장음표시 사용
341쪽
ἀνθρωπος ο μικρος κόσμος συνέστηκεν ἐκ τεσσάρων στοι--retae , ἐς θερμου, ωχρου, ξηρου καὶ γρου ἐξ αγατος,
342쪽
II. Ποθεν οἱ μὲν τῶν ἀνθρωπων εἰσὶ χαριεντικοὶ καὶ γελωσι καὶ παίζουσι, οἱ δέ εἰσι σπυγνοὶ παιχκυθρωπι καὶ κατηφεω, οἱ δὲ ὀργέλοι καὶ πικροὶ καὶ μανιωδεις, οἱ ἐά μοι και ὀκνηροὶ και λιγόψυχοι 2. 'ναιτια εστὶν αυτην ἐκ τῶν δ' τωχειων ' οἱ μὲν ουν ἐξ-Zματος καθαρωται τυγχάνοντές εἰσι πάντοτε χαριας καὶ παιζουσι καὶ γελώσι καὶ σωματα εἰσι οδινοὶ καὶ nοπυρροι καὶ καλλίχροοι. a. Oso δὲ π ξανθης χολης τυγχάνουσιν, υποι εἰσιν οπέλοι καὶ πικροὶ καὶ ευτολμοι καὶ σωμα. εἰσtιν υπωχροι is καὶ ξανθόχροοι. 4. οσοι δε απὰ μελαίνης χολης τυγχανουσιν, ουτοι ειοι ἡάθυμοι και ὀλιγόφυχοι κῶ φιλύσθενοι,
καὶ σώματά εἰσι μελανόφιοι καὶ μελάντριχοι. . oso Mon φλέγματος τυγχάνουσιν, ουτο εισι λυπηροὶ καὶ ἀμνη
μονες κά τω σωματι εἰσι λευκόχροοι. 1 m. α μὲν οὐν παιδία τι εἰσlν ἐκ του αιματος, ἰοὶ χαριεντικά, καὶ Παέρουσι καὶ γελωσι, και δια τούτο , τανωλαύοωσι, μάλιστα μεταλλάσσονται. 2. Οἱ δὲ νεωνι οι ἐκ της ξανθης χολης εισι πικροι καὶ ὀργίλοι καὶ μανιωδεις, καὶ δια τούτο οταν πικρανθωσιν. βραδέως. λάσσοντοι is 3. Οἱ δὲ τέλειοι ανδρες ε της μελαίνης χολης ει σι ράθvr μοι καὶ ὀλιγόφυλοι και κνηροὶ καὶ δια τούτο ταν mi νωνται, ειοι δυσμετάβλητοι. A. Οἱ δὲ γέροντές εισι εἰς -οὐ φλέγματος cavuηροὶ καὶ oτυγνοὶ καὶ μνημονες, μι δια νοέτο ταν μαωωνται, μετάβλητοι διαμείνουσι. et IV. Ἀχουσι δε τινα τόπον διον κατὰ μέρος δεσπον
τούτων, τὸ αἷμα διαγινὰς πνέει, η ξανθη χολη δια ἡ ωτων πνέει, η μέλαινα δια των φθαλμῶν, καὶ τὰ φώνη δια το στόματος ἐκχέει 2. Mερίζονται δὲ οἱ χυμοὶ τὀν δ. a. 'Eν τα ηλικι κυριεύει λαιμα δως ἐπων ρ,.s
344쪽
μαχεται δὲ καὶ διὰ χολωδεις χυμοψ καὶ μοχθηροῶς κ
παχύτεραί τε καὶ πλειότεραι - ἐδεσμάτων ἐδωδαὶ οβαλανείων συνεχειαι καὶ μετὰ τροφην γίνονται δὲ αντο στρόφοι καὶ νύξεις καὶ δηξεις καὶ υστοχα τινες ἀναιδὲβ εἰς ρθρα ηδη δὲ συνεχόμενοι is πάθει καὶ των ἐλμιν 1 θων αὐξανομένων ἐπὶ πλέον, καὶ οἱ σφυγμοὶ μικροὶ γίνονται καὶ ἀμυδροί, καὶ το ς ἐκλείπουσι καὶ παλινδρομον- σιν οἱ δὲ ἄν πατα -ονται καὶ παραφρονουοι κοὶ - ζουσι τους ὀδόντας, καὶ τῆ γλώσση τα χεέλη τρίβουσι, mi λοιμῶδες καὶ σηπεδονῶδες ἀναπνέουσι διὰ του στόματος, ων καὶ ανορεπτοώσι, καὶ πιαν προσὸνέγκωσι τροφὴν ἐμολταύτην - καὶ στρέφονται συνεχῶς καὶ ἀποροέντες ἀπ- κλησεως αxa τε ἐν αλλω τόπω ἐπτουσιν η μέχρι ποM . κά τελευταῖον, ταν ἔχωσιν σχάτως ἱδροέντες φυχρον ωαὶ συγκοπτικόν. αμα ἐστι τῶν ἐχόντων ἔχμινθας ο
μεὶα ' μηκέτι δὲ μηδὲν ἄλλως βοηθεῖν καὶ προσφέρει
et θῶς η σα πεπίστευται τους ελμωδας ἀναιρεω. μι μὲν λεπτυνουσα διαιτα πασι τοω χουσι in μεθα αρμόζει, παντι που δηλον ἄλλ' ἐπειδη τοῖς πωτῶν λεπτυνόντων πάντων ου μ. τις διαφωνέω, o 30 ποικίλη καὶ διάφορος το μὲν αυτῶν μετέχον σαφον.
