiclichen aus. Alle Zweige und Saclichen werden durch ein lockeres ZeligeWebe immer mit einander veretnigi, und exhalten aussen eine dichere gemelnschMilicho Haut-bekleidnng R. Pancreas Xiphiae gladii equidem nondum potui ipSe perscrutari. Memorandum eSt, huncce piscem in foetus statu silumentis seu simbriis longis branchialibus ex fissuris branchiarum pendulis insignem esse '', ut in embryone muset Eoologici Berotinensis obvia est observasio. Liquet ex prolatis experientiis, pancreas, ex ramosis intestinulis sub specie parenchymniis conssatum, non Solum ulteri ordini chondropterygiorum, sed pluribus ex eorum, qui Sceleto OSSeb pollent, innumeru
Sq uali et Raj ne pancreate fruuntur Iobulato fere parenchymntoso, in quo rnmοSorum ductuum et inteSitnulorum ne vestigium quidem superest, quod denique structurno nitiorum niainantium Propius necedit. CUVIER plures memorat ductus excretorios; equidem in Torpedine mur moratu modo unum Iongiorem Vidi, quo innato spongiosu compages, tanquum ex minimis cellulis composita, ceteroquin satiadenSu, Paululum intumuit. In glandula dissecta neque in Riclis neque in Squalis certius quidquam evincere potui.
77쪽
ipse spectatam habui, in Cyprinis scilicet ductus excretorios diversi generis ex hepnte iobuluto progredi. Die einen sind die pigentlichen Gallenninge, die aus einer durchsiclitigen, Ziemlich festen Membran bestehen, ein Mutiliches Ansellen haben und nn der Lahi 6 am Obern Thelle der Leber Zusummenliommen, um sicli nni Halso der Gallenblase in den ductus cysticus nebeneinunder eingu-miinden. Dichi an dem gemelnscliuntichen Lebergang ist ein Zweiter, selir dunnwnndiger Ausmhrungsgnng gehestet, der sicli neben dem Gnllengang in den Rachen offitet; er enthali Leine Spurvon Gallo, ist nicht grun genirbi und thelli sicli in 3 Wie Silber glangende, aussersi duianwandige Ausnihrun gange, die man init violen Aesten an verschiedenen Stellen in die Leber eladringensielit und κwar uuch in Lappen, aus welchen Helchfalis Gallengange hervorkommen Concludit inde Cl. WEBER, in Cyprinis functionem hepatis simul et pancreatis in eodem organondesse, quod tumen Bbsque partium elementarium diversitate vix seri potest. Mihi quidem in organo illo singulariter Iobulato duplex lobulorum minimorum substantia mixta videbatur, quod tamen cultro annio-mico certe evinci non potest.
u. Do Pancre a te amphiliorum. Fig. 8. b. Tab. X. Fig. 7. H. Tab. VII.
Historia evolutionis modo de prima pancreatis formatione in Bufo ne cum panis Ono seu obstetricante interiumphibia me certiorem fecit, quoniam in ovis hujus animulis omnes parteS Sine coloribus initio Iimpidissimae sunt. Vidi in embryis bufonis hujusce puncreas ex nieris vesiculis petiolutis constare, RcerVulis conjunctis. Vesicularum plures surculis paniculatis junctae, in supersicie passim albidae libereque prominultie. Vide Tab. X. Fig. 8. b.) In Iarvis Tritonum et ranarum pancrens, in nnsn intestinorum tenuium situm, adhuc mollissimum est et pellucidum. Itaque in Iarvis, quarum pedum rudimenta Propullulare incipiunt, prope marginem pancrentis ramulos ultimos canalium Ope microscopii distinctissime observabis. Si patella supposita nigra est, tum canalium media pars seu medulla albida apparet; hoc medium qungi albidum flamentum per omnes crinides nil muticos usque fines conspicuum. Substantia reliqua grisea et magis pellucida. Rumificatio elegantissima, ceterum irregularis. Sed maxime memorandum eSt, Surculos minimos plerumque fere rectis ungulis emitti. Canales ultimi diametrum luminis ad nauticos usque fines integrum et aequalem obtinent, et sine omni intumescentia terminantur. Granulorum nullibi vestigium adest. Vide iconem exactissimum Fig. 11. Tab. VII. pancreatis ejusdem larvaernnae, cujus hepar in Fig. 12. Tab. X. ad microscopium delineatum est. Prope u. cannies ita delineati Sunt, quntes sub microscopio visui obferuntur. Prope b. modum ramificationis et surculorum terminalium rationem iterum indicavi. Praeterea microscopica observatio in pancrente Protei unguini puniculus minimorum corpusculorum teretium Blbidorum ostendebat, quae corpuscula mutico tumidoque sine undique emergebantur. Punicula quaeque ex 3, 4, 5, 6 - T corpusculis elongatis elementaribus constabat. Vide iconem structurae non satis distincte sub microscopio apparentis in Fig. 7. I 'ub. V L. illustratam.) Internam corpusculorum
conjunctionem minus etiam obServnre poterRm.
