장음표시 사용
321쪽
πεφεν ἔν τε συστάσει καὶ παρυφισταμένω - ἐν τω χροό- ματε. . a περὶ μὲν της τῶν Ουρων διδασκαλίας κατά τε γένη καὶ εἰδη καὶ διαφορὰς καλως ἐκτεθηκαμεν. πα-ρέσωμεν ουναριστήτω ἀληθινω θεώ ἡμῶν, ω ευοδώσαντι ἡμας εἰς τον δρομον της αύτης πραγματεὶς καὶ ξιω- σα- ημάς καὶ ρxην - τέλος ἐπιθεινα αυτ ει διόρθωσεν ων πωσου ἐπιθυμούντων ἐκ Πάσης nροαιρέοεως μανθάνειν.
322쪽
M CODICE ΜO CENSI CCI XXXI. CHART. Θαλαμος ἰδου, νυμφικην φέρων κλίνην, ἐφ' e ἀτεχνῶς νυπρεπής, η 'Pωξάνη. σκοπε δὲ την γην ως - αιδους η κόρη, μή προ τον Ἀλέξανδρον έστώτω βλέπη. ερως δέ τις πάρεστιν ἐξ οπισθιου, και της κεφαλῆς την κάλυπτραν ἐλκύσας πω νυμφω δεικνυσι την -οθουμένην.
δουλοπρεπε σχηματι καμφθεὶς εἰς γονώ. xii ταυτην γαρ α βουλοιτο καὶ κατακλίνειν ἄλλοι δὲ της χλανι δε αυτην ρπάσας nκει προ αυτον ἐμβριθως την Ῥωξάνην. γουν βασιλευς εανιῶν τη παρθένφπρ του γαμου στέφανον ευθυς εἰσφερεὶ is καὶ νυμφαγωγων συμπαρῆν πιφαιστέων,ος ἀπερεισθεὶς ει το μειρακυλλιον. et φαιδρὸν, βέλτιστε καὶ βρύειν τόδε 'πρὰς γαρ το υμμαιον η τέχνη βλέπει, γαμηλιου δείκνυσι πυρσους λαμπάδος.ωαλλοι δ' kρωτες αυθι ηδεω ἐκτοπως ἐν τοὶς ὁπλοις παιγοσι si του νυμφιου. Οἱ μὲν γαρ αυτῶν ως ρῶν χεις δύο, κατωμαδὰν φερουσιν αυτον το ξόφος, ἀλλοι δὲ δυο των βασιλεων ἔνα, et ηττημενον συρουσιν ἐκ της ἀσπίδος λαβοντες αυτης τἀ απὰ σκοτους πεδας
323쪽
IN ITA CARNINUM MANULLIS PHILAE ma
324쪽
set δ ορνις - ων συγκομίζεις - τοκους. εἰς την καλιὰν τῆς φυχρος κεκρυμμένουκα τω πλατυσμω του πτέρου της καρδίας φρουρεῖς περιοχων του κυλίνδρους των χθων 1s καὶ πυρ καθ' ημων τ ροχολη ταύτη πνέεις, - αν ο καινος τη πυρῶ θαλφθεις τόκος αναστομωθη προς γονην σοι φιλτάτην.καὶ γαρ νε-σους τἀς ἐμὰς βρεις πρέπεις, ἐν Miso δέδοικα - ουναντίον, πιοφεὶς ἐν οἶς οργανοω ἀντ ορνιθων,οταν ἐπ αυτῶν ἐγχρονέζης et ζέσει, or κατά καιρον ἐκδραμόντες ἀθρόοι πληξουσι καὶ ηξουσι καὶ φθερουσέ σε τα των ἐχιδνῶν ἐκμιμουμενοι βρέφη.
οὐ γαρ ἐπωάζουσι τοτ αλλοτρέοις, οὐδ' ορνιθες πολλάκις, ω τἀν ουδ οφεις, πρὶν αν ο καιρὸς της γονῆς ἀναγκάσοι.
