Iosephi Petrucci ... et Vincenti Fugae Romani Selecta carmina accedunt epigrammata scholasticorum Societatis Iesu

발행: 1822년

분량: 328페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

111쪽

Pareo igitur lacrimis; huic ipsa amissa rependam Te propter magnis Inmina muneribus. Namque unum essiciam , stupeant quem postera

Vatem

Secula, prae eunetis vatibus egregium; Εt faustos avium et laevos dabo nosse volatus, Et queis nec laetum , triste nee oman inest. Μultaque Boeotis oracula multaque Cadmo ,

Μulta canet magnis postea Labdacidis cis; Quoque regat gressus baculum, et vestigia fir

met,

Ingentem, et Vitae tempora longa dabo i5 . Quin inter sapiens etiam post lanera manes in Unus erit, magno carus et Agesilas 17 . Sic ait, et nutu sanetvit dicta potentie Sancivit nutu quod Dea cumque, ratum est. Illi nempe dedit prae cunctis Iuppiter uni. Quas genuit. natis esse sui similem . Nulla parens illam, at vertex Iovis odidit; illud Annuit ipse Pater , nata quod annuerit. En Pallas, nec sallor, adest. Vos ito, Puellas, Queis Argos cordi est, ite, Deam excipite; Et fremitu et cantu et venienti plaudite votis. Salve . o Diva, Argos protego et Inachium; Salve, et rem Danaum serves quum deseris urbem, Serves huc iterum quum hona flectis equas.

112쪽

AD NOTATIONES

1ὶ Gigantes . de quibus hellum in Io em movere a Sis hcie est sermo. e terra genitos Passim sabulamur P

etae .

a Iudicium Paridis . spremeque injuria fr-e . et Veneris cum de Pallade tum de Iurione vietoria. res nulli non

notae.

D Castor et Pollux fratres Helenae in sidera conversi . Rurotas est Laconiae flumen. ad cujus ripas Castor equis certare solitus enat, Pollux pugilatu. Eurotae Pollux et Castor arenis. Hic Wictor pugnis . ille futurias equis. Prop. I. m. EI. IS. OIeam Ninervae sacram esse passim apud veteres Praesertim poetas invenies.

hum . ex qua hae Virgines Palladis ministrae deligeban

tur .

6 Doeet Eumedem horum saerorum inventorem suisse . eumdemque . Argivis in eum conspirantibus. Palladis simulacro secum ablato in montem Crium profugisse . atque ibi Deam Eollocasse. ex qua rupes illae diet e sint Pallat ides. Diomedis vero Argiri atque Argivorum ad Troiam ducis et dipeus in Minervae fano, quum ibi Deae simuIacrum erectum fuit. RP-Pe Iasus et eidem sacratus . itide eum eo simulacro sollemni Pompa ad commune in fluvio Inaeho Iavacrum deseret a virginibus consueverat . ad Pulverem nempe detergendum. So desque, quibus . ut et ipsum Minervae simulacrum juxta quod positum erat. obsitus foret, abluendas. 7ὶ Alloquitur mulieres. quae ita privatos usus aquam ex Inacho haurire solebatit . easque monet. ut ex Phyindia. aut ex Amymone. eui sonti Amymone Danai filia nomen feeit . aquam petant Inachum enim hodie non hominibus sed Deae suxurum multo quam soleat. ditiorem ae Pulcriorem.

8 Ut homines deterreat ab inspicienda Pallade Duda, iis Di iliaco by Corale

113쪽

pertinium amittendi sensum oculorum exponit, confirmatque exemplo Tiresiae. 9 Ita accipiendum ut si diceret siMe inquam Coroneas . Sed hic Ioeus ne corruptus sit vereor: quare Ernesti coniecturam secutus sum, qui duorum horum distichorum ordinem permutatum putat; re Petilio enim inquit, ε Κορωνειας in ordine recepto est inepta; sed si posterius distichon pra ponitur post Parenthesin -Κουραλιαν, apta est. De Thespiis. Coroneis . et Haliarto vide Pausaniam in Boeot. Plinium lib. IV. c. 7. et Strabonem lib. xx. ubi etiam de hoc templo loquitur. cujus meminit hoc loco Callimachus.

io Tiresias etiam ah Apollodoro lib. S. Ere rei filius fui se dicitur. 11 Magnum est. inquit. o Helicon. id quod ausura . parvum id quod dedisti. En quid filius meus. dum in te venatur , lucratus est: paucas capreas et cervos abs te abstulit.

suos tibi oculos reliqait. Quibus verbis si ςnifieatur Tiresiae magno stetisse venationem . quae illi occasio fuerit caeeutatis .

