Isaakiou kai Ioannou tou

171쪽

Nicander in Theriacis ubi de paninacis his agit,

Me in init et Aristophanis Scholiastes Πλουτω. Lucianustarnen ραγο ποδάγρα podagra ua ortuum tradit, diis verbis, ἹΘύκης in νακτα Λαερτι αδη m δυσσέα

Est vero pastinaca, Θαλασσιον Θηρίον ονευτικον ut ait Nicano dri clioliastes Hesuchius, τρυγων , χθοῦς Θαλασσιος , ει τοκέντρον δηλητήριον , quod etiam ob Antigotio lib Ἱστοριων ΓΙαραοίξων tradi rur verba eiu ita haberit, ν δ τῆ 11 iri i Γυαρου Θανωσιμός εστ ιν η ἄχερδος, καν εἰς ἴλλο ἰένδρον ἐμκλή-

ξης . ψαυαίνει, ποιεῖ δε αυτ τοῖτο καὶ το τῖ τρυγόνος κέντρον ne Θαλαττιας, και εα ει τοῖς δοντα μύη. κατασηπει. Ouod

ipsum X hao Antigono etiam refert Stephanus in υαροσ. Phile lib. περ Ζωων λότητος,

Et Nicander loco citato refert, putredinem icta eius actio leo concipere. 799. εκοον υρυταν σειε λεώ s obserua etiam laeto

vetere ita morem. Solet)ant atraque coronae e omnigenis foribus Conteritae mortuo imponi. Euripidis Schol. phoea Tissis, ἰωθασι στέφειν του νεκρούς. Lucianiis περ LIένθους,

καὶ στεφανους πεθεσαν Iustinus Martyr Apologet. II. O κερμόνον ἐγκαλεῖ, έ χετε, τι μη τους μυτο - σέβομεν Θεοι , μη σὰ τοῖς ωποθανουσι χοας, καὶ κνίσας, καὶ ε γραφαῖς τὸ φανους, καὶ Θυ

172쪽

defet iam quo omnis Pheburn

Turba coronat contenta es Itinere 'Παter. Plido si rariis ραικοῖς auctor est, eam consuetii linem Da nasse a Thessalis, qui primi Achillis tumulum eo modo coronarunt dicebantur autem Coronae e Be ἔρωτες. tymologici Auctor, uis, ο στέφανο ἰ πάντων ἀνθέων, τοῖς

Non semper tamen eae coronae e floribus, veru in te oliva. Inde nimirum intelligendus Artenti doriis lib. IV. cap. LIX. οῖς πολι νουσιν λαίας συνεκφέρουσι Et Chion in Epistola

ad Platonem, Σημαίνει γάρ μοι και ερα , πι' οἰωνίσματα, καὶ πασα α πλως μαντεία Θάνατον κατορθωσαντι την πραξιν. θεασάμ11 δἐ ,αὶ αυτ s νεργεστερων η κατ ονειρον ' δοξε γαρ μοι γυνὴ , θεῖον τι χρημα κάλλους και μεγέθους, ἀνασειν με κοτίνου καὶ ταινίαις, και κατα μικρον ποσειξαί τι μνῆμα α ρικαλλῖς , καὶ εἰπεῖν , En ει δὴ κέκμηκας, αἰον, Θ εις τουτὶ το is ημα ναπαυσόμενος IIumtio eius coronationis apud Clementem aedagog lib. II. cap. VIII. Λοχλητου ' μεριμνίας o στέφωνος συμβολον ταυτηκα του νεκρους καταστεφανου πιν Neque vero in sola Graecia

iste mos, inimo in omni Italia. Ouidius Trist. lib. III. Eleg ΙΙΙ.

Tu tarne i aetincto feralia munera emper, Deque tuis lacrymis ruinid seria dato. Tangitur a Varrone lib. VI de L. L. Crana ad I Ut terrim emιnt frondes atque fores , addunt Nunc etian lanam. Hinc Persi nebula in discutio,

- nunc non e manibus silis,

Nunc non e tumulo. fortunataque fauilla

Prope illi quoque lib. I. Eleg. XVII.

