Poetæ graeci;

91쪽

Ζω ρι πλακερω ροικα δ' ἔχεν ἀγριελαίω Δεξύερα κορυναν και' ἀτρεμα εἰπε σεσαρως

Σιμιχίδα, τα δη τυ μεσαμ ιον πόδας ελκεις, i 15 Ἀνίκα δη καὶ σαυρος εφ' αἱμασιαῖσι καθευδει, οὐδ' ἐπι7υμαδω κορυδαλλίδες λαίνονΤαι; Η μετα δαῖτα κ Γος ἐπειγεαι τινος ἀςῶν

92쪽

Ελπομαι α δ οδος αδε Θαλυσιάς ὴ γαρ ταιροι 25 Ἀνερε ευπεπλω Δαμάτερι δαῖτα τελεῖνΤι,ολg ἀπαρχομενοι μάλα γαρ σφισι πίονι μετρω δαίμων ευκριθον ἀνεπληρωσεν ἀλωάν.

V. 25. ra od lare displicent Pierson ς ριτοι Vel γαυοι placuissent. Valek. V. 34. Σικελίδαν Ἀσκληπιάδην φησὶ τον επιγραμμαῖογράφον, σπερ

93쪽

Ἀλκυονες, γλαυκαῖς Νηρηίσι ταί τε μαλιςα ρνίχων φίλαθεν, σαις τε σε ε ἄλο αγρα. ἈγεάνακΤι τλόον διζημένω ε ΜΠυλάναν

94쪽

m καὶ λευκοιων εφανον περὶ παῖ φυλάσσων, ΤΟ ΙΠτελεάικον οινον ἀπο κρηὶῆρος ἀφυξῶ, ΓΙαρ πυρὶ κεκλιμένος κύαμον δε τις εν πυρὶ φρυξεῖ, X α ιδας εσσεῖται πτεπυκασμόν ω ἐπὶ πῆχυν Κνυζα - ἀσφοδελω τε πολυγνάμπὶ τε σελίνω. 60

Και πίομαι μαλακῶς, μεμναμενος Ἀγεαναίος, Αὐταῖσιν κυλικεσσι και si τρυγα χεῖλος ερείδων ΑὐλησεῖνΤι δε μοι δυο ποιμενες εις μεν, Ἀχαρνευς

95쪽

Αἴθ' et Ἀμευ ζωοῖς ναρίθμιος φελες μεν,

Ω τοι εγων νόμευον αν Δρεα τα καλας αἰγας,

V. 0. αἰπόλον Tὶς αἰπόλος δεύμενος Κοματας, ταυτον δε ες ιν ειπεῖν Μενάλκας, τ οικείου δεσπότου 2ρέμμGa νεμων ε Σικελία εν τω ορε της Θουρὶς εθυε συχνάκις ταῖς Μου ις' ὁ δε δεσπότης αυτ δυσχεράνας, κατεκλεισεν υτον εις λάρνακa ξυλίνην, πειράζων εἰ σώσειαν aυτον αἱ Μουσαι δύο δε μηνων ελθόνΤων, πτυαγενόμενος και ἀνοίξa ζωντα μεν αυτον ευρε,

πληρ δε και την λάρνακα κηρίων. Schol. V. 77. 'Eτος ωριον Dicitur ver et aestas, annus Sine hyeme et autumno. ming. Ibid. ξεπόνασας Ex odit et Schol. Vulckenoerio receptuni. Vetus lecti erat ξετελεσσας.

96쪽

's χαρίεσσ Ἀμαρυλλὶ τί, κ τι τουτο κύ ανυον ΓΙαρκυπῖοισα καλεῖς τον ερωτυλον θυα με μισεις λm ρά γε τοι σιμος καῆαφαίνομαι εγγύθεν μεν. 90 Νυμφα, καὶ προγένειος ἀπαγξασθαί με ποιησεις. 'Hνίδε τοι δέκα μῆλα φερω τηνῶθε καθεῖλον,

Toν έφανον τῖλαί με κί' αυτίκα λεπὶ ποιησεις, I 00 Γον τοι εγων Ἀμαρυλλὶ φίλα κισσοῖο φυλάσσω, Ἐμπλεξας καλυκεσσι καὶ υόδμοισι σελίνοις. ra μοι εγω, τί παθω τί δύσσοος ἐχ πακουεις ;

97쪽

m μαν τοι λευκαν διδυμαΤόκον αἰγα φυλασσω, Ταν με καὶ α Μερμνωνος Εριθακὶς ἁ μελανοπως

98쪽

Ἀλγέω ταν κεφαλάν τί δ' Η μελει' κε ἀείδω Κεισευμα δε σεσων, καὶ τοὶ λυκοι δε μ εδονΤαι. Ω μελι τοι γλυκυ τουτο κατα βρόχθοιο γενοί7ο.

100쪽

Aυθι θω τάξαιμι μεγα πτύον α δε γελάξαι, Δραγμία καὶ μάκωνας ἐν ἀμφοτέρIσιν χρισα.

Τα μεν πράγμαΤα επὶ Σικελίας ὁ δε λόγος, εὐτει ποιηJικμαροσώπ9. Εἰσὶ δ' ἐρί νῆες ἀλληλοι Μενάλκας ποιμὴν καὶ Λάφνι βουκολος, ειληφότες κριJην αἰπολον, B O νομα σεσιώπηJαι επαθλον δε τιθεῖσι τας ἰδίας σύριγγας τελε--Κων δὲ την αμιλλαν, ὁ αἰπόλος τω Λάφνιδι την νίκην

Μῆλα νέμων, ως φαντι, κατ φρεα μακρα Μεναλκας.