Isaakiou kai Ioannou tou

191쪽

mnes Italae gentes. omnisque fenotria tellus In tibiis 1 Hyonj petunt, huc do i Jacerdos Ct tri tulit, et nefariim urit m tib nocte silenti Pellibus incubuit raris, omnosque Petiuit. F. t ei te is imos non ibi solum, sed in aliis locis, a pilat alias gentes. Cicero de Diu in lib. I. Atque etia r Viri Praeerari Lacedae ι Oniam, non contentiis iliantibus curis in Pastheae fano , quod es in agro Pro ter Urbem, omniandi cari a xmdab aut , ilia vi a qHietis oracula

di oebarit. Stila tit oro νοσων δ' οἰκόστη Δαυνίοι κληθήσεται. Sciei, uiri olim aeli rotos ne dici irae discendae caussa intemplis eortina, Inanime Aesculapii somniana captasse. Diogenes lib. IV in Cratete , υτος νοσήσας εἰς τυ Ἀσκληπι εῖον σπεχύοητε, κακεῖ περιεπάτει. Petronius, I sa 1 denuilla nocte exata , tan Veraculos inhorrui rigore , Ut tertiarrae et Iani in MetrGu inierem et ideo redicinam

oriano etia, illis aque furia os Perquirere , atqrteiu e- tum 11ι orbi tonitrata sJtilitate lenire. De qua vide

ut videmiis e Strabone), Calchantis quidem, in cacumine collis, Podaliri vero, ad radices eius. Obserua hic obiter Veterum consuetustinem, qui nobiles et potentiores in montibus, aut ad eorum radices sepeliebant Iisycophron supra V. 24.

Ibucanus lib. VIII.

Et regum cineres extra/cto monte quies cant, Cum Ptolemaeor nn patres ferieniriue Pudendam Pyramides claudant.

Virgilius Aeneid. lib. XI.

fuit ingens monte sub alto Regis Dercenni terreno ex aggere busium Antiaui Laurentis, opacaque uice tectum. Servius, Vud maiores , robiles , arιt si montibiu , auf

in montibus, sepeliebantur Quae vecto pene te nub

192쪽

transscripst Isidor Orig. lib. XV. cap. XI. Videmus idem apud S. Aurelium lib. de ligine gentis Rottianae, ubi de Aventini regis sepulcro, Pos illaιm regrIauit Ar mltiuus ιιuΩιs. Isque ultimis belli na inferentutu, in Elnucando circinuentus , ab hosibus rosit ratio es, ac se rιltus circa radices montis, ciι ex se nomer dedit. 1o62. Κρυψουσι κοίλοις ἐν μυχοῖς διασφάγοs Eleoans sepulcri περίφρασις. Potest tamen ad Veterii sepulcra referri, qui mortuos in caverni sepeliebant. Etymologici

Idem mos antiquissimis Romanis, qui ea loca utimilos dixere. 1O64. X ωστου τροχαλωJ Solebant tumulos lapidibus sternere. Hieronymus ii epistola quada in ad Innocentium, Linteo cadauer obuoltiatnt, et fossam hunιum layidibus cori simi erit I, ex more traululum Parant. Petronius hoc

L. idare vixit. Virgilius, Monte sub hoc lapidum tegitur Ballis I multus.

Et de eo dein Phocas Grammaticus.1Ο66. ου κρατοβρωτος παιδος τρέστου καπρου Tydeum Puta, Diomedis patrem, Paem Ceret, Iiuorum Vocat, quod cum in bello contra Thebanos e vitinere, quod a Melanippo, Astacti F. acceperat, moribu mihi iaceret, eique caput Melanippi occisi ab Amphi Brao vate asserretur, Ce-1eboim euulsu na eri ibuerit. Vide Homeri Scholia Iliad.ε. et Apollodorinin lib. III. In tr e iduua autem Vocat, mi od cum legatus Thebis rediret Argos, eique Eteocles, collocatis quinquaginta lectissimis iuuenibus in itinere. iii siclias strinxisset, intrepido omnes anitia aggressus Rhet in fugam verterit. Additur a quibusdam ad unum male occisos AP mora vero appellat, quod pellem apri Calydonii gestare solitus sit, quo pacto etiam Deiptillen, Adrasti filiana, uxorem accepit; nam in oraculo ut Onitus erat, Vt filias suas leoni, et pro in matrimonium daret: et leonis pelle aiictus Polynices alteraui, Argi BIn acce