12 Purgat se matri Tiresiae Minerva de eaeeitate eidem illata. eam fato et Saturni legi tribuens. qua statutum fuerat. ut siquis hominum aliquem ex Diis Deabusve . ipsis invitis.

Vidisset, oculorum sensum statim amitteret. Deinde hane poenae . in quam Tiresias inciderat. severitatem mitigare coinnatur comparatione Actaeonis. quem . quod Dianam Iavantem Uisurus erat. non solum oculis Privatum . Red et in cervum mutatum. et a suismet canibus discerptum iri praedicit. Vid. in id. Metamorph. III. Denique pollicetur se oculorum iacturam Tiresiae repensuram singularibus beneficiis , vitae nempe diuturnitate . saeuitate divinandi quoad viveret. et post mortem etiam prudentiae fama apud ma

nes .

tD Autonoe Cadmi filia uxor Aristaei. Mater Actaeonis. io Labdacas fuit Pater Laii. avus Oedipi . proavus Ete elis. qui omnes Thebis regnarunt.

114쪽

15ὶ Tiresiam alii septem. alii novem aetates vixisse tr dunt. 16 Homerus Odyss. 11 tradit. Tiresiana apud in seros so. Ium sapere . cetero umbrarum modo Vagari. Vid. etiam Hor. Sat. V. lib. D. 17ὶ Agesilas . sive Agesilaus est unum ex nominibus Pluistonis α'ro του αγε ιν λαου 4' . RgRt Popum hos

115쪽

EPIGRAMMATA.

nustum nemo est qui dubitet: acti tumno etiam esse debeat, hoc vero est , in quo scinditur in certum studia in contraria Muleus eruditorum . Nonnulli ita untivam illam Graecorum Poota Tum , aut, si de latinis sBrmo sit, Catulli simplicitatem adamant atque admirantur, ut OmlIE in epigrammatis acuminis genus fastidiant ac re3puant. Quare quum hoc acumen sici arripuerit Martialis , ut tamquam rom suam a Proprium veluti patrimonium si hi vindicaverit, ejus epigrammata pene omnia odero; at tuo illum sagacissimi ingenii virum Andream Naugorium , qui stato q iotannis dio aliquot Martialis

exemplaria comburens ea tamquam inierias Catulli manibus serebat , oommemorare et Prae dicare nunquam desinunt. Alii contra omnem epigrammatis Spiritum ac succum ita in acumine situm essct volunt, ut sin hoc illud omnino Digescere arbitrentur, nihilque hahere, quod legentium admirationem et delectationem ad sese trahat. Equidem fateor argutum hoc dicendi genus tunC viaXime in usu atque in deliciis esso CoeyiSSU, quum post aurea Ciceronis et Virgilii tempora ab optima illa veterum scribsudi sor-

116쪽

ma et oratores et poetas defecerunt. Verum in

aliis dicendi scribendique generibus , in quibus

hoc acumen cordatorum hominum judicio im-Prohandum essct non injuria visum est, vitio detur per ma licet; neque iis laudibus aut So-neca, aut Plinius Iunior, aut Tacitus, aut ovidius ipso , qui hanc acuminum copiam ornamentum potius orationis, quam lenocinium putarunt , extollantur , quibus superioris aetatis auctores sustolli meruerunt. Ros tamen altior mea quidem sententia se habet tu epigrammatis, in quibus scribendis neque Graeci, neque iutor Latinos Catullus ipse ab acumine omnino aut semper temperarunt. Ianumerabilia Propemodum Proserre possem ex Gra coram Anthologia desumpta epigrammata , ex iis Praesertim quae ad satyricorum ae ludicrorum classem Pertinent, quibus hoc ipsum, do quo loquimur,

acumen maximam conciliat venustalom, nisi sanotiora essent omnibus , quam ut Proserri ne-eesse sit. Ex Catulli autem epigrammatis Exem Plo esse Possunt ea, quorum initium e mommoda dicebat siquando commoda sellet sic. Furi, rillula nostra non ad Austri etc. Coen

his bene, mi Fabulle , ud me etc. et alia non pauca . Non igitur ob acumina, vel ea tandem in sententia vel in dictione sita sint, sed

Oh acuminum immoderationem , siquando aut naturae, aut veritatis, aut decori modos excs.

duut , quaedam epigrammata vitiosa sunt: quod

117쪽

si nolinulli diligoutius auim duertissent, non ita , nullo discrimine adhibito , omnia Martialis , aliorurnque ad eius imitatio nona accedonuum

Po tarum epigram nata ilia prohassent, Oxylosis.sent , exsibilassent . ita quo a pago epigrammata illa acuminata et arguta , quesct ultra naturae Ptveritatis simplicitatem excurrunt * a Rag' quae illiboralia sunt et scurrilia; ea Voro quae in-Verecunda sunt tamquam infames honorum inorum scopulos vita : ea tamen qua se sententiam aliquam et ingeniosam et grave in , et, quod CaPut eSt, Veram amplectuntur; ea quae in Postrema sui Parto , quam clausulam vorant, nescio quid loporis ae salis oGrunt, Inoa em Iuctae naris lectorem non modo non laydas , sed recreet potius atque exilitaret; ea inquam opigram mala Cur tantam tibi nauseam crestat , nisi

si dolicatissimi fastidii homo audire cupis , non

video .

