Kyrou anavasis

81쪽

εσον, μεταστησάμενος αυτους ὁ Κλεαρχος βουλεύετο καὶ δόκει τὰς σπονδα ποιεῖσθαι axύ τε και καθ' η - χίαν λθειν τε επι τὰ ἐπιτήδεια καὶ λαβεῖν ' δεί εαρχος εἶπε Δοκεῖ με κἀμοὶ ταυτα οὐ μέντοι

ταχυ γε ἀπαγγελῶ, λλὰ διατρίψω, - ν κνησωσιν οἱ αγγελοι, μη ἀποδόει μιν τὰς σπονδὰς ποιησασθαι οιμί γε μέντοι,' εφ', a τοῖς μετεροι στρατιώταις τον αὐτον φόβον παρέσεσθαι' Ἐπει δε δόκει καιρος

ειμι, ἀπηγγελλεν, τι σπενδοιτο, και ευεις γεῖσθαιεκελευε προ τἀπιτηδεια. Και- μεν γοῖντο, Κλέαρχος μέντοι πορευσο τὰς 10μεν σπονδὰς ποιησάμενος, - δε στράτευμα χων ντάξει, και υτος μισθοφυλάκει. Aa ενετυγχανον τά

τετ μενων βλακευειν, κλεγόμενος τον επιτηδειον επαισενἈν, και αμα αὐτος προσελάμβανεν εις τον πηλον εμ- βαινων ἄστε πασιν αἰσχυνην εἶναι μηχυ συσπουδάζειν.

Καὶ τάχθησαν προς-- οἱ τριάκοντα ετη γεγονότες 12επε δε και Κλεαρχον έωρων σπουδάζοντα, προσέλάμβανον καὶ οἱ πρεσβυτεροι. Πολυ δε - λον ὁ Κλεαρ 13

82쪽

50 ΣΕΝΟΦΩΝΤΟΣ

καὶ μόνος τῶν κατὰ τους Ελλη ς τε νενων Ουκεφυγον, αλλὰ διηλασα καὶ συνεμι α βασιλεῖ εν τω

83쪽

ΚYPO ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ .-II. 3. 51υμετερε στρατοπεδω, ἔνθα βασιλευς αφίκετο, πεὶ Κυρον ἀπεκτεινε, καὶ τους ξυν Κυριν βαρβάρους ἐδίωξα συντοῖσδε τοῖς παροῖσι νυν in εμῶ, ἴπερ μή εἰσι πιστότατοι Και περὶ μεν τουτων πέσχετό μοι βου- 20λεύσασθαι Ῥεσθαι δε με -- κελευσεν ελθόντα,

τίνος νεκεν στρατευσατε ε αυτόν. Καὶ συμμυ

των ἀγορὰν δε μεῖς παρεξομεν ' via εἰς με την 25υστεραίαν οὐχ κεν σθ' οἱ κλληνες φρόντιζον τῆ δε τρων κων λεγεν, τι διαπεπραγμένος μοι παρὰ

84쪽

βασίλεως δοθηναι - σώζειν τους Ελληνας, καίπερ πάνυ πολλῶν ἀντιλεγόντων ως υ αξιον - βασιλεῖ 26 ἀφεῖνα τους Ἀφ' ἐαυτον στρατευσαμένους. Tίλος δ' - εἶπε μεα νυν ξεστιν μιν πιστα λaβεῖν παρ' ημων,

μην φίλων παρέξειν μῖν την χωρα καὶ ἀδολως ἀπάξεινεὶς την Ἐλλάδα ἀγοραν παρέχοντας οπου Q μη ὁ

πρίασθαι, λαμβάνειν ina ε της χώρας εάσομεν τὰ 27 επιτηδεια. 'rati δ' ὁ μῖν δεησει μόσαι, ὴ μην πορεύεσθαι- δι φιλίας ἀσινῶς, σιτα - ποτὰ λαμβάνοντας, πόταν μη ἀγοραν Ορέχωμεν 'ν δε παρε- 28 χωμεν ἀγοραν, νουμένους ξειν τὰ επιτήδειa.' -- εδοξε, και μοσαν καὶ δεξιας ἔδοσαν Τισσαφέρνης και ὁ της βασίλέως γυναικος ἀδελφὸς τοῖς των Ἐλληνων στρατηγοις - λοχαγοῖς, καὶ ἔλαβον παρὰ 'E ἡ-2ννων. σα δε ταλα ισσαφέρνης lare Nυν ἐν δη-ειμι ως βασιλέα επειδαν δε διαπράξωμαι δ δε ηιαι, ηξω συσκευασάμενος ως ἀπάξων - εἰς την Ελλάδα

