Iosephi Petrucci ... et Vincenti Fugae Romani Selecta carmina accedunt epigrammata scholasticorum Societatis Iesu

251쪽

Conditor, ex nihilo lucem , solemquct creanti Haerorμt tamen illa Deo, et componeret orbem . Ipse Deus maria et terras caelumque prosundum sSidereasque saces et clari lumina solis Educens, oculos gaudens figebat in illa. Tum memorat Comitata choris ut mille per au

Aligerum formosa anima ad nova munia vitas Venerit, et purae in ventrem se immiserit Anis

nact

Purior ipsa: hominum fortunatissima quando Communem labem, et colubri satalo venenum Vitavit, stygiique ausus compescuit hostis. Naso 're Diva, tuoque aegris mortalibus orta Affer opem, culpas et primae dilue matris . To tollus cupit impatiens; tibi ah-ubere fructus Submittitque sinu, et laetos effundit Odores; Adventuque tuo laetantur et aequora Ponti, Et nemora et sortes, et pictis nubibus aer. II is addit, vix tres hiemes divina puella Permensa ut patriamque domum Veteresq Pe

Liquerit, et dulci rapta immortalis amore Numinis ad te inpii a se devoverit aras, Virgineum nullo non sprvatura pudorΘm Tempore, Contaptusqe omnes osura viriles. Tum plectro graviore sonans connuhia sancti Numinis aggreditur immortalesque Hy nenaeos , Virgineique uteri pondus mirabile narrat z

252쪽

Utqus novem postquam Phoebe reparaverat or. hes

Divinos tandem partus mirabiis dictu Εdiderit, positusque insans sub rupe j ceret,

Mollibus haud solus cunis, sed frigore saovo, Sed gelida ventorum anima pulsatus et imbre. Hinc memorat lacrimas , atque a Ito vulnus adactum Parthouidi, primum octava sub luce cruorem Quum sidit nati; cousolaturque dolentem, in templo senior , quum fatis ora suturis Solvit: seu rediens si cris quum sorte peractis Ε templo, amissum natum non repPerit usquam. Et relegens iter omne, et longo sossa laboro Redquidam voces ad sidera jactat inanes. Ceu quum dilecta viduatur compare turtur,

Aut qualis celsa qu ritur Philomota sub alno, Durus ubi implum m nido dotraxit arator Progoniemr non illa petit iam pahula nota , Non gelidos curat sonios , sed robore celso Μoesta sedens longis implet nemora alta quere.

iis .

Sod non hic lacrimis finis i maiora dolonii

Vulneraque et luctus restant in furi ra nati . Iamque resert concussa gravi , non victa dolore Prolem ad supplicium ut mater comitatur Buutem sDilectam Μater prolem: ut videt ipsa gWmentem, Lapsantemque gravi natum sub pondore trunci; viribus atque impar oueri succodero vellet.

253쪽

Crudolis frustra conanti plurima miIesIncrepitat gpnitrici , et longa summovet hasta. Heu quid agis miseranda Parens quid moesta

dolentem Prosequeris natum colat ad crudelia montis Culmina Τ qui poteris tantiam persorre dolorem γPerdit te miseram pietas tua . Perfida clavos Turba parat: sonuero ictus, moribund que nati H u pietas l) duro pendent e r ore membra. Iamquo ipsas tangit rupes quoque lanus ace

humaIllius et mortom cloplorant saxa; dolorem Testo turque suum tellus magno excita motu, Nigrantiquo comas obnubens Phoobus amictu. Ah mutor, jam non m tori quid vulnora nati Conspicis, exanimosquε sinu complectoris artus lVos matrum pia turba , hinc vos abducito matrem sNe vitam dolor abrumpat, mortemque sub ipsa in Dilaceret materna atrox proecordia luctus. Tum lacrimis cessuus, meliori et carmino ad-

Parthonidis laetus memorat nova gaudia , quum

Anta oculos stantem claraquct in vesto nitentem Ipsa suam prolem videt, et notum decus caris Conspicit, et ductos audit de morte triumphos. Quid sin minas flammis, adjectosquo ignibus ignes CommemorΡm, quando casti d parte serena Cum sonitu illabens orantem Spiritus illam

254쪽

2 26

Amavit, totumque replovit numine pec=ns Jamquo novum molitus iter ridentis Olympi Caelestes aporit valvas, Vectamquo Per aura Parthenidem claro deducit in aethera curru . Nec silet, ut gemmis claroque educta Pyropo Moonia, chrysolithumquo urbem splendoro com

Intranti, superum chorus adsurrexerit omnis; Utque illam caelestis Amor , Natusque , Paterque s Sidoreo in solio, regnique in parte Iocarint, Undo homines, terrasque imas, Pelagusquct Pro landum Ardua, despectatquo ipsos supera alta tenentos. Quao dum cuncta cauit, cursus compes it aqua

Jordanes, tacet aura, silent memora avia, et alie Bostituunt vocem cautes rupesque PropinquaB. Diuitiam by Cooste

255쪽

I. IN NUPTHS ALOIs II . . . . ET ILLIAE ....

nantem,

Iratus dixi , castaliumqns lacum rsi pro cantatis toties nova carmina sponSis Condidoro, Pindi o vertico dojiciar. Iuranti Musae adstiteria ut, et te, tis Apollo; Certaquo pθrjurum POP na lue uda manet. Ad cantum redeo tumon, et te, Iulia, teque Flos iuvenum , Lodo ix , prosequor ad thala

mum .