Sed quorsum haec Τ inquiet aliquis: ut si cui Ox fastidiosis hisce hominibus aliquod horum

epigra In malum occurrat, quod sibi artificiosam illam Martialis argutiam et subtilita toro redolore videatur , non statim idcirco naros corrugans Praeposteram me meis discipulis opigra Inmatum Condendorum rationem obtrusisso arbitretur . Scio praecipuam epigra mutatum laudΡm a gormana illa ac uaturali , tu quam tanto piro Grauci poetae sero omnes pendent, simplicitato plorumque oriri: scio et sateor nihil Catulli opi

118쪽

grammatis venustius elegantius Ius inveniri po4so: qua ro majorem epigrammatum meorum Parto in ad hanc simplicitatem et venustatem ot elegantiam exigendam curavi . Quod si aliquod ex iis, inter satyrica praesertim aut ludicra excidit, quod argutiam quamdam saperet, modo ne inficeta , aut ita Oxquisita esset , ut a veri-1ale aut a natura d dectorei, non illud idcirco ab aliorum numero expungendum putavi ; immo religioni non habui exemplum aliquod discipulis mois ejus eliam epigra inmatum gsueris Proponere, quod si minus ad illam et Graecorum et Catulli simplicitatem accedit, non incultum tumen, neque ineomptum, neque ab humanioribus litteris prorsiis Bliminandum videri debet . At ius ut do illorum epigrammatum genere, quorum Praecipua dos pura puta simplicitas est, quod sentio libero dicam, illud discipulis insis inculcare nunquam desinam, ea, nisi eX-quisita quadam linguae elegantia elaborentur, expoliantur, quasique tornentur, nisi omnes in ea dicondi amoenitates ac veluti Voneres congerantur , frigidiuscula et minutula visum iri. Nihil profecto concinnius hoc Andreae Naugerii epigrammate: Aurae quae levibus percurritis aera penuis, Et strepitis blando per nemora alta Sono , Serta dat haec vobis, vobis haec rusticus Idmota Spargit odorato Plena Canistra croco .

119쪽

Vos lenite aestum, et paleas sejungite inanes, Dum medio fruges ventilat ille die. Quod tamen, si minus latinum esset, nihil haberet, quo placere ac probari adeo Posset. Idem dio de dulcissimo illo Μ. Antonii Flaminii epigrammate: Pan paler, et Silvano senex, Faunique bicornes, Tuque pharetratae candida turba Deae, Si mea vos dulci delectat fistula cantu, Si seinper vobis an uua dona fero , Parcite purpureos, quaeso, Violare racemos , Nou tangant avidae Iutea pruna manus. Hunc agrum dat habero mihi Farnesius heros: Gratus ego haec illi munera prima dico . Non senteutia profecto, qua nihil magis vulgare, nihil magis tritum est, sed elegantia dictionis , qua nihil pulcrius, nihil nitidius, illud tantopere Commendat. Habes quod de utroque EPigrammatum genere ego sentio; id nimirum quod nequo ab iis, qui acuminatis epigrammatis, neque ab iis, qui simplicibus delectantur, jure improbetur.

Praoterea illud etiam so monitum volo, amico lector; no scilicet mihi succenseas , si quorumdam epigrammatum sententias ex quodam

Philippi Pana iiiii libello desumpsi, qui, quod

non Pauca ex iis bonis moribus et Resigioni adversantur, ne in adolescentium manus PorvΘ-niat, Cavendum maximo est. Ea tantum Opigrammata ego selegi, quae sine morum et Religio uis

120쪽

92 periculo legi possunt; et leporem alioqui quem

dian Alii cum sapere mihi visa sunt itaque ejus, ut et aliorum auctorum, quorum Sententiis usus sum , nomen apposui , ne debita illis laus detraheretur , salsa mihi assingem tur . EP grammata , quibus auCtorem Sententiae non apposui, ea Μarte meo lucubrata ex integro Suuta

SEARCH

MENU NAVIGATION