85쪽

απιμεν, δόξομεν εν πολεμω ἀπιεναι καὶ παρὰ τὰς σπονδας ποιειν 'Eπειτα πρωτον μεν ἀγορὰν οὐδεὶς παρεξει μῖν, ουδε θεν πισιτιουμεθα αυθις δε ὁ γησόμενος ουδεὶς εσται καὶ - ταλα ποιούντων μῶν ευθὐ 'Aριαῖος ἀποσταλ ωστε φιλος μῆ -δεὶς λελείψεται, ἀλλὰ καὶ οι προσθεν ἔντες πολεμιοι μῖν σονται Ποταμος δ' 6ει μεν τις - αλλος ἄρα μῖν στι διαβατεος ου οἶδα τον δ' ὁ Ευφράτην χαμεν τι δύνατον διαβηναι, κωλυόντων πολεμίων Ο μεν δ', a μάχεσθαί γε δε ν, ἔπιτεῖς εἰσιν μιν ξύμμαχοι, των δε πολεμίων θεὶς εἰ νιν οἱ πλεῖστοι και πλείστου ξιοι ωστε νικῶντες μεν τίνα δν ἀποκτείναιμεν 'Hττωμενων δε υδεν Οἶόν τε σωθηναι. Ἐγὼ μεν ουν βασιλεα ω ἴτω πολλά 7εστι τα σύμμαχα, εἴπερ προθυμεῖται μὰς ἀπολεσαι, υκ οἶδα, ὁ τι δε αυτο ομόσαι καὶ δεξιὰν δουναι καὶ θεούς επιορκησα και τα εαυτου πιστὰ απιστα ποιησα Ἐλλησέ τε καὶ βαρβάροις ' ιαυτα πολλὰ ελεγεν. 'Eν δε τουτου κε Τισσαφερνος, Ἀων την 'αυτου 8δύναμιν ως ις οἶκον πιων, καὶ χρόντας την αυτου

86쪽

Tίγρητα ποταμόν πρὸς ἡ πόλις δε μεγάλη καὶ πολυ

87쪽

ανθρωπός τις ηρώτησε του προφύλακας, που δν οι Πρόξενον ' Κλεαρχον Μένωνα δε υκ ἄτει - -υτα παρ' 'Αριαίου δον του Μενωνος ξένου 'Eπε δ Προ- 16 ξενος ειπεν, τι aυτός εἰμι ιν ζητεῖς. ' εἶπεν ὁ ανθρωπος τάδε 'Επεμψε με 'Aρωιος καὶ Αρτάοζος, πιστοὶ δντες Κύρου καὶ - σύνοι, καὶ κελευουσι --λάττεσθαι, μ' - επιθῶνται της νυκτος οἱ βάρβαροι εστ δε στράτευμα πολύ εν - πλησίον παραδείσφ. Κῶ παρα την γεφυραν - Τίγρητος ποταμου πέμψαι II κελευουσι φυλακην, ως διανοεῖται αὐτην λυσαι Τισσαφέρνης της νυκτὸς ea δύνηται, ως μὴ διαβῆτε, αλλεν μέσου ἀποληφθητε του o μου καὶ της διώρυχος.''

κα φράζουσιν Λ λέγει. ' δε Κλέαρχος ἀκουσα εταράχθη σφόδρα καὶ Ἀφοβειτο Νεανίσκος δε τις των 19 παρόντων εννοησας εἶπεν ως ' ου ἀκόλουθα εἴη τό τε επιθησεσθαι καὶ λύσειν την γέφυραν Δηλον γαρ, τι ἐπιθεμένους ' νικῶν δεῆσει, νηττῆσθαι. 'Eὰν ἐν Ουννικωσι, τί δεῖ a Οὐ λύειν την γέφυραν οὐδε γαρ εν πολλαι γέφυραι σιν, ἔχοιμεν 4ν, ποι φυγόντες μεις σωθῶμεν. Eὰν δε ημεis νικωμεν, λέλυμένης της γεφυρα 20 Ax εξουσιν κεῖνοι, orro φύγωσιν οὐδε μην βοηθησαι, πολλῶν δντων πέραν, ουδεις αὐτοῖς δυνησετaι, λελυμένης της γεφύρας Aκουσας δε ὁ Κλεαρχος ταυτα ρε alia αγγελον πόση τις εἴη χωρα η εν μέσω του ἔγρητος καὶ της διώρυχος ' δε ειπεν, τι πολλὴ και κωμαιενεισι καὶ πόλεις πολλαι και μεγάλαι. dis δη καὶ 22 ἐγνωσθη, τι οἱ βάρβαροι το ανθρωπον ποπέμψαιεν, ὀκνουντες μ' οἱ Ἐλληνες διελόντες την γεφυραν μώνειανεν σε ἐρυματα χοντες νθεν μέν τὸν ίγρητα,

