Iosephi Petrucci ... et Vincenti Fugae Romani Selecta carmina accedunt epigrammata scholasticorum Societatis Iesu

발행: 1822년

분량: 328페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

91쪽

Desine, non fallax qna umon v fibus assiat, De terero exiguis grandia sata modis.

Bivule, praerupti rupes sub culmine montis Protulit ignoto quem tonebrosa sinu ;Rivul inops undae quondam , et sine nomine , qui vix Audebas patrii lambero saxa iugi;

Insano ne tam , quaeso , strepe murmure, ne tam

Obliquo ripam gurgite utramque feri; Nam licet et nivibus, solvit quas aura Favont, Et verno huc illuc imbre superbus eas, ocius adveniet tamEn aestas, t tuus ille Deficiet pluvia deficiente tumor. Fluviorum Rex Eridanus per pinguia culta Tranquillo in Tholidos labitur amne sinum

Hic tamen externo reserentes littore me BS, Sustinet aeratas , Pondera magna , rates; Quumque alios ardens exsiccat Sirius amnes, Non magis exiguis in m re sertur aquis. Tu strepis interea, et tumido, quocumque Vagaris, Pastores terres amne, gregemque fugas, Et brevis undarum dominus, quas colligis, alta Nequidquam extolluas cornua DOuto tumes :Disiligoo by Cooste

92쪽

Hic tumor est hic, rive, tuus dumtaxat; aqua

Quidquid habes non est, rive superbe, tuum . Sed nunquam vultu caelum consistit eodem, Alternasque vices mobilis annus habet . Tempus erit, cum vix depresso flumine ripas Lambes, qui pleuo nune celer amne nitis ; quo olim, nunc pastori pecudique timendum, Despiciet pastor , transilistque Pectus. Non equidem iguoro surdis ma irascier undis, Et videar demens fors , Raymunds, tibi. Sed tamen inlsrdum, ut lateant rude vulgus, Apollo occulit Aoniis mystica sctnsa modis . Haud procul hinc nuper mihi summo e culmine

torrens

Raucisonum est visus serre per arva Pedem; Ille vorans littus , silvasque ei grandia Saxa oceani rapi ns aemulus ibat aquis . obstupui, petiique procul juga summa, sureatis Accipions saxi ct vertice murmur aquaB; Volvebamque auimo quam pl8no gurgite numen Curreret, exiguus qui modo rivus erat; Et late erumpens ripis , et molibus altis , Vorticibus raperet pinguia culta suis . Ecco autem effusis per candida colla capillis Rex Cirrhae Phoebus visus ad sso mihi; Rex Cirrhae, primosque mihi Deus intor habendus , Conspicuus lauro sed mage Iuce caput; Et postquam aurato vocales pectine chordas Impulit, hos roseo Protulit ora sonos.

93쪽

Sedo sedens fragili, et simili, mihi crede, cadenti

Humanus regnum Perbreve fastus habet. Altprnis gaudet vicibus Fortuna, suaque Dumtaxat constans in levita is manet;

muneris jam praebet, jam, quae dedit, Ocius aufert, Teque favens sequitur, teque inimica fugit. Sit levis illa licet, sapiens in utrumque Paratus Noe ridet, turpi nec rigat imbre genas. Navita laudatur tumidis qui santibus Euris Nil timet, et portum cum rate sospes luit ;Ast aeque laudandus hic est, sal Iacibus auris Qui nunquam fidens turgida vela legit. Quem perhibent figulo de patre Agathoclea natum, Illo mihi magni nominis instar erit; Cui moderans auri fulgorem in di vi to mensa Adstabat eyathus fictilis ante dapes.

Progenies terrae quamvis obscura Typhoeus Bello audet magnum sollicitare Iovem.

Quid fiet 2 trifido semiustum sulmine corpus Horrida sub piceis rupibus Aetna premit.

Dum caeli simulat sammas, Salmonea Verum Immani fulmen turbin adegit humi. Haec Deus; arrectusque Dei dum vocibus adsto, Respicio , et tenui vix fluit amnis aqua ;Atque imo apparent prius abdita saxa sub alveo, Transilit et Petulans sicca fluenta Pecus.

