Plutarchi Vitae inter se comparatae

171쪽

xLIV. APΗΣΙΛΑΟΣ. 155 'o θησί2αος, ει και μη φθονερο ην μηδ' ηχθετο τοις τιμωμ ένοις, ἀλλα φιλότιμος ων σφόδρα και φιλόνεωκος ἐφοβεῖτο μη, καν ἐνέγκωσί τι λαμπρον αἱ πράξεις, τουτω-σάνδρου γενηται διὰ τη-δὼ ν ουτως

ουν ἐποίει πρῶτον ἀντεκρουε ταῖς συμβουλίαις αυ- του, καὶ προ α ἐκεῖνος ἐσπουδάκει μάλιστα πράξεις, ἐῶν χαίρειν καὶ παραμελων ἔτερα προ ἐκείνων ἔπραττεν Ἀπειτα των ἐντυγχανόντων καὶ δεομένωνους αἴσθοιτο υσάνδρου μάλιστα πεποιθότας, ἀπρα- κτους ἀπέπεμπε καὶ περὶ τὰς κρίσεις μοίως, si ἐκεῖνος ἐπηρεάζοι, τούτους ἔδει πλέον ἄχοντας ἀπειθεῖν, καὶ τουναντίον υ φανερος γένοσο προθυμουμενος φελ,ῖν, χαλεπὰν ν η και ζημιωθηναι. γινομένων δε τούτων Ου κατὰ τύχην ἄλλ' οἷον ἐκ παρα--η και δμαλῶς, αισθόμενος την αιτίαν δού- σανδρος ου ἀπεκρυπτο προς τους φίλους, ἀπ n - ώς δι αυτόν ἀτιμαγιντο, και παρεκάλει -

ραπεωειν ιόντας τον βασιλέα και τους μῶλλον αὐτου δυναμένους.

Us ουν ταυτα πράττειν καὶ λέγειν ἐδόκει φθόνον ἐκείνου μηχανώμενος, μι μἄλλον αυτοῖ καθ άφασθαι βουλόμενος Ἀγησίλαος ἀπέδειξα κρεωδαίτην ,αι προσεῖπεν, ώς λέγεται, πολλῶν ἀκουόντων 'νῶν Ουν

θεραπεπιέτωσαν Ουτοι ἀπιόντες τον ἐμον κρεωδαιτην' ἰχθόμενος ου δούσανδρος λέγει προς αὐτόν iδεις αρα σαφῶς Ἀγησίλαε φίλους ἐλαττουν' 'ξδειν ἄνη του ἐμοὐ μεῖζον δύνασθαι βουλομένους ' καὶ ὁ Θύσανδρος αλλ' ἴσως' θη ' ταῶτα σοι λέλεκται βέλτιον η ἐμοὶ πέπρακται. ab δέ μοί τινα τάξιν καὶ χώραν ἔνθα μη λυπῶν ἔσομαί σοι χρησμμος. ἐκ τούτου πέμπεται μεν - Ηλλησποντον, καὶ aΣπιθριδάτην ανδρα Πέρσην απὸ της Φαρναβάζου

172쪽

ὀργης, ἀλλα βαρεως φέρων - τον λοιπον χρόνον

ἐβουλευεν οπως των δυοῖν Oικων τρο βασιλaίαν - λόμενος εις μέσον απασιν ἀποδοίη - πιάτως uri ἐδόκει μεγάλην, ἀπεργάσασθαι κίνησεν ἐκ πιαντης της διαφορῆς, ει μη πρότερον ἐτελευτησεν ἐς Bo- τίαν στρατοσαs. υτω αἱ φιλότιμοι φυσει ἐν ταῖς πολιτείαις το ἄγαν μη φυλαξάμεναι, του ἀγαθου -- γνα κακον θουσι. καὶ γαρ ι Θυσανδρο ην νου-τικος σπερ ην, περβάλλων τῆ φιλοτιμίo πων καμρόν, υκ γνόει δήπουθεν Ἀγησίλαος τερα- --πτοτεραν ἐπανόρθωσιν υσαν ἀνδρος ἐνδόξου καιφιλοτίμου πλημμελουντος. v Dina ταυτου πάθει μήτ' ἐκεῖνος ἄρχοντος ἐξουσίαν γνῶνα μῆ- ουτος ἄγνοιαν ἐνεγκειν συνηθους.

