Kyrou anavasis

발행: 연대 미상

분량: 284페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

ππ-χειιν οἶδα δε καὶ Πισίδας κούω δε καὶ δελαεθνη πολλὰ τοιαυτα εἶναι, δαῖμα ὰν παῖσω ν λουσα aει λυμετερα ευδαιμνίρ. Αἰγυπτίους δε οἶς μάλισταυρος νυν γιγνωσκω τεθυμωμενους Ουχ ορῶ ποίμ δυνάμει πυ- χε χρησάμενοι μαλλον ὁ κολάσεσθε της νυν συνεμοι - s. Ἀλλα μην ἔν γε τοῖς πέριξ οἰκοῖσι - εἰ 1εμεν βούλοιό τε φιλος εἶναι, ως μαγιστος 4 εhς, ει δετι σε λυποίη, ως δεσπότης ἀναστρέφοιο ἔχων μαῖ

ρετοῖμεν, ἀλλα και της χάριτος, hς σωθέντες πο σου σοι ιν εχοιμεν δικαίως Ἐμοὶ μεν δ' ταυτα πάντα Ιοενθυμουμενου ἴτω δοκεῖ θαυμαστον ιναι τὸ σἐ μῖν ἀπιστεῖν, στε και διστ' a ἀκούσαιμι τὸ νομα, τίς

ἀπορειν 4 πεζῶν Ἀπλίσεως, . a Uas με βλάπτειν ἱκανοὶ εἴημεν εν, ἀντιπάσχειν δε υδεις κίνδυνος Ἀλλα 18

93쪽

μενος, τότε μεν μένειν τε αυτὸν κελευσε και συνδειπνον

επον' - Τῆ δε στεραία ὁ Κλέαρχος, ἐλθὼν επὶ τοστρατόπεδον, δηλός τ' ην πάνυ φιλικῶς οἰόμενος δω-κῶσθω - Τισσαφέρνει, και ἔλεγεν κεῖνος - - γελλεν ἔφη τε χρη- ιέναι παρὰ Τισσαφέρνην Ους εκελευσε, καὶ ot 3ν ελεγχθωσι διαβάλλοντες των Ἐλλήνων, ως προδότας μου καὶ κακόνους τοι 'Eλλησινοντα τιμωρη m. 'πώπτευε δε εἶναι τον διαβάλλοντα 28 Μενωνα ειδω -- καὶ συγγεγενημενον Τισσαφέρνειμε 'Αριαίου καὶ στασιάζοντα -- και επιβουλεύοντα,

τινες αυτ μ' ἰεναι πάντας του λοχαγοῖς καὶ τρατηγους, μηδὲ πιστευειν Τισσαφερνει Κλεαρχος 30ισχυρῶς aτέτεινεν εστ διεπράξατο πεντε με στρατηγούς ενσι, εἴκοσι δἐ λοχαγους' - κόλουθησαν δεω εις ἀγορὰν κα των,λλων στρατιωτῶν, διaκόσιοι. Ἐπει δε ησαν επὶ τῶ θύραις ταῖς Τισσαφερνους, οἱ 31μεν στρατηγοὶ παρεκληθησαν εἴσω, Πρόξενος Βοιώτιος,

εμενον. H δε στερον ἀπό του μου σημείου 32or Ἀνδον ξυνελαμβάνοντο και Οἱ ξω κατεκόπησαν. Μετὰ δε ταυτα τῶν βαρβάρων τινες ἱππεων, δια του πεδίου λαύνοντες, μινι εντυγχάνοιεν 'Eλληνι η δούλφη Ἀλευθερε, πάντας κτεινον. O δε Ἐλληνες την τε33 ἱππασίαν αυτῶν θαύμαζον ex του στρατοπέδου ὁρῶντες καὶ ο τι ποίουν μφιγνόουν, πριν νικαρχος Αρκὰς κε

94쪽

των Ἐλλήνων η στροπη ς ν λοχαγὸς ἔνα ἀπαγγείλωσι 37, παρα βασιλέως. Μετὰ ταυτα ξηλειν φυλαττόμενοιτων Ἐλληνων στρατηγοὶ ἐν Κλεάνωρ χρχομένως και Σοφαίνετος Στυμψάλιος, συν αυτοῖς δε --ων Ἀμ-ν las, πως μάθοι - περὶ Προξένου Xειρίσοφος δ' συγχανεν ἀπων, κωμη τινὶ ξυνωλλοις σπισιτιζόμενος. 38'Eπε δε εστησa εις ἐπηκοον, εἶπεν 'Αριαῖος τάδε Κλεαρχος ἐν δ ρες Ελληνες επε επιορκων τε εφάνη καὶ - σπονδas λυων, χει την δίκην καὶ τεθνηκε, Πρόξενος δε καὶ Μενων, ὁτι κατηγγειλαν αυτου τηνεπιβουλην, εν μεγάλη τιμη εῖσιν ' a δε ὁ βασίλευς - ὁπλα ἀπαιτεῖ aiso γαρ εἶναί φησιν επείπερ που δνη ν του κείνου δουλου .' Προς ταυτα ἀπεκρίναντο οἱ