94쪽

'ui mihi nocturni callis per opaca suist;

Et comes, et Custos, o Amor, attigimus En antrum, felix antrum t heic conside parumper, Et Puerum intactae Virginis e gremio Qui laturus opem mortalibus aerumnosis Prodiit, et sedes deseruit superum Humano non dedignans velamiuo dios obnubi vultus, aetheriumque iubar, mirare heic mecum et submisso poplite adora . Alii tamen humanis se artubus illo licet Induerit, iaciem quo Dei celarit, ut aegris Praeberet se hominum conspiciendum oculis , Ahi tamen, ahi malo firma acies subsistere frustra Conatur, radios nec pote serre, jacit Assidue e sanctis Infans quos dius ocellis . Hanc igitur , sobolis nata parensque Suae Natura meruit dici quae sola stupente , Et Virgo et Genitrix, digna Deo Genitrix, Sola modis junxit contraria nomina miris, In natum ipsa suum lumina quandoquidem Dejicit, obtutiaque immobilis haeret in uno,

Hanc, Bge, miremur, HanC, vssueremur, Amor .

Fors meminit, toto ut trepidarit pectore quondam, Virgineo niveas atque rubore genas Sparserit, aptheria quum nuncius alos ab arce Adstitit, atque unam se an diit Isacides

95쪽

Inter felicem lectamque Deo Heroinas , Aucta foret diae germine quae sobolis; Solverit utque omnes tropido dein corde timores , Amatusque sinu exceperit aetherios . Ac voluti pennis crepitantibus Amphitriton Cum leviter Zephyri et leniter aura ciet, Assurgit tremulo do marmore fluctus , et oras Ut tetigit, placidis sternitur aequoribus, Quem subsidentem consestim mille sequuntur Deiu fluctus , subeunt dein alii atque alii; Sic varias Virgo species sub Pectore rerum Versat, sic variis gaudet imaginibus. Iam subit aridulum , et madidum nil vellus ab imbres Proxima dum lato rore madescit humus; Iamque ille e mediis sese rubus ignibus offert, Iam sese e in diis fluctibus illa ratis; Atque rubum repetit non ulla lucendia passum, Atque jugis navem sospitem in Armeniis .

Quam gestit bona Virgo i mora olit quot gaudia

tentant

Et tacitum huc illuc abripiunt animum ,

Dum seso in navi, dum sese tu vellero, sesct inque rubo agnoscit; dum rata signa videt Tantaque non capiat Pectus quum gaudia , Natum Iam versare ulnis , jamque fovere sinu, Vberis ambrosio nivei jam Pascere SuCCO, Oscula jam admotis frontibus eripers . Longius ah l quid, Amor, tam cara in sede morari,

Quid prohibos 3 omne heie transigere abuuerim

96쪽

Non aevum. Quidni mortales iam exuor artus, Ut levis heio sistam spiritus 8 aut similes Μi datur haud humeris pennas a Ptare tuarum, Ut redeam, et Μatrem heio assiduo, heic Ge

Contempler, neque divellar donec Puer isthaee Tantus, tanta isthaeo incolat antra Pareus

ELEGIA IV.

Ex POETICO QUODAM MENTIS AFFLATU ANIMORUM CAELESTIS ORIGO BERUMQUE HUMANARUM TENUITAS INFERTUR.

IIumani naturam animi, ceu crura manusques Qui partem primus prodidit esse hominis , Scilicet ut genio male perditus indulgeret,

Luxans indomitis si sua cupidinibus, Nec Stygias pavitaret aquas, noctemque Profundam a Quo summi sontes Numinis ira adigit; Illo quidem rationis gens, et degeret inter Qui hrutas vitam dignus erat Pecudes, Quem nunquam caeli Sophie de parte serena Repentem placido lumino vidit humi. Ergo, age, qu' nostris insit cael stis origo Mentibus , audaci carmins , Musa , reser ἔQuandoquidem veluti rosidos si corporis artus Liquisset, tractus carpere mens animi Aetherios gaudet, dedignitur tu' iacent Iam terras; atqui si foret illa simul

97쪽

Corporo eum Dagili eompacta e principe limo, Flaudquaquam pennis fulgida praepetibus

Astra super veheretur, et indignantia solvi angere nequidquam vincula discuperet. Nec me Thespiades. proles Iovis illa , sororcts, Quae vanis hominum pectora imaginibus Saepius, et falso vates ardors fatigant, Longinqua haec caeli per loca d tulerunt. Quare ego, quao quondam commeuta est Grae

cia, monstra

Haudquaquam miror non genus Iapeti Quos superis ignes e sedibus asportavit Fraude mala , incautis intulit et populis ;Sublimemus plagam , caelum Titania pubes Montibus aggressa est qua rapere impositis, Λetheriisquo Iovom detrudere sedibus; aut qua Altus equis Phaeton excidit igniseris , Aeternos demens l) currus agitare , Ρatrisque