Φ. 6. III. De Pancroato avium. Fig. 8. 9. Tab. VII. Fig. 3 - 5. Tab. XVII. In exnminandis ovis avium incubatis, quae aestate 1828 et 1829 magna copia ex agris et silvis
mihi afferebantur, puncreus saepissime microscopice obSerVRVi.
In embryone minoris ovi, poli. 1 longo, pancreus, in prima intestini circumvolutione absconditum, ex multis lobulis laxissime inter se connexis constabat, qui Iobuli, microscopice observati, eX corpusculisnlbidis elongatis teretiusculis innumeris compositi erant. Omnia haec corpuscula libere in Superficie prominebant, sinibus muticis terminata. Conjunctionem internam extricare non licuit. Vide Fig. 8. a. Tab. VI . , ubi Inriorem pancreatis partem magnitudine naturali delineavi; eandem Fig. 8. b. Tub. VII. magnitudine uucta exhibet. Particulam magis etiam auctum Fig. 8. C. delineavi.)V In embryone Coturnicis, plumulis jam praedito, microscopica observatio pancreatis etiam albida illa Cylindrica corpuscula undique emergentia ostendebat, quae tanquam intestinula coeca seu utriculi elonguli in saniculus pinnatisdas conjungebantur, omnia muticis turgi disque et quasi capitatis snibus termi- nutu. Puniculae .eX 3, 4, 5 et pluribus passim surculis constabant. Interstitia corpusculorum teretium digitatorum Sanguinolenta, ita ut liberi acinorum cylindricorum sines, albore insignes, distinctiSSime prominerent. ObSerVntioni superveniens auditorum unus, J. ΗΕΝLE, particulas issaA ita vidit, quomodo in Fig. 9. Tab. VII. auctu magnitudine delineavi.
I. c. p. 296. MULLEn de structura glandularum.
78쪽
Itaque forma elementaris acinorum Puncreatis ex minimis constat cylindris, seu utriculis elongatis, digitatim et pinnatifide conjunctis, qui aequali fere diametro in apice modo mutico aliquantulum intumescunt, ideoque u vesiculis pedunculatis glandularum sutivalium in embryis mammatium satis differunt. Intercedit lioc quoque discrimen, quod particulae elementures gliandularum saliuntium ramis surculisque Sine regula et Iege emissis desinunt, cum eaedem in pancrente avium puniculas digitntns aut pinnatisidas efforment, quarum surculi in eadem fere planitie divergunt et explicantur. Magis etiam puncreatis eIementares particulae a multo simpliciori glanduInrum salivalium structura in uvibus discedunt, uti prius fusius exposuimuS.
