Nonnulla de morbis cordis organicis : dissertatio inauguralis medica ...

11쪽

discipuli, Hippoly tus Franciscus Albertinus J

lore clarissim οἱ auctore et impulsore, maximam vitae partem in morbos cordis indagandos impenderunt, tam liae inaudita adhuc Omniumque opinione majora protulerunt, ut ab aegrotis Omnis aetatis, Sexus, conditionis expetiti laboribus subeundis vix sufficerent.

Qui commentarium legit excellentissimi ALhertini inscriptum si Animadversiones super quibusdam dissicilis respirationis a laesa cordis et Praecordiorum structura pendentibus vitiis '' qui quidem commentarius paucis pagellis tamquam parva in cellula uberrimos longe experientiae fructus recondit, is sane mirabitur, quantum unus praestare potuerit ille, quantumque tanti incepti princeps superarit insequentis temporis aemulos, is magis adhuc mirabitur modestiam viri, cujus quippe non nisi decimo post obitum anno aureus in lucem prodiret libellus. Erroribus nonnullis, ut in quaestione de

12쪽

polypis cordis et humorum acrimonia viscera corrodente, exceptis, ab acuminibus dialecticorum vanisque hypothesibus ita abhorret auctor,iat irrimo veram praebeat Hippocratici viri speciem cujus, Ut Boerhaaxius praedicat de illo

inter Britannos medicinae auctore celeberrimo, sino honorifica praefatione nomen memoraro

erubes Cerem.

Tantus ille vir cum universae medicinae incrementum intulit tum doctrinam de morbiscordis organicis Omnino novam Creavit et in arte horum morborum et dignoscendorum ci curandorum ita excellebat, ut, etsi ipse ingenue, quam sallax sit et lubricum his de morbis judicium sal eatur, neque errores dissimulet in quos ipse plus semel inciderit, tamen nos vituperati dos non esse orbitremUr pro Certo assirmantes, studium vitiorum cordis organicorum tum dignoscendorum tiam curandorum inde ab Albertino ad illud usque tempus quo Laennec floruit pa rum profecisse. Nihilominus non id agimus, ut de laudi bus praeclarissimorum virorum Liancisit φ) Mor

) Oratio de commendando studio Hippocratico. Lanessitis. I. M. De motu cordis aneu mat. C. Fi .

13쪽

tiologica essent morborum cordis momenta illustrasse, quae inter diversas species intercederent disserentiae, constituisse, et lectulos ae Ol3ntium animo non capto adeuntes maxima, filia poluerint exaclitudine symptomata descripsisse, et docuisse, cordis vilia organica minimo ad raritales, ut dicere solent, pathologicas pertinere. Quantum ars nostra lucrum fecerit iis ex

rebus, quarum fuit auctor divinus ille et immor talis Laeti nec, de cujus erga rempublicam mC- dicam meritis nunquam ita magni sice dicam, quin eius id sit superatura dignitas, satis siet per

Io. Bapt. Morgagni. De Sedibus et causis morborum, per Anatomen indagatis, Lib. VI.*J Senac. Des maladies du coeur. Τ. IV.' Anton. Ioseph. Testa. Delle Malaltie dei citore ediet. Second. Firense 1823. - Ι. Ν Cornifart. Essai fur les maladies du coeur, 3o

14쪽

que inter Omnes constat. Ad cordis inorbos quid

allinet, ipse quod de se sert judicium asseram Τ).-Les traveaiax des autevrs Lancisi, Morgagni, Senac que notas verioris de citer et ceux de Corvisari on sati conia attre beaucoup de te stons Organiques du coeur, mais orit jetoc peii de lumieres fur leurs signes; et dans le tat oti iis out laisse: la science ii ii etait petat-etre pas possibio do distinguer constamment iane de ces assections de lautre. Les verit abies signes des assections organiques dia Coeur se tirent encore dela PercuSSion et furtout de Iai culliation, et al aide des renseigneinens precis que s urnissent ces signes purement physiques quel ques sJri Ρ- tomes Ou accidens physiologi lues De s du troubledes sonctions et par eUX memes trCS-VBgU Speuxent quel ques is acque 1 ir uti de re de certitude qu iis ii avalent pas 3Upara ant. Docuit nos illo vir animos advertere ad extensionem si tendue) ad impulsum, ad rhythmum, ad strepitum Bruti dos baltem ens ducoeur) ictuum cordis, quae Omnia, cum vitio aliquo laboret hoc viscus, ita mutantur, ut jam hac o mutatione ad quam cordis partem haereat