Ausus inexperta si tere lora manu. Huc Sophiae me vexit amor, caeliqua boatas Helo solum , sustunt quae rude Vulgus , opes Adspectare juvat; superas concentus Et aedes Qui circum resonet, sidera dum rapidas Praecipiti in numorum late choreas decursu Innectunt, hibulis auribus excipere . Ac veluti exstimulans flagris auriga iugales , Quum campum effusi carcere corripiunt ,

Et lora huc illuo laxans fluitantia , cursu Spectantum sallit lumina praecipiti;

98쪽

Haud altior Ionge eaelo lateque Vagatur Mens desideriis acta per astra suis. Illa pedes quocumque inseri, arca uaquct rerum omnigenarum , et motum iuspicit et numerum; Exploro et studium visendi nescia , tractus Vsque alios caeli transmigrat atquo alios. Iam te quis memoret terram 3 Contermina caelo Quae quondam rebar Stagna Prosunda maris, Qua sose occuluere 7 meis quis ditia regna, Fluminaque et montes abstulit acrios Luminibus 7 puncti vix instar cornoro terras Exigui, et gentes hinc datur omnigenas . Ergo tam tenuis perctam quid is auius unquam Si sese nostros obtulit ante oculos Tam tenuis mortalo genus quis croderet 8 orbis Vexat amor, curisquΘ innumeris acuit, Vt quo vix tandem exigua potiatur arena Insandum i hella indicere non pudeat, Et potero excidiis urbes , et sanguine rivos Undantes siccis cernero luminibus l

CHRISTUS INFAN s

uam sacro toties a filati numine vates Polliciti humanis adfore rebus Opem Scilicet ni terras quae lato involvorat omnes Nox olim e tenebris excita taenariis,

99쪽

Εt totam ob primi scelus exitiale Parentis Horrifico obduxit tegmine Prc geniem , Luce nova e domibus lapsa stollantis Olympi

Iu stygias fugeret, venerat unde, domos; Hanc tandem laetemur opem mortalibus aegris Allatam, at veterum jam rata Verba Patrum. omnia iam lucent, jam non errore Viarum Decepti, recto o tramite digredimur , Μendacesque duces, et inania iussa sequuti Ire Per ambageS Cogimur u que nOVES. Ite Procul, caelo quos Graecia vana magistrostriorum et doctrinae sustulit omnigenao; Desinite ambiguas in vulgum spargere Voces, Et vacuis commenta ingerere auriculis. Aurea promissi venit jam temporis aetas , Et novus e superum sede Magister adest. Non ills humanas sxcultus nempe Per artes ,

Quamlibet eximio fretus et ingenio Ignarosquo. docere homines, si tollere Iumeu Tam clarum o tantia aggroditur tenebris; Ipsa sed aetherii Regis sapientia, summi In terras soboles Iahitur ipsa Dei ;Atquo hominum lux tanta oculos ne laederet aegros , Quum sancto ignaros fingeret aloquio . Humano non erubuit velamine dios obnubi vultus aetheriumqus jubar . Iam quis me tanti penetralia ad alta Magistri Discipulum sistat morigerum es docilem , Ut mirum divino quod di manat ab ore Eloquium bibulis auribus axcieiam,

100쪽

Atque alto pennas condam sub pectore 7 em quum Exustos Procyon , aut o findit agros, Nubila si puro cogens notus aere, terram Irrorat placidis imbribus aridulam , Illa hibit tenuam rorem, sitibundaque hiantes

Per venas imum sorbet ad usque sinum , Atquo iterum sorbet, flores dum suceus in aegros ,

Languentesquo herbas pinguior inde venit; sic mihi contingat; nulla ut praecepta docentis Nullaquo vox animo destuat immemori. Quo tamen abripior 3 visu tium tu e inaui 3 An rerum species vera mihi objicitur 7Vera quidem, sed mira : tener nam cernitur Insans Helo tantum , et saturo caula parata gregi. Illa Parens , Puerum leueris quae versat i a uiuig , Et flent m niveis admovet uberibus, Illa quidem magnorum etsi decora alta paraentum Et gestu et vultu praeserat ingenuo, Ast humili in tunica pudibunda atqua omnium raeua Rerum, Oculos earum deiicit tu Puerum;

Et queritur brumali algona quod frigore corpus Cogitur in rudibus volvero saεciolis ,

Duraque carpendo sordens cuciabula somno

Agresti stabulum praebeat E stipula . Quid Puer 8 aut silet, aut vagit, caraeque Parentis Levia protendens brachia quaerit opem.

Hoc tamen in Puero ne quis vagitibus aptum Nescius 4 aut solis sietibus esse putet

Hoc tamen in Puero. Pueroque silent Magistrum Ante ocium sas est noscere graudi loquum e

SEARCH

MENU NAVIGATION