θησίλαον ἐποιησατο σπονδὰς, τὰς πόλεις αυτ τὰς Ελληνίδας ἀφήσοντος αυτονόμους βασιλ-λυστερον δε πεισθεὶς θειν δυναμιν ἱκανην ἐξήνεγκε τον πόλεμον, ἄροενος ὁ Ἀγησίλαος ἐδεξατο προδοκία γαρ ην μεγάλη τη στρατείας, και δεινὰν πεῖτο του μεν συν Ξενοφῶντι μυρίους κειν ἐπὶ θάλαπιταν, σάκις ἐβουλήθησαν αυτοι τοσαυτάκις βασιa νενικηκότας, αυτο δ Θακεδαιμονίων ἄρχοντος πουμένων γης καὶ θαλάσσης μηδεν εργον ἄξων μνη-μης φανηναι προ τους H--s ευμ οπιν ἀμυνόμενος ἀπάτη δικαίοντην ισαφέρνου ἐπιορκίαν ἐπέδειξεν. ἐπὶ Καρίαν προάξων, ἐκεῖ δα ν δύναμιν του βαρβάρου συναθροίσαντος ἄρα ει Φρυγίαν ἐνέβαλεν κα πόλει μεν εἷλε συχνὰ και χρημάτων ἀφθόνων ἐκυρίευσεν, ἐπιδεικνυμενος τοῖς ναοι ora

173쪽

XLIV. ArΗΣΙΛΑΟΣ. 157 π με σπεισάμενον ἀδικεῖν των θεῶν ἐστὶ κατα-Fρονῶν, ἐν δε τψ παρα λογίζεσθα. τους πολεμίους Ου μόνον το δίκαιον ἀλλα και δόξα πολλη καὶ το μεθ' ἡδονης κερδαίνειν ἔνεστι τοῖς δ' ἱππευσιν ἐλαττωθεὶς καὶ των ἱερῶν ἀχόβων φανεντων ἀναχωρήσας ει 'πφεσον ἱππικον συνηγε, τοῖς υπόροις προειπών, εἰ μη βουλονται στρατευεσθαι, παρασχεῖν μα- οπολειπον ἀνθ' εαυτου και ανδρα πολλοὶ ν ησαν Ουτοι, καὶ συνεβαινε τρώγησιλά* et v πολλους καὶ πολεμικοὼς ἔχειν ιππεῖς ἀντὶ δειλῶν ὐπλιτῶν ἐμμοθοοντο γαρ οἱ μη βουλόμενοι στρατευεσθαι τους βουλομενους στρατευεσθαι, οἱ δῖ μη βουλόμενοι ἱπ

γαμεμνονα ποιησαι καλῶς τι θήλεια ειπον αγα- θην λαβὼν κακὸν ανδρα καὶ πλουσιον ἀπήλλαξε της στρατείας. ἐπεὶ δῶ κελευσαντος αυτOs του αιχμαλώτους ἀποδύοντες ἐπίπρασκον λαφυροπῶλαι, και της μεν ἐσθητος σαν νηται πολλοί, τῶν Mσωμάτων λευκῶν και άπαλῶν παντάπασι δια τὰς σκιατραφίας γυμνου μενων κατεγέλων- ἀχρηστων .. και μηδενὸς αξίων, ἐπιστὰς δίθησίχαος ' ουτοι -'εῖπεν ' οἷς μάχεσθε, αὐτ δε πεφων μάχεσθε.'' καιρου δ' ἔντος συθις ἐμβαλεῖν εις την πολεμίαν 10 προεῖπεν εις υδίαν ἀπάξειν, ουκετι ευδόμενος --ταυθα τον ισαφερνην αλλ' ἐκεῖνος εαυτὸν ἐξηπάτησε, δια την ἔμπροσθεν ἀπάτην ἀπιστῶν ψίθησι- λάν και νυν γοῶν αυτὰν αφεσθαι της Καρίας νομίζωνούσης δυσίππου πολύ τψ ἱππικελειπόμενον ἐπεὶ ay, ς προεῖπεν, δίθησίλαος κεν ει τὸ περὶ Σάρδει πεδίον, ναγκάζετο κατὰ σπουδην ἐκεῖθεν αυβοηθεῖν δ ισαφέρνης, αὐτῆ μπω διεξελαυνων διέφθειρε ποLuὐ τῶν ἄτάκτως τὸ πεδίον πορθυυν-