ἔνθεν δε τρο διωρυχα τα δ' επιτήδεια ἔχοιεν κ τ' ἐν

88쪽

καὶ με πόθετο Οὐδεις Ουδαμόθεν, ἴτε προς την γέφυραν ουδεὶς 'λθε των πολεμίων, ὼς οἱ φυλάττοντες 26 ἀπηγγελλον Ἐπειδὴ δ' εως γενετο, διεβαινον την γεφυραν ζευγμένην πλοίοις τριάκοντα και ἔπτὰ ως οἷόν τε μάλιοπα πεφυλαγμενως' εξηγγελλον γαρ τινες των παρὰ Τισσαφέρνους 'EMληνων, ὼς δωμινόντων μίλλοιενεπιθησεσαι. Ἀλλα αυτ μεν ψευδη 'ν διαβαινόντων μέντοι ὁ Γλους υτοῖς πεφάνη μετ λλων, σκοπῶν εἰ ἐιa ίνοιεν - ποτa w επειδὴ δε εἶδεν, χετο πε

λαυνων.

πόλις μεγάλη Γονομα 'Ωπις προς ' ἀπηντησε τοις Ἐλλησιν ὁ Κυρου καὶ Αρταξέρξου νόθος δελφὸς ἀπο

Σουσων καὶ Ἐκβατάνων στρατιὰν πο λην-γων; βοη-θqσων βασιλεῖ καὶ επιστησας το εαυτου στράτευμα 26,aρερχομενους τους ' ληνας θεώρει πι δε Κλέαρχος ηγεῖτο μεν εἰς δύο, πορεύετο δε αλλοτε και ἄλλοτε εφιστάμενος 'οσον δ' ν χρόνον το γουμενον του στρατεύματος πιοτήσειε, τοσουτον ν νάγκη χρόνον δι' ὁλου του στρατεύματος γίνεσθαι την πίστασιν ἄστε το στράτευμα και υτοῖς τοῖς Ελλησι δόξαι πάμ- πάλυ ειμι, AEa τον Περσην εκπεπληχθαι θεωροῖντα. 27 Eντευθεν δε πορευθησαν δια της Μηδείας σταθμους ερημου εξ, παρασάγγας τριάκοντα εις τὰς Παρυσάτιδος κώμας τ' Κύρου κa βασιλεως μητρος. παύτας Τισσα-

89쪽

ευδαίμων, νομα Καιναὶ, εξ ς οι βάρβαροι διηγο επὶ

90쪽

ημεις την φιλίαν συνθεμενοι κατεθέμεθα των δ' ἀνθρωπίνων σε εγὼ ,---ρόντι νομίζω μεγιστον ιναι μιν λαγαθόν. Συν μεν ci σοι πασα μεν ὁδὸς ευπορος, as δε ποταμος διαβατος, ων τε επιτηδείων υκ πορία ἄνευ δε σου -σα με διὰ σκότους η ὁδός Ουδεν γαραυτης επιστάμεθα πας δε ποταμος δυσπορος, a M

10 πολλῆς απορίας στίν. ι δε δ' καὶ μνεντες σε κατακτείναιμεν, ἄλλο τι οὐ τὸν ευεργετην κατακτείναντες προ βασίλεα τον μεγιστον φεδρον πολεμησομεν; 'oσων δε δὴ καὶ οἴων δ ελπίδων μαυτον στερησαιμι,11 ει σε τι κακὸν πιχειρησαιμι ποιεῖν, ταλα λεξω. γαρ Κυρον πεθύμησά μοι φιλον γενέσθαι, νομίζων των τότε ἱκανώτατον εἶναι ὁ ποιε, ιν βούλοιτο σε δε νυνορῶ την τε Κύρου δύναμιν καὶ χώραν χοντα και την

σεαυτο αρχὴν σώζοντα, τὴν δε βασιλεως δύναμιν, ὁ

Κυρος πολεμίs Ἀχρῆτο, σοι ταύτην ξύμμαχον ουσαν. 12πούτων δε τοιούτων ντων, τίς υτω μαίνεται, ἔστι -