장음표시 사용
481쪽
reserem una videra φιέλη pro φιάλη, quod tamen Gaza l. . . Ol. barbarum vocat, ut ύελον pro ζαλου quod honi Q. p. 862. et Moeris p. 3 3. aliique grammatici, a Salliem ad Moer laudati, Κλύλ.ηνικεῖ, dici aiunt, quanquam legitur apti l Diodor. Sic. 2, 5 et alios. Si Platanich. p. 36. clatranat Φίεθος, μιεrὸς et ζελος. v. Omnino Hemstertius ad Traom. Mag. l. l. qui hane vocalium isto permutationem, quae X dialectis Dorica et Ionum ad usum conani unem est erit, tun minime locum liabere dicit, quartilo praecedat vel Sequatur literas .et . SJExcidit ocis initi ut ὁ Herodot l, 3 l. p. 8. l. 6. Γορτάζου Id. 2 60.
a Grezor. p. 225. ἡ κρασις τοῖ ι καὶ ε εἰς ι μακρὶν των ίω ν ἰ si ἱερευς ρευς, ἰέραξ Noe και τροπῆ τογα εἰς Πρη: κατὰ τὴν α υτ ν διάλεκτον. 'HerAῖος. εργ. v. 20s. Ejicitur autem is voce media otii an alias, ut προν&Qrιον Eurip. Hippol. V. 374. pro προενίπιον. v. Eustath. p. 82 qui tamen non diserte lioe dicit osse ilialecti Ionicae S. J
482쪽
c v. Etymol. p. 538. l. 27. ii Recte si pro λαι, legi docuit ex Eustallii Valchenarius. e Sebol. ὰς ἡ διάλεκτο, . S. J
J AEnn. Pori in Lex. Ion et H. Stepli in Thes. Ind.
Pro ε; ut ti)ἰοπίη Herodot l, 76 p. 5. l. s. ἱστιητόριον Id. 4, 35. p. 47. l. 22. C
p. 205. 247. S. JAli litando inserit tiro iit iri χιος Herodot l, l07. p. 29. l. 6. L.egitur
a Pliauor in Ἀτία ἐστία unικ-έρα δια σολι γραφη. Eustath. p. 56 l. l. 60. Heraclide auctore Siculos dicit το ε οππεται τὸ σίγμω, μετατιθAαι εἰς ωτα, τον ἐστία στίη Id. p. I 562. l. l. εἴπω, Heracliales οῦς Σικελοι τὸ ωρκτικον , ψ ἔπι-
ται το σίγμα, εἰς ι μετατιθέασιν, πάγει ἔτι οἴτων τ . τοιαύτην ἀκολουθίαν ἐκεινοι σύ ζουσιν, ἴστε κἄν μη πηται το σίγμα φύσει, ἀλλ' ἔζωθεν πσρεισπίση, ὁμοίως ποιοῖσι το γο υλω, σχω φασι καὶ το πω, σπω, και ἐνίσπω. ἴτω δε καὶ et εω , ἔθεν το καθέ μοι, ζω
λέγουσι. S. Id. p. I. 79. l. I. το ἐστιῶν κατὰ τούς παλαιους, οἰ Δωριεῖς στιφνλέγουσιν ἔν του ις τα at Id. p. 280. l. 7. ἐστί 'Iωνικωτέρα ἡ δια τρύ- γραφε. s. Elymol. p. 382. l. 4 l. b Pliauor. Ἀπόδεξιοῦ. Ἀωνες γαρ πολλάκις ὐπεξαίρουσι το . d. in κλαια . α νες - σύν Ἀττικοῖς γ σειος και τα ἔμοι φασι χρύσεος. ore Adon in voce γαός. Biset. in Aristopli. L.3 sistr. q. α τολι οπεξαιρέσεις των Ἀττικεῖν και τῖν η - ἴδιαι, καθάπερ δῆλον ἐκ των οὐ Κορι θρυ διαλέκτων. p. 200 sq. Gregor. p. 2l5. de Dial. Ionica: ἔλλειψις δε αποβολῖ φωνεειτος κατὰ τὸ μέσον οὐ πιιροντος συλλα Shν, τυνα ιμίσαι ἄμυς αι, ἐταῖρος ἔταρος ἔστι θ τρῖτο και Ἀττικίν.
