Poetæ graeci;

61쪽

οἱ μεν δαίμονες εἰσι, Δὼς μεγάλου δια βουλας, Ἐσθλοὶ, επιχθόνιοι, φύλακες Θνήφων ανθρώπων 15οῖ α φυλάσσουσίν τε δίκας καὶ σχέτλια εργα,

62쪽

V. 22. Poeta maternam educationem depravationi nutu Saeculi a SerIDit, e quo appareat longe deteriorem Sse laane γενεὰν priore aurea, ut pueri diu in Gynaeceis latitent, et in sini mamin adolescant oua mulleuri educatione redderentur molles, imperiri, effoeminati. Inde ait puer os evadere μάλα νηπίους, valde l . Quo nomine Plato imoque educationem liorum Regum Persidos reprehendit rmv.

63쪽

Ζευς Κρονίδης ποίησε, δικαιότερον κά ἄρειον, 50

Ἀνδρῶν ρώων Θεῖον γενος, ι καλεονΤαι μίθεοι προτέρη γενεθ, κα ἀπείρονα γαῖαν.

V. 37. Ἐκ μελιῶν Eademne generatio et aenea sint et fraxinea pΡuncti paululum initatis, vermes loci Sensit emi poteSt. Ἐκ μελων δεινόν τε καὶ oeριμον, hastis terribile et Malidiim Theobaldits. V. 45. Κρυερὸς fer explicatur risidiis, minii rect : Κρυερον enim φρικτὸν, μιση7ον αναιδὸς, ψοζερον, ἐλεεινον, οἰκτρον, δεινον, χοε πον, πονηρον, κακον, δυσχερες Hesych. Sic et passu aptu Homerum et Hesrodun κρυόεις. Grinu. V. 46. Νώνυμνοί