Mnemeia tes historias ton Athenaion

발행: 1889년

분량: 339페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

χρυσὰς Αθήνας . . . .

5 Kεχρωσμένη χρώμασιν - ἐκπλήττουσά πως υTη στιλπνύτητι, Ποικίλη καλουμενη. υτην δέ, τὴν κρατοsσαν πολεσι πάσαις υμον ἐγέρσει καὶ στοον ληνθισμένων Πολλοῖς συνυ ἄλλοις κάλλεσι θεαμάτων I OIκων περλάμπρων τε υ τερπναῖς ἰδίαις, Πορφυραν ἄνθους καὶ πρ του στέφους, υναξ,

132쪽

Xειρὶ θ εο γὰρ καρδία βασιλέως, φανύτατος ἐν βασιλε0σι λύχνος,' παμμέγιστος δεσπότης 'Iωάννης 15 αν βασιλίσσα τοὶ ποθεινηὶ συζυγωπὲς μὴ προσῆκον ἐννοήσας εἰκοτως Φέρειν, φαιδρδν ἐν παλαιοῖς καὶ μύνοις θ ὶ κατάπληκτον, ς ιγέντα φ χρύνει, Ε μή τι προσθη καὶ παρ' υτον τι μέγα 20 Qq ἀντίδωρον λαμπρύτητος ' του στέφους, Βουλην ἐβουλεύσαντο καὶ τέλος πάνυ Θαυμαστb οἰον τη συμβ0υλ συντρέχει Tην βασίλισσαν ἀκρατῶς ὁ δεσπότης TZ πρις μονῆς συστασιν ὁρμοσαν βλέπων 25 μπήν υ δίδωσι si καλη συμβουλία

Καὶ δεσπύτην δείκνυσι καὶ συνεργάτην Καὶ προστατουντα πάντιμον ικηφύρον Βεσελεήλ, φανέντα καὶ τούτου si πλέον.Aυτίκα ταλλα μακραν ἀπωσαμένη 30 Υψωσε ναους ευπρεπος εἰργασμένους, 'Eν οἱ τὰ χρυσοπαστα των δομημάτων ' Ἀης τέχνης χουσι την συμμετρίαν, 'Eκ του τύπου δὲ καὶ την πάντερπνον θέαν.

Tu δ'Ἀλλα πάντα πος παραστήση λύγ0ς; 35 Ἀφεὶς δὲ ταfτα, μη σθένοντος του λόγου, Iri κάλλος ἐκτέθηπα της τεχνουργίας, Καὶ πὰς ὁρων γέγηθε δοξάζων μαγ ν υ καινοποιον τον ξένων θεαμάτων, 'E ῶν χάρις χρύσακτις ἐκπέμπουσά πως do Κάλλει Γυ θεωρους τοις 79 νω κεχηνότας,

Υψωσε τοίτοις καὶ μοναστων οἰκίας

κλω παραθήσασα co καὶ τοfτων υ μέσον, Αλοηφύρον καὶ πλῆρες ἀνθον ποικίλων Ἐδαφος τερπνον οἰον ψεις δθνον 45 Ἐδασι κατάρρυτον, ἐκκρέουσί πως Πῆ μὲν κατ' oψιν, πῆ δ' ἐν ἀγγείοις, ἴδοις χρωσμένον χρώμασι τερπνον δέων G,

133쪽

'Aντιπνεύντων δίως των πνευμάτων

50 Aίραις πραύαις καταθέλγον εἰς κύρον

Ἐδαφος ου ευληπτον ψει δορκάδ0ς. θαλύμους ψωσεν εἰς d0χην ξένων,55 Kάλλει θεσει τε πάνυ παρηλλαγμένους, 'Aνδρῶν γυναικον, κτρέποντας τας νόσους, Λ σεις λεχοντας ἀέρος τὰς εὐκρατους Ἐξ ἀντιπνοίας των ἐκεισε πνευμύτων - , Tui σπωμένοις προ ροσιν, ἀνακτωμένοις. 60 Υψωσε καὶ γέρουσι τὰς κατοικίας,