Illa ne caros donasset funere crines, Molliter et tener Poneret Ossa rosa. Minutius Feli Octauio, Beseret citis v rguenta funeribris, cor ortas etiarn se ulcris Gregatis , Pallιdi, re idi , misericordia digni, etc. Huc pertinet istud in vetere Epitaphio,

173쪽

8 4. Και ημενείων Temenus hic Herculi ad que ingeniis reserebat AleXander Magiriis abnepos fuit. Nam ex Hercule Hyllus , a quo Cleo detis, a quo Aristomachus, a suo Tenaenias. Vide a ae de Macedoniae regu in ortuo Philippi Melanctit laonis Clamnico res ut Nicolaus Gallo . tu ad Demosthei iis lynth. I. ubi Alexarisimi in ab Πρrcule

XVIII. facit, contra Velleia mentem, qui lib. I. XXXIII.

censet. 816. Ἐργατην κάνθ' ωνα Asinis ad aratrum etiarn si Veteles Arnobitas lil) ΙΙ. Et aselliis, et hos aeqrie O ι, . atque Ut duitate cogent, diicii rare, ac molere. t. lite lio erat pauperioriam Apuleius inde in Apolom. Attamen Parce ''ostea , AGIuliarie, auVM tat mi cui lava obiectare, qui GFer sqtie agellunt καί har MILON, Item tibi urcum Pater tuus reliqrterat, solus no asello ad tern siti uni nil rena triduo exarabas. Eleganter Vero γάm; dicitur a sintis a Iatro iunctus, nam εργα etiam de agri cultura dicitntur. I id Hesyctatum. Sic Callinia clausHyinno tertio, Κτηνεκ λοι bos καταβοσκεται, . ἔγγα δε πάχν i.

Et postea, IIesiodus,

Virgilius L abores ita it, Sternit agros , sernit sata tacta. boumque labores. Ouidius Pris, Cernis, in duris et quid bove franius p ara is

Forti tauror nn corpora frangat Pio.

Et lib. II. Eleg. I.

Et graue, suspen b ornere cesset opus. II in etiani Bion Idyllio se Xto χεῖμα δύσεργον vocat, quod Lyeuis ad ἔ γα , id est , 3gri cultu iam ni in iis apta. avsse in vero insania in simulasse indicat etiam Corippus lib. III.

174쪽

Quas unanibus propriis Ithacus Plantauit si aera, Arce tib cibalia Laertia lumina eruans, Nondi mi Troiani Ditans discrimina belli. Lego A. f. Inachia L. limina L.

322. ΙΠοθων, φάσ αα πονον ις αιθραν φυγον Helenam Iussu Iunonis in coeluia abreptana narrat Euripides λεγ η, et e eo Theodoretus Θεραπευν Serim. III Kαι την Ἐλένην

829. ῆς μογοστόκους Inrauit Poeta incestum Myr-Hiae cum Cinyra patre concubitum. yrrha enim Vbi Cum Bire Concubuisset, ac coenitam ille stricto gladio Persequeretur, in arborem Hiria ominis et mutata. Te-sse Theocriti Schosias ρ Idyllio . Ptiit arctius Ho ραλλήλοις, Antoninus liberalis lib. Μεταμορφ. Huginus a VIII. Plinius lib. XLI. cap. X uidius Metauro iphoseon lib. X. 355. Κραντῆρι λευκου τοὐπιτ ε κτανε πτόλοις Adonis, forma eri inaia Puer, Ob quam, cum a Venere impendio P ma Ietiam, ab apro musis odio Veneris immisso interem. Plus est Bion Idyll. f.

Κεῖται καλὸς Ἀδαγνις π ωρεσι μηρον σόντι Λευκῆ λευκον ἰσοντι τυπείς.

A ait riuali in apriit mutato factum id alii volunt. Vide Non nun Dionys lib. XL. I. Aphiltonius, Hξα μἐν γαρ, Θεο Ἀφροδίτη του Ἀδύ, i)ος αντηρ δε καὶ Aou αιτῆς. Et paullo post Zηλοτυπῆ ὶ ο Αρη τον ' Ἀδωνιν ἀνελεῖν βουλετο, λυσιν ἔλωτο τον Ἀδωνιδος γησαμενος θάνατον quae totide in verbis inuenies a pirat Auctorem Γεωπο νικων lib. XI. Η11 Pe1 tinet lieocriti Idyllium notissim uni , et Bionis Pri uitam. Apollodorus lib. III. Dianae octio occisumma at . 854. Ἐποφεται δε τύρσιας Κηφη, ὀαι J Attingit miro. In edae fabulam a Perseo liberatae. Eam habes apud Nontium Dionys. XXXI. Ouidium et amorph. . Apollodoxum lit, II. Nicandriini in Theriacis , et Hesiodum Ἀσπίδε, si auten eius est, Me ouo dubitat Dionysius I longinus lib.

