Kyrou anabasis

191쪽

LIAE. V. P. V. 153μάλα φοβερ00 οντας πολεμίους ἐκτησάμεθα δια τοανάγκην εἶναι λαμβάνειν τα επιτήδεια, ἐπει ἀγορὰν ου παρεῖχον. Μάκρωνας δε καίπερ βαρβάρου οντας, l8 ἐπει ἀγορὰν οῖαν ἐδύναντο παρειχον, φίλους τε ἐνομίζομεν εἶναι καὶ βία ουδεν ἐλαμβάνομεν των κείνων. Κοτυωρίτας δε ους μετερους φατε εἶναι, εἴ τι αυτῶν I9εἱλήφαμεν αυτοὶ αἰτι0 εἰσιν ου γαλως φίλοι προσεφέροντο μιν ἀλλα κλείσαντες τὰς πύλας οἴτε εἴσω

ἐδέχοντο με ἐξ ἀγορὰν ἔπεμποwἈτιῶντο δὲ τον

παρ' υμῶνάρμοστὴν τούτων αἴτι0ν εἶναι. ὁ δε λέγεις 20 βία παρελθόντας σκην0sν, μεῖς ξι0sμεν τοῖς κάμνοντας εἰς τὰς στέγας δέξασθαι Ἀπεὶ δε ου ἀνέωγον τὰς πύλας, νημῆς ἐδέχετο αυτ το χωρίον ταύτη εἰσελθόντες ἄλλο μεν οὐδεν βίαιον ἐποιήσαμεν, σκηνοίσι δ' εν ταῖς στέγαις ι κάμνοντες τὰ αυτῶν δαπανῶντες, και τὰς πύλας φρουροsμεν, πως μη ἐπὶ τω μετέρω ἀρμ0στῆ ωσιν οι κάμνοντες ημῶν, αλλ' φ' μινὴ κομίσασθαι oταν βουλώμεθα. οἱ θ ἄλλοι, γορῆτε. 21

σκην0sμεν παίθριοι ν u τάξει, παρεσκευασμένοι, αν μεν τις ευ ποιῆ ἀντ εὐποιεῖν, αν δε κακῶς, ἀλέξασθαι. δε δε πείλησας. ην μῖν δοκη Κορύλαν και 22 Παφλαγόνας συμμάχους ποιήσεσθε εφ' μῆς, μεις δὲ ην με ἀνάγκη n πολεμήσ0μεν καὶ ἀμφ0τω0ις η γὰρ καὶ ἄλλοις πολλαπλασίοις μῶν ἐπολεμήσαμεμ αν δε δοκη ἡμῖν καὶ φίλον ποιεῖσθαι τον Παφλαγόνα ἀκούομεν δε αυτὸν καὶ ἐπιθυμεῖν της υμετέρας πόλεως 23

καὶ χωρίων των πιθαλαττίων ' πειρασόμεθα συμπράττοντες αὐτ ῶν ἐπιθυμεῖ φίλοι γίγνεσθαι. Ἐκ τούτου μάλα μεν δῆλοι σαν οι συμπρεσβεις 24τωματωνύμω χαλεπαίνοντες τοι εἰρημένοις, παρελθὼν δ' αυτῶν ἄλλος εἶπεν τι ου πόλεμον ποιησόμε-

192쪽

154 O B. P. V. VI.νοι κοιεν αλλα ἐπιδείξοντες ὁτι φίλοι εἰσί. και ξενίοις, ην μεν-λθητε προς την Σινωπέων πόλιν, κεῖ δεξόμεθα, νυν δε τους ἐνθάδε κελεύσομεν διδόναι, δυ- 25 νανται ορῶμεν γαρ πάντα ἀληθῆ οντ α λέγετε. εκ τούτου ξένιά τε πεμπον οἱ Κοτυωριται και οἱ στρατηγώ των Ἐλληνων ἐξένιζον τους των Σινωπέων πρέσβεις, καὶ πρ0 αλληλους πολλά τε και φιλικὰ διελέγοντο τά τε ἄλλα και περ της λοιπης πορείας