Ἀρωδιοδ νῆσός τις Ελληνὶς τρεφει, οἱ την ἐαυτῶν εὐγενέζοντες ὐσιν ὁσου μὲν αν ἴδωσι λύρο βαρβάρους,
μισούσι καὶ φευγουσιν ως πτηνὰ γένος '
ἄταν δὲ κατάρ τις ἐκ της -τιδος, εἰσὶ προσηνεὶς καὶ φιλέλληνες πάλιν. εὐθος γαρ αυτω προσδραμόντες ἀθρόοι
325쪽
πλην ως φαντὰν καὶ προτόπλοκον τέρας, ἀμπίσχεται καὶ τούτο λαμπρῶς η φυσις se νυμφίου θέλγουσα τον φθόρον χρόνον. ἐν δ' ἐμαυτου σωφρονέστερος μένω, ταλασία σκωληκος οφαλισμένος, ει σῶμα νωθρὰν καὶ περικεκλασμένον η καὶ χαμερπὲς καὶ κατεστυγημένον, Iu τοσουτον ἐργον τω - χαρέζεται. ἐκ γαρ ἀπαγους παι βραχυτάτου σπορον,
θαλφθεν ος, πυρ η λινουν φασμά τι η διφθερα ἐλυτρον η κόλπου ζέσιν, ἡ ργνυμένου πρόεισιν αμβλύς τις τόπος φως κάρφος et θρίξ, η τι λεπτόν ἐκτόπως καὶ ρ καθ' αυτ. ηρέμα κινουμενος, καὶ βόσκεται τα φύλλα των συκαμίνων, το της τρύγης βέλτιστε μαστεύων γάλα.nλην ἀπολεπτύνουσι φειδοῖ τον βρέφους, 20χε ες γυναικῶν την τροφην την φυλλίνην, ἐπεὶ το παχύ και τραχυ προτου χρόνουτοις χρωμένοις κιρνησιν οἰκτρῶν ἀγχόνην. Oταν γε μην αὐξησιν η φυσις λαβy, δεῆται τροφης το σῶμα δαφιλεστέρας. et κελται δ' ἐς αυτης ἀτρέμας της θρέφεως,
δοράς νεαρῶς ἐνδιδύσκεται σκέπην καὶ nάλιν υτ is εἰ βραχὼς λώσει χρόνος, ω ἐκτεινεται γαρ τῆ τροφὴ την γαστέρα, ῶσπέρ τις ἀβρὸς αλλο τι στολαεται ' inάσαν δὲ συντέθησι την βρῶσιν κατω, το μηκει χρησιμον ἐκκρινων μόνον,αν δ' ἐκτραχυνθῆ της χλιδης η λεπτότης, λο ης παρενθὼς τὰς τροφάς ἀναπτύει
326쪽
, καὶ τὰς ἀμοιβῶς τοω τροφευσιν ἐκτινων διαπλέκει το νημα των ἐντοσθέων. καὶ βουκράνου κίνησιν ἐστῶτος φέρων, ταλασιουργει καὶ στιβαζε τως μίτους. vii πλην αλλ' δε στράτευμα συχνον ἐνθάδε καὶ την φυσικην τακτικὴν μη φαυλισης.
ο γὰρ φάγοι σκωληκες - πρὶν ἐσκόπεις νωθεὶς ἀτεχνῶς καὶ βραδεω καὶ δυσκόλους σοβουσι καὶ βομβουσι ταγμάπων τρόπον,4 και τὰς κόμας τρέχοντες ἄβρως των κλάδων. ποιεῖ γαρ αντον ἀντὶ βάθρων ὁ χρόνος τῆ καταγωγῆ του στρατου πεπηγμένους,
καί τις - αυτους γεμων τεταγμένος, προ του στέφους ανεισι καὶ βλλει κάτω, - καὶ την τελευτην ταω φυλαῖς μιτρέπειτο των δε σης καστος ευθὼς ἐκπευων, την πα-ρογην οργανοι την ἐσχάτην. συνθεσις γαρ των πολυστρόφων μέτων sv αψα ρομηρος τω πλέκοντι γινεται.