15쪽

morbus intelligere liceat. Instrum nil quod invenit ingeniosissimi ope audimus strepitum, qui est comparandus satui sollis Bruit de solis stoi); alium qui cum lima, lignum molle stringente Bruti de rape) alium, qui cum fremitu aquae serventis Bruit de cuir) conserri potest, quae

diversa strepitus genera quanti sint momenti in vitiis cordis organicis non solum dignoscendis Verum etiam curandis cum nulli non patebit in stellioscopia vera non hospiti, tum ex iis praesertim apparebit, quae adhuc hac de re sunt asserend3. Ita factum est, ut dilatationem, hyperii Ophiam ventriculorum, aneu Sma BCliVUID, Bb- normem cordis filiam, transmutationem ejus inpinguem, metamorphoses cartilagineas et osseas in musculari parietum substantia, indurationem et mollitiem, excrescentias et alia valvularum vitia, polypos partem eoruin accurate dignoscere, partem suspicari modo possimUs. Hunc tam bene do pectoris morbis merilum virum vestigiis insecuti sunt Criueimser 'γ

16쪽

nes praecipue de a poplexia cordis disseruerunt eamque esse principem rupturae cordis causam perspicuum salis secerunt; nec non Rosian, CHLIeriar quorum a nostratibus non satis cognita opera viliorum cordis diagnosis ad gradum pervenit, quem qUadraginta ante annos nemo praesagisset.

Cum . di agnosis hujus familiae morborum

historia brevibus ita enarrata, nunc ad EOS NOSConVertamus tractandos, Occurrimus, quae in omnibus, textura organi mutata contentis, morbis obviam se fert, magnae diagnosis et Curae discrepantiae, quae quidem hoc loco eo magis in oculos cadit 1 quia, ut nobis quidem persuaSum CSt, morbi cordis, diagnosis ratione habita, clariore hodie luce illustrali sunt, quam cerebri, hepatis Ventriculi, uteri, vesicae urinariae etsi quibus haec organa praesunt excretiones, qualitate aiat quantitate peccantes melius de iis malo aliquo

, Dissertation sue plusleurs potnis d'anatomie pathologique et de pathologie: Τheses de la Faculte de Med. de Paris anno 1826, Nr. 23. g) Journal hebdomadaire de Medecine T. ΙΙ. pag. 363. Dictionnaire de Med. Τ. XVIII. art. Rupture.

17쪽

laborantibus indicium lacere Oportere videan

tur) tum M quia non in aliis morbis organicis lam

turbulentis mortem quo , Ut deum ex machina,

advehentibus obvenies paroxysmis, quam in iis, quibus cor laborat; unde sequitur, ut non alii properius iis nec repentinius exposcant auxilium. Quaerenti igitur tibi unde orta sit tanta inter morborum cordis Organicorum diagnosin et curam discrepantia, qui fieri potuerit ut, quamvis I Israhia et Albertinus nonnisi duas habuerint species, Polypos scilicet, et Aneurysma activum cordis, recentiores autem de morbis cordis scriptores, si paticas, decem esse putaVerint, nihilominus, quam Albertinus, instinctum, Ut ita dicam, practicum secutus, proposuit, Clarandi methodus non solum eadem ipsa sit, cui hodie adhuc si des habetur, verum etiam, audemus dicere, longe ea excellat, duas potissimum assere

mus CBUSAS

I) quia, quae in diversis morborum cordis

speciebus se osserunt symptomata, percussione et auscultatione, quas eheu perpauci tantiam- modo consulunt medici, exceptis, ita inter se conveniunt et similia sunt, ut eam ob rem unam curandi methodum omnibus satisfacere oportere existimes; ium