ἀνεπυνθάνοντο ν ἐκάτεροι δέοντο. VI Tαύτη μεν I μέρα τουτο το τέλος γένετο. si δὲ et στεραία συνέλεξαν οι στρατηγοὶ τους στρατιώτας, καὶ δόκει αυτοῖς περὶ της λοιπης πορείας παρακαλέσαντας τους Σινωπέας βουλεύεσθαι εἴτε γαρ πεζIδέοι πορεύεσθαι , χρήσιμοι αν δόκουν εἶναι οἱ Σινωπεις ἔμπειροι γαρ σαν της Παφλαγονίας εἰ τε κατὰ θάλατταν, προσδεῖν δόκει Σινωπέων μόνοιγαλ αν δόκουν Ἀκανοι εἶναι πλοῖα παρασχεῖν ἀρ- κουντα Γ στρατια καλέσαντες ουν του πρέσβεις

συνεβουλεύοντο, καὶ ξίουν Ἐλληνας οντας Ἐλλησι

τούτω πρῶτον καλῶς δέχεσθαι τω ευνους τε εἰναι καὶ

τὰ βέλτιστα συμβουλεύειν. υναστὰς δὲ κατώνυμος πρῶτον με ἀπελογήσατο περι et εἶπεν si του Παφλαγόνα φίλον ποιήσοιντο, ὁτι υ ώς τοῖς Ελλησι πολεμησόντων σφῶν εἴποι, αλλ' ὁτι ἐξὸν τοῖς βαρβάροις φίλους εἶναι τ0υς Ελληνας αιρήσονται. ἐπε δε συμβουλεύειν ἐκέλευον, ἐπευξάμενος εἶπεν. δε Εἰ μεν συμβουλεύοιμι α βέλτιστά μοι δοκε εἶναι, πολλά μοι κἀγαθὰ γένοιτο εἰδεχη, τἀναντία αυτ γὰρ η ιερὰ συμβουλὴ λεγομένη εἶναι δοκε μοι παρεῖναι νυν γὰρ δ αν μεν υσυμβουλεύσας φανῶ, πολλοὶ ἔσονταιοι ἐπαινουντές με,

193쪽

LIAE. V. P. VI. 155αν δε κακῶς, πολλοὶ σεσθε οι καταρώμενοι πρά- 5γματα μεν ουν οἶδ οτιπολῶ πλείω ξομεν, ἐὰν κατὰ θάλατταν κομίζησθε μῆς γα δεησε τα πλοῖα πορί- ζειμ ην δε κατὰ γῆν στέλλησπε, υμῆς δεήσει τους μαχομενους εἶναι. μως δε λεκτέα α γιγνώσκω Ἀμπει-6ρος γαρ εἰμι και της χώρας των Παφλαγόνων καὶ της δυνάμεως ἔχει γὰρ αμφότερα, και πεδία κάλλιστακα ορνυψηλότατα καὶ πρῶτον μεν οἰδα εὐθὴς η τη-7εισβολην ανάγκη ποιεῖσθαι ου γὰρ στιν ἄλλ η τα κερατα του ρους της ὁδο καε κάτερά ἐστινυψηλά, πικρατεῖν κατεχοντες καὶ πάνυ ολίγοι δύναιντ'αν ' τούτων δε κατεχομένων οὐδ' αν οἱ πάντες ἄνθρωποι δυναιντ αν διελθεῖν ταsτα δε και δείξαιμι αν, εἴ

