Poetæ graeci;

21쪽

Κείνου γαρ τοιοίδε πόδες, τοιαίδε τε χειρες, 'Οφθαλμῶν τε βολαὶ κεφαλή , φύπερθε τε χαῖται. Και νυν τοι εγω μεμνημενος ἀμφ' δυσῆῖ, 46 Μυθεομην σα κεινος οἷς σας μόγησεν

V. 44. Sic oculos, sic ille niantis, sic ora ferebat En in. 490.

22쪽

Καὶ πασιν λαοῖσι, μίαν πολιν ἐξαλαπάξας, Α περιναιεταουσιν, ἀνασσονΤαι ' εμο αυτῶ Καί κε Θαμ ἐνθάo' ἐόντες μισγόμεθ' Ἀδε κεν μεας Αλλο διεκρινεν φιλέονΤε τε τερπομένω τε, ΙΠρίν γ τε δη Θανατοι μέλαν νέφος ἀμφεκαλυψεν 65 Ἀλλα τα μέν α μέλλεν ἀγάσσεσθαι Θεός αυτος,ος κεῖνο δυςηνον ἀνοςino οἰον θηκεν.Ως φατο τοῖσι δε πασιν ὐφ' μερον ρσε γόοιο.

Κλαῖε μεν Ἀργείη λένη Δὼς κγεγαυῖα, Κλαῖε δε ηλεμαχός τε καὶ Ἀτρείδης Μενελαος, 70

23쪽

ἈμΦόσια, χρυσεια τά μιν φέρον μεν εφ' γρην,

V. 1. Dixerat ille patri attagni parere parabat IImperiori et primtim pessibus talaria nectit Aurea, 1 Sublimem alis, SiVe PIOra Stupra, Seu teream, rapido pariter cum stiniane portant. Ea iv. 238. V. . Tum virgam capilla hac animas ille evocat incoΡadentes, alias sub tristia Tartara mittit :Dat somnos adtulit sie, et lim in 111Orte resignat. AEn iv. 242. Λόγs ἀθροότη7 ὁδρό7ητα Ernest. I νοηΤέον, την του Ἐρμὼ ρόσδον τε ψυχὰς με τεταραγμενα παυειν, κλελυμένας δε διεγείρειν. Schol. Similiter Eustathius virgae iiiij iis vivi ad elo pientiam refert Aliter liunc locum interpretatus videtur Virgilius, liu in Versibius nec dentibiis haec demercurio, ut ψυχαγωγῶ, dicit. V. 7. Illa fretiis agit ventus, et titilida uanat Ν da. AEn iv. 245.

24쪽

IΠιερίην δ' ἐπιας, ἐξ αιθερος εμπεσε πιόνΤω-

25쪽

Σκῶπες ἴρηκές τε τανύγλωσσοί τε κορῶναι Uναλιαι, τῆσίν τε Θαλάσσια εργα μεμηλεν. 25M δ' αὐτμ τετάνυς αερι σπείους γλαφυροῖο

ἹIμερὶς δώωσα, τεθήλει δε αφυλῆσι Κρῆναι δ ξείης πίσυρες ρεον δίι λευκω, LLλησίαι ἀλληλων τε αμμεναι ἄλλυδις ἄλλUἈμφὶ δε λειμῶνες μαλακοὶ ia δε σελίν 30

γνοίησεν δουσα Καλυψω, δῖα Θεαων. Οὐδ' Uδυσση μεγαλήτορα ενδον τῶμεν, Ἀλλ' ο εχ ακτῆς κλαῖε καθήμενος ενθα Παρος περ Δακρυσι καὶ ςοναχῆσι καὶ αλγεσι Θυμον ερέχθων, ΓΙονΤον et ἀτρυγεῖον δερκέσκεΤο, δακρυα λείων. 40 Ερμείαν δ ἐρεεινε Καλυψω, δῖα Θεαων, Ei Θρον ἱδρυσασα φαειν σιγαλόενΤι'

26쪽

οἰκον ἐς ψόροφον, καὶ ην ἐς σαυίδα γαῖαν ψ 55'Ως φάτο ρίγησεν δε Καλυψὼ δῖα Θεάων,

27쪽

Οι κεν μιν τεμποιεν π ευρεα νῶτα Θαλασσης.

