Iosephi Petrucci ... et Vincenti Fugae Romani Selecta carmina accedunt epigrammata scholasticorum Societatis Iesu

발행: 1822년

분량: 328페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

21쪽

XVItur, una sanetissimas legitimasque suas in sacris administrandis caeremonias a prosanis Prae posterisque ritibus aliorum populorum socer innat , qui vel ei nunquam Per summam Pervicaciam se subdiderunt, vel ab ea per summam Perfidiam desciverunt 3 Hano omnium populornm concordiam ac pene dixerim cognationem unius ejusdemque linguae opo constitutam ac veIuti

conglutivatam eo maxime Specfare neminem non

intelligere, ut Christiana Religio et latius pro- soratur , et firmius solidetur , et una ubique terrarum atque cadom atque individua ita serv tur, ut quicuinque vel ab extremis orbis partibus Romam usque Christianus se conserat, nihil novi videat ant audiat, iisdem , quibus sua in regione intererat atque operabatur, intersit atque operetur sacris, iisdem, quibus ejus Populares, Precibus Deum prosequatur , alienigenas intelligat, intolligatur ab ipsis , videat denique so Romae fuisse quum apud Suos esset, quum Romae sit esse apud suos. Hanc tamen omnium gontium in una eadem que religione Oxcolenda Conservandaque unanimitatem, quam ex unius ojusdemque linguas communione confirmari atque augeri necesse est,

his eruditis quidem , sod a Christiana Religione

alienis hominibus pariam . quin minimo arrid'Te r et quum videa ut res vel parvas concordia Crescere, discordia vel maximas dilabi , idcirco latinam linguam, hujus tam salutaris ponsorsus

22쪽

Xvi custodem veluti atque altricem adoriri r contea dero hanc linguam non pluris quam aliae , quaa infinitae propemodum sunt, saciendam esSot nativum in primis cuilibet genti excolendum ; illud adhibendum in Religionis dogmatis et praeceptis tradendis , in illud quae in latinia

sacrorum librorum scriptis continentur vertenda omnia , tam quae ad vetus, quam quae ad no-Vum, ut vocant, testamentum pertinent, ut rudi etiam plebeculae, pueris, mulierculis, quibus latina lingua plerumquo ignota Est, innotescantat sua intolligantur Haec quae passim praedicant , aut, ut melius dicam, pTutiuul ot crepant, si aliquando assequi possint, si divorsan linguarum indoli ac consormationi, historiae, eremoniae, praeceptiones, quas in sacris litoteris Deus ipso tradidit, accommodentur, Poriculum maximum esse ego vobis ostendebam, ne qua o una et Simplex esse debet, varia et

multiplex sat Christiana Religio , atquo in tot

sectus, quot linguae exsistunt, scindatur et di

laceretur .

Nec vero omittotiam illud rosellero, quod a nonnullis latinae lingua contemptori hus dici solsti huic incommodo occurri sacile posse , Si Iatinitatis studium non plus ab adol8scentibus excolatur quam quantum ad latinos auctoros intelligendos satis es t et in latine aut m scribendi arto addisconda oleum operam quo omnino perdi: ab iis enim qui scribunt, quacumquo tandem

23쪽

XVII lde re scribant, in eorum gratiam scribendum esse, qui sunt, non qui suerunt ; sermone ab omnibus usitato atque intellecto, non eo, qui iamdiu obsolevit , atque in veterum scriptis , tamquam tu aliquibus pinacothecis, ad antiquitatis memoriam retinendam recolendamque sorvatur. Quam sententiam non modo nihil, quod paullo solidum ac probabiis sit ad eorum propositum confirmandum , conficere , sod secum ipsam pugnare, vobis demonstraro di scito mihi non erat. Aut enim minutulis quibusdam ao levioribus latinae linguae rudi montis , quantum

prima illa puerili institutione offici potest, i in

hui satis hahos; aut eam tam leviter attingere, ac veluti Pra toreuntem vix a limine to salutare, rem nullius momenti nulliusque laudis non ivjuria esse existimaus , in ejus veluti adytum penetrandi, Hus elegantiam, gravitatem, numerum, varias dicendi forma&, omnes deuiquo

ejusdem dotes penitus introspiciendi cupido tibi

est: si circa tam vilem illum patulumquου orbem moraboris , vix aut ne vix quidam latiuos auctores intelliges, aut si quando intelligere voles identidem haerere, atque ad λεξικοὶ movς aut ad interpretes confugere nocessa habebis; si vero hane alteram, quam dixi, laudem assequi, si hujus linguae naturam , venustatem , Vim

complecti cupis, jam id omne , quod nos Vo lumus, id inquam , quod non solum ad latinos scriptores intelligendos, sed ad latine etiam scri-

24쪽

TIXheudum, non sino magno quodam iui ae ceterorum, quorum gratia scribis, emolumento satis est, assecutus es atquct Complexus .