μοί τινα β0ύλοισθε συμπέμψαι ἔπειτα δε οἰδα καὶ 8πεδία οντα καὶ ἱππείαν ην αὐτοὶ οι βάρβαροι νομίζουσι κρείττω εἶναι απάσης της βασιλεως ἱππείας. καὶ νυνοίτο ου παρεγένοντο βασιλεῖ καλοsντι, ἀλλα μειζον φρονεῖ ἁ ἄρχων αυτῶν. εἰ δε καὶ δυνηθεῖτε τά τε ορη 9 κλέψαι η φθάσαι λαβόντες καὶ ἐν τω πεδίω κρατησαι μαχμμενοι τους τε ιππίας τούτων καὶ πεζῶν μυριάδας πλέον η δώδεκα, ξετε επὶ τους ποταμούς, πρῶτον μεν ον Θερμώδοντα, sρος τριῶν πλέθρων, ν χαλεπον ἐμαι διαβαίνειν ἄλλως τε καὶ πολεμίων πολλῶν

ἔμπροσθεν ντων, πολλῶν δε πισθεν πομίνων

δεύτερον δ''ριν , τρίπλεθρον σαύτως τρίτον δ'

υλυν, ου μεῖον δυοῖν σταδίοιν, ν Ουκ αν δύναισθε

ἄνευ πλοίων διαβῆναι πλοῖα δε τίς σται ὁ παρέχων; ως δ' αὐτως καὶ ὁ Παρθίνιος ἄβατος φ ον λθοιτε αν, εἰ τοὐ λυν διαβαίητε. ἐγὼ μεν οέν ου χαλεπην 10υμῖν εἰναι νομίζω την πορείαν ἀλλα παντάπασιν αδύνατον. ἀνδε πλέητε, στιν ἐνθένδε μεν εἰς Σινώπην

194쪽

156 LI B. C A P. VI. παραπλευσαι, εκ Σινωπης δε εχυράκλειαν ἐξυρα κλείας δε οἴτε πεζὴ ουτε κατὰ θάλατταν απορία πολλὰ γὰρ καὶ πλοῖα ἐστιν εὐυρακλεία. 11 πε δε αυτ ελεύεν οι μεν πώπτευον φιλίας ενεκα της Κορύλα λέγειν ' και γὰρ ν πρόξενος αὐτῶ

οἱ δε καὶ ς δῶρα ληψόμενον διὰ τὴν συμβουλὴν ταυτην οἱ δὲ πώπτευον καὶ τούτ0υ νεκα λέγειν, μηπεω ἰόντες την Σινωπέων τι χώραν κακὀν ἐργάζοιντο. οἱ δ' os Ἐλληνες ἐψηφίσαντο κατὰ θάλατταν την

12 πορείαν ποιεωθαι μετὰ ταsτα Σενοφῶν εἶπεν Τὸ Σμνωπεις, οἱ μεν ἄνδρες ' ρηνται πορείαν ην μεῖς συμ βουλεύετε sτω λεχεμ ει μεν πλοια ἔσεσθαι μέλλει

ικανὰ ς ἀριθμῶ να μη καταλείπεσθαι ἐνθάδε, μεῖς

ἀν πλέοιμεν εἰ δὲ μέλλοιμεν οι μεν καταλείψεσθαι-ι 13 δε πλευσεσθαι, οὐκ αν ἐμβαίημεν εις τὰ πλοῖα γιγνώσκομεν γὰρ τι που μεν αν κρατῶμεν, δυναίμεθ' αν καὶ σώζεσθαι και τὰ ἐπιτηδεια εχειν ' ει δε που ηττους των πολεμίων ληφθησόμεθα, ευδηλον δη τι εν ἀνδραπόδων χώρα ἐσόιμεθα. Ἀκ0ύσαντες ταυτα οἱ πρέ- 14 σβεις ἐκέλευον πέμπειν πρέσβεις καὶ πέμπουσι Καλλίμαχον Ἀρκάδα καὶ ωρίστωνα 'Aθηναῖον καὶ Σαμόλανυχαιόν. καὶ οἱ μὲν ωχοντο. 15 - δε τούτω τω χρόνω Σενοφῶντι ορῶντι μενοπλίτας πολλοὐ τῶν Ἐλλήνων, Osῶντι δε καὶ πελταστὰς πολλοὐ και τοξότας και σφενδονήτας καὶ ιππέας δε και μαλα δη διὰ την τριβην κανούς, οντας δ' ἐν τω Πόντω, ἔνθα υκ αν π λίγων χρημάτων τ σαύτη δύναμις παρεσκευάσθη , καλον αὐτῶ ἐδόκει εἶναι καὶ χώραν και δύναμιν τῆ Ἐλλάδι προσκτήσα- 16 σθαι πόλιν κατοικίσαντας. καὶ γενέσθαι αν αὐτῶ ἐδόκει μεγάλη, καταλογιζομένω τό τε αsτῶν πaῆθος

