장음표시 사용
131쪽
Mero est a Uictus aegro sussciat ad summur morbi iii,ore1n. Haec Gitur est 1 gnosticae consideratio iras summa. Verum quum res genere facultates sint in tribus positae principiis, cerebro corde et jecinore, eorum tum infirmitatem tum robur ex singularum actioni lius depreliendes. Sunt autem ab ido quidem quod in cerebio est principio proficiscentes actiones aliae principes vrae in aena Ora et ratiocinatione versantiar, aliae ero nati sistrae, irae sentiendo et secui Ium appetitiam 3OVendo eIficiuntur. EiManant autem ab eo quod in Corde est, dotus illi quos arte ita edunt. Ad hoc autem cujus jecur sedes est, an guis et humores pertinent. Itaque lilii in in Ilaec summa
capita prognostica contemplatio sit divisa, videndum etiam alitiae etiam est, ad quod genus singula signa , quae ippocrates tradiderit, reserare poteteat veluti hoc do vioseiuno nunc habetur, eum qui laborat facile converti et
dum assurgit de alacrens sibi iideri Sunt enim daaec
132쪽
ματος. virtutis, quae secundum appetitum corpus movet, testimonia. Nec vero hic interest secundum appetitum vel secundum electionem aut Voluntaten dicere. Erant autem ejusdem generis et illa quae ante dixit de decubitu, quorum initium est caeter nn medicus debet aegrum deprehendere in dextraιm aut suifrum latus acentem Ostendit enim tunc jacentis habituna et illiana aeque qui rectus est annitentibiis muscillis ieri. an autem musculorum actionem toni cana solent appellare, de qua plurina diximus in libro de musculor na na otia. Dicebat autem et Diocles animalium Coi pota e serente et eo quod fertur constare. Facultas quidem ipsa est Iliae Rit, corpus autem id quod fertur Tanqua in igitur illi ita Onias oriant vel oppressi pondere, ita movet possunt vel leve esse ducentes sine molestia ferunt; sic facultas, siquidem robusta est, corpora spondus facile sustinet, ut nitido segnius deteriusque moveatur, si rei in sirna est, ViX potest corporis parte Pondere oppressa attollere ,
133쪽
τάς χεῖρας καὶ τους πυδας, Πικινθυνο Σερον GTιν. 'Eπιχειρουντι κινεῖσθαι τα κατα πρ0αίρεσιν ἐνεργείας η ων μορίων βαρυτης καταφανής γίνεται, σκελῶν με ἐν etω διανιστασθαι και βαδιζειν η και μεταφέρειν ὀλως αὐτὼ πειρασθαι καrακείμενον, υτ δε και χειρῶν ἐν τω λαμβάνειν ι και μεθιεναι και μεταφερειν ἐπιχειρεῖν, άσαύτως και χων κατῶ τράχηλον και ράχιν ν τω μετασχηματίζειν επιχειρει το σῶμα ciet ταυτα τἀ μόρια και μέγιστόν γε χου τ' ἐσr και κυριώzατον θρωστιας δυναμεως σημεῖον ηβαρυτης Τῶν μ0ρίων υ παροζς, ως ε ψηrαι προσθεν, αλλὰ της κατ μόνα et νεῖρα και τους μυς,
Εἰ ὁ καὶ προς τω βάρει ι νυχες και ι δακτυλοι πHιδνοὶ γίνονται, προσδόκιμος ο θάνατος παραυτίκα.
Sin autem tum reliplum comus tum manus Pedes que gra-i es esse Midearὶtur, majus Peraculum es. Quum aeger Voluntaria actione Obire Conatur, partium gi avitas tunc se inanis esto prodit. Crurum quidem aegro surgere cupiente vel ambulare vel ipsa etiam dum Jacet transferire. Et manuum ad eundem modum, quum accipei aliquid et dimittere et loco movere contendit. Aeque vero et colli et spinae uni in Otitur per has partes corpus in alium liabitum In Vertere. Est autem maXimum et praecipuum imbecillae Virtutis 1'gumentum artium graVitas, lon omnis quidem, ut ante dictum est, sed 'us modo quae in nervis et musculis residet.
Res ero Proxima Iam Periculo es, si Praeter gravitatem ungues digitiove lividi vas erant.