CI. E. H. WEBER Lipsiensis pancrens niiseris in fines usque coecos pnrticulnrum elemeninrium mercurio feliciter implevit, unde compertum habuit, ductus excretorios in plurimos riimos discedere, ultimos
Vero Surculos in vesiculus innumerus desinere, ut surculorum connexus R magna Vesicularum obtegentium copia Dbsconderetur. Cellulae variae magnitudinis erant, ceterum irregulares, nngulatae,. multoque miriores
Ipse injectionem in linato et ungere adhibui. In nitate non bene illa successit, felicissime vero inna Sere. Ope Dppnrntus consueti modo majores cnnnies efferentes impleti Sunt, non Vero sines Vesiculnres. JRmque deSpermernm de successu, cum in canales ninjores, mercurio plenoS, nquam inSuper Siphone Aneliano injicerem. Quo facto sines surculorum minimorum vesiculares in superficie nitidissime mercurium recepere. Dilaceratio non adeo fucilis est, semel tamen subvenit, mercurio in venam quisndum Prorum-Ρente, cum Vis Siphonis nimium urgeret. Sed facilius omnes vesiculae totius superficiei mercurium reci-Ρiunt. VeSiculae Ρancrentis elementares satis magnae sunt, ut mercurio repletne nudis Oculis optime con-Spiei queant. Confertissimae surculos minores ductuum obsident, aequales sutis magnitudine. Diametrum
menSIM Sum ope micrometri Fruuntioserant; erat 0 00137 - 0,60297 poli. Paris. Praeparata in collectione propria conservo. Vidit collega amic. Cl. WΕBER, Professor BonnenSis. Interior ductuum rumificatio propter multitudinem cellulurum non penitus liquet. Sed ante repletionem Ρerfectum passim ductus ramosi conspiciuntur, cellulis confertissimis undique obtecti. Vide Fig. 4. Tub. XVII. uncta 8ies magnitudine.) Itaque ductuli in foetu adhuc nudi liberique postlinc in cellularem
Pnrietum conteXtum enascuntur. Post repletionem perfectam modo Beervuli cellularum confertiSSimi con
In embryone Ovino, inde a vertice ad anum 4 poli. Iongo, in quo recente etiam glanduliis salivu-les obServavi vide supru), cum ex canalibus ramosis sinibus muticis vesiculosis terminatis in blastemate Ιοbulato illae constarent, in eodem puncreuiis elementures particulae blastemu guum fere omne jam con-SumpSerunt, ita ut materiae primigenene communis umorphae ne veestigium fere superesset. Nimirum Ρnrticulne elementares liberae undique prominebant. Constant ex acinis cylindricis elongatis, Seu utriculis SurmentoSis, qui Inriores sunt quam vesiculae glandulurum salivalium pedunculatae, Rique itu fere conjunguntur, ut in Superficie sparsus undique puniciuas constitutant. Passim acini cylindrici seu utriculi elementures ulternatim e surculo medio prodeunt, alibi puniculus pinnatisidas formunt, uti in pnncrente avium. Ceterum omnes nibidissimi, aequales, non pedunculati, in sine mutico paululum tumidi. In singulis pnniculiS 3, 4, 5 surculos Observavi pro minutos, ceteri, si plures iiderant, a Vicinis pnniculis obtegebnntur. Qui paniculam singulam componunt, in eadem planitie surculi explicantur, qua re u Structura parotidis eVidentiSSime discedunt. Intunam paniculurum conjunctionem equidem extricare non potui. Iconem vide
von lauter Rispen. Ulterior evolutio haec fere est: surculi minimi propius ad se invicem accedunt, unde Iobuli minutis-Simi diametri fere k lin. oriuntur, omnino fere a se invicem separati, figurum foliorum braSSicne nemulantes. Hi Iobuli et ipsi in minores denique Iobulos, sulcis in superficie eXaratis, divisi sunt. Ceterum Iobuli larissime inter se connexi et dispersi. Conjunguntur ramulis ductuum esserentium, quibus trinquum
79쪽
67 arborum folia insidunt. Ita in foetu ovino longitudine unius fere pedis Obserenui. Purticulae elemeninreqdistingui non poterunt.
In Criceto vulgari, cujus elegantissimam glandularum saliuntium Structuram descripsi et Fig. 13. Tab. VI. illustravi, pancreas ex innumeris minimis Iobulis conStabat, qui omnino fere u se invicem separati, ductibus efferentibus solummodo laxe cohaerebant, majores Iobulos efficiendo. Particulae .lomentares eaedem fere ac in glandulis salivalibus, nisi dimidio fere tenuiores; neque vero media cnnalium pars, uti in illis, albida apparuit. Lobulus quisque, in minores fasciculos pnrtium elementarium divisus, medio vasculum sanguiferum recipit, in minoribus fasciculis ulterius ramulis distributum. Summa observationum de pancreatis structura est: in amphibiis, avibus et mammatibus in statu foetesi acinorum seu utriculorum elongatorum cylindricorum Vegetationem paniculatum observari, acinos cylindricos in pnniculis tanquam nervos foliorum a medio surculo discedere, omnes nutem liberis muticisque finibus paululum tumidis terminari; in avibus adultis vero secundum injectiones cunales Secernentes radicibus cellulosis, seu vesiculis minimis consertissimis incipere.