195쪽

καὶ τους περιοικοsντας τον Πόντον καὶ επὶ τούτοις ἐθύετο πριν τινι εἰπεῖν των στρατιωτῶν πιλανὸν παρακαλέσας τον Κύρου μάντιν γενόμενον ὀνυμβρακιώτην ὁ δε Σιλανὸς δεδιὼς μη γένηται ταsτα καὶ Πκαταμεμἴ που ἡ στρατιά, εκφέρει εἰς το στράτευμα λόγον οτι ενοφῶν βούλεται καταμεῖναι την στρατιὰν καὶ πόλιν οἰκίσαι καὶ ἐαυτ ονομα καὶ δύναι re περι-π0ιήσασθαι. αυτος δ' ὁ Σιλανὸς ἐβούλετο ὁτι τάχιστα 18 εἰς τὴν Ελλάδα ἀφικέσθαι ους γαρ παρὰ ρου ελαβε τρισχιλίους δαρεικοὐς τε τὰς δέκα μέρας λήθευσε

θυόμενος Κύρω, διεσεσώκει. των δε στ9ατιωτῶν 19 ἐπειήκουσαν, τοῖς με ἐδόκει βέλτιστον εἶναι καταμεῖναι, τοις δε πολλοῖς ου. ιμασίων δε ο αρδανευς

καὶ Θώραξ ὁ Βοιώτιος προς ἐμπορους τινὰς παρόντας

των φακλεωτῶν καὶ Σινωπέων λέγουσιν ὁτι εἰ μηἐκποριοίσι p στρατιῆ μισθὸν,στε εχειν τα ἐπιτήδεια ἐκπλέοντας, τι κινδυνευσε μεῖναι τοσαύτη δύναμις εν ωπιόντα βούλεται γαρ Σενοφῶν καὶ μῆς παρακαλεῖ, ἐπειδὰν ελθsi τα πλοια, τότε εἰπεῖν ξαίφνης τη στρατια, 'Ἀνδρες, νυν με ὁρῶμεν μῆς πόρους 20οντας καὶ ενα ἀπόπλω εχειν τα ἐπιτήδεια καὶ ως οἴκαδε ἀπελθόντας ονῆσαί τι τους οἴκον εἰ δε βούλεσθε της κύκλω χώρας περὶ τον Πόντον οἰκουμένης ἐκλε- ξάμεν0ιοποι αν βούλησθε κατασχεῖν, καὶ τον μεν ἐθέλοντα ἀπιέναι oi καδε, τον δ' ἐθέλοντα μένειν αυτos,

πλοῖα δ' μῖν πάρεστιν, στείπταν βούλησθε ξαίφνης ν ἐπιπέσοιτε ἀκούσαντες ταsτ οι ἔμποροι 21 ἀπήγγελλον ταῖς πόλεσι συνέπεμψε δ' αὐτοις ιμασίων ὁ Βαρδανευς υρόμαχόν τε τον αρδανέα καὶ

Θώρακα τον Βοιώτιον τα αυτὰ ταὐτα sosντας. Σινωπεῖς δε καὶ Ηρακλεῶται ταsτα ἀκούσαντες πέμπουσι

