장음표시 사용
531쪽
q. XXIII. Tὰς δὲ ἀλύσεις, φιδέας οι δὲ τὰ ψέλλια.
q. XXVIII. Hλυσι δε την πορείαν κώ εφοδον. q. XXIX. Συρνίη δε παρ αυτοῖς ὀνοαάζεται λάχανόν τι τε λὶν εοικος, βρωμα διὰ στεατος και μέλιτος. q. XXX. 'E, Us ηρια δε τὰ εὐωχητηρια. q. XXXI. ριφάσιο δ παρ' αὐτοῖς λεγονται ι τριπλάσιοι, τρὶςwT ι. ζ. CXXX ΙΙ. Ἀπεμ ατ σε δε το μώρανε σημαίνει. β. XXXIII. ποτιμοτέρους δε τους τιμοτέρους λέγουσιν. h. XXXIV. φηλικέστερον δὲ τον πρεσβύτερον.
q. XLVIII. Σισύρα, βαρβαρικος πτῶν-
532쪽
q. CILVIII. Καὶ τὸ ψῶσαν ἀντι τού Θαλπουσαν ἔστι δὲ παρ'Ἀμοῖς καὶ
νειν γὰρ λέγεται το μεριμνῶν. q. CILXXIV. Μισλλην δε τον κοῖλον ἄρτον λεγου .h. CL.XXV. Τὸ μυδασα, ε κρέουσα. q. I XXVI. Και τὸ δημοσιον, Em δημιον.
h. CLXXVII. Καὶ τὸ εκθώβειν, βλιμ ζειν.
533쪽
GRAM LEI DENSIS DE DIALECTO IONICA. 63III.
h. I. Ἱάς ἐστι διάλεκτης η κεχρηνται Ιωνες δοκεῖ δὲ ἀρχαὶ e. ναι αὐτοῖς. q. II. Iδιον δε εο et ιν αὐτης οἰντι του τά γρηὶ σασθαι καὶ περισπωμ ένας συλλαβὰς εἰς δυο διαιρε, και ἀντὶ του το Γ λαμβάνειν καιάντὶ των δασυνουσαν συναλοιφῶν φιλότη ας εκφερειν κώ π τινων λέξεων τ ι πεξαιρεῖν. q. ΙΙΙ. Xρωνται μεν ουν in ἀντὶ του ., ταν λεγωσι Θύρη Ἀντὶ του Θύραν, καὶ μετέρη ἀντὶ του ημετέραν, καὶ φελε, ἀντὶ του φελειαν. q. IV. ὰς περισπωμενα συλλαβὰς διαιρούσιν, ταν ἀντὶ του ποιεῖν
ποιέειν λεγασιν. h. U. Καὶ ἀντὶ του πως το aes. q. I. Ἀντ δε ταν δασυνουσων συναλοιφων ψιλόπι τας εκφέρου ν,σσαν λεγωσιν ἐπ' ἴππον, ἀντὶ του εφ' ἴππον, και ποραν άντὶ του φορῶν. h. ΙΙ. Ἐπὶ οἱ τινων λέξεων τοί πεξαιρού ν οταν λέγω ν άντὶ τούπονεῖσθαι πονεεσθαι καὶ ἐνεεσθαι. q. ΙΙΙ. Γεγόνασι δε αὐτης μεταπτωσεις .h. IX. Κέχρηται δὲ αὐτη μηρός τε καὶ NHοδος, καὶ πολλοὶ ε πη τοιοὶ, καὶ Ἀνακρεων, καὶ Ἱππωναξ, καὶ 'FIρόδοτος ὁ ἱστοριογράφος, καὶ Δημόκριτος,
ὁ φυ τικὸς καὶ Ἱπποκράτης ὁ αvis.
534쪽
k. I. Iωνες τρέπουσιν ἀεὶ τὰ δασεα εἰς ψιλὰ και τὰ ψιλὰ ἰς δασέα οἷον χιτῶν κιθων, κανθιον ἀχάντιον, και βάτραι χρος βάθρακος, καὶ
q. XIV. μοἰως καὶ η ναλλαγη της ο δι φθογγου εἰς την ς ως τοερίηρες ἐρίηροι, υἱέες υι οἱ.k. XV. εἰς πληθυντικὰ οὐδέτερα διαιρεῖ εἰς α τείχη τε χεα, βέλη βέλεα καὶ τὰς γενικὰ ὁμ οἱας τειχέων, βελίαν.
535쪽
q. XVΙΙ. ο δισσο δ εἰς ξ ρεπει δισσον διξόν. h. XVIII. ο ι υν ρημάτων ξαιρεῖ πολλάκις, καὶ των ὀνομάτων, δειξ δέξω λέγουσα, καὶ το δειλος δελος, καὶ πόδεξιν. q. XIX. ων μετοχων τὰς παθητικὰς τὰς εἰς ος ληγούσας, διαιρεῖ, λυπούμενος λυπεομενος, μαχουμενος μαχεό λενος. q. XX. ἀς εἰς ων ληγουσα μετοχή ς ἀπο της πρώτη συζυγἱας ταν περισπωμένων γινομένας διαιρεῖ, ν το προστακτικον εις την εἰ δίφθογγον ληγει φρονῶν φρονέων νοῶν νοέων, φρονε γὰρ καὶ νόει ν το προστακτικόν.ὀμ οἱως καὶ τὰ re αυτῶν ρηματα διαιρεῖ, φρονέω καὶ νοέω. h. XXI. - αντὶ του α προφέρει οἰον ανθρωπος νθρωπος, ἄλλοιίλλοι.