134쪽
Quod quidem facultates Prae vitam animalis moderantur simul intereant et quanrili earum aliqua Testat, superstitem prosus esse Iioni nem, alibi a Nobis demonstra tum est. Itaqtie post adducta Xsolutae vi1 tutis testimonia, per uana musculi moventur, nunc illis adjicit altera iis sa- cultatis exstinctae peculiares notas; victitas nina exstincti caloris nativi, qui a Corde proficiscitur, signum est. Quare non simpliciter ex lividitate ad corporis gravitatena Ccedente in ortem portendi dixit, sed confestina et absque mora id futurum, quod jam uir his Ple facultatis emortuae manifesta signa appareant.
lloidis. Sed et alia signa considerare conoen a Narnsi aeger malum erat ter ferre i ideat ιι atqiι signum alio uoci salubre Praeterea e sentet, iis rMMn tu abb suin
135쪽
decident. Non erat dipendum minus perniciosos esse Ii vidis, sed interdum quidem nullo modo, interdum Vero maxime perniciosos ess e. Quod lanaen Ilippocratem ignorasse forte ali tuis suspicabit tir propterea, quod dictione non propraelisus sit. Verum qu una ipse postea distinctionem adjecerat et aperte declaraVerat utIUInque eorum, quae diTi, palam est cognitam quidem ab eo veritatem fuisse nec lamen diserte expressam digrescit enim pars aliqua alias su-Xaone in una decumbente, alias Vero exstincto in ea --Iore Diio quo iam do depletiendi possit manifesto ostendit. I am si in altim leviter sere videatur, hoc est sacile aeger toleret, Unaque aliud salutiferum signum accedat, defluxili est, sin autem contra eveniat, demortuam partem esse indiciu ui est.
136쪽
Teso et Puden d retracta vehementes dolores et mortis periculum signi cant. Videntur partes istae tum dolore excruciatis tumeliam morientit, his convelli. Neque id fieri sine ratione. Si quidem chim acultas vitatis deperit Deo se potest eam ob rem ad XlΓenaas Corporis attes extendere, sed perturi ala se ad suum 1 incipium recipit, necesse est una cum ipsa facultate palles quoque intro se res ire et mediis corporis p a1ti laus adjutigi. Quod alite iri et lolores efficiant ut se facultas in se ipsam contralia saepe in didicimus, ut non amplitis dubitanduin sit etiani obolo lorem paItes ad principium retia hi. XI.
137쪽
ροί εἰσιν. οὐ μόνον ρθως ἀπεφηνατο περὶ των κατὰ τους πνους σημείων, Γλλὰ καὶ την αἰτίαν προσέθηκ εν αὐrola, εἰς μεν ox ατ φύσιν ἀναφέρων σα χρηστὰ, τα δε ἐναντὶ διότι παρῶ ουσιν εισι, δια τοῖτο μεμψαμενος. ἴτω ὁ και κατὰ et ἔθος ε χει το ἐν ἀρ σύνηθες γαθὰν et δε ἀσύνηθες μοχθηρον. αλ ἐπὶ των Ἀποκρατους χρόνων Ουκαλὶ μεν ην et κατὰ φυσιν, ἄλλο δε τὰ ἔθη, νυνὶ δ' ἔμπαλιν οἱ πλοίσιοι δρωσιν ἐν ἄλλοις τε τισι καὶ κατὰ τους Σπνους, Σης μεν μερα κοιμωμενοι, νύκτωρ δε ἐγρηγορότες. επὶ τούτων Ουν ως ν παρὰ φύσιν εἰθισμενων ην Ουκάληθης εστιν. ειρημεν προς Ἱπποκράτους διδασκαλία. κυριώτερον γὰρ εν γε τοῖς νυν χρόνοις στὶ τυ εθος της accedat. Quod si contra fat, malum es. Verram minus incornrnodi attulerit, qui matutino tempore ad temtiam diei partem, deterior autem qui ab eo tempore inoadit. Non solum recte de gnis quae ex somno haberi possunt Hippocrates dixit, verum causam etiam ipsorum
adi cit, omnium quidem Maae prosunt causam ad naturalem habitum referens, Contraria auten eam ob rem damnans, quod praeter naturam sint. Est autem et consuetudinis eadem ratio. Consuetum enim boniana, Imalum vero quod praeter consuetudinem est. Verum Hippocratis saeculo non aliud secundum naturam erat et aliud ex consuetudine. Nunc cum in aliis quibusdam tum in somno praepostere divites agunt a interdiu quiden dornaiunt, noctes em insomnes ducunt. Ergo in illis ut qui praeter naturam Vivere consueverant, non est verum quod
nunc ab Hippocrate docetur. Consuetudo enim istis qui-
138쪽
Pesmurn autem es 'forrinus neque noctu neque interdiu eorripit Id enim a dolore laboreque ProDenit aut deliri futuri nota es. Neque interdiu meque noctu dormiunt qui dolore aliquo ii VeXantiar quique delirare ancipiunt Nam et delirium ob siccum cerebri temperamentum vigilias solet
Alvi excrementum P timum es, quod reddit venter molle concretiam, eodem fere tempore suo ec rid Maletudine ueυit, modo sue conGeniens his quae assumuntur. 1 lis enim deiectio in eriorem entrem alere sendit.