εο χαιρε δὲ τοὶ τερπουσιν ὁ σκώληξ μυροις καὶ τους βαρεω ἄνωθεν ου στεροι τόφους,ἄIρε γαρ αὐτον καὶ iam σοδμία, καὶ μυς λαθων καὶ πνεύμα και βρο-ῆς κτύπος. θνησκε δε του λάοντος - οντος γένους, ω κλεισθεὶς ἐν αὐτ της nao go συνθέσει μεα χρόνον δέ τινα παπαὶ ου ξένου, ζωον πτερωτον ἐκ ταφῆς ἀνηγμένος, την του γένους γερσιν μω δεικνύει. ααὶ γῆ ο νεκρος καὶ τεταριχευμένος os εις δεύτερον φως εὐπρεπῶς ανατρέχει. τούτου γε μην μακae 'Eρμῆ τον ταφον
χαυνοὶ τἀ θερμά - λέβητος δατα. πώ σφαιρα καὶ χεὶρ καὶ βρα, τμῆμα λάδον,
πυκναῖς ἀκανθῶν αοχαὶ πεφυρμένον, Tu σους δυσπλόκους λέουσιν εὐτέχνως μέτους καὶ γίνεται τ πλέγμα vos νησειδέου, χιτων ἀτεχνως και βασιaevσι πρέπων.
327쪽
οὐδὲν de εἰ- συμπαρήχθη --πόσει,
ἄν και - φαυλοτατα σωφρόνως βλέπyg. et oκώληξ μὲν ουν νειδος ανθρωπων γένου, v μορ- πηματι σαυτον σεμνύνων, ἐλου δὲ τον τραχυν τε καὶ κληρον βιον vola του λόγου βρωμασι το νεω τρέφων. ἐπὶ δὲ τοι τεκούσι μη φρόνει μέγα 's σκώληξ γαρ αὐτόμαρος ου κυῖσκετα 'oταν δε καλῶς ὀργανωθῆ τω χρονω,
ω αν λάβης πτέρωσιν οὐρανοδρόμον. ω δὲ χρόνος το - της μνημης φερων,τ των κρόκων μασμα λαμπρῶς σοι natast. ἐμοὶ δε νυν τον καλον πέπλον δίδου,
ob οὐ γαρ ἐπαινῶ τά ρεούσας ἐλπίδας ac πολλάκις ἡ πασεν, κλώψ ο χρόνος. ἔστω δὲ μαλθακός τις, ω ξένη φύσις, ἄφ' Ἀστίας- φασιν ἐξειργαομένος. οἷ γαρ παραπλέκοντες ὀθνείους μιτους in εἰς τὰς ἀγωγὰς της φιστώσης πρόη igώνητὀν σπάσαντο καὶ ναόλον βιον
ὀρῶντες ει το κέρμα τῶν πλανωμένων.
οὐδὲ στιβαράν ευτυχῶν την καρδίαν καὶ παντόρων ἄγευστορ, ει καί τις δολου in δώσεις καθαράν, νnερ πέστης χάριν - καμηλου καὶ στρουθο σύνθετον εἶδον τέρας
καὶ τέ χέρσω σπένδεται, καὶ προς αἰθέρα τειχει .ηαι γένεται μεταίχμιον τούτοιν ἀμφον το ζῶον, Aqξυμβλητον, οὐδέτερον, μαελές, ἀστHον-
328쪽
το δὲ πτηνον δὲ καὶ πεων ἀνασοβουν καὶ τρέχον,
εἶτα δοκουν ἀφέστασθαι, πάλιν ἐκτρέχει βάδην καὶ πάλιν πεφλταται - πάλιν υνιωνει νικῆ δὲ πρὀς την σμιλλαν, aisso τον αἰθέρα κἀν τούτω δή μοι δαέμαζε το πτερωτῶν χερσατον.
329쪽
καὶ τῶν κορωνων ἀντιπιπτε τω θρανε
330쪽
Οιδημα ναστρός, λαπνικών ἔργων τόκος, γαρ αφον η των παθῶν φυτοσπόρος ἀνδρέζεται μὲν την τροφην λειοφερων. θεου δὲ λιμον προξενεῖ παραυτίκα.