Κλληνες ελεγε δε Κλεάνωρ ὁ Ορχομενιος Ω κάκιστεανθρώπων 'Αριαῖε καὶ οἱ δελοι ὁσοι τε που φιλοι,

ου es υνεσθε υτε θεους - ἀνθρώπους, ἔτινες, ὀμόσαντες μιν του αυτους φίλους καὶ Ἀθρους νομιεῖν, προδόντες - - Τισσαφέρνει - ἀθεωτάτου τε κάὶ πανουργοτάτορ, τους τε,νδρας -ους, οἶς μνυτε, ως ἀπολωλεκατε, καὶ τους δελους η ς προδεδωκ- ξυν

95쪽

Ἐλαρχος γὰρ προσθεν πιβουλευων φανερὸς γενετο Tισ φερνει τε καὶ 'ορόντα και πασιν ημιν τοις ξύν τούτοις.V Ἐπι τουτοις Σενοφων τάδε ειπε Κλέαρχος μεν Iτοίνυν ει παρα τους ορκους ἔλυε τας 'ονδὰς, την δίκη νεχει δίκαιον γαρ ἀπολ λυσθαι τοὐς επιορκουντας Πρόξενος δε και Μένων πείπερ εἰσὶν μετεροι μεν ευεργεοι, ημετεροι δε στρατηγοὶ πεμψατε aenoὐ δε-o δηλονγρ. - φίλοι γε οντες ἀμφοτέροις πειράσονται και μιν και μῖν τὰ βελτιστα ξυμβουλευειν. ' Προς ταυτα ι 2

βάρβαροι, πολύν χρονον διάλεχθεντες ἀλληλοις, ἀπῆλθον

ουδεν ἀποκρινάμενοι.

οἱ μεν δη στρατηγοὶ ουτ ληφθέντες ἀνηχθησαν ρί

ἀπειθων 'Hδ δε φυγὰς ων ρχεται προς Κῶρον, καὶ ὁποίοις ἐν λόγοις πεισε Κῶρον δελη γέγραπται, δίδωσι δε αυτ Κυρος μυριους δαρεικούς. ' δε λαβων Ουκ επὶ βραθυμίαν ετράπετο, χλλ' ἀ- τούτων πων χρημάτων συλλεξa στράτευμα πολεμε τοι Θραξὶ καὶ μάχη τε ενίκ'σε καὶ arris τουτου δ' φερε καὶ γε τούτου κοὶ

96쪽

πολεμων διεγένετο, μέχρι Κυρος δεθθ του στρατεύματος τότε δε ἀπηλθεν, ξύν κείνου a πόλεμησων. 6 Ταῖτα υν φιλοπάλέμου μοι δοκεῖ ἀνδρος εργα ναι,οστις, ξον μεν εἰρηνην χειν ανε αισχυνης και βλάβης, αἱρειται πολεμεῖν, ξον δε ρθυμεῖν, βουλεται πονειν, ἄστε πολεμεῖν, εξον δε χρηματα ἔχειν ἀκινδύνως, αἱρεῖται

πολεμων μείονα ταυτα ποιεῖν κεῖνο δε, σπερ εἰς

παιδικα η εἰς χλλην τινὰ δονην, μελε δαπανῶν εἰς πόλεμον. υτω ἐν φιλοπόλεμος ην πολεμικος δναυ-ύτ εδόκει εἶναι, τι ψιλοκίνδυνός τε ν καὶ μέρος

στυγνος ην καὶ τη φωνὴ τραχύς εκόλαζε τε de ι πως, καὶ ὀργῆ νίοτε, ς καὶ αυτω μεταμελειν εσθ' με Καιγνωμη δ' κόλαζεν ἀκολάστου Θρ στρατεύματος οὐδεν10 ηγεῖτο φελος ιναι Ἀλλα και λεγειν μον φασαν, ως δέοι το στρατιώτην φοβεῖσθαι μαλλον τὸν ρχον ' τους πολεμίους, εἰ μελλο η φυλακας φυλάξειν, ψιλων Ἀφεξεσθαι, ν ἀπροφασιστως ἰεναι προς τους II πολεμίους. Ἐν μεν οἶν τοῖς δεινῶς μελον υτοῖ

ἀκούειν σφόδρα καὶ Ουκ λλον ἡρουντ οι στρατιῶ ι' και γαρ το στυγνον τότε φαιδρον αυτο εν τοῖς δελοις προσώποις φασαν φαίνεσθαι και Ο ὐεπον ερρωμενον προς τους πολεμίους δόκει εἶναι, στε σωτηριον καὶ

97쪽

πεντηκοντα Tq.