Γηρα βαθεῖ τε καὶ νύσω κεκμηκύσι,2 90φας 0ρηγήσασα τὰς κατὰ κύρον Και δελλα πάντα os σῶματος si oculo. Υψωσε τούτοις καὶ στοον ἀναστάσεις, 65 ITανευσεβοος αἰτίας ηγησαμένης Καὶ τὴ πανάγνω πρ0σκυρωθείσης μύν ii, Ἐργοις μεν ἐκπλ τουσι δε ξενοτρύποις, Μαθὰ, 9 δέ τις so αἰτίαν, ης χάριν πάλιν Π ' προς τοσοῖτον μῆκ0ς ὴ τούτων στάσις, 70 'Eξίσταται θαύματι δόξαν προσνέμων Ἐξεικονίζων των κρατούντων ὁ πίθον Tis παραγωγοὶ της στ0ον ἐργασίας, M. δια των δε την τρίβον το Σαββάτου bosτω στεφανωθεῖσαν σπερεὶ πάλαι 2 75 2 υς ἐκ λαχερνον τυπικος ἀφιγμένους Iθυτενος ἄγουσαν μνωδοὐς ἔχειν Προς ουρανίους τους δε καὶ θείους δύμους sq. τqν κυρίως θεσπίτιν καὶ παρθένον Υπεξῆραι θέλοντες δαῖς σμάτων,80 TZ ἱκανα κρίναντες αυτὴ μηθύλως T προφθάσαντα co πάντα, εἰ μη ni κράτος, Καὶ κληρον οὐτω λαμπρbν εὐφωνον πάνυ

134쪽

Aυθαιρέτοις λιταῖς τε καὶ παννυχίσι,85 ' λιπαροῖντα προς πῆν αυτοῖς συμφέρον χωρεῖν τα βουλεέματα καὶ πραξιν αμαAιευθετεῖσθαι προς μεγίστων ἐκβάσεις

Καὶ τῆς μονίμου της ἄνω κληρουχίας Tυχεῖν - τε καὶ ζην εἰς χρύνους αἰωνίους.

99 Osτω τα πάντα σκευάσαντες πανσόφως

Ἐστησαν Δρήῖσμα τοὶ βασιλίδι Iri του στίφους δοτῆρα τιμοντες Λύγον,

sὸς τουτον ἐναι παντοκράτορα μύν0ν, Πάντων κρατο θντα καὶ παλαιον καὶ νέων

Πέρας , λαβύντος εἰς ἀπάρτησιν υ λην

100 'Tμνους προσάγειν ευχαριστίας, δέον, Καὶ παρακλήσεις ἐκ ζεούσης καρδίας, Προς συμπάθεια αυτbν ἐκκαλουμένας, μέγα βοοντας καὶ στένοντας ἐκ βάθους

Παντοκράτορ, προφθάσας 'ὶ οἴκτειρον, Aoγε. 165 αbς σις ' ἐσμέν, κληρος ἐκλελεγμήν0ς, Καὶ δραΘσον ἐχθροὐς ἀθέους ni δυνάμει Φονοδες μῖν ἐμπνέοντας δι' λουNίκας χ0ρηγον βασιλεῖ, σοὶ καὶ μονφTας ἐλπίδας τρέφοντι της σωτηρίας. 110 ορῆς δεησει τας πρbiῆμον παννύχους ' , Οἰαι συνάξεις Ιεν ι ἐκ μον0τρύπων, Oi pio δὲ πάλιν ἐκ ναο της πανάγνου. Καὶ τὰλλα πάντα οἶδας, οὐ χρη γὰρ λέγειν. Καὶ προσχες μῖν νεύματί σου καὶ μύνφ'

Kαὶ χεῖρες αὐτον συσταλησονται τρύμφKαὶ αὐτίκα γνώσονται Ilai θεις μονος, Ἐμεῖς δ' ἐπιτείνοντες εὐχαριστίας

135쪽

Iθυνον αυτ καὶ θελημάτων πέρας 130 Καὶ πρύσθες ευοδωσον προς- ' συμφέρον. Ἐτι δὲ τούτου μηκυνα ευεξίαν

Tοις ἐκφυεῖσιν ἐξ υγα ἐτταν δίδου Προς ἐκδίκησιν υπὲρ ῶν σαρξ ράθης. Ἐργοις δε πάλιν, οἷς ἔδειξε υ ὁ πίθον, 135 ' ειθεν αυτήν υ την ἀμοιβην ἀπύθος. Αομήτορα δε καὶ βασίλισσαν ξένην, Ποθήσασαν ξένον σε καὶ ξένην Λύγε,

Γέσμου τε παντbς καὶ πάσης φαντασίας Aειχθεῖσαν, ν περ καὶ μετέστUνας ' πάλαι, I 0 Συγκατάταξον τω χορω τον αγίων

Ζωην παρασχον την ἀγήρω καὶ τέλος Λοξάσασαν δύξασον ουτω γὰρ ἔφης.

ρθας βαδίζειν ευίδωσον προς τρίβους. 145 Συν πατρὶ και πνευματι σοὶ δύξα πρέπει.

139쪽

Καταγραφη ἀκριβη των αυλικον χρεον των ποκειμένων τῶ πατριαρχικω οἰκουμενικω θρύνω παρχιῖν, διαιρουμένων κατὰ τηννον κατάστασιν αυτον εἰς τρεις τάξεις

SEARCH

MENU NAVIGATION