174쪽

των βαρβάρων ἐπακολουθησαντες οἱ Ἐλληνες χα-

βονα στρατόπεδον καὶ πολλους ἀνεῖλον ἐκ ταυτης της μάτη - μόνον πῆρξεν αντοῖς πειν καῖ φέρειν

ἀδεῶς την βασιλεως χώραν, ἀλλα καὶ δίκην ἐπιδεῖν Tισαφέρνην διδόντα μυθηρὸν ἄνδρα καὶ τῶ γένει

των Ἐλλήνων ἀπαθέστατον ἔπεμψε γαρ - θεως ὁ βασιλευς ιθραυστην ἐπ αυτόν, ἐκείνου μῶν την κεφαλην ἀπεπεμε, - Ἀγησίλαον ξίου δι-υσάμενον ἀποπλεῖν οἴκαδε, και χρήματα διδους αυτ προσέπεμΨ- δε της μεν ειρήνη - την πόλιν

εἶναι κυρίαν, αυτὸς δε πλουτίζων του στρατιώτας ηδεσθαι μαλλον η πώντων αυτός, καὶ ἄλλως ra με--τοι νομίζηιν αληνας καλον, δῶρα λαμβάνειν ἀλλα

λάφυρα παρὰ των πολεμίων. μως δε τψπιθραυστη χαρίζεσθαι βουλόμενος οτι τον κοινὸν ἐχθρον αλ νων ἐτετιμωρητο ισαφερνην, ἀπήγαγεν εις Φρυγίαντο στράτεωμα λαβὼν ἐφόδιον παρ αυτου τριάκοντα

τάλαντα καὶ καθ ο δον ων σκυτάλην δεχεται παρὰτων ικοι τελῶν κελευουσα αυτὸν ἄρχειν αμα καιτο ναυτικου τουτογόν πάντων πῆρξεν Ἀγησι λάρο, και μεγιστος μεν - μολογουμενω καὶ τῶν

τότε ζώντων ἐπιφανέστατος, ῶς ψηκέ που και θεόπομπος, αυτῆγε μην ἐδίδου δι ἀρετην φρονεῖν μεῖζον η δια την ἡγεμονίαν τότε δῶ του ναυτικου καταστήσας ἄρχοντα Πείσανδρον μαρτεῖν ἔδοξεν ὁτι πρεσβυτέρων καὶ ρονιμωτέρων παρόντων ν

175쪽

--α - τετανώνην χώραν ου μόνον ἐν ἀνθ' οι διηγα πῶσιν, ἀλώ κει χρήματα συνηγα πολλά κα προελθὼν ἄχρι Παφλαγονίας προσηγάγετο τον βασιλέα των Παφλαγόνων Κότυν, ἐπιθυμήσαντα της φιλίας αντο διυρεπην καὶ πίστιν ὁ δε πιθριδάτης in ἀποστὰς του Φαρναβάζου et πρῶτον λθε πρὼ τὼν ίθησίασω ἀεὶ συναπεδήμει καὶ συνa- τευών αυτψ, κάλλιστον μεν υἱον εχων Μεγαβάτην, ου παιδος -τος ρα σφοδρῶς Ἀγησίλαος, κώην δε και θυγατέρα παρθενον ἐν λεαί γάμου ταυτην επεισε γημαι τον πιτυν Ἀγησίλαος και λαβὼν παρ αυτου χιλιους ἱππεῖς και δισχιλίους πελταστὰς αὐθις ἀνεχώρησεν εἰς Φρυγίαν, καὶ κακῶς ἐποίει την Φαρναβάζου χωραν ora στομένοντος ουδὰ πιστευοντος τοι ἐρυμασιν ἀπ θων ἀεὶ τα πλεῖστα συν μυτψτων τιμίων και ἀγαπητῶν ἐξεχώρει καὶ πεφεωγεν

ἄλλοτε ἀλλαχόσατη χώρα μεθιδρυόμενος μέχρι Ουπαραφυλάξας αντον ὁ Σπιθριδάτης καὶ παραλαβὼν

ιππίδαν το παρτιάτηνάλαβε το στρατόπεδον καιτων χρημάτων πάντων ἐκράτησεν. νθα δη πικρο εων δ φιππίδας ἐξεταστης τῶν κλαπέντων καὶ Ous

