Iosephi Petrucci ... et Vincenti Fugae Romani Selecta carmina accedunt epigrammata scholasticorum Societatis Iesu

241쪽

Peregit Signa poli, patriis ex quo depulsus ab oris Ημio mis*r exiguo pecori nova pabula quaero Quid tantum, Meliboee, ne inus Golleaque Pr

pinqui

Pastotum insueto respondent undique cantu Num vos. quandoquidem Haj ae venors calendae, Formosas heiu laetos Floras celebratis honores, Felicemque agris, pycorique exposcitis auuum Cui propnrat Nymphae , qaos uudique rustica nuper carpebat pubes , in seria nitentia flores Mel. O Corydon , dulces cantus, quibus assonat

Et nuper vario contextas floro corollas Non storum matri pastorum turba Paramus , Neo cuidam ex Nymphis , quales errare vide.

Per lucos passim , aut fluviorum emergμrs tando. Nympha alia , aut Diva his potius colabratur in

242쪽

omnis cui tantum concedat Nympha decore, Quantum rivus aquae Tiberini fluminis undae, Cum superat ripas hiemalibus imbribus auctus . Nec solum Mutis rosonant huic sesta calendis Carmina r sod donec mensis laetissimus anni Florescet , pubem hanc nova tex re serta juvabit, Tolloro et ad caelum Nymphae immortalis honores. Cor Quid tantae, Meliboee, mihi quoque uomiua

i Nymphas

Non pandis, cur et tam longo temporo, et isto Praecipue tantos illi tribuatis honores Ipso etiam Nymphae, norim modo , serta Para

. rem,

Illius et nostra haec caneret quoque fistula laudes. Mel. Parthenis est nomen Nymphas, qua dignior unquam Nulla suit, nostros cui consecrBmus amorPsrVtpote quas superis quondam divinitus auris Amata, aeternam, Virgo, sub luminis oras Ediderit prolem, per quam pastoribus atras Cocyti ripas, dabiturque evaderct Avernisqualentemquct lacum atquo ardeutes sulphuro CamPos; Tum superos sperare agros , et rura beata. Insuper hoc quodcumque bovi speramus agrestes

Parthenis id speraro iubet. Bona Parthenis agris Dat gravidas segetes , laetis dat gramina Pratis , Pabula dat pecori, teneris lac sussicit agnis. Demittit caelo pluvias, si nubila pellit. Ergo inter menses , qui sormosi imus anni efit,

243쪽

II une illi merito pastorum turba dicamus, illi qune Nymphas inter dignissima cultu ost. Ucr. Quas rupes, Meliboee, cavis quae in montἰ-hus antra sAut quae dosortis habitans in vallibus Echo Parthenidis famam ignorent, atque inclyta facta pA primis et ego suevi puerili Θr annis

Hauc colere ante omnes , et parva huic mune xa ferre :Πunc tantum haud noram vos inter qui viget usus. Ssed novisse iuvat; patriosque rovisero si uos Si misero annuerint superi, collesque beatos , Hunc inorem instituam , et quoties caput esserotarvis Florifer omnigonos effundens Majus odores Parilisnidi toties sollemnia sacra novsbo.

Mel. Quin age, ot hinc placitum , Corydon , mo

cum incipe morem. Incips Partho uidis modo tollere carmino laudos, Quandoquidem dulci invitat nos murmure rivus. Et praebet quercus patulas cantantibus umbras . Cor. En adsum: voces cantu modo flectere su tus Incipias, Meliboee, prior et tua carmina nostras Iam pridem resides acuent ad carmina musas .

Mel. Incipiam : modo Tantanti mihi Parthenis adsit. Irrigui sontes, et qui Per gramina serpis, Rivule, Parthenidem cauimus. Dum cantibus illam

Tollimus, undarum quaeso compescite murmur. L. Aurae, quae circum strepitis Plaudentibus alis,

244쪽

Carmina Parthenidi sacramus: versibus illam Dum colimus, vestros quaeso colitheto susue

ros .

Mel. Qualis puniceis invecta Aurora quadrigis

Exoritur, Camposquo et prata viretitia late Μanct novo roris cael -sti muners ditat, Talis virgineo prodit se Parth nis Orct. r. Qualis fulgenti vectus super aethera Curru Auricomus Titan ridenti in luco coruscat, Purpursoque imas convestit lumino terras, Talis Virginea resplendet gratia frontis. Mel. vicinis redolot myrtus gratissima in hortis; Μajores sed virgo pareus diffundit odores. Cor. Suave rubet laetis rosa formosissima Campis, Suavius at Virgo su Tunditur ora rubore . Mel. Dulce sonant grato labentes murmure sontes ;Dulcius at resonant nobis tua nomina, Virgo. r. Dulce sonant quas ingeminat Philomela quo- relas ;Dulcius at laudes mulcent mihi virginis aures. Mel. Laeta rosas tericus , Sion dat clara cupressus, Iactant proceras Libani iuga frondea cedros:

Lilia Virgo cupit: cupiet dum lilia Virgo,

Despiciamque rosas , Et odoro cortice cedros . r. Sublimes Reges turres , laqueataque cives Auro tecta Colunt, miratur marmora vulgus et Parthonidi dum simplicitas, et rura placebunt, Despiciam regum turres, laqueataque tecta.

Mel. Carpito certatim pecudes laetissima campi

245쪽

III Gramina e dum rura haee defendet Parthonis , herbae Nec vobis, noc deficiet lac molli hus agnis. Cor. Pastores gaudete: polo duiu Parthenis alto Vos hona defendΡt, scabies non dira nocebit . Nec rabidus tenoris lupus insidiabitur agnis. Mel. Desine plura, puer, jam se demergit in undis Phoobus, et obscuro consurgit vesper Olympo. Ad caulas pecudes saturas iam ducere tempus; Cras quoquo, ni refugis, telo arboris hujus adumbram Exspector plura holo sors et meliora canem .