Ex quibus omnibus, quae vobis tuno, optimi adOIescentes , demonstrasso me memini , et memiuisse vos etiam debetis , colligebam, si uu- quam alias in latinae linguao studium incum- here necesse fuit, ex quo tot in litterariam Rem publicarn commoda proficiscuntur, quo sublato vix aut ne vix quidem ullus tu humanioribus littoris eruditus dici potest, nunC vero Praesertim osso ; u uno a quorumdam hominum Partim minimo malorum, partim dedita opera B-jus utilitatem necessitatemque extenuantium calumniis et contumeliis vindicandum, uunc Btenebris, in quas illud conjicero ejus contemptores Conantur excitandum atque eruendum ,

no quid non mod 3 liberalis adolescantium institutio , sed ne ipsa quidem Religionis Christianae sanctitas atque integritas detrimenti capiat . Atquo tu id vires omnes nostras intendere eo magis nos debere, quod instituti nostri ratio praecipuo Postulat, ut adiumenta illa omnia, quae ad juventutem ad bonas artes et Religionem insormandam , atque ad Christianorum unanimitatem concordiamque fovendam con. servandamque conducunt , non modo non Velleviter negligamus , sΘd otiam sedulo investigemus atque acriter adhibeamus . Quare quum tu horum adjumentorum numero latinae linguae

25쪽

XX studium postromo loco haberi non debeat, ad

illam ego vos excolendam vehementer hortabar,

ut quum ad iuventutem in Collegiorum nostrorum scholis erudi ndam mitteremini , per vos

ex contemptione illa et despicientia , qua jamdiu ob praeposteram quamdam in publica gymnasia docendi rationem invectam opprimebatur , vindicata revivisceret, veteremque dominationem majestatemque recuperaret.

Pene sub ipsum institutionum mearum initium non sine magna animi mei voluptate sensi non tu irritum recidisse hortatus hosce meos; vestramquct in latina lingua excolenda assiduitatem alacritatemque demiratus egregio tu ea vos

proficere gaudebam , nihilquo quod huj iis linguae studio excitando, et magis in dies magisque fovendo a inplificandoque expediret, mihi non pollicebar . Quam animo praeceperam Spem exitus comprobavit. Illae scribendi exercitationes , in quibus quotidie versabamini, auream Iatinitatem redolebant, prohatissimorumque la tini talis auctorum exempla exprimebant; atquctita exprimebant, ut qua ex illis majorem quamdam elegantiam stilique venustatem prae se serrent , colligere non dubitaverim, ut in publicam lucem aliquando, si ita res ferret, edi Possent, aliisque qui vobis in idem studium sue

Cederont, et exemplo essent et luci tamento . ΟΡ- Portuna sese mihi exhibuit occasio: qnum enim ux amicorum meorura hortatu atque Eliam ro-

26쪽

XXIgatu , quae diversis temporibus partim animἱ

oblectandi, partim stili exercendi caussa con- seceram , carmina in unum libellum redegerim , et typis mandaro decreverim, si nonnulla etiam ex latinis vestris epigrammatis meis hisce carminibus aduecterem, rem VOhis non injucundam, ceterisquo sodalibus vestris, qui in idem, in quo vos tunc oratis, studium incumbent , non inutilem fore putavi. Atqus ut ad hoc studium magis Vos magis- qu excitarem, alium animis vestris stimulum admovere etiam volui, exemplum scilicet unius ex majoribus vestris ob oculos vobis pro-Ponor. , quem, quum extremis hisco temporibus elegantissimae latinitatis laude floruerit, saepius a me vobis com memorari commendarique audivistis . Vincentium inquam Fugam . qui ct Sa Cietate mostra, quoadusque ea stetit, fuit, suissetqile etiam post ejusdem restitutionem , si per aetatem et valetudinem et Iicuisset. Hujus nulli sui temporis poetarum se uudi, et Procustodis inter Arcados munero diu Iaudabilitor suu-cti , cuius ego amicitiam et familiaritatem ,

quoad vixit , carissimam semper habui, memoriam , Postquam e vivis P Cessit, sθmper BCeTham atque honoratam habebo , latina carmina ab ipsomet, Paullo antequam moreretur, tam quam amantissimi sodalis smμοσειον accepi, eaque

nunc Vobis uua cum meis vestrisque carminibus, adolescentes optimi, exhibeo , ut tanti vi-