βαρβάρους ἀναγκάζων ἀποτίθεσθαι και πάντα ἐφορῶν και διερευνώμενος παρώξυνε τον πιθριδάτην, ω- ἀπελθ'. is υθυς ις Σάρδεις μετὰ τῶν Παφλαγόνων τουτο λεγεται τε θησιλ- γενεσθαι πάντων ἀνιαρότατοw χθετο μεν γαρ ἄὐδρα γενναῖον ἀποβεβληκὼς τον πιθριδάτην καὶ συνχυτω δυναγ

176쪽

εκαρτέρησε μη φιληθηναι. 12 μετὰ ταυτα Φαρνάβαζος ι λόγους αυτ συνει

- θάλησε, και συνηρον ἀμφοτέρους ἄν μολόκυζικηνὸς σπολλοφάνης πρότερος δῖ μετὰ των φ λωνὰ Ἀγησίλαος ἐλθὼν εις τὸ χωρίον, πὰ σκιῆ τινι

177쪽

νεῶς ἐνδεδυκώς ἀσπασάμενοι δ' αλλήλους ὁ μενσαρνάβαζος ου ηπόρει λόγων διααίων ατε δὴ πολλὰ καιμεγάλα ακεδαιμονιοις χρήσιμος γεγονὼς ἐν τw os

ἀδικούμενον γαρ ἐώρων τον Φαρνάβαζον ' ἡμεῖς Vati μ' ω Φαρνάβαζε καὶ φίλοι oria πρότερον βα--λεως ἐχρώμεθα τοι ἐκείνου πράγμασι φιλικῶς καινυν πολεμιοι γεγονότas πολεμικῶς - ουν και σῶτων βασιλέως κτημάτων ρῶντε aDαι βουλόμενον,εικότως δια σου βλάπτομεν ἐκεῖνον ἀφ' ης δ' αὐ- ρας σεαυτον αξιωσης χλήνων φίλον και σύμμαχον μαλλον η δουλον λεγεσθαι βασιλεως, ταυτην νόμιζε πην φάλαγγα και τα πλα καὶ τὰς ναῖς και πάντας ημα πων σων πημάτων φύλακα εἷναι καὶ της ἐλευθερίας, ης ἄνευ καλὸν ἀνθρώποι Ουδεν ουδὰ diu τόν ἐστιν' ἐκ τούτου λεγa προ αυτὸν Ο Φαρνάβα εως ην alia διάνοιαν ' ἐγώ ' γαρ εμεν, ' ἐὰν μεναλλον ἐκπεμ ρη βασιλευς στρατηγόν, ἔσομαι μεθ' υμῶν, ἐὰν δ' ἐμοὶ παραδστην ἡγεμονίαν, ουδεν da

178쪽

κεκοσμημενον φαλάροις τα σαυτα περισπάσας τψμειρακίω δίδωσι καὶ το λοιπον ον ἐπ-- μεμν' μένος, ἀλλὰ καὶ χρόν περιιόντι τον OIκον ἀπο- σθέντος αυτου καὶ φυγόντος πωτων αδελφῶν εἰς Πελοπόννησον ἰαυρῶς ἐπεμελεῖτο καί τε καὶ των

ἐρωτιαῶν αυτ συνεπραξεν. πάσθη - ἀθλητου παιδος ἐξ A-ῶν ἐπε δε μέγας, καὶ σκληρος υλυμπίασιν ἐκινδύνευσεν ἐκκριθηναι, κατανευροι πρός o Inoaαον ὁ Πέρσης δεόμενος πω του παιδός νδ καὶ τουτο βουλόμενος αυτψ χαρίζεσθαι μάλα μόλις διεπράξατο συνπολλῆ πραγματεία τἀλλαμον γαρ ην ἀκριβη και νόμιμος ιν δε τοι φιλικοῖς

δ' orro προς το συμφέρον ἐχρητο τεκαιρεμαλ- λον, ως ἐδήλωσεν ἀνάγγῆς αυτε ρυβωδεστέρας

14 υτ μενδερώνυμος ὁ φιλόσοφος -- - δηδὰ περιιόντος ἐνιαυτου δευτέρου τῆ στρατ δε πολυσαν λόγos ἐχώρει του γησιλάου, καὶ δόξα θαυμα-