I. Vor mea. Tub. VIII. Fig. 1 - 4.
Notae sunt in vermibus tractus intestinulis dilatationes coecae, quae in Hirudine medicinali simplicissimae, in Aphroditis in utriculos jam tenues elongantur, in hirudinibus nonnullis denique ramos emittunt, in Planariis tandem et Distomatis intestinum penitus ramosum et Vnsculosum efficiunt. Neque defuit cum organis biliferis comparatio. Hoc quidem certum est, dilatationes intestini simplicesque recessus in ramosum tundem et vusculosum intestinum transire. Neque dubium est, nutrimentum in Plunariis et Distoniatis ex ramis intestini in parenchynia transire. Sed in hirudinibus dilatationes intestinorum functionem intestini ipsius subeunt, secernunt eum toto intestinati tractu; intestinum ramosum secernere et ipsum licent conjicere. Itaque si intestinum simplicissimum atque liquores digestivos ad subigenda nutrimenta secernit, atque subacta recipit, idem certe in recessibus intestini, inque tructu intestinuit ramoso st, ita ut in ramis laterulibus parietum intestinatium actio solummodo augeatur. Objicere quidem aliquis posset, ramoso intestino hic eandem solum functionem esse, ac qune ulioquin Systemati sanguifero peculiari inest; sed in Distomatis non minus quam in Planariis praeter intestinum ramosum VStema Vnsculosum proprium etium uilest Ituque nutrimentum in vermium classe initio in intestino simplici, tum in recessibus intestini, et in intestino tundem ramoso subigitur et recipitur. In animalibus ultioribus contra subactio non amplius stin rninosis intestini recessibus, imo, quae initio communis est intestinorum functio et secernendi materiem subigentem et subactam suscipiendi, ea in diversis organis sejuncta est, ita ut ex communi apparatu pars Secernens iniiqunni glanduin, pars recipiens tanquam intestinum discedunt. In Fig. 1. Tab. VIII. utriculos coecos intestino adnexos Aphrodit ne aculent ne delineavimus. Fig. 2. pars antica intestini rumosi Planariae torvae, Secundum Cl. R HAER
H. Do o rganis bili oris insectorum. Tab. Vm. Fig. 6-10. Ex disquisitionibus Cl. RAMDoΗR de organis chylopoeticis insectorum, Halae 18 11 editis, utqueCI. I. Fr. MECxΕLii eximia de organis biliferis et urini feris insectorum commentutione, ex numerosis denique insectorum dissectionibus a me ipso institutis, persuasum equidem habeo, quod a MECΚΕLIo jam Satis eXpositum est, vasa insectorum, hactenus dicta bilifera, revera alius longe generis esse,. biliSque Secretionem utriculis coecis inesse, qui in permultis insectis ventriculum inducunt. Viisti immerito bili fera dicta, quae in posterum vasa Malpighi una nominare juvabit, revera ucidum uricum continent, uti unu-
80쪽
mutum est. Haec vasa praeterea in chrysulide udmodum secernunt; quibus omnibus nuturum nutrimentis subigendis nitenam evidenter demonstrant, excernendi autem Seu depurandi functionem aperte latentur. Utriculi vero ventriculo appensi certo assimilationi prosunt secernendo, siquidem chylus in ea intestinorum parte et formetur atque suscipiatur, priusquam insertionem VRSorum Mulpigilitanorum trunsgrediatur. Quae tumen Omnia ex metamorphosi illorum organorum in nraneis et crustaceis magis etiam confirmantur.