Pit Vide Euripidis Scholiasten Phoenissis. Homeri loco

193쪽

citato, et Auctoren Proue ili Apollodorus clypeo insculptiirn apium filiis narrat libro citato. Hac de re capieuia clus Statius Thebaid. lib. I. Cui Plioebus generos mons rum exitiabile dictu Mox da ei ta ides aeui ducante canebat Setio emini. que 1iaeui, et Julιιurn aduentare leonem. Et quae ibi inulta sequuntur. 1o91. Ε'κταῖον σέλπι J In ted Nige τοῦ καοιστῆθικ. Scienis luna est et ei es duplici de caussa sacrificasse, vel quia votum, vel lilia Ab oraculo In amicitiam. Haec sacrificia ποτῆς μαντείας licebantur, illa ευκταῖα et χαριστήρια Sophocles Tracti in iis,

Otitulius Metamorph. lib. IX. τα ρυδιτα ς, siue χαριστηρια, sacra sta appellat, Vietor ab Oechali Caeneo sacra Parabae k lates Ioui Plautus Amphitryone, o rem diuinam intru faciam, vota quae Iunt. Statius Thebaici. IV. - cum, te mihi sospite, templa Votiuis implenda choris 1o 7. IIτόρθου λαρ αισθεντος Palamedem intelligit,

nes heroas, Ἀδυς Αρηος Orphetas in Argonautici zon και similiter nuncupat Amphionem, et Asterium,

Theocritus Id. VI. 6νοι Vbi capraria in laudat,

Nisi forte mavelis πτόρθον dici I, proceritatem Vetere en in homines pro Ceros virgultis valde em Cres Ceritit, uni oua parabant. Philostratus G ωικοῖ de A Cli ille, 'Tπερφυ, c

194쪽

iso I. Mati si Contrietenta; Itis

d το σοῦ αα φαίνετο, αὐξηθείς τε κον, ς α προ ταῖ πν γαῖs δένδρα. Heliodorias estio p. lib. ΙΙ. άχιστα 6 M' ακμου καθάπερ ρ νος τι των υΘαλοῦν, νέδρα αεν. In Citius to C explicatione lapsus, ut et aliquoties in eo opere, Interpres. Palamedea vero lysiis dolo 1rcumuentini CCide Iuni

Graeci. Notum id e Dicty, Homero, Philolirato, Polyaeno, Virgilio, et Hygino. Ibid. ι νεοσκαφῖ Κρυιε πο ἐν κληροισι η Θύμνης τέ-νος optime illustrant hunc locum illa Philostrati vecta

Ilo usi κορος, Θαψε δε αυτον Ποιλια υηδη Ἀχιλλεύς τε, και ιας, at την μορον τη ροία των Αἰολέων ηπειρον ' φ ων καὶ ἱερον Lvcophro νεοσκεις ἐς στέγος appellat αυτ τι ἐξεκοδόμητο μαλααρχαῖον. και ἄγαλμα I λοιμησους δευται γεννοπις τε, και εὐοπλον, naalim υοπτον και Θυουσιν αυτ φ ξυνιόντες οἱ τας κταίας οἰκουν- τες πόλει ' μαστεύει ν τε χρη το ερον κατα Mήθυμναν τε , καὶ Λε- πότυμνον , δρος σε τουτο ιηλον περφαίνεται τῆς Λεσβου.

1o99. ἐν γαρ αμφὶ χυτλα Hoc temporis Graeci balneis nonidum utebantur, sed lauacris, quae ἀσαμίν - Θου vocabant. Testis Homerus Odyss. .