179쪽

στον δῶ θεαμα τοι κατοικουσι τη- σοίαν Ἐλλησιν ησαν οἱ πάλαι βαρει καὶ φόρητοι και διαρρεοντεgvrc. πλούτου καὶ τρυφης παρχοι και στρατηγο δεδιότες και θεραπευοντες ανθρωπον ἐν τρίβωνι περιιόντα λιτψ, και προ εν ρημα βραχυ και σακωνικον αρμόζοντε εαυτους και μετασχηματίζοντες, συπολλοῖς ἐπαει τα του ιμοθέου λέγειν, μη τύραννος, χρυσόνδε εαλὰς Ου δέδοικε ' κινουμενης δε της Aσιας καὶ πολλαχου προ από- Ibστασαν πεικούσης ἁρμοσάμενο τας αυτόθι πόλεις, και ταῖς πολιτείαις δίχα φόνου και φυγη ανθρώπων ἀποδον τον προσηκοντα κόσμον, ἐγνώκει πρόσω χωρειν καὶ τον πόλεμον διάρας ἀπ της Ἐλληνικης θαλάττης περ του σώματος βασιλει και της ἐν ' βατάνοι και Σούσοις ευδαιμονία διαμάχεσθαι, και περισπάσαι πρῶτον αυτου την σχολήν, ω μη καλεγιτ του πολέμους βραβεύων τοις Ἐλλησι και διωφθείρων του δημαγωγούς. ἐν τούτω δ' ἀφικνεῖται προ αδτον --υδίδας ὁ παρτιάτης ἀπαγγέλλων - πολυ περιέστηκε τον πάρτην πόλεμος Ελληνι - καὶ καλουσιν ἐκήῖνον οἱ θοροι και κελεύουσι τοῖς οειοι βοηθειν ω βάρβαρ' ἐξευρόντες Ελληνες κακά τί me αν τις αλλο - φθόνον Maῖνον προσείπο καιτ Ἀώτα--ανιν και συνταξιν - αντου τῶν En11.

180쪽

θω Θημαράτ. μεγάλης δονης ἀπολελεῖφθαι φρο

δακρυοπι, συννοησαντας τι ταυτ' λεξάνων καὶ Μακεδόσιν ἀπέλιπον or τότε τους τῶν πιλήνων στρατηγου περὶ Θευκτρα καὶ Κορώνειαν και κόρ- θον και Αρκαδίαν κατανηλωσαν Ἀγησιλάν μεντοιουδεν Μῶσσον η μεῖζόν ἐστι τη αναχωρῆσεως ἐκείνης διαπεπραγμενον, ουδῖ γέρον παράδειγμα στειλαρχία καὶ δικαιοσυνης ἔτερον κάλλιον. που me Αννίβας - κακῶς πράττων καὶ περιωθουμενος ἐκτης Ιταλίας μάλα μόλις υπήκουσε etola ἐπὶ τον οἴ- κοι πόλεμον καλουσιν, Αλεξανδρος δε καὶ προ- μέσκωπι πυθόμενος την προς-γιν Αντιπάτρου μα-x , ἐπων ' ικ-- ανδρες, τε αρεῖον mala μικῶμεν ἐνταυθα, ἐκεῖ τις ἐν Αρκαδία γεγονέναι μυομαχία. ' πῶς ου ην αξιον την Σπάρτην μακαρι- σαι τηλύθησιλάου τιμης προς ταυτην καὶ προς τους νόμον της υλαμίας ος - τλτην σκυτάλην ἐιθῶν εωτυχίαν τοσαυτ καὶ δυναμιν παρουσαν κει

λικαυτα ἐλπίδας φηγουμένας ἀφει καὶ προεμ νος ευθυς ἀπεπλευσεν ἀτελευτήτ. ἐπὶ ἄργ*, πολυνεαυτου πόθον τοῖς συμμάχοις ἀπολιπών, κα μάλιστα - τον Ἐρασιστράτου του Φαίακος ἐλεγξας λόγον, ιπόντος, εισι δημοσία μεν Αακεδαιμόνιοι βελτίονες ιδί εἰ A-αῖοι βασιλεα γαρ αυτον παιστρα ρον αριστον ἐπιδειξάμενος, μι φλτωνα και