Physici et medici Graeci minores

발행: 1841년

분량: 482페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

ἔσται η νόσος ἐπισφαλης καὶ ἐπικινδυνος. G. Eoτω γαρολό πληο Ους α παιπάλη και ἔσονται πυρετοὶ ἐοωδεα καὶ χολερικα πάθη καὶ κοιλιας ρυσεις καὶ σφυγμοὶ,-νοι. τούτοις ἁρμόσει πάντα τα υχοντα καὶ στεγν--ουντα.

cisθησις καὶ περὶ τὰ πνεύμονα βηχὰς ἐκτάσεις νυπ--- ρινα καὶ πυρεmia ἐπιτεταμενοι. τουτοις αρμόζει τα ἀν- χαλῶντα καὶ θερμαίνοντα. o. 'Eάν- ἀγαθοποιὰς μι- θεωρηση την C. ἔσται το πάθος πολυχρόνιον ου μεντοι

Ovνεχεῖς πυρετοὶ καὶ ροωδεις καὶ σφυγμοὶ τονοι καὶ περι α τον θώρακα ἐ-ύρωσου. τούτοις αρμόσει τα στύφοντα καὶ

432쪽

οτι καὶ μάλιστα ἀγαθοποιῶν ἐπιμαρτυρουντων M. αν τις κατακλινῆ της g ούσης ἐν κ καὶ τω φωτὶ ἀφαιρουσης καὶ τοὶς αριθμοῖς, νουνόντος αυτα η δ λα, ἔσται 1καταρχη της νοσο απο περι-ξεως βαλανείου καὶ ρευμ- των M. Ἀσται γαρ ψύξις τω ἄνθρώπω καὶ συχνο ριγο-πύρετοι καὶ μισημασίαι πυκναὶ καὶ στέγνωσις καὶ νυγμοὶ καὶ των μασθων καὶ των ποχονδρέων αἴσθησις ἄρμόσειδε τούτοις πάντα τα θερμαινοντα καὶ α νωχαλωντα. 55. ' ν

as η νόσος ἐπιτάσεσι νυκτεριναις. M. Ἀσται γαρ μεταπυρω-

οις - ώματος καὶ παραγωγη των λογισμῶν καὶ φρενuiruta περὶ την κεφαλην κάρωσις καὶ πυρετοὶ καυσώδεις aiλφα φοδρὰ καὶ οἴνου ἐπιθυμία τουτοις αρμόροει η τοναιματος ἀφαίρεσις καὶ πάντα τα δυνάμενα την ἔξιν καθε-

δε την μέραν και την ἄραν της κατακλέσεως καὶ συνορῶν τον κόσμον πῶς διάκειται χωρὶς γαρ της κοσμικης in lso παθείας τοὶς ἀνθρώποις οὐδεν ἐπιγινεται.

433쪽

l. Ἀπει τας διαθέσεις του σωματος τῶν ἐν τω βαθMpam ηε μενων μορίων, τάς τε κατὰ φυσιν καὶ τὰς παρὰ φυσιν ἐκ των ἐκκρινομένων πὲριττωμάτων γινωσκομεν οδος δὲ τῶν ἐκκρωεων η κάτωθεν διττη, η μὲν λ οὐρων η δὲ ' γαστρός, καὶ αυ- των ἐκκρισεων τα μὲν κατὰ φυσιν εο i, τα δὲ παρὰ φυσιν, καλως ἔχον ἐστὶ καὶ περὶ αὐτων φορέδασθαι τα νυν-κριβεστερα 2. Ἀλλ' μειδη περὶ λα- φοράς υρων - προ τονδε λογος ἱκανως απησατο, δέονημῆν ἐν τω νυν λόγω δαξα των διὰ γαστρος ἐκκρινομε-- νων περιττωμάτων τα γένη, καὶ τὰς διαφορἀς αυτων, καὶ 10

οφuνεω πάσχοντας τοπους εὐχερῶς καταμάθωμεν καὶ τηναουσαν τάξιν τοὶς βοηθημασιν ἐπιθησωμεν, καὶ τάς θε- ροπείας αυτων -κάλως προσενεγκωμεν, Λά την γεέαν

τοι καλῶς θεραπευόμενοι ἀνθρώποις ἀπονεμωμεν. 3. O ii μὲν ουν λόγος το παρὰ γράμμα, σπουδάζει διδάξαι περὶ ma'οχωρημάτων ' λεγομεν Ἀώ πρότερον, τι εστιν ἄπλουν 'oχώρημα, εἶτα τον τόπον, εἰς δν γεννάται, μετὰ δὲ ταῶτα

οὐ διακρίνεται, ἔπειτα τον τόπον εις δ ειδοποιουμενον ηοπρο αποτελεειαι. 20α Irae δμαωρημάτων γενέσεως καὶ διαφορας.