Καμμορε, μη μοι ετ ενθάδ' οδύρεο, μηδε τοι αἰωνΦθινετω ηδη γαρ σε μάλα πρόφρασσ αποπεμψω.Ως φατο ρίγησεν δε πολύτλας δῖος δυσσεῖς, Καί μιν φωνησας πεα ΚερόενΤα προσηύδα. 85Aλλο τι δη συχεα, τόδε μήδεαι, δε τι πομπην, Η με κελεαι σχεδίη περάαν μεγα λαῖτμα Θαλάσσης, Δεινόν τ ἀργαλεον τε το δ' δ' πὶ νῆες εἴσαι

28쪽

N.κύποροι σεροωσιν, ἀγαλλόμεναι Δως Ηρω.

Ἱξον δε σπεῖος γλαφυρον Θεος δε καὶ ἀνηρ. Και μ ο μεν ενθα καθιζεν επὶ Θρόνου, ενθεν ἄνεςη Ἐρμείας Νύμφη δ' τίθει πάρα πτῆσαν δωδην, 'Eσθειν και πίνειν, o oio ἄνδρες εδουσιν Αὐτη δ' ἀντίον Ιεν δυσσηος Θείοιο. 95Tη δε παρ' ἀμ οσίην δμωαὶ καὶ νεκταρ θηκαν. οἱ π νείαθ' τοιμα προκείμενα χεῖρας σαλλον. Αὐταρ επεὶ τάρπησαν δητύος δε ποΤῆτος, Τοῖς ἄρα μυθων ρχε Καλυψω δῖα Θεάων. Διογενες Λαερτιαδη πολυμηχαν δυσσεῖ, I00ούτω δη ἰκονδε φίλην ε πατρίδα γαῖαν

Aυτίκα νυν θέλεις εναι νὴ δε χαῖρε καὶ εμπης.Kιγε μεν ειδειης σι φρεσὶν οσσα τοι αἰσα Κηδε ἀναπλῆσαι, πρίν πίρίδα γαῖαν κέσθαι, 'Ενθαδε αὐθι μενων συν μοὶ τοδε δῶμα φυλασσοις, ἈθάναΤός τ εἴης ιμειρόμενός τε ιδεσθαι 106Σην ἄλοχον της αἰεν ελδεαι μία πανΤα. Ου με Θην κείνης γε χερείων ευχομαι εἰναί,

29쪽

σευς

Κυμασι και πολεμω μετα καὶ τοδε τοῖσι γενεσθω.

30쪽

- Η ΡYa δ εγγυθεν ῆλθεν ἄγων Ῥίηρον ἀοιδον Tον πέρι Μὴ Ἀφίλησε, δίδρ Ἀγαθόν τε κακόν τε οφθαλμῶν μεν ἄμερσε, δίδου Ἀδεῖαν ἀοιδήν.Tῶ δ' ἄρα ΓΙΟΡΤόνοος Θῆκε Θρόνον ἀργυρόηλον

Μεσσω δαύυμόνων, προς κίονα μακρον ερείσας GΚαδ δ' εὐπτασσαλόφι κρέμασεν φόρμιγγα λιγεῖαν Αὐτου περ κεφαλῆς, καὶ πεφραδε χερσὶν λεσθαι Κήρυξε πὰρ δ' τίθει κανεον, καλήν τε τράπε ν, ΓΙα δε δεπας οἰνοιο, πιεῖν, τε Θυμος ἀνωγοι. οἱ δ' et ὀνείαθ' τοῖμα προκείμενα χειρας σαλλον. I 0Aυτα επεὶ πόσιος καὶ δητύος ξ ερον εντο, Msre ἄρ' ἀοιδον ἀνῆκεν ἀειδεμεναι κλεα ανδρων, οἰμης, τῆς τότ ἄρα κλεος ρανον ευρυν κανε

Νεῖκος 'Oδυσσῆος και Ιηλείδεω Ἀχιλῆος,

V. I4. Φασι τω Ἀρομέμνονι χρειομενω περι του κατα τον πόλεμον τέλους, ἀνελεῖν τον εν Δελφοῖς Ἀπόλλωνα, τότε πορθησει το Γλιον, ὁ αν οἱ Ῥις οι των Ἐλληνων τασιάσωσι καὶ δ απα πότον διαλεχθέντων 'Οδυσσέως a Ἀχιλλέως, τῆ με ἀνδρείαν παινουν7ος, του δε συνεσιν, Ἀγ μέμνονα, ως τελουμέν λόγου πηναι Schol.