139쪽
αρωrων διαχωρημάτων, Ου μην των γε κακέστων re τούτων μόνων, αλλα προσέθηκεν αυτοῖς τατε πῖ της χρόας ρωρίσματα καὶ τ ἀπυ της ν ς ε ι et προς τουτοις του κατὰ την ἀπόκρισιν συνεζευγμένου 'όφου συστασιν si ουν χει Την καῖ φυσιν, ὁσα μήτε σκύληρὰ παντελῶς
εστιν ως λιθωδη μηθ' υγρά τελέως ς δύνασθαι διαρρεῖν,
λείποντι τἀ πρ0σηγορέας αυrῶν. υγιαίνειν δε την κάτω κοιλίαν inεν ως προ τυν θωρακα παραβάλλων, να ἀκού- Dejectionem optina an ab excrementoriim concretione et modo et tempore quo reddi solent judicat. Pessimam vero non ab his quidem solis, sed a colore etiam et odore et sono Insuper quem una excernitur emittit. Concretionem igitur labent, eam quidem quae secundum naturam est, quaecunque Nec prorsu dura sunt, velut apidea, nec admodum liquida ut timuere possint, sed eatenus mollia
ut adlisio compacta perna an eant. Esto autem et eorum
modus iis i suae assii inpia sunt onveniens ac tempus etiam quo aeger XC einere Consuevit. Adsint quoque et color et odor qualis secundum naturam esse solet, quae etsi Hippocrates diserte non expresserat, acile tamen O-tes ex IIS Oti quas Praeter naturam esse dixit intelligere. Id en in illi familiare esse saepe a nobis ostensum
est, ut ex contrariis contraria quoi In nomina praetermiserat, indicet. Porro inferiorem ventrem valere dixit, ad disserentiam pectoris ut nomine in serioris ventos limipsum ventriculum tum jejunum reli ivacities intestina ui -
140쪽
σωμεν αυτην τε ἐν γαστερα καὶ την νηστιν αμα is μεταίτην ἐντέρ 0 παντὶ κάτω κοιλίην ου μην ευθεως παρα
χθήσεται, δε ιδ' ὁ συνήθης χρόνος et ης ἀποκρίσεως τομεν υν μοι oraro τω κατ φύσιν διαχωρηματι γνώρισμά
αυτὰς, άλλα καὶ του μηδἐν ἐκ τῶν ιρημε'νων σπλαγχνων καταρρεῖν εις αὐδην, τυ δε πυρὰ φυσιν χον ἔσθ' τε ἐναυτὰ μόνα et κατ την κοιλίαν ἐνδεἱκνυται, πεπονθέναι, πολλάκις δε και τῶν ἄλλοθεν εις αὐτην συρρεόντων ἔχει γνωρίσματα. καὶ πολυειδ γε αὐrci se ua O μόνον ἐαυτοδ τινα περιττώμαῖα καὶ ἰχῶρας και χυμου παρὰ nia aumamus. Verumtamen si sorte aliter reddita sit de-3ectio , non est protinus judicandum praeter naturam esse. Id enim ne ipse censet nec est alioqui Verum. Valere siquidem potest venter inferior et tamen ex jecore aut liene aliquid in eum des0rri, a quo 13on ipse ni Odo color
qui secundum naturam est, Verum etiam Concretio odorque excrementorum vitiatur. Quin et modus oriam saepe
non servabitur, inmixtis aliis qui assuunt hunioribus. Undo fieri quidem potest ut nec illo etia in tempore ea reddat alvus quo assueverat. Itaque alvi dejectio naturaliquam simillima non ventrem modo inferrorem optima sanitate frui ostendit, sicut ipse dixit, sed nihil etiam ex
illis visceribit in ipsum regurgitare. At quae Contra Daturam est, signiscat iiii idem ali ita and Ventrem dumtaxat assectuna esse, saepe vero consuentis in eum aliunde latimoris notas rabet. Et ama quidem ejusmodi dejectio est, propte1 ea quod jecur non sua modo X Crementa et saniena clauinolesque quos praeter natuIam montinet, cin