196쪽

158 LIAE. V. C A P. VI. προ τον ιμασίωνα καὶ κελεόουσι προστατείσαι λα-

22 βόντα χρήματα οπως ἐκπλεύσjή στρατιά. ὁ δείσμενος ἀκούσας ἐν συλλόγω των στρατιωτῶν οντων λέγει τάδε. Ου δε προσέχειν μονῆ, ῶ ἄνδρες, ουδε της Ελλάδος ουδεν περὶ πλείονος ποιεῖσθαι. ακούω δε 23 ιτας θύεσθαι επὶ τούτω υδ υμῖν λέγοντας. πυ- σχνουμαι δε υμῖν, αν ἐκπλέητε, απὰ νουμηνίας μισθοφορὰν παρέξειν κυζικηνὰν ἐκάστω του μηνός και ἄξωυμῆς εἰς την ρωάδα, ενθεν καί εἰμι φυγάς, καιυπάρύει μῖν η ἐμὴ πόλις ἐκόντες γάρ με δέξονται. 24ήγήσομαι δε αυτὰς εγῶ ἔνθεν πολλὰ χρήματα λήψεσθε. εμπειρος δέ εἰμι της Αἰολίδος καὶ της Φρυγίας και της Tρωάδος και της Φαρναβάζου αρχῆς πάσης της μενδια το ἐκεῖθεν ἐναι, της δε δια et συνεστρατεsσθαι 25 ἐν αὐτn συν Κλεάρχω τε και 1ερκυλίδα ἀναστὰς αυθις Θώραξ ὁ Βοιώτιος, ο αεὶ περὶ στρατηγίας Σενοφῶντι ἐμάχετο, ἔφη, ει ἐξέλθοιεν εκ ου Πόντου, σε σθαι cri τοῖς χερρόνησον χώραν καλὴν και ευδαίμονα ἀστε τω βουλομένω ἐνοικειν , τω δε- βουλομένω ἀπιέναι οἴκαδε γελοῖον δε εἰναι ἐν Ἐλλάδι υσης

χώρας πολλῆς και ἀφθόν0υ ἐν τῆ βαρβάρων μαστεύειν. 26 ἔστε δ αν, ἔφη, ἐκεῖ γένησθε, κἀγὼ καθάπερ ιμασίων πισχνουμαι μῖν την μισθοφ0ράν. ταυτα εἔλεγεν εἰδώς, ιμασίωνι οἱ Ηρακλεῶται καμοι Σινωπεῖς πισχνουντο στε ἐκπλεῖν. ὁ δε Σενοφῶν ν27 τούτω ἐσίγα. ἀναστὰς δε Φιλήσιος και Λύκων οι υχαιοὶ ἔλεγον ως δεινὰν i' ἰδία μεν Σενοφῶντα πείθειν τε καταμένειν καὶ θυεσθαι περ τῆς μ0νῆς μηκοινουμενον τύ στρατιὰ, εἰς δ το κοινὸν μηδεν ἀγωρευειν περὶ τούτων. Eστε ναγκάσθη ὁ Σενοφῶν 28 ἀναστῆναι και εἰπεῖν τάδε. Ἀγώ, es ἄνδρες, θύ0μαι

197쪽

LLB. V. T A P. VI. 159μεν, ορῆτε πόσα δύναμαι καὶ περ υμῶν καὶ,περ

ἐμαυτο οπω ταίτα τυγχάνω καὶ λεγων και νοων καιπράττων ποῖα μέλλει μῖν τε κάλλιστα και ἄριστα