μασιας καὶ πολλης, τὰ δὲ μετρίως καὶ ἀνεπαεο τω
345쪽
IV. me τῶν σφόδρα πυρεσσοντων. Is
346쪽
καὶ κεφάλαλγίαν δὲ χρονιαν-α θερμότητα ρονομένη--μ
ναμαίμηλον και ὀλίγον ἀφένθιον, καὶ - τως μορ--σθαι 'μκε δε προσφερέσθω μη πάνυ θερμω. εἰ δὲ θεραπευσεις, ωφελήσει , ἐκτος μέντοι του ἀφινθένου πικρῶν γε Maii δε θεραπειν ν ουδεν την άνω γαστέρα τοτνω vis r ' αναδραμοsνται οἱ ἔχμινθες μάχλον ἐν τουτοις νω. διόπερει μη πάνυ κωλύει 'τρετός, επφάλλειν δε μέλι τοττονα ἄμα καὶ τους ἔλμινθας προτρεπει παρ τὰ κάτω ἀτα τουτους τρεφειν δυνάμενα, περιθετα παχεα καὶ λίηρο
348쪽
εο μο ηχέω τέταρτον α μετὰ μελίκρατος ἐκλαμβανόμενον ἐλπει, βέλτιον μεντοι μετὰ σκαμμωνίας η ἐλλεβόρου μώλανος ὀβολῶν f. ει τι δὲ σκόροδα an καὶ λάβη θηλυπτερέου την ρέων ἐκλειῶν τω μέλιτι, ἐξάγει μινθος πλατεέας. ἐν is δε πινομένη α πληθος πιτροπῶμα ἐκβάλλει η χολὰς κενταυρείου μετὰ κυμένης ἐπιτεθεμενος ἔχμινθας ἐκβάλλει μελάνθιον δατι λειωθὲ, καὶ ἐπικαταπλασθὲν κατὰ ομφαλοέ, μοίως ποιει και σαδοτ ἀγριπη ἰζα ἐφημένη δρομέλιτι καν τούτω ἐπιβαλλομένου res. το ἐφη ναι λινοσπερμου μέρη ν, θερμένου ἀλευρον μει eo δ' Mia πάλιν ἐφημένου καὶ καταπλώττο--ου - νοπάντα μέρη τούτων, καὶ πλατε. αναιρε - στρογγυλος - ἄπλως φόδρα κινδυνευόντων μοι ἐνθων minισπροσφέρεται, καὶ θαυμαστῶς.