483쪽
ci Gregor. p. 228. la ες εἰρώτα δια διφθόγγου γραφουσι. . quae plura ibi sequuntur. J
484쪽
in rei indicavit oen ad h. l. d
485쪽
a v. Quintilian. , 7, 7. b v. Gregor. p. 206. m. ibique oen. S. J
Crasin, licet apud Atticos sit frequentior, Iones lainen nonnun- ου X ut υτερος Herodot l, 34. . . l. i5 τουτερον Id. , 32. ἰ03 p. 8. l. 27. ubi, prora naua τερος Spiratur. existi ε ut τουμού M l, l. p. 0. l. 28. ex ora ut του νομα. Id. I, 2. p. l. l. 22.
486쪽
In Hippocrate Sect. l. p. 30. l. 50. si vitiosa non sit lectio, quod BSuSpicatur Farsius occiirrit in ira vocis contractio βούσθη pro
a Elymo l. p. 82 l. l. 39. εἶλλοι ἀντι το οἱ αλλοι α τοιαῖται δε συν-λοι ea τῆς δευτέρας εἰσὶν Ἱάδος 'χμηρος οὐχ χ ρησατο. s. Seliol. Apollon. , 08 l. et Ves- seling. ad Herodot θ, 4. qui prosit ἄλλοι. In universutia tenerula sunt, quae G
gorius p. 93 sqq. priccepit; τοὶ ἀντὶ το α ἔσθ' τε χρεῖνται toνες ευνθρυπτον γαρτον a θεα τον .εγουσι, και τρν αριστον ριστον. quae sunt verba Oliannis ranam. P. 372. εγο δε οἶμαι ἐκ συναλοιφῆς ἐπὶ μόν- τ ῖν εὐθειων τοῖτο ποιεῖν αὐτούς, και ἐπὶ τῶν κλητικῶν, ὼς καὶ ο Ἀττικοι πιιοῖσιν αὐτίκα, ρόδοτος ' 35. ἐπὶ της κλητικῆς φησιν,
Declinationes uti Stantivoruui. Deolinatio Prirna.
487쪽
Iolaan Gram. p. 37O. I; τὰ εἰς ας λεγοντα ὀνόματα ' η τρέπει Corinth. p. 172. τὰς ις - ας ληπιούσας εὐθείας τας ,πὲρ δυο συλλαβας legitur tamen Mίδης Herodot. I, 14. . . l. 27. εις - ης εκφέρουσιν Ιωνες. ρόδοτος 3, 55. p. li6. l. 27. Ἀρχίης και Λυκά πης. Jolian Gram. p. 37 l. τας εἰς π εὐθειας εἰς τρέπουσιν Πωνες. ς χώρα χώρη. Uranius apud Steph de m. p. 7. Phauor in Αἰνείας τὰ εἰς ας καὶ εἰ -ης νόματα ἰσοσυλλάβως κλιιόμενα ἔχει γενικην διὰ τού υ Ιωνι κως Eustath in Hom. p. 12. l. 40. Jolian Gram. p. 370. πῶν εἰς-ης VI , D γενικη εἰς ου περατο ται, παρὰ της άδος εἰς εω ληγει. Orintll. P. I 6. τὰς εἰς ρυ ληγούσας γενικας, - τὰς ἀπὸ των εἰς ας η εἰς κ ευθειων γινομένας, δι τρῖ εω προφέρουσιν Ιωνες ἄπο μὲν τῶν εἰς- ας, ρόδοτος 3, 55. p. II 6. l. 29. Ἀρχίε M. ἀπο δὲ των εἰς ης, Ἀτρεaεω. Hom. Iλ. H. v. 85. Johan. Grani. p. 57l. τὰ εἰς α πληθυντικα διαιρεῖ 'Iας ἐπὶ γενικης διὰ τού ε' οἷον Πέρσαι Περσέων Herodoti I, I p. l. l. 6. νύμφαι νυαφέων Corinth. p. 175.