O μεν πάνυ καλαιοι το λουευθα ου κακον νομιζον , βαλανεῖα γαρου- σεσαν , επεὶ ἐν ταῖς λεγο μέναις σαμίνλις λουοντο. Quales VEI Gr Recorum σα μινθοι, tales erant Romanorinna Laum

trinae. Varro de L. I, lib. VIII. Eaden ratione domi suae quisque ubi lariatur, halneum dixerit et quod non erant dit , alitea dicere nota os Isiler emerit , mιm hoc H-tiqui nora balneum, et Latta trinara a Pellare cor leu Le re. Nonius arcelliis , Atriri a genere foe-uino , et es laria trina, quod Πrιnc balneun dicitur. I ego , et la-Nalrina es q. I. . . Accedebant auten balnea aut a bello reuers1 aut magno lalbore transacto Artemid loco

ε λουοντο. Aganiena non autem a bello Troiano reuersus, in balneo a Clytaemnestra est peremptus Testes, praeter Ibyco. Phronem, Aesctiylus, et Seneca Agamemno De Hom. d. λ. iii mensa canit necatum, in quam sententiam et Dion

195쪽

abit in Orat. περὶ πιστιας , Cuius ea serim, U DAἰ γισθος

et Dionem 1equuntur Aelianus Ποι κ Ιστορ lib. ΙΙ. et IIyginus Fab. CXVII. et Iuvenalis Sat. VIII. ille De is auctoribus vltor Patris eicit aes nedici intra pocula. Ibid. α δυσεξίδου ζητων κελεύθους Euripictis Scho

Vocat luten βρόχον α χεHστῆρα, VH propter rotunditate ira, ita ante αμφιτορνωτὴν βρόχω paludem , Vel sui in ea veste, tan Diana laqueo, sta angillatus fuit. 'Aμφίβληστρον vero, ut infra,

- του πεφασμένου κεχωρἘν αμφιβλήστιοι l λλοπος μυναυ- σίκη P. Descritiit autem n qu φραστικως Ibycoplar On την ἐξωμίδα , qua induet Hla uni occupatus Agamemnon, a Clytae nanestra uxo te interficit Ir. Ei aut velo ελμίδος duo genera; liae cinanicas Non habebat, sed tantuni unicii a foramen, per quod collum Nereia aut, atque ea proprie ἐξωμίς, talis in qua occisiis Agana em Non altera nanicas habebat, et di-Cel a tui μασχάλιος. Eius rursus duo genera : ilia duas 1abebat nanicas, dicebaturque αμφιμκσκαλος. et erat inge. tuo im alter VntCRIra duntaxnt Celanturque ἔζερο μασχαλος, et erat sermorum. Etymologici Auctor, Ἀμφιμα- σκαλος, οὐ χειρίου εχων, os v των ἐλευθερων ' o δε τῶν οἰκιταν μίαν ικε. και δια τοῖτο τεξομασχαλ.ο εκαλεῖτο Hesyclitiis, Ἀμφιμοκσχαλος, χιτων χειcισωτος ελευθέοιο v, ας Πλατων, δυοχειρίδας εχων, ας μασχάλας τι καὶ γυν λέγουσιν. Et postea, Ἐτερομάσχαλος, χιτων δουλικος εργατικος, πο ου τὴν τέραν μα-σχκλην χειν ξ αμμένην Pollux lib. VII cap. XIII. ιτω δε, μεν αμφιμάσχαλος, ἐλευθέρων σχημα ' i δε ετ ομασχαλος οἰκε-

196쪽

των Romani quoque si iugi nodi tunicis breu Ibiis et sub. strictis, circa iuuieros desinontibus. Astelliu lib. VII. cap. XII. Viri ars terra sin aui Drimo ridenr ne unicis toga sola avricti iter Drt, oue s Hyrictas , et reuolt λιica citi arartyrier in dei se mile potabebant, quod miro Graeci dimini Uωμίδας. Declecus vel halbebatur manicata in tunicam gestare. Aia gustinus de Doct. arist. Γd3. III. cap. XII. Talares ac manicatas trιΠicas habere, a H dAbomanos ciere flagitii In erat 1ΠDic ulmi honesi olsos ratis, cum vilicati h/λit, ou eas ab ore fagiti unese Agellius ut supia, unicis ii irat in , or Plexis l-tra brachia, et Myrte in Primores Ianus , cic Pro e in digitos, Bormae atq/te omni in Latio Idecomitia filii. Et apud Virg. IX. Aeneid. Romulus uitianus, Troianis hi stilbus ignauia ui, et, ut ita dicam, si Oeminationem obiiciens, ait, Vobis picta O oco et fulgenti nitrice sta,

Et tunicae ma hicns, et habent redimiciua nitrae.