ἔσεσθαι καὶ ἐμοί. καὶ νυν ἐθυόμην περὶ αυτοs τούτου ει ἄμεινον ιη ἄρχεσθαι λέγειν εις μῆς καὶ πράττειν περὶ τούτων ὐπαντάπασι μηδε ἄπτεσθαι του πράγματος. Σιλανὰς δέ μοι ὁ μάντις ἀπεκρίνατο το μεν G297-τον, τα ιερὰ καλὰ εἶναι Ἀδει γὰρ καὶ ἐμε ου ἄπειρον οντα διὰ το αε παρειναι τοις εροῖς ἐλες δε τιεν τοις ἱεροῖς φαίνοιτό τις δόλος καὶ π oriri ἐμοί,ώς ἄρα γιγνώσκων τι αὐτος ἐπεβούλευε διαβάλλειν με προ υμῆς ἐξήνεγκε γὰρ τον λόγον. εγῶ πράττειν ταsτα διανοοίμην ῆδτου πείσας,μῆς. γ δ εἰ30μεν ἐώρων ἀποροsντας,μῆς, of ἀν ἐσκόπουν ἀφ' ου αν γένοιτο στε λαβόντας,μse πόλιν τον μεν βουλόμενον ἀποπλειν δη τον δε η βουλόμενον, ἐπεὶ

κτήσαιτο κανὰ ἄστε και τους εαυτοs οἰκείους φελῆ σαί τι ἐπεὶ δε ορῶ μῖν καὶ τὰ πλοῖα πέμποντας υρα 31κλεώτας καὶ Σινωπέα ῶστε ἐκπλεῖν, καὶ μισθὸν πι σχνουμένους μῖν ἄνδρας ἀπωνουμηνίας, καλόν μοι δοκεῖ εἶναι σωζομένους νθα βουλόμεθα μισθον της σωτηρίας λαμβάνειν, και αυτός τε παύομαι κείνης της διανοίας, καὶ ὁπόσοι προς ἐμε προσῆσαν λέγοντες ώς χρὴ ταsτα πράττειν, παύεσθαί φημι χρῆναι. υτ 32 γὰρ γιγνώσκω ομο μεν οντες πολλοι σπερ νυνι δοκεῖτε ἄν μοι καὶ εντιμοι εἰναι και ἔχειν τὰ επιτήδεια

ἐν γὰρ τω κρατεῖν ἐστι καὶ το λαμβάνειν τὰ των ἡττόνων διασπασθέντες ν' ἄν καὶ κατὰ μικρὰ γενομένης της δυνάμεως ἴτ' ἀν τροφὴν δύναισθε λαμβάνεινοπι χαίροντες ἀν ἀπαλλὰ αιτε δοκεῖ οὐ μοι ἀπερ 33υμῖν, ἐκπορεύεσθαι εις την Ἐλλάδα, και εάν τις μέν

198쪽

160 LI B. V. GΑΡ. I. VII. τοι ἀπολιπὼν ληφθρ πριν ν ἀσφαλει εἶναι πῆν τοστράτευμα, κρίνεσθαι αυτον. ἀδικουντα. καὶ Oτω δοκεῖ, φη, ταυτα, ἀράτω την χεῖρα. ατέτειναν απαν-34 τες. ὁ δε Σιλανὰς ἐβόα, και ἐπεχείρει λέγειν ς δ