1- ιαχώρημα δὲ λεγειν η ἀποπάτημα η υποχώρημα ' ' φαιοουσι γάρ κατὰ το πράγμα, ε καὶ διάφορα - ὀνό-

434쪽

ματα. 2. Esτὶν ἐν τουπλως διαχωρημα το ποσκοβάλισμα του ἐν τῆ γαστρὶ πεφθέντος χυλού. a. o ων - λυ ωθουμένου - της ἀποκρisικῆς δυνάμεως της γαστρος εἰς τα λεπτὰ,τερα ἀδιακρέτως χυ γάρ ἐστιν ἐν ore ἐν- τέροις δυναμις ἐλατικη, καθως η θέσις των πιεινῶν δ oth, πρῶτον μὲν διακρίνεται ὀ χυλός, εἶτα διαχωρίζεται, σκη-

ν Περὶ του κατα φύσιν διαχωρήματος.

α I. Ἀστι oένυν το κατὰ φυσιν διαχώρημα - τοῖς - γιαινουσι κὰ σοὶ νοσουσι τ μαλθακον καὶ συνεστηκός,και-ατα την ραν την μετὰ την ἐφιν διαχωρουμενον, ἀμέμπτως Παινειν την γαστέρα πεπίστευται 2. N ηαι το πληθος συμμετρον, δη καὶ την ἀνάδοσιν σαντος α ἐπιτελεῖσθαι, εἰ καὶ - ἐκεων χρωμα ἀποσωζει, ως issu πυρρὰν η υπόπυρρον καὶ κατὰ την σφρησιν μη λέαν λοπιωδες. a. Ῥυτος ἐστιν ορισμὸς λόκληρος, τοιουτον μ' εἶναι το κατὰ φυσιν διαχωρημα, το δὲ κατά τι τούτων τρεπόμενον, ου κατὰ φυσιν. A. To γὰρ συνεστηκὸς πῶρο246 σθαι δει τοι ἐν χυτοὶς μοριοις πασι καὶ in πάρχειν

ακριβῶς πρὸς ἄλληλα. I. ra δὲ τὰ μὲν ὀλόκληρά τε si

435쪽

paria καὶ σκληρὰ των μορίων αυτου ,--ο, τα δὲ Θ καὶ δατώδη, πῶς ἄν - ταυτ πρὼς αλληλα συνεστηκότας διαλέλυται γαρ ἀπ ἀλληλων. si καὶ τα μὲν τραχέα ias ληρ κεχώρισται πάντη του προν, ω αν δατωδές τε καὶ amτόν, οὐδ ,ατα συνιέναι ἐν οἷς εντέροις, περιρρέον εανωμαλόν τε αμα καὶ Ουδαμῶς συνεστηκὰς ἐργάζεται - διαχωρημα. . in δὲ καὶ την ἄραν φυλάττεσθαι της ἀπικρέσεως

τερον μήτε προιαέτερον το διαχωρημα γένηται. m. o μὲν ra ἐφιαίτερον εἶναι την πεφιν αυτήν, την διὰ τῶν ἐντερων Io φοράν, ἐνδείκνυται βραδυτεραν, φλα το την αλλοιωτικὴν δυναμιν euut, η τὴν ἀποκριτικ- το δὲ προδαέτερον η της καθεκτικῆς δυνάμεως ασθενειῶν η δῆξιν τινα - ξων erολης ἐρεθιζοώσης τους κατὰ τ εντερ τόπους δηλονότι. s. omὀν π του χρῆναι κατὰ λόγον τῶν ἐσιόντων εἶναι Is τὰ ἐκκρινόμενα διελθεῖν' ,πέλιπε τομον μαλθακὰν καὶοvνεστηκὸς και τὴν ἔγκαιρον ἄρα εκκρινόμενον. 10. Et μη διασώζοιτο καὶ το πλῆ ς τῶν ἐδηδεσμενων, Ἀπεπαιπο τι μέρος κατὰ το τυφλὰ εντερον, ἡ το κῶλόν φααλτui αλλαις λιξι ταω λεπταὶς 11. πιν ἀγαθὰ τούτο, eto καὶ ως αἴτιον ' ως σημεῖον, τι τὴν ἀποκριτικήν δύναμιν 248uρρωστον εἶναι φησιν ως αἴτιον, τι μένει τινὰ τῶν περιττωμάτων ενδον - χρὴ ἐκκενούσθαι μάχλον. 12. καὶ