Quem locum in id trabit Agellius d. loco, dicitque, Q.

Ennium, Carthaginiensiain turlicat Π irιruentiatem risu

et ideri sine robro dixi Le. Et, P. Africantina, Pauli

dit in P. Gallo, homini delicato , ille Pleraque alia, qu te obiectabat , id quoque yrobro dedime, quod tunicis

uteret Ilr Harrus totas Verimitibus. Cicero quoque Catil. II. probro Catilinae olbiecit, q11od inanicariis esset lais verbis, Psylromum ariterra geritι est subol/GH iam cro, veratur et tarn gener i so atqrte ita, tisa roVrιunt ei Catiliuae, de eius delectu, imo ero de stra lex et et sinu, riod ex ca illo nitido. , arit Bene barbatos videtis, Dianicatis et talaribus ac ratis altricis, cliscvrictos, Iora togis c uod etiam vitiipeia Varro, testimonio Serilia p. DCCXLIII. locum Virgilia supra- lictumen areantis dicens: Manicatis et talaribus tu uicis. Naua colobiis lebiantri a itiq)u. Quae indicauit Tiaida.

Hinc ait Seneca Epist. XXXIlI APud te Nero Picurus se et fortis , licet rauulea tu sit. Des Vita Beata a P. XIII. Hoc talo est, rario in fortis Flola indutiιs. Servus Pseudolus in Gomoedia sui noni itis,

- manuleatam tunicam habere horninem addecet PSuetonius, cum Caligulani dixisset vestitu sua non citidi,

197쪽

ae ne virili quidem, subiungit. Same de i ta geni natasqtie ind/ι tris Glutas , ictur lectilis et ara Gllatris in Mui lim Vroce ιt. Et hoc liri deram, vidi Xi, a pilio ara nos obtinebat. Nain apiis Parilios, qui principe in locum lia hient, ana Xyrtile in impla in lirituunt, et manicata in tuni- cuin plebs Ver erat in tunicis in iii anicis , ut auctor est Striiij lii, XV. Eri apud Allieitienses tunica utrinque ina innicata liberorum erat unicana late in uianica in labens

τω - επανα θείσης, ut ait Et Priologici Auctor. II 5. Θεοαι θ παι λουτρῶνος ρνε ιν στέγην J Intelli-E το πυοιατηοιον , siue γητο καυστον, qtios Sti dato tum Sene cae in Epistolis. Intrahi alit aute in illud a laboribus vacantes et otiosi, qualis 'auaena non a bello Tioiano reuertus, aut a Dorbo se recolligentes. Arteriai d. H γαρύνα μβάνον - τες, η απραγοῖντυ ι Θεοῦ A Os εὐογται. ιβγοῦν ero, siue Ux1- νος , vas in balneo , de quo vide Hesyclitum.11οι,. υπεῖς σκεπαιγω Citatur hic vel stis etiam a Iulio Polluce De caeli vero Apamemnonis sic infra,

Ἐν μφιβληστροι ελλοπο μυνιος Ita . Sophocles λέκτρα,

198쪽

σμοῦ, τοὶ δ', αλυβδικος παρὰ τροχνκοφρονι, ο ξ ρίστου σιδερου. id etiam Helyclitui M. irile σιδηροτέκτονες αλυβε apti l Aeschylum Pronaetheo. 1124. ευ Σπωρτιιπται αἱμύλοις κληθησεται Iouis Agamemnonis apud Spartanos temptiim nobilissi nimiii. Sciendunt vero , Veteres Graecos reges Omnes Atas appellare consueuisse, ut docet, Praeter Scholiasten, Iola annes Tgetstes in Vatia Historia. Quin etiani lao 1 ciendum, reges sibi deoru in no in in adscivisse. Sic Alexander Magnus Amino dici voltrita alia aliorium Deorum noni inibus Ser