98쪽

21 Μενων δε ὁ Θετταλος δῆλος 'ν πιθυ- μεν πλουτεῖν ἰσχυρως, πιθυμων δε ἄρχειν, o πως πλείω λαμβάνοι, επιθυμων δε τιμασθαι ἔν πλείω κερδαίνοι φιλος τε εβουλετο ειναι τοῖς μεγιστα δυναμενοις, ἴνα ἀδικων μη22 διδοίη δίκην. Ἐπὶ δε - κατεργάζεσθa A επιθυμοίη συντομωτάτην,ετο δον εἶναι δια του πιορκεῖν τε και ψευδεσθαι καὶ ξαπαταπι τὸ δ' dinos και - δεηθες 23 νόμιζε το αυτ τῆ λιθίου εἶναι Στεργων δε φανερος μεν ' οὐδενα, μ δε φαίη φίλος εἶναι, τουτω ενδηλος εγινετ επιβουλεύων. a πολεμίου μεν ουδενος κατε- γελα των δε συνόντων πάντων ως καταγελων ἀει διε-2ε λέγετο Και τοῖς με των πολεμίων κτημασιν Ουκέπεβουλευε χάλεπον a pro εἶναι τα των φυλαττομενων λαμβάνειν τα δε των φίλων μόνος ετ εἰδεναι 2o ρῆστον ον φυλaκτα λαμβάνειν Και σου με Maἰσθάνοιτο πιδρκους καὶ ἀδίκους δε ε ωπλισμενους

εφοβεῖτο, 'otis δ' Ἀσίοις καὶ ἀλωειαν Ἀσκουσιν ως 26 ἀνάνδροις πειρατο χρησαι. Ωσπερ δε τις ἀγάλλεται επὶ θεοσεβεια καὶ ἀληθεία καὶ δικαιότητι, λω Μενωνηγάλλετ τω ξaπατα δύνασθαι, ἡ πλάσασθαι ψευδῆ, τ φίλου διαγελῶν τον δε- πανουργον των μαι

99쪽

ρακίοις καλοις δετο, οἰκειότατος τι Naio Δι εγένετο, aυτος δε παιδικα εἶχε Θαρυπαν ἀγενειος αν γενειῶντα.

Α-θνησκόντων δὲ των συστρατηγων, ὁτι στράτευσαν as.. βασιλέα ξύν--φ, ταυτὰ πεποιηκως οὐκ ἀπέθανε, μετωδε τὸν των χλων θάνατον στρατηγῶν τιμωρηθεὶς υπω βασίλεω ἀπέθανεν, Ουχ σπερ Κλέαρχο και οἱ λοι στρατηγοι ἀποτμηθέντες ac κεφαλας, σπερ τάχιστος θάνατος δοκεῖ εἶναι, λλὰ ζων αἰκισθεὶς ενι

100쪽

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ

ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ

επραξαν μευ της μάχης, καὶ ὁσα, πεὶ vos τελεύτησεν, γενετ ἀπιόντων ων Ἐλλήνων συν ισσα- φερνει ν ταῖς σπονδαῖς, εν - πρόσθεν λογω δεδήλωται. 2 πε δε ι τε στρατηγά συνειλημμενοι - καὶ των λοχαγῶν και - στρατιω ν ι συνεπομενοι ἀπολώλεσαν, ε πολλῆ δ' -oρέα σαν οἱ Ελληνες, εννοου- μενοι μεν, τι επι ται βασιλ- θυραις ησαν, κύκλω δεaυτοῖς πάντη πολλὰ καὶ εθν καὶ πόλεις πολέμιαι σαν, ἀγορὰν δε ὐδεις τι παρέξειν μελλεν, πῶχον δε τῆς Ἐλλάδος ου -ον η μύρια στάδια, γεμων δ' υδεὶς της ὁδου ν, ποταμοὶ δε διεῖργον διάβατοι εν μεσε της Ουaδε δου, προυδεδώκεσa δε αυτους-a O συν Κύρω ἀναβάντες βάρβαροι, μόνοι δε καταλελειμμένοι σΩν,

SEARCH

MENU NAVIGATION