175쪽

et quae sequitiatur. Iociis notus Terentius uti uelio Act. ΠΙ. c. v.

- ruirgo in conclaui .det Suspectans tabulam quandar Pictam, ubi inexae Pictura haec . Iouernouo acto Dana Es nisisse iniunt quondam in gremiiun

pus P quam arati Danaes et diuite nimbo ortum, Parrhasae exerunt ieri ea Pennae. Idem est Volucri es, hi od epitheton Mercurio tribuit Au, lanius in Epist ad Paulinum Fer huc saluten Prames et Oluc, es. 84o. Πεφησεται δε του Θεριστῆρος Θυρῆ J Perseus pei Palladis edulae caput amputauit. Orpheus in Hymnis a. Pallade ita, non a Perseo factum Canit. 842. Ἱπποβοι του ιυχναι Equi hominem parium Vocat Lycoparon , quo Chrysao et Pegasus editi sunt. Hesiodus Theogonia,

344. Ανορας ἐξάκρου ποδος αγκλματωσα. Proiierbialis Io luendi forima Lycophron nam eius partem Osuit, Bltera omissa. Theocritus Idyllio XXI.

Petronius , Hoc ergo remedio nautenrus colores a ca illis usque ad rigues. D. Ambrosius ossi c. lib. I. cap. XIIcPerfils in ulceribus, or horrentena ibicctus, exaniat timvulneribus a caVite sque ad Pedes Sidebant. Similiacona pluria obserarauit in Spici legio Petroniano optimus doctissimu8que Ianus Dous F. magno Reip. nostrae liter

xiae damno vitae nuperrime ereptus.

176쪽

1283 I. Meui si Commentarias

emistit, Ubi Proteus , deus marinu. , regnauerat , lira ta aliquando a Paride Helena dicitur cornuteri data. Vnde quidani dicunt , rιod ad eam quaereridaim Menelaus sit ad Aegy tu in Profectus oti bella Troiaira, et quae sequuntur. Nicandri Scholiastes Θηριακοῖς cum Helena in Ae guptum ab enelao ventuti ait : Ιστέον δἐ οτι απο

εις Αι'γυπτον. In Seruia verbis notabis Helenam a Theseo spud Proteum depositam tici, quii in I Vcophron pag. VIII et X. et alii, Proteo aerepta in Maricli narrent tetia in hoc addaim, ab enelai in Aegyptum aduentu no-Imen accepit Μενελα Ῥης νομός. Mart. Capella lib. VI. ut alios Geographos omittam ubi de Ae gupto ei sermo, Srinima autetia iris ars co uterimitia Aethio in o Midomina multas Praefectiaras habet, quas Nomos vocant, Πιter tias Irenata, tetra Ala item Alexandriae regio- Ne II. Enaendo, inter quas Menelait eva Alexandriae . Oria menda ex re duplicatione quatuor posteriorum sylla-349. Δυσόδμοι Θ11οσὶ συγκοιμωμενος Phocas puta, quibus enelaus in littore unde hei χαυευνάδες ε Gαὶ nuncupantur J et tre eius socia phocarmin pellibus , quas

ab Edothea acceperant, cooperti dormitebant, iri e Proteo caussam cogno Icerent, b IIIa in an diu retinerentur.

Fabula tota est apud Homerii in Od. IV. Teterrimus ero horrum piscium unde et hei οὐσοδμοι odor est, quod etiam in licat Homerias hoc Ver U,

Hac de caussa tur es Virgilio Georg. IV. et uidio elamorph. I. de fortito. Hinc Aristophia nescia Pace eone in Coriarium traducens , φύκης σμην ei attribuit. Mirum uinte in quid doctissimo Cati telo in mente in venerit, qui pro

Phocis balaenas interpretatus est, neque ab Homero ei persuasum esse.