καιον εἴη ἀπιέναι τον βουλόμενον. οἱ δε στρατιῶταιουκήνείχοντο, αλλ' ηπειλουν αυτω τι εἰ λήψονται 35 ἀποδιδράσκοντα, την δίκην ἐπιθήσοιεν ἐντείθεν ἐπεὶ εγνωσαν γυρακλεῶται τι ἐκπλειν δεδογμένον in καὶ Σενοφ ν αὐτος ἐπεψηφικὼς εἴη ταμεν πλοῖα πέμπουσι, ταχε χρηματα α πέσχοντο ιμασίωνι και Θώ-36 ρακι ἐψευσμένοι σαν της μισθοφορῆς. ενταίθα δε ἐκπεπληγμένοι σαν καὶ ἐδεδοίκεσαν την στρατιὰν οἱ την μισθοφ0ρὰν πεσχημένοι πα9αλαβόντες Ουν οὐ τοι καὶ τους αλλους στρατηγοῖς Oi ἀνεκεκοίνωντο απρόσθεν πραττον , πάντες δ' ησαν πλην Νέωνος του Ἀσιναίου , - ειρισόφω πεστρατήγει, λειρίσοφος δε υπω παρῆν, ερχονται προς Σενοφῶντα, καὶ λέγουσιν οτι μεταμέλοι αυτοις, καὶ δοκοίη κράτιστον εἰ- ναι πλειν εἰς Oῆσιν, ἐπεὶ πλοια ἔστι, καὶ κατασχεῖν την 37 Φασιανῶν χώραν Αἰήτου δε ιδους τυγχανε βασιλευων αὐτῶν. Σενοφῶν δε ἀπεκρίνατο et Οὐdεναντούτων εἴποι εἰς την στρατιάν ' μεις δε συλλέξαντες, ἔφη, εἰ βούλεσθε, λέγετε. ἐνταfθα ἀποδείκνυται ιμασίων ὁ Θαρδανεῖς γνώμην ου ἐκκλησιάζειν ἀλλα

τοὐς αυτου καστον λοχαγοῖς πρῶτον πειρῆσθαι πείθειν καὶ ἀπελθόντες ταυτ ἐποίουν.

VII. Tαῶτα ουν οἱ στρατιῶται ἀνεπύθοντο ταραττόμενα και ὁ Νέων λέγε ώς Σενοφῶν ἀναπεπεικὼς τους ἀλλους στρατηγοὐ διανοειται ἄγειν τοῖς στρατιώτας 2 ἐξαπατήσας πάλιν εἰς Φασιν ἀκουσαντες δ' οἱ στοατιῶται χαλεπῶς φερον, καὶ σύλλογοι γίγνοντο και

199쪽

LI S. V. T A P. VII. 161 κύκλοι συνίσταντο, καὶ μάλα φοβεροὶ σαν μη ποιήσειαν ἶα και τους των Κόλχων κήρυκας ἐποίησαν καὶ τους ἀγορανόμ0υς σοι γα μη εἰς την θάλατταν κατέφυγον κατελεύσθησαν. ἐπεὶ δε4σθάνετο Σενο- 3φῶν, ἔδοξεν αsτω. τάχιστα συναγαγεῖν αυτῶν ἀγοράν, καὶ, εῆσαι συλλεγῆναι αὐτομάτους καὶ ἐκέλευσε τον κήρυκα συλλέγειν ἀγοράν. οἱ δ' πει of 4 κήρυκος ῆκ0υσαν, συνέδραμον καὶ μάλα τοίμως ἐν-

ταὐθα Σενοφῶν των μεν στρατηγῶν ου κατηγορει, ὁτιήλθον προς αυτόν, λέγει δε δε Ἀκούω τινὰ διαβάλλειν, Ἀνδρες, με. ἐγώ a ἄρα ἐξαπατήσας μῆς μέλλω ἄγειν εις ῆσιν ἀκούσατε Os μου προς θεῶν, καὶ εὰν μεναγὼ φαίνωμαι ἀδικεῖν, ου χρή με ἐνθένδε ἀπελθεῖν πρὶν αν δῶ δίκην αν δ' μιν φαίνωνται ἀδικεῖν οι με διαβάλλοντες, οὐτως αὐτοῖς χρῆσθε ῶσπερ ἄξι0ν. ἡμεῖς δ Ἐφη, 6ῖστε δήπου ὁθενήλιος ἀνίσχει καὶ ὁπου δύεται, καὶ ὁτι εὰν μέν τις εἰς την Ἐλλάδα μέλλη ἰέναι, προς ἐσπέραν δε πορε θεσθαι ην δέ τις βούληται εἰς τ0υς βαρβάρους, οἴμπαλιν προς ω εστιν Os ὁστις οὐτοαν δύναιτο μῆς ξαπατῆσαι iῆλιος ενθεν με ἀνίσχει, δύεται δε ενταsθα, ἔνθα δε δέεται, ἀνίσχει δ' εν