I. In Dyti scis, Cic indelis, Staphylinis, Carabis, plurimisque coleopteris rapacibus Ventriculus membranosus, qui ventriculum muSculosum Subsequitur, undique utriculis brevibus induitur. Vasa Mulpioiana post partem intestini chylopoeticum seu post veniriculum membranaceum inseruntur. Vide Fig. 3. Trab. VIII. secundum RAIIDONRII iconem.)i 2. In Tenebrionibus, Sylphis, Nec rophoris, Crypto cephalis, Histris, praeterea in Nepa et Rana tru, MECKLLIO teste, Ventriculus membranosus unicus, seu pars illius iisdem utriculis pollet. 3. In Lampyri splendidula utriculorum loco protuberantiae ventriculi vesiculosne adsunt. id. Fig. 4. Tab. VIII. secundum RAMDOBRII iconem.)4. In Bupresti novem muculatu ad initium intestini chylopoetici utriculi duo adsunt. Anii. dessc. nat. Atlas Tab. XL. Fig. 1.) Similiter in Elatere murino. 5. In larva. Cetoniae nuruiue utriculi in tribus locis ventriculi chylopoetici inseruntur. Dispersi iidem in Buprestibus variis et Elateribus observantur. Vid. Fig. 5. Tab. VIII. secundum RAM-
6. In orthopteris multis, praesertim Mantidibus, Gryllis, Blattis utriculi post ventriculum
musculosum utque nitie ventriculum Seu intestinum rhylopoeticum, vnsu Malpighinna numerosissima post
intestinum chylopoeticum inseruntur. Vide Fig. 6. Trab. VIII. intestinula Blattae orientalis.)T. In Locustis, Achetis et Gryllo talpis sacculi duo ventriculo chylopoetico adnexi Sunt, tenuissima vasa fundo recipientes. Vide Fig. T. Tab. VI In Gryllo talpa vasa Malpighianu ductu
8. In Tettigonia et Cercopi, MECΚΕLIo teste, loco utriculorum vas permngnum DdeSt, urcun-tim altero apice initio, ultero ventriculi 1ini connexum. 9. In variis insectis duo genera vasorum, quae a Malpioio dicuntur, observantur, qvntia STRAUS-DURcxΗΕiu in Melo lontha vulgari descripsit. Anteriora colore fulvido fruuntur, posteriora a Ibida
sunt, acidum uricum continentia. Vasa Malpighinna duplicis generis jam pridem in Phasimis descripsi. Nov. act. nnt. Cur. Τ. XII. P. ΙΙ. T. XLV. P. I. Tub. VI L Fig. 1.310. In magna insectorum copia glandulae, materiem subigendis nutrimentis destinatum secernentes, propriae non adsunt. His quidem vnsa Malpighinna non desunt, quae concoctioni et chylopoesi omninouliena sunt, cum saepissime in ΡοStrema intestinorum parte imo in nonnullis, larvis praesertim, unie nnum inserantur. Congiat autem, chyIum semper in Ventriculo dicto formari atque ex hoc ipso in corpus udi-posum transsudare. Ιinque Ventriculus insectorum Ionge nitus indolis est ac animalium altiorum. In plu- .rimis insectis, omnibusque Iarvis Ventriculus dictus Iongissimnm intestinorum partem complectitur, et tun- quam pures inteStinorum Secernens subactumque recipiens, nunquam ille deficit, sin etiam duo niti ventriculi, scilicet ventriculus SuccenturiatuS et musculosus, adsunt, uti in insectis rapacibus, e. g. Dyti Seo marginali. Profecto intestinorum, nitiorum adinstar unimalium, denominatio admodum vitioSu Dppuret. Ineptum certe nique erroris plenum eSt, recensero in nonnullis insectis intestinum tenue brevissimum
et fere nullum, cum, quae nitioribus nitimulibus intestina tenuia dicuntur, jam hic ampliora sunt atque immerito ventriculi membranacei nomine insigniuntur. Fulse dicunt, vasa Mulpighiana post pylorum in intestina nperiri, cum idem ille pylorus dictus in plurimis insectis prope ipsum unum Obvenint, quulis in larvis obvia Observatio extat, eum Semper initium intestini, quod excrementis parandis proest, ille indicet. Itaque insectorum inteStina Satius in partem advehentem, us simit antem et excernentem distinguuntur. Pars RSSim i InnS Seu chylo poetica Ρrnecipua est plurimumque maxima, Semper fere nin-plissima; ante illam in nonnullis ventriculuq succenturiatus et musculosus positi, nut 1ibsque nitero niter
obvenit. Pars excernens magnopere Variat, in larvis plerumque brevissima et fere nulla, in insectis alatis longior. In hac modo, mox prope nnum, modo nitius vasa MnIpighinna inseruntur, quippe qune nanteriem excrementitialem seponunt. Perinde quum in Iurvis intestinum chylopoeticum Ιοngissimum sit, intestinum excernens fere deficini, ciborumque subuctio absoluta sit, priusquam chyli quidquni in partem intestini excernentis pervenint, non dubium est, glandularum loco purietem ipsum intestini chyIopoetici secernendo praeesse; neque Ρrneter Ventriculum clinopoeticum recessus folliculures biliferi hic unniur. Sed iii ceteris, etiam, ubi bilis Secretio utriculis coecis, ventriculo Dppensis, unimandatur, hi ipsi utriculi, tanqui in