Poetæ graeci;

발행: 1828년

분량: 286페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

Eurip. ita tunc locium citavit, Ἀνδράσιν 2.-Pro νητοῖσιν Taylom/s dedit te ii Annios, spectabilis, cquod recepit Brunckius, ii poret, pro θαῖος δε edidit ἐρατός τε PIOd concinnius est priorentii δε sententiam titilat.

σας ἡπακουει,

Καὶ γελώσας ἱμερόεν τό μοι 'μαν

242쪽

σιν ἀκοαί μοι Καδδ' ἱδρως ψυχρος χεύαι, τρόμος δε ΓIῆσαν ἀγρεῖ, χλωροῖέρα δε πτοίας

Iegit κ με γλωσσα σεσιγε, a σίζω. Ceterum Videtur Lucretius

legiSSe αγε, qui illud per infring lingua1n interpretatus sit in iis VerSidus, ut nuc respiciunt: Sudores itauu et pallorem existere toto Corpore, et infringi lii uani VocemPI RDOriri,

Caligare oculos, Onere aures, Succidere artuS.

ED. iii ver 155. Toupius edidit Ἀλλ κ μεν γλωσσ ε ' αν δε λεπ7όν, ut Sit Synlaesis Barnesius, Ἀλλὰ κωμεῖ γλωσσα τέπηγε λεπτὸν δ'-Boivinitucon 'cit in initio versas legendum esse, Ἀλλ' ἀκὰν μεν, sed tacuδφιidem. V. 10. Per vocem αυρ intelligendus est is ignis, si colorem miDeum, in iis ipsi re aliutia assiciuntur, efficit eam enim per ρύθημα πυρωδες Xplicat Plutarchita in Demetrio Poliorc., id dicit Antiocli ae Otanti fuisse Omnia Signa, viae in sua de Sappho

243쪽

περὶ συνθέσεως νομάτων.

EI Oικιλόθροις, ἀθάνατ Ἀφροδίτα,

244쪽

ρος δια μεσσω.

245쪽

Και γαρ α φευγη ταχέως διώξει At δε δῶρα μη δέχετ ἀλλα δωσει' A δεχη φιλεῖ, ταχέως φιλασει,

Η κὶ θέλλοις. Ἐλθέ μοι και νυν, χαλεπὰ δε λυσον 25 Ἐκ μεριμναν, οσσα δέ μοι τελέσσαι Θυμος μέρρει, τέλεσον, τυ δ αυτα Συμμαχος ἔσσο.

246쪽

Σα δ πο ζεύγλα κραΤερῶν λεπάδνων Στερνα γαίας καὶ πολιας Θαλασσας I 0 Σφίγγύαι - δ' ἀσφαλέως υ νας

Erinflue da in laiulem Fortitudinι apud Stobaeum Serin VII. exstat, ut Grotius interpretatur in Metaphrasi In laudem Urbis Romae eam OnScriptam putaDant Gesnerus, . Stephanus et Lipsius. Quonim tactissimortim virorum non aded penitus rei cienda sententia est. Sane ipse Grotius Stooneum uidem naud dudi putavisse agnoscit 'Pώμην in eo carmine esse ἀνδρείαν, liinc factum enim ut in sermone de fortitudine illud referret At milii tamen, inviit, valde es Dat eorum opinio, cui posterioris aevi no poema urDι Romae dicatum. Certe verD Omnia eam in rem quadrant.' Quae causa naud diuidi etiam fuit, cur in Erinnae relivisis ea L Fulvio Ursino praetermitterentur Olearius. V. l. Ἀρυσεόμιτρε, Volsus et Bruttolcitu eviderunt χρυσεομίτρα. Lipstus coni cit legendum eSSe χρυσέα μίτρα.

247쪽

V. 46. μεγασαλλε. I Praestare videtur alteri lectioni με7aeάλλy. V. 19. ἀνεῖσα Sic legunt Stephanus, ipsius, et Barthius.-Pro alteraclectione, συνοίσyς, stant Grotius, risus, et Brimnete.

Τερπόμεθα, προς θεων εἰδότες τε κακον, Ομ αγαθον κηρες δὲ πταρες κασι μελαιναι 5M με ἔχουσα τέλος γηραος ἀργαλέου, M δ' ἐτερη θανάτοιο μίνυνθα δε γίγνέ7αιήδης Καρπος, σο τ ἐπὶ γῆν κίδναΤαι Γλιος.

248쪽

V. I, 2, 3. Hi tres versus apud The ridem etiam leguntiir. Vide ag. 4. 1ule etiam mυιekius ues proxim praecedentes versiis lilii fragmento praeisit. V. 6.-Ι0. Diio ultima listiclia tauoiani separata fragmenta fer eduntur.

249쪽

Tκ των ΣΟΛΩΝΟΣ. 237

IMΠερ δε πόλις κία μεν Δὰo ου ποτ ολεῖται Αἶσαν, καὶ μακάρων Θεων φρενα αθανάτων. To- γα μεγάθυμος ἐπίσκοπος δριμοπάτρηΠαλλὰς Ἀθηναίη χέψας περθεν εχει. Aυτοὶ δε φθείρειν μεγάλην πολιν ἀφραδδσιν 'Aςοὶ βέλονΤαι, χρήμασι πειθόμενοι.

. . . . . .

V. 3, 4. Festivissimum et lepidissimum Poetam lios Versus deridendos propinavisse in II 6S. docet Hemsterhusius. V. II. μοῖισομένη Mamando debetur et antea vulgabatur ἀπο

250쪽

238 Ἐκ σων ΣΟΛΩΝΟΣ.

πψηλον δ' υπερ ερκος πέρθορεν ευρε δε πάνΤας, Εἴ κε τις I φεύγων ε μύχω, η θαλάμω. 5Ταῖ- διδάξαι Θυμος Ἀθηναίους με κελεύει,

υς κακα πλεῖς πόλει δυσνομία παρέχει.Eυνομία ' εἴκοσμα καὶ πτια πανῆ ἀποφαίνει,

Καὶ Θαμα τοι ἀδίκοις ἀμφὶ Τίθησι πέδας,

Τραχέα λειαίνει, παύει κόρον, Φιν ἀμαυροῖ, 20 Αὐαίνει δ' ατης ανθεα φυόμενα, Εὐθύνει δε δίκας σκολιας, περηφανς εργα ΙΠραύνει, παύει δ' εργα διχοςασίης.LIαύει δ' ἀργαλεης ριδος χόλον ες δ' - αυτης ΓΙαῶ κατ ἀνθρώπμ αρτια καὶ πινυΤά. 25V. 14. αάντ-JIta Tvlarus edidit ex Codd. clini olim cori 1pthlegeretur πάντων. Mamanduta conexerat πάντως. V. I5. εν μυχω, a. Pro ει μυχον AEa μον Attica enallage praepositionum ἐν et εις. . I fV. 20. Τραχέα λειαίνειJ Utrum θη - τα ἀτυχῆ Ταὰ of V. 25. πινυτά Alia asserim lectio, συνε7α, Iam Vocem, timsi suntliarior, Taylomis obgemat, invitando soletasse fuisse vice expositionis.

SEARCH

MENU NAVIGATION