q. XXII. Tu ῶ μέγα ἀντὶ της α διφθόγγου εκφέρει οἷον καῆμα κῶμα, Θαυμαχῶμα. h. XXIII. N τροπη του ' εἰς α βραχὰ των αὐτῶν οἷον μεμακυῖα, καὶ
h. XXIV. Λὶ ἀφαιρέσεις των πρώτων στοιχεἰων τῶν ονομάτων, Πάνων Οἰον κεῖνος κεῖνος, εορτη ορτη, ἰερος ἰρός. q. XXV. τῶν παρελθόντων ἀφαιροοῦνται ετευχε τευχε, τικτε κυ. q. XXVI. Ἀντ δε ταῖς καλάῖς, καὶ σοφαῖς, καὶ πύλαις, καλησι λέγουσι, καὶ σοφησι, και πύλησι, το λεῶντες κατὰ χῶραν μένειν. q. XXVii. Πλεονάζει δὲ ζα αυτοῖς Di εν ταῖς πλ ηθυντικαῖς δοτικαῖς αρσενικῶν πτάσεων εἰς ι ληγούσαις σοφοῖς σοφοῖσι, καλοῖς καλοῖσι.k. XXVIII. Διαἰρεσις δε ἰνεται παρ' αὐτοῖς οὐ μόνον επὶ τῶν δισυλλάβων νομ ταν, αλλ' ηδη καὶ επὶ τῶν μονοσυλλάβαν ρους ρόος, νοῆς χνόος, Θρους Θρόος. q. XXIX. Tῶν εἰς ψ λςγοντα αρσενικῶν διὰ του in γράφουσιν Ἀτρείδεω, Λαέρτεω, Ιηλεἱδεω, καὶ κατὰ παρένθεσιν ἰηλειάδεω, καὶ τὰ
q. XXX. Τὰς δὲ εις ους ληγούσας γενικὰς εἰς το ε καὶ το ο διαιροοῦσι Σωκράτεος, Διομήδεος. h. XXXI. Και τὰς δοτικὰς δε μόνας διαιρούσι, Σωκξειε λέγοντες καὶ Διομηδε i. το δ' αὐτο καὶ επὶ τῶν Ουδετέραν εγχεῖ, τειχει ξ σει. q. XXXII. Καὶ τὰ εἰς ι λ, υντικὰ νόματα Θηλυκὰ, ῶν ὴ γενικη
q. XXXIII. ρῶνται καὶ τοῖς παρεμφάτοις ἀντὶ προστακτικῶν
τανυσαι τάνυσον, κεῖσαι κεῖσον.
q. XXXIV. Καὶ τους σχηματισμοῖς δε της υμ εἱας τοιοίτους τετραμμένοι εἰσὶ τετράφαται τεταγμένοι εἰσὶ τεταχαται κεκλlαται.
536쪽
GRAMMATICI AUGUSTANI FRAGMENTUM
q. X. οῖ α ροις τοῖς προτακτικοῖς ἀντὶ τανάποτακτικων τον Θέλω ἀντὶ του ον Θελω. ν πεμ φα ἀντὶ του ην ἔπεμψα. h. XI. T τρέπεται, οἰον κότε ὁποτε sic κοα το ποοῦ κού λέγει και το ὁποῖος ὁκοῖος. f. ΙΙ. ω Ἀντὶ του Ξ κεχεται τον γαρ ανθρωπον νθρωπον λέγει
. . . τυ αριστον ἄριστον λθει.
λέγει. I. XIV. AI τμησεις Iωνων εἰσὶ ἴδιαι Πέλοπος νησος ἀντὶ τού Πελοποννησος αγριον αἶγα ἀντὶ του αἴγαγρον. q. XV. A παραλήψεις των ἀπαξεμ φάτων ἀντὶ προστακτικων Iώνων
ελθών ε κλισὶν Ἀγαμεμνονος 'Aτρείδαο πάντα μάλ' ἀτρεκέω ἀγορευέμεν. ἀντὶ τού ἀγόρευε. h. XVI. ἱ παραληψεις των ἀρσενικῶν εὐθειων νομάτων ἀντὶ γενικῶν Πάνων εἰσὶν.οι δὲ δύο σκωπελοι ἀντὶ το τῶν δύο σκοπέλων καὶ τό ἄμφω δ' εζομενω ἀντὶ τολαμφοτέρων.
μεμακυῖα, λελησμενος λελασμένος.
q. XVIII. A ἐναλλαγαὶ τού- μακρο εἰς Πάνων εἰσὶ τῶν πάλαι. Ηρα Ἐρχὶ τοὐ δε α βραχέος τῶν νεωτέρων. λη εἰν ἀντὶ τολάληθειαν.
537쪽
h. XXI. α πρωτου στοιχεῖα τῶν λεξεων ἀφαιρεῖται' κεῖνοι κεῖνοι, εοίτη ρτή. q. XXII. ο προσερχόμενον ε κατὰ τον ενεστατα, καὶ παρεληλυθότα ἀποπιατόμενον .... τικτεν, λέγεν, τρέχεν, ἀντὶ του τικτεν, ἔλεγεν,