27쪽

ri in iis pangendis elegantia et diutissime, quoad

fieri potest, in posterorum memoria Exstot, et alacres apud vos imitatores nanciscatur Ex multis, quaρο reliquit, carminibus pauca selegi, ut auctori suo morem aliqua saltem ex parto gererem, qui qua erat animi modestia suas has oporticas nugas summis potius quam luce dignas esse dictitabat. Selegi aute in nonnullos ex ejus sermonibus, quorum, quum ros in Arcadum do tissimorum conventibus recitaret, elegantiam et leporem illum vere latinum, vΘre Horatianum nemo Summis cum Iaudibus non admirabatur, nemo ex iis, qui superstites adhuc sunt, non reminiscendo admiratur. Sol gi otiam eclogas quasdam, et nonnulla alia Heroica carmina , quae in lucem nunquam prolata sunt, sed

quae proserrentur jure digna erant et epigram mala denique, quorum Pleraque eX graecis , quae in veteri Graecorum poetarum Anthologia legi possunt, latinii secit, quaeque jam ab anno MDcCCVI Romae typis Caetanis ad montem Exquilinum nomine Salcesti Ae idonii, ita

enim inter Arcades vociabatur, una cum Verna

eniis quihusdom carminibus edita suerunt: eaque heio addenda Curavi, ne, quum paucaeorum exemplaria supersi ut, cum magno Iatinae poeseos detrimento interirent .

Huhetis, optimi Adolescentes, quod pro Vestra in me hen volentia atque alacritate, qua me humaniores vos litteras docentem audieba -

28쪽

XTII itis , uiuuias rePendere unice Poteram : vestrum nunc est pro meo hoc in vos ossicio illud ro- pendere , quod unice a vobis expeto ac requiro ; nempe ut Iatinae linguae studium enixe , quemadmodum hactenus fecistis , in postfrumexcolatis , enixeque a vestris discipulis excolendum curetis. Valete.

29쪽

E SOCIETATE IESU

CARMINA

LIBERI.

EX LIBRO I. Q. CALABRI i ROMA c.

cant , nomen ei iaciunt a Calabria, ubi prope Hydruntem ejus poema manu scriptum a Carisdinals Bessariono inventum fuit. Verius alii et eruditius vocant Smyrnaeum ejusdem Poetae auctorituto freti, qui libro XII. do se ipso loquens ait: ea quo ego adhuc imherbis in caminyis S rnae prme Dianae tem tum pascebam inclitas Ooes: qui Iocus si minus certe atqu. evidenter, at non sine magna quadam Prohac bilitate demonstrat, Smyrnaeum potius ex no

30쪽

mine patriae , aut saltem regionis illius , ubi

adolescens pastoritiam vitam dogebat, quam Calabrum Vocandum esse, quod nometi ad locum magis, ubi hoc Poema repertum est, quam ad ejus auctoris patriam pertinere Videtur.

Quidquid do ejus nomine sit, videtur Rodomano hic poeta floruissct seculo a Virginis partu circiter lv. , quum ejus stilus a Coluthi , Tryphiodori, aliorumque ejus aetatis graecorum Poetarum stilo non admodum discrepet, li-eet majorem quamdam Pras se ferat varietatem ac venustatem. vulgaris hujus poematis titulus, parum sane Poeticus , hic est: I1αραλήια ομε ν, hoc est Derelictorum ab Homero, seu Iliadis continuatis in XIV. Iibros Oistributa: quorum primus a Penthesil act Amazonum Reginae opem post Hectoris mortem Troianis ferentis Troiam adventu initium iacit; totusquo est in describendo ejus sortitudinem, editam ab ea Grae- eorum in praelio stragem, ac doniquε singula re ejusdom cum Achille certamen, in quo ab

eius hasta tandem transfossa concidit atquct interimitur . Qui liber seorsum sumptus mora limo

quoddam commodo dici potest , atque inscribi

Penthesileai seu Penthesileae mors. Atque ita opinatus es o mihi vidutiar doctissimus et compluribus cimnigena erudition o refertis voluminibus Clarissimus vir Caesar Μarchio Luc-cbesinius , qui ab hoc primo Q. Smyrnaei libro

Occasionem arripere nou dubitavit vernaculi il-

SEARCH

MENU NAVIGATION