τεsθεν ἀλλὰ μὴν καὶ τοὐτό γε ἐπίστασθε δτι βορέας

μεν ξω του Πόντου εἰς την Ελλάδα φέρει, νότος δεεισω εἰς Oῆσιν, και λέγεται, ὁταν βορρῆς πνέs, ς καλοὶ πλοῖ εἰσιν εἰς τὴν Ελλάδα ofτ' οὐν εστιν ὀπως τις αν μῆς ξαπατήσαι στε ἐμβα ειν πόταν νότος

200쪽

162 LIAE. V. P. VII. δ' μῆς ἐξαπατηθέντας και γοητευθέντας Ἀμ0s. κειν εἰς ἀσιν καὶ δη ἀποβαίνομεν εἰς την χω- ραν γνώσεσθε δήπου ὁτι υκ εν Ἐλλάδι ἐστέ

καὶ θωμεν ἔσομαι ὁ ἐξηπατηκὼς εις, μεῖς δε οἱ ἐξηπατημενοι ἐγγὴς μυρίων χοντες πλα. πῶς αν υνεὶς ἀνηρ μῆλλον δ0ίη δίκην η υτω περὶ αὐτου τε καὶ 10 et μῶν βουλευόμενος αλλ' οὐτοί εἰσιν οἱ λόγοι ανδρῶν και λιθίων κἀμοὶ φθονούντων, τι ἐγώ φ' μῶν

τιμῶμαι. καίτοι ου δικαίως γ' αν μοι φθονοιεν ' τίνα

γαρ αυτῶν ἐγὼ κωλύω η λέγειν εἴ τίς τι αγαθὼν δύναται ἐν μῖν η μάλισθαι εἴ τις ἐθέλει περ υμῶν τε καὶεαυτον, φ. 09ε- περὶ της μετέρας ἀσφαλείας ἐπιμελόμενον; τι γάρ, αρχοντας αιρουμένων μῶν ἐγώ τινι ἐμπ0δών εἰμι παρίημι, ἀρχέτω μόνον ἀγαθόν 11 τι ποιῶν μῆς φαινέσθω. ἀλλα γαρ ἐμοὶ μεν ἀρκεῖ περὶ τούτων τα εἰρημένα εἰ δε τις μῶν η αυτὰς ἐξαπατηθῆναι αν Oi εται ταῶτα φαλλον ἐξαπατησαι ταfra.

12 λέγων διδασκέτω. ταν δε οέτων ἀλις εχητε, μη ἀπέλθητε πριν αν ἀκούσητε οιον os ἐν τύ στρατια ἀρχόμενον πρῆγμα ο εἰ ἔπεισι καὶ ἔσται Oιον ποδείκνυσιν, ρα ημιν βουλεύεσθαι περ μῶν αυτῶν μηκάκιστοί τε καὶ αἴσχιστοι ἄνδρες ἀποφαινώμεθα και προς θεῶν και προς ἀνθρώπων καὶ φίλων καὶ πολε13 μίων και καταφρονηθῶμενJ. ἀκούσαντες δε αῆτα οἱ στρατιῶται ἐθαύμασάν τε ὁ,τι εἴη και λέγειν ἐκέλευον. εκ τουτου αρχετω πάλιν, Ἐπίστασθέ που ἔτι χωρία ην ἐν τοῖς ὁρεσι βαρβαρικα, φίλια τ0ις Κερασουντίοις, ὁθεν κατιόντες τινες καὶ ιερεια ἐπώλουν ημιν και ἄλλαων εἶχον, δοκοfσι δέ μοι και μῶν τινες εἰς' ἐγγυτάτω χωρίον τούτων ἐλθόντες ἀγοράσαντές τι πάλιν14 ἀπῆλθον. 0sτο καταμαθών Κλεάρετος ὁ λοχαγος ὁτι