18쪽

2 quia, quae demum hujus familiae morborum occurrat species, dummodo ad altiorem pervenerit gradum, tam mortis eris in codit oppressionibus, angiastiis, languoribus, exitumque lethalem tam propinquum esse persu Bdet, Ut, qui in ossicio sunt medici jure non solum de malo a radicibus evertendo desesperent, Veriam etiam, symptomatibus maxime periculum mini-lantibus oppugnatis, satis se superque palliative, ut barbaro dicunt, egisse arbitrentur. Ut primum affirmemus auctoritate locum citamus Laenerit ' :-Les symptomes genereaUX de totites ces asst sections soni presque los inerra es, Une respiraliora habituellement courie et genete, des palpitalion set des octous semens constamment proditiis parraction de monter, par la marcite rapide par les

assectioris vives de fame, et revenant mome soll-Vent Sans Caia se Conniae; des reves effraJans, Unsona meit frequemment interrompu par des re- velis en surs aut et une sorte de paleur cachectique avec peracliant a la leucophlegmalle, qui arrive esseclivement potar peia que la malo die

augmente et C.

Aliorum voro in dubium mehercule non VO-- cabit,

19쪽

cabit, qui unquam hominem morbo cordis organico laborantem inter paroxysmos obserVaverit. Quamvis itaque maxima viliorum cordis Organicorum pars, imprimis ubi vitia illa intonsioris gradus evaserint, desperata quasi videantur, quaeqUe Clarari non possint, et valeant hodie, qUae ante Saeculum valuerunt excellentissimi ALbertini verba ἡprocul dubio enim gravissima sunt

vitia scordis scilicet atque in praecipiti discrimine interdum posita, ut nobis certe hactenus in iis medicinam, quae morbum adimat, invenire minimo datum sit,' tamen dubitandum non est, quin, si vitia illa nascentia et eX occulto, Ut SO-lent, insidias struentia possent reprehendi, De adeo celeriter increscerent, neve aliud ex alio intensius et irreparabilius succederet, essici possit. Cum, diaeta et vitae regimine bene constitutis, phthisicis et qui hepale laborant aut liene in- farctis quamquam haec organa corde dignitalo longe superari non ignoro) vita per multos annos servetur, CUr Soli, quibus Cor est uno alterove modo textura partium peccans, summi huius beneficii expertes sunt ' Et tamen inter om nes Constat, omnesque ConqUeruntur, qui corde

laborantibus auxilium ferunt, non alium ess morbum chronicum, qui tanta et lam incredibili celeritate, improviso medico, necet, quam cordis

20쪽

morbos organicos; qua qUidem medicorum querela maxime commoti sumus, ut huic rei investigandae primas dedissemus vires. Iam supra exposuimias, Ut ad rem ipsam aggrediamur, tam incredibili celeritate obvenientem lethalem morborum cordis exitum ab eo imprimis dependere nobis videri, quod horum morborum species, etsi diVersissimae naturae, lamen, ad curam quod attinet, eodem ut ita dicam, modulo omnes melilanlur, ad Unam omnes revocantur sormulam, ut dicere vix possis aliam existere,

quam quae ab Albertino et VatiaDa proposita ost his morbis medendi methodum.

Stat igitur nobis demonstrare curam, etiamsi palliativam, non Unam omnibus morborum CO dis organicorum speciebus convenire, immo saepe contrarias species contrariis pharmacis, contrario regimine et diaeta esse oppugnandas. In qua re explicanda non poterimus non mentionem sacere remedii cui, ut nos quidem putamus, non Sine fiammo aegrotantium damno, specificas, Ut vocant, inesse in omnes morbos cordis vires arbitrali sunt. Quatuor praesertim hic examinandae veniunt species, quae et creberrimae sunt, et pessimam agnoscunt naturam, et maximam dant medicis

peccandi ansam: Dilatatio scilicet ventriculorum