το χρῶμα χ' υπόπυρρον ἔστω καὶ λόοφρήσει μὴ λίαν

λοῶδες, στε το μὲν ἄπαντα εχον διαχωρημα τὰ προειρη- εμενα, βεβαιως ἐνδείκνυται τὴν κοιλίαν Θιαίνειν. 13. Toδ' η τοι πυρρὰν ,κρατον εἶναι διαχωρημα. μηδ' ολως ηεχρωομένον κατά χροιάν το μὲν Gρότερον δηλοὶ πολλὴν χολὴν πυρρἀν συρρέουσαν κατὰ τὴν γαστεροι το δὲ δεύτερον σχάτην ἀπεψίαν της ἀλλοιωτικῆς δυνάμεως ἀρρω- ωοτηοασης ἐν τοῖς τοιούτοις διαχωρήμασιν 14. Et δὲ ομονον ἀπεπτος ἡ διαχώρησις, αλλἀ και ἀθρόα καὶ ταχεια, ηαλεῆται το νόσημα λειεντερία. Ἀ5 πῆχυν λειεντερια χρονισάση, καθώς φησιν Ἱπποκράτης, ὀξυρεγμίη ἐπιγινομένη, μὴ γινομένη πρόσθεν, σημεis ἀγαθόν. 16. Ομώνυμος ει

436쪽

κάὲ Ἱπποκράτη λεγε ἐπιγινομένην τῆ λειεντερία σημεχν

Tu μὲν οὐν ἐλάττονα διαχωρήματα η παρὰ την τῶν ἐδηδεσμένων προσφοράν, φλα πολλην ἀνάδοσιν γένον-ι, καθως φησιν Ἀπαοκράτης Ουρησις νυκτὰς πολλη πο- 10 μένη ἐξικμάζεσθαι τε καὶ ξηραένεσθαι το καλως πεφθω σημαινει 'ἈZ-π- αρρωοτέαν ἀναδόσεως πότερα σὲ πλείονα του δέοντος πιεναι σημαίνει. 1. Συνεχεὶς δ' εκκρισεις γίνονται δι' ἀτονίαν Ἀα1 δηξιν 'μμεν ιν ατονία των κατὰ νην κοιλίαν ὀργάνων, δὲ δηξις α μοχθηροῶς χυμοὼς περιεχομενους κατα την γαστερα a. Κοσαρες δε εἰσιν αἰτία των δακνοντων περοριττωμάτων ' τοι φαρμακωδης τις δύναμις ἐς τοσωτον λειφθεiσα, η καθ' ἐαυτην η καὶ των δεσμάτων ἐπιδιam φοράν. I. καὶ ὁσα ἐκ του σωματος εἰς την γαστερα τε ρει δακνωδη Περιττωματα, και ὁσα κατ αὐτην γεννάτοι, καθ άπερ ἐν δυσεντερίαις ταὶς φ ἐλκωσεσιν η δια παρο- λυσιν του κατὰ τον δάκτυλον μυὀe τος ὀνομαζομένοs 252 σφιγκτηρος ' προσαίρετος γὰρ ἐπι τῆ παραλύσει του μυος et τούτου, και διὰ τοὐτο ἄτακτός ἐστι καὶ ἄκαιρος καὶ συνεχρος.

a T σημαίνει το λευκον καὶ ξηρον διαχώρημα.

λευκὸν και ξηρὰν διαχωρημα σημαίνει την γαετὰμ ψυχροτέραν εἶναι σημαίνει καὶ εμφραξιν του χολωδους προγείου, και την ἐλκτικην δύναμιν του πατος ἀρρωστοτέρανω εἶναι Ῥι γὰρ τὰ γενεσθαι πολλην ἀνάδοσιν ἐν τω πατι του καθορωτέρου χυλο ἄνικμον κατελείφθη τὰ διαχωρημος. T δηλοῖ, λευκον καὶ γρον διαχωρημα I. roset του προτερου κατὰ τὸ ν κελος ναντίον

τὰ μὲν γὰρ λευκὸν ἐν ἀμφοτεροι ἐν φυχρότητα της re

440쪽

35 --σιν νοοουσιν, εἰ μὲν πεπεμμένον, τον ανθρωπον no

ρημάτων καὶ χλωρον καὶ των αὐτον μελαγχολικῶν χυμον γινόμενον ἱκανὰ λειμμένα

SEARCH

MENU NAVIGATION