246쪽

ἡ l ityre, quid patrii celeres Anienis ad unda S

Lontus agis, nso sublimes adscendere ad arces Tiburis ulla movet te cura, ut visere Pompam Tu quoque in urbe velis, qua splendent Daphvidis arao Quid segnis tumulo ex isto, dum gramina toti donis Cernis oves, viridique moraris in aggero ripae Tu. Immeritum dictis, Corydou , me carpis amaris sSegnitiemquo mihi temere objicis. Ipse superno, Ipse puer Daphnis qui me despectat Olympo , Novit quam multo ardebat mihi pectus amore, Ut possem tutas alio custoda per herbas Linquerct Oves , urbemque adscendere, Daphnidis

aras s

Μagnaque visurus sacrae spectacula Pompae: Sed vetuit precibus non exorabilis ullis Dura Purens ; dixitque, Puer, cave , Tiburis ar-

Adscendas; cavs te populo immiscere frequenti Sic temere; nolo te tu tanta pericula mitti . Quid faceres , Corydon, talis tibi si quoque ma

247쪽

sisset, et ex hoc te campo disco loro nollet Cor. Non ego te argu'rim Serva utem jussa Parentis, Nec matrem uato quaecunque adversa timΡntem. Verum age , qua udoquidem moritos tibi reddere honores

Divino haud licuit inveni; nec servida cordis

Ardontis, d xtra sacras revi lutus ad ara τLilia protendeus, potuisti expromere vola; Illius egrogios mores, atque tuo lyta nota dis sa Itom pig at dulcis modulamin cantas Tollere, et o collo pendentem iussare cicutam. Tu. En ultro incipiam , tu deinde aequare; canu

muss

Si placet, alternis: cupiunt alterna Camoenae. Quamvis stellantis teuoat iam limina Capti, Daphnis, et aeterni saturetur neotaris haustu; illo tamen nostro celΡhrari Carmino gaudet. Cor Quum vis siderei sedeat jam vortice Olympi Daphnis, et ambrosiae roseo bibat ors liquores, Pastorum curas oculis tarno adspicit a quis. Tu. o mihi si caelo tautum delapsus adessot Daphnis, ut ardentis recrearer luminct vultus lGr. O mihi si volucri liceat supor aethera Curras eandere, ut augustae contempler frontis houo restra. Ante oculos iuvenem, quum me sopor altus haberet , Ipse ego conspexi, bene olenti candida fronde Lilia gostantem, niveaque in vesti nitentem. r. Vidi ego, dum Prima captarem nocte quietem

248쪽

22o Purpurea iuvenem praecinctum Veste, Coronam Gestare, atque novam dextra protendere pal

Inc Pallentes viol ne surgunt per opaca locorum, Et rosa Pest: n s gaudet concrsscΘre in hortis. Lilia Daphnis amat et dum lilia Daphnis amuhiis Despiciam violas, hi serique rosaria Pesti. Cor Moenia magnifici gaudent sublimia cives Incolerμ, et celsis surgentes turribus urbos. Daphnis amat silvas: dum silvas Daphuis ama

bit a

Dospiciam turres, et opisas moenibus urbes. Tu. Si honus hos campos de iidet Daph uis ab alto A thero, qnis possit tinnisse mapalibus ignρs Nou illum iguis edix est ausus tangerE, SOm-

Dum capit, et stramen flamma crepitante crema ret .

Cor. Quis timeat campis, adsit modo Daphnis, aqua,

rum s

Diluviem, nimio quum crescit sumpn ab imbre Illum inter fluctus lapsum, famulantibus uudis Incolumem flava exposuit Ticinus arena . Tu. Ne segos Θludat messem fallacibus herbis; magna sed in magno veniat tritura caloro Tu facies, vacuas reples qui frugibus arcas. Cor. Tu qui testa oleo facis ut crescente redunduto

249쪽

III Flatus ventorum fumidos cohibobis et imbres, Ne haccae viridis putrescant semper Olivact. Tu. Desinet iam Phoebus medici successit Olympo Igneus , et querulae rumpunt nemora alta cica-

Aront prata, caput lassoque papavera collo Demiserer umbras pecori jam quarere temPus.

250쪽

m a.

ECLOGA III.

PARTHENIS.

Parthonia o Mns o, quae sortia nata tonetia Arva ali stinae, dulcis quando ordine laudeaDi pro tessaeae et sublimia facta puellae Suadet amor , iaciles precor adspirate Canenti, Et dignum tanta concedite Virgine Carmen . Tuque adeo , ant' omnes summus quam diligit

Uuam

Rex supertam , trepidum tanto sub pondere vatem Alma regas, pedibusque adsis, o Diva, secundis sinter id uina os quis nescit Postor Amyntam' Parthenidis casto flagrantem motus Em ure, Et doctum c Alamis dodia coro carmina Amyntam 3 Sa ps illum patrios inii lcentem cantilius agros, Pari lenidemque cavas rvpps resonaro docentem Audi, oro olim Lycidas t pulcher Iolas, Duo hant ut sorte pecus Iordanis ad undas. Dumque novis vacuas implet concentibus auras Crani serae nutant silvae, sua numina venti Compescunt, liquidas pocias obliviscitur undas . Nam canit, ut, dulces quum nondum luminis au

Parthenis hausissos, nondum tuo Immania brutae Pondera telluris librasset tu aere mundi