177쪽

id ενελάου, και Ἀλεξο Hypae Δηιφόβου , ααθθεῖσα. iii 'ndo in carmine λήσεθ', sequentia hoc modo, ' λόγο περ Ἐλένης

354. Tααασιον κρατη oαJ Eustath. πην ἔντοι ν Κυπρωμάσιος κρατηο. Fuit hic crater ab Vulcano a I, re factus. Pelopi que Korern ducenti donatus , itaque postea haereditario iure ad Menelauni peruenit, teste Diogenera adratolii . I. Θαλητι. De eo intelligendus Apuleia lociis in Apologi , Nec Protero faciem , Iec lysi es scrobern , lec deolus folle H re Helelia crateram, Iec Orcei Omitto , 1le P GHis ci Igulum. Pliilostratus de Vitis Sophist in

Epist ad Antonin una. ο δ φρόντισμα τοῖτο, μι ιστε πάτων, και τα χθη Ῥι κουφre τῆς γνωμης, s περ ο κρατὴρ τῆς λεω στοῖς Αἰγυπτίοις φαρμακοις Helena Una in mare Coii in abiecit, rixaruni ausi atri fore dicens Diogenes Liaertriis loco

Ibid. Καὶ βοαγριον obseruandus Veterum mos, qui elypeos sibi ex multiplicatis boum pellibus conficiebant, superficie aenea superinducta. Ouidius Aiacis clypeum septemplicem fuisse canit, Su rgit ad hos clypei domino fe templicis Araae. Achillis clypeum iden Metamorphi. XII. e decem pellibus,

178쪽

raso I. Metili si Columentarius

Erant vero si rei pelles boum, qui in aetatis vigore. Statius ingerit Theb. III. Caedere ne validas sanctis e sir Jus infas,

Nec nudor emerat clyyeiam ess e iuuenco. L,ueant e vimine faciebant, corioque tegebant, teste Sallustio, Dionysio Halicarn lib. III. Liuio ΙΙΙ. Decad. I. in Saguntinorum obsidio ue. Aduatici quoque, Gallorum populi, cutis ut auctor est Caesar ΙΙ. belli Gali in n.)em cortice facti.r, aut Niminibris intextis , qtiae subito Ut leni oris exigIιrtas o Erllabat Mellibus inditxei aut, Niebantur. Qtie in omiui nihi iraticam anticus noster Eitgo tarda Clypei autem Iunoni dicat nae minit quo- Oue idem Metamorph. lib. XV liis verbis, I se ego , χαm neniini. Troiano tempore belli Pani hoides Euphoi bus eram cui pectore quondam Haesit in aduεrso g aliis has minoris At idae; Coo noui lyPeum laeuae samin nosrae Nuper Abanteis tennylo Iunonis in Argis. Diogenes Laesrtitis lib. VIII. Apollini sacratum narrat his

verbis , Εἰσελθου ει το του Ἀπόλλωνο ἱερον, πέσειξεν ην ενέλαος ανέθηκεν ἀσπίδα, φη γος αυτον, τ απεπλευσεν ἐκ ροίας, ανα Θεινα τω Ἀπόλλωνι την ασπώ σιασεσηπυῖαν ση, μόνον ἡ σια- μένειν τ ελεφάντινον προσωπον. Acron lib. I. Od. XXVIII.

dum δεκητας ευμαρίδας, inino nihil tutos Dana attraxistophanis Scholiastes Vespis , Θος τοῖς ποιηταῖς παραλληλαις λέξεασιν ἰσοδυναμουσαι χρησθαι. Erant vero σηέρα calceamenta

villos , quibus hyeme utebantur atque ea intelligit He si odus lib. II.

'Θ μφὶ δ ποσσι πελλα βρος φι κταμένοιο At ευμαρίω erant liarbaromana inueniunt, et e Cervino

corio consuebantur Vnde Euripides βαρβαρον ευμαρίδασ

179쪽

phron porro Thetidem tenipli istius arrat conditri cerni alia ad baci nitim quendam, alii ad Herculei refertint. Servius Aeneid. III. IrDIoriis L .aciniae tonrnium emi ι dum qiιos dana a rege coridit Ore dictrtur, feminiim quot Iairi latrone Lactrus, quam illic Hercules occidit, et hoc loco ex iat, Iiιnoni tenFlu Πν consenuit Adi eo grypti iaci Scriptore S. 56o. Πεν', τον ει νάπηχυν Cane, Lector, de novem cubitali Acti illis statura liae accipias, toto emes coelo Ce ite frustra est arrliasius in Comment ad Gaiulia isnuni, qui in ea opinione est, et vult e referendum illud

Viroilia lib. I. Aeneidos,

- nunc quantM Achilles. Plii lostratus qui lena Πρωμοις dicit, περφυης δ το σωμα φαῖ- νετο , αυξηθείς τε κον , ἡ τ προ τ ῖς πηγα s δένδρα. Sed ne otio i)uicquam dissserenda in eius nouem cubita leni proce-xitat m. ινα πηχυν li XI Achillem, Non aliter quam tum, et Ephialtem εννεαπη χ εα Homerias eius isti versus

Odyss. H.