Ast ubi par iuvennm invenies virtute , loro , res Corporis atquo animi dotibus huic simile ΤVideris hos , et eris periurus tu qui qie, Phoebes Nec poteris digitos ahstiuuisse lyra. i Io

Dispeream si quidquam aliud te praetor amavi, Ni te, Virgo , aliis omnibus ant tuli. Dispeream si quidquam aliud la pruetor Amabo, Ni to, Virgo, aliis omnibus anteferam. Unica tu puero, Virgo, mihi samma suisti, Vulca eria tremulo tu mihi stamina aeui.

256쪽

Qualis quum placidus ponti premit aequora N8

Et Zophyrus leni flaminμ stringit aquas, Cymba volans tuto spumantia marmora Cursu Findit, carhaseos implot et aura sinus: Talis vita mihi, si mo, hona Partheni, amabis, Ridenti si me lumino conspicies. i Ua

Qualis quum lando iratus ciet aequora Nereus , Fluctibus et tumidis increpat aura minas, Fertur inaequali puppis male tuta procella, Concitaque ex imis servet arena vadis; Talis vita mihi, ni mo, bona Partheni, amabis , Averso si me lumine dospicies.

O qui languidulos recreas asporgine flores, Rivulo vicinis edite verticibus, Si trepidum in nostros cursum d stoxoris hortos, Lilium et hoc placido flumitio portuoris, Ambrosios niveo spirans quod vertice odores Gonκagae plaudit puberi hus sciliis, Pro merito hoci, rivus Gon ogao nomine dictus Minci clarisonis aemulus ibis aquiS.

257쪽

IN REDITU PII VII. P. H.

Dum roducem tandem post tot discrimina rerum , Optimo Pontifidum te tua Roma videt; Et populus lato effusus per compita fervet, Et desiderii vult daro signa sui, Hi manibus plaudunt, hi candida lintea iactant, Vocibus hi complent aera laetitiae; Sparguntur flores, pendent aulaea fenestris,

Pulsaque templorum turribus aera sotiant ;Adcurrens et ego, et conatus plurima frustra Ereptis plane sensibus Obstupui. His erct noe potuit lacrimarum sponte sed imbro Manante ex oculis immaduere gΘnΗΘ. Cetora signa queunt mentiri: non lacrimae sic,

Quas Pietas, et quas suadere jussit Amor v I l.

Et quondam placuere mihi mea carmina, et almis Aonidum rebar mo placuisse Choris . Sed postquam sunt lecta mihi tua Carmiua, postquam Lectus fraterna caede cruentus Abel, Displicuere mihi ex illo mea carmina, et almis Μe seu si Aonidum displicuisse choris .

258쪽

Si iustum, si munificum , Pater optimo, si inornatum meritis dicimus egregiis , Nemo erit haec vere de to quin omnia dicta Sentiat, aut quidquam detrahere indo queat. At de aliis vere fortasso haec dicta suem Principibus, Petri qui tota uero locum. Sexti haec sola Pii laus e,t: haoc contigit ante Nulli, te praptor , gloria Pontificum; Quod regni quartum properas dum condere lustrum ,

Qualis, quam caeli ros, aut levis educat imber, Flos nitidus grato pandit odore aluum; Talis divinis sturet virtutibus ills , Gratia caelesti quem rigat ambrosia . At vilis, pulcroqua carens virtutis honoro , Gratia cui se non raderit alma, jacet; Non secus ac pigro languet flos ustus in agro, Quem neque ros caeli, neu levia imber alit.

259쪽

Dum Virgo in montos divino Numine seta Cognatae properat visere tecta domus , occurrunt Thyrsis puer atque Elpina puella; Lilium ot haec offert, porrigit ille rosam. Lumina conurriens tum Virgo, ac suaviter illis Subrid ns tales edidit or Sonos :Accipio sormose tuum munus , Puer, at tu Tecum habeas, serva et, cara Puella, tuum. X I.

Ni victus moriar doloro tecum, Pro me quando hodie dolor victura To, lesu , aspicio halitu supremo Exhalantem animam, in sinu rigenti P mu vere mihi saxeum riget cor Corde immo heu careol o mihi cor esset Savium liceti ipsa namque saxa Si nunc horrida montium dolore Victa dissiliunt, dolore victum Cum saxis mihi dissilicet et cor.

260쪽

RETINET Al l Fis τι LAH ) . Daphnis ego pastor suspeudo iam gravis annis Nodosam hanc clavam, Pan Tegeaee, tibi. Sola haec disparibus restet compacta cicutis Fistula , nam dulcis vox mihi restat adhuc . Λh l nequia reserat nostris ita moutibus usquam ,

Hos arcus, hane et vacuam tibi, Phoebo , pharetram

Victor auspendens munera dat Promachus. Tela emissa horreus dum servet Pugua, regu pia Pectore habent hostes munera digna suo. Μnasarchi.

Quae sequuntue Epigrammata desumpta ex Graecorum Poetarum Antholosia edita iam saeria ut Romae m. abosi . typis Getanis ad eollem quilinum . Diuitiaco by Cooste