199쪽

σιλουσι κουραν ην περιλαλεῖ και Λυκόφρων. I i55. 'Εμον περιπτύξουσιν λέναις βρέτας J Tenipla, arae, foci, statuae supplicuit oli in perfugia Plutarctius πιοι Δεισιδὰμ ' Εστι καὶ λησταῖς βέβηλα πολλα τῶν ἱερων , και πολεμ ου φεύγοντεs, αν γαλ ματος λωβωνται , 17 ναοῖ, Θ ρυσιν. Iul. Pollii lib. I. cap. l. ἰώ καὶ ἄσυλόν τι ειη, τουτο καὶ κρησφυγετον λέγε , καὶ ἱερους δρου s, ἐφ' οσον τοῖς οἰκέταις leno

ἱκέrαις ασφάλεια. Adde Tit. XII. lib. I. Cod. De iis, alui ad Ecclesiam confugiunt, Ouella ui XVII. c. . et VII. Statuas autem intellige principuaa. Vide l. ΙΙ. Η . de his,mia sunt siti . vlt. Instit eo l. it. XXI lib. I. C. de his, ciui ad Statuas principum confugiiint. Monuit tarda noster. 1157. Ἐριννυών ἐσθῆτα Nigrana aut pullam intellitae, talem erat 1 Fuissis 1ibuunt Poetae latius arat iasius ἀClaudiani lib. III de I aptu Pioserpinae refert ex Timaeo,

Daunias millieres tam per pullii, vestibris usas , cum de vir ginibi is nutat re nolentibus ea laei dicat L. 3 cophron. 1155. ον χιλίωοον τα ανυμῖευτου χρόνον Homeri Scholiastes Iliad. ' α δ ουδ οἴτω τη οργης παυσατο, αλλα και τους Λοκοου ηνάγκασεν ἐπὶ χίλια ἔτη εἰς Ἀλιον εὐκλήρου παρθένους πέμπειν. Me mirari et Strabo lib. XIII. ι γουν Λα- ί ε παο γένοι μικρον στεοον αρξαμεναι πέμποντο κατ' ετος. Id vero e is de inuiti imperantibus factitatuna narrat ibi dein, his verbis, Γα σρ Λοωρίσας πεμφθῆ=ναι Περσων ἡ δε κοατουντων συυέβη. Olybius lib. XII. praeterea celatum familias delectas filisse ait, Ἐξ αν ἔμελλον οἱ Λοκροὶ κατα τον χρησμον κλη- ου τας πνιαλησαμύνας παρθένους εις Ἱλιον. 1157. 'Aκαρποις γυia συμφλέγ φυτοῖs Vocat καρπα φυτα ita felli iam; glia, qtiae si iactur lion ferebant. Ouaeve in nrt Orst iii te: felices et in selices reptitata sint, do

200쪽

Inutilesque falce ramos mPutaris,

Statius Sylvis lib. III in Propempl. etia Celeiis,

Candida 1 elico judent opobalsama virgae. Minucius Octauio . Dert enim ligueus, rog i fortasse, fel illi itis infelicis Portis, jMenditur, caeditur, dolatin', runciniatia . Vt Ruteni arbores felices , ita vulneras elicia dirit idem ille eoden modo, maioribias enim no-Hrι lani facilis in irem daciasydra filii, ut temere crediderint etiana alia ΠῖΟusr osa lii iacula, Scyllam militi-ylicem, Chiuraeriarn arilli br cm, et Hydram felicibus Culneribus vir centem. Ad felices actores quod attinet, vii Euium dialis, et capilli segniana perietiantur. Haminica quoque dialis in rica surculiani de artiore felici habebat. Vide Agellium lib. X. cap. v. Eadem quoque arbore sul, plicia cadUceatoriam erant. Festus, Su licia

Bena felicis ar ris, Nec enim ex alia fιμ licia fas erat quam de Nerbenis sunt Infelicia vero ligna ad pol tentorum expiationem adhiberi solita vides e Liycophrone, et

JHacrobio. Catullus, Nouit, s sibi resitutus essem,

Desissemque truces Arare iambOS, Electissimi Pessini Oetae

Scripta tardi edi deo datur m In elictibus Uulanda lignis. Etiam perduelliones ad arborem infelicem suspendebantiu ut videmus ex lege Romuli, quae ita habet, tutini uiri

라틴어 텍스트