τετραπλάσιον es M. Qia 3 Verba faciunt ut tibi iam luceat in oco antea valde obsci1ro , ac par sis Hesychio inervat Procerum uten sitisse Achillρι indicant Philolri attverba citata, et illa Heliodori Aethiop. lib. II. Συνέτυχα εγχο is προτεραία τοῦ νεανίσκε, καί μοι αληθής Loοξε τοῖς χιλλείεαι ἐμπρεπειν , τοιουτος ἐστι τὴν μορφν και τοσοῖτος δεῖ το μέγε - Θοι. Et lib. VI. Ἀναφέρει δ αυτ ον εις Ἀχιλλέα προγονον, καἰ οι πωληθευει ἔοικεν , ει ε τω μεγέθει καὶ τω καλλει του νεανίου τεκμα ρεσθαι πεπιστευμένω την Ἀχίλλειον ευ γ Λειαν. Ex quibia a

verbis patet, tomines procerae staturae prouerbioli loquumtione ab Achille genia ducere dictos. Quo et a te allu αsiit in Epi r quodam, quod apponam, Ponticus ingenii quod e gerere augmine corypsa

180쪽

F. yroauo esse fatum magno mensitur Achille Dernetis, et claris e tu it Aearidis.

Vis diea in , quid c verta tibi oc. fatebor,

Certe, crede Nnihi , Pontice, magnus horar M. B62. μὴυ χρυσῆ φαιδρα καχλύνειν ρέθη Solebantoli in vestes auro inteXUIe, variis ciue picturis ii e NOTHMe. Virgilianus Aeneas lib. I.

Ferre i et pallam gemmis auroque rigentem, Et circumtectiιm croceo elamen acciri esto,

Ornatus Argivae I felenae, quos illa mycenis, Pergann πιι in Pete et inconcesOsque Itymenaeos, Extulerαt, natris tacdae nimibile donon. Cydonia is in Orat. περ του καταφρονεῖν τον Θάνατον , Uu λογος in iiiii καν τοῖς ἱματίοι ἐξεῖρεν αυτου τὴν ἁβρότητα, καὶ γαρ

χλικια ἔ χων τυγχανη. Porro quod Lycophron ait Graecos post Acilinis in ortem auro corpus non decoraturos, id te natur etiam ριι ικοῖς ladostratus his vel bis, ταφη δρ

'Aχιλλευ syἔκ ηλότατα ανθρωπων πασιν Π προεγκεν αυτ η λωλας, ουδε κομῆν τι μετα τον χιλλέα καλον ηγούμενοι, χρυσόν τε, καὶ ο τι καστο ειχεν η μπάγιον ἐκ ροίας , η ἐκ σασμου λα- βων, νησα τε εἰς τὴν πυραν θρόα etc. Eustathius Iliad. . de Syracusanis liae Corni nemorat, Συρακουσίοις στουον ν , sην , τα γυναῖκας μὴ κοσμεῖσθαι χρυσω , μηδ' ανθινὰ φορεῖν, μηθ' ἐσθητα πορφυρα εχουσας παρυφας , ει μη τι αὐτῶν συγχωοοίηεταίρα καὶ κοινή κα τον νορα, μη κωλλωπίζεσθαι, εἰ μη μολογοίη μοιχε' ειν , η κίναιδο ε ναι. Certo in quovis luctu matro-1iae, ain tu Graecis, quam Rom3e, auriam non gestabant.

Terent. Heaut Act. H. c. III. Texenter telam si diu e fani Tendiniis, Mediocrater esitam se lugubra, Eius anuis αυθα, opinor, quae erat mortua. Sine iam tum rarataim, ita ii quae Ornantur sibi. Et apud REOS. 363. IH ἡθ' ἁβροπη1νους αμφιβαλλεσθαι πέπλους Pepli duplex sias, in Litui aut aut ictu 1, Vt a re loquitur, et Apuleius. Iul. Pollux lib. VII cap. III. Εσθημα δ'εστι διπλοῖν την χρείαν, ως νδυναί τε και επιβαλλεσθαι Hoc loco αμφ xv.e-

라틴어 텍스트