VII. Περι των στρογγύλας αναιρούντων ἔλμινθας.
'Aναψε δὲ καὶ ἐκβάλλει ἔχμινθας στρογγυλως - οπέρμα της μέρου κράμβης καὶ μάλιστα της Αἰγοπτιος, αδνομενον καὶ ἔλαιον κοινον πάνυ μετὰ πάνου ἐνηθουπα ποθὲν θερμόν κυάθους καἱ πλῆθος ἐλμωθων στρη πλων ψάλλει καὶ ἀνδράχνης ὁ χυλὰς πινομενος καὶ os Matiosis ἀφένδ' ἐφηθεω η καθ' ἄμην η μετὰ ὀρυχ ηρ ληφθεὶσα μετὰ μέλιτος σκαρδας -οπύλας ἐκτινάσωτπεξάγουσα την κοιλιαν. καὶ λίθον γαγάτην ἔφησας di δέδου πίνειν καιἈσρωπον ἐφηθὲν μετὰ συκων καὶ ιδονες καὶ πηγάνου noctis, et αὐτά norat, και - μέλεν Diei' δοχόμενον παὶ χυλος δυόσμου μοὐσιους πινόμενος' -
349쪽
καλαμένον πινομένη - δεσι καὶ μέλαι, ἐφθη τε καὶ ωμη, τετριμμένη λίαν ελμινθας στρογγέλας καὶ ἀσκαριδας εκβάλλει καὶ θυμος πινόμενος μετὰ μέλαος, καὶ τὰ κοριο σπερμα λέγον ποθὲν μετὰ γλυκέος μινθας is naει καὶ την διάνοιαν ἐπέπλεον κινεI.
κεδρος σκωληκας - ἀσκαρίδας avζομένη φθείρει' οἶνον καὶ δευρον ἐφήσας συν μελανθέου κατάπλασσε mxλλιον δὲ γένεται εἰ κρίθινον εἰς ρεμα χαμαιμηλον ἐφησας διακλυζεις κτείνει δε καὶ σκωληπας παντοίου - ασκαρι- auta καὶ το ινισμα του ἐλεφαντος διδόμενον παντοι- ινθας θεέρει κοὐ καλαμινθη ξηρἀν βάλλων εἰς ξεα ,1καὶ Γεφε μέχρι συστάσεως πέτου τούτο Πομ πρὸς παντοίας ' ενθας' - ἡόδινον ελαιον μετὰ ἐχνηματος χλωμνων πότιζε, καὶ ἀλοην δου καὶ ἔντυον μετὰ οξους καὶ sοκόροα ἐσθιόμενα ποιεν καὶ το βροτεινον εννυμενον δεος συοτάσεως τρίτου δέδοται προς ελμινθας βέλτιον δὲ καὶ εἰ ξος προσπλέιης τήγματι εστι καὶ ἄλλα μυρίωαρημένα τοis αλαιοQ, ει καλιῆς προσέχει καὶ ἀκριβῶς
350쪽
μων μιν περὶ το διανο ικον ἀχλυν, ἀνενέγκαι, και προς μυτοὐς συστραφῆναι τε καὶ κατιδεινά τι ἐν ἀων δεδον καὶ νοερον πνευμα πέπεικας, δυη λαλάμπον μι-- - χαρ τουτ καὶ διανοητα πνεώματι τὰς ἐν μιν ωποπλη eo ἐνεργείας, προσετιθης δὲ τοι λόγοις, ἀξιῶν βιβλίον ἐκδοθῆναι σοι περὶ του ἐν μιν φωχικου πνευματος, περῶν καθαρον διατελοίη ἐντικουριμ τέχνης, καὶ αἷς τισι Θεοχρησθαι δέον ἐπὶ τουτ' διαίταις, οὐκ ἄν γε δέκαια δε sαφεν, μη μειξαντές σου uia ἀξιωσεσι καὶ ἐν πο κης μέρει τουτί σοι το βήλων συντάξαντες - ἀν ἔχεις 24 του ροχειρον εἰαναι, αἷς τισι λειον κεχρησθαι διαμταις, τε σωματι την Θιειαν, καὶ τ φυχια δὴ τουπι πνευματι χαριζομέναις ἄκραιφνῆ την διάνοιαν. Eπεδή- των ἄλλων τούτου μολλον μεμέληχεν , ἔνα - δει δηλαδη serάν- νον σοι το θεωρημα α ται ἐφεξης ἐώλάμπν μνάμεσι της ψυχῆς καὶ τ ευδαιμονεω, ἐνντεύθεν εἴη ἐν γαλην τε καὶ καταστασε του πνεώματος 'Na o πάλαι δ' ἔμοιγε χρέος μοτεν-- σοι νυν Φων ἐνδρειος γένοιο της τέχνης καλῶν, ἀμέλει καὶ πεικειν μὲιλαβιρεμ προσηπον δοι τοH ριστοι τε no viae--οιε