τὰς των ἀρσενικῶν πληθυντικων γελκὴς εκ των εἰς-ης εὐύειων γινομένας, διὰ τού έων προφέρουσι νησιωτέων ροδοτος. 3, 57. Id. p. 74. τας εις ων ληγούσας γενικα των πληθυντικῶν Θηλυκω διαλυουσιν ωνες. μηρος Iλ. l. V. I. πυλέων Ἱπποκράτης Sect 2 p.ra T. l. 46. ycρέων Phavor in voce αἰ Ua ητη ς Scribit, αἰχμητέων πυλέων SSe forniam Doricam. Id. Ατ Ar σι Ἀτρεβαισι ωMκῶς. Ohan. fram. p. 371. πασα δοτικοῦ πλ.ηθυντικη εἰς αις λεγουσα μεταβάλλει το α εἰς γ επὶ τῆς Ἱάδος, προσγραφομένουμεν , αἰ συνεκφωνουμένου δέ Corintli. p. 75. Sq. ταῖς δοτικαῖς των πληθυντικῶν - ηλυκοῦ3ν ὀνοματων οὐ μονον τ ι προστιθέλχι εἰίθασιν, ὼς ἐν ταῖς δοτικαῖς των πληθυντιακῶν ἀίσενικων, ἀλλὰ και η αι διφθόγγου τρέπει το α εἰ η' ς Ἱπποκράτης, Seet. 7.
p. 355. l. it. τησι Πονίησι λει τερίησι. Add. Etymol. p. 166. l. 33. et Gregor. p. 217.
488쪽
l. s. p. 2. l. 2. βίη Aiet. p. 3. l. 7. Id. p. l0. l. ll. A. αἰτίη Herodot 5 70. p. 97. l. 2 l. μ έρην Id. , 8 p. 8. l. 36. Hippoc. ecl. l. p. 9. l. 29. Aret. p. 3. l. 0. καρδίη Id. p. 6. l. 20. δεν Id. . . l. 28.
489쪽
Deoitinutio Secunda. Pluraliter αν Genitivi vertitur in ἐαν, οι Dativi in οισι.
a Caeta l. 2. p. 57. ίνων δὲ ἡ περὶ τα τοιαυτα των ὀνομάτων ἐξαίρεσις τογδΠάριος, Θέτιος καὶ ἡ περὶ τα τε τ κλινόμενα ἐξαίρεσις τού , κρεατος κρέαος Hori. Adon in voceta δι. En inoi p. 42. l. t 8. τὰ εἰς ος λεγοντα ματα ἁπὸ βαρυτόνω, εὐρίσκομεν παρ' ω ' ὐφαε δεσιν τού δ λεγόμενα οἷον, μηπιδος τλιος, Hom. δ. . v. 135. Πάριδος Πάριος S. J b Corinth. p. 19 l. τὰς ἀπὸ των εἰς ας ευρειων οὐδετέρων ὀνομάτων διὰ το ἀριθκλινομένων, γενικας καθ' ίποστολην το τ λέγουσι. Etiam Doriensium hoc est. Q. Gregor. p. lqq.
o Haec flexio potest derivari a rect in . Pi ut το γηρος pro τὸ γηρας unde τῶ γηρους 3 Reg. II, 4.
490쪽
a Gregor. p. 185. Iωνες α νῆας νέας λέγουσι, συσπελλοντες τὸ η 'ς . A J
FOrina In contracta. Ione casus nomini in contrali it ili una non contraliunt; ut νιδρυες
seling. ad Herodot. I, 85. De Γι natio Quinta.
0ntina in ευς -ις - raro flectuntur pero in contrali il)ile; ut βα- σι ος Herodot l, . . . l. 27. Ἀρηος Id. 4, 62 p. 52. l. 26. pro ' ρεος Id. 2, 3 p. 75. l. 23. 'Αρν Id. 4, 2 p. 52. l. 20. βασιλῆα Id. l, 2. p. l. l. 27. ρακλη Id. p. 28. l. 2. βασιλ ς Id. 1, 84. p. 47. l. U. α ληων I l. 2, 29. p. 88. l. 22. ποληων Id. 2 l37. p. 90. l. 40. νοχηες Aret. p. 29. l. l3. τοκηαν Id. p. 65. DL 34. νοχηας Id. p. 2 l. l. 30.
ρῆσειε δ' ἄν τις, πῖ τας γε ικας, ας απο των εἰς d εὐθειων, οὐ προφέρουσι δια οἰ -ῆος, οἷον ὀξῆος, ῶσπερ βασιλῆος ἐστιν οἶν εἰπεῖν, ὁτι οὐδεποτε ἡ παραλεγουσα τῆς γενικης μες ab θέλει εἶναι της ληγούσης της εὐθείας ἐπὶ των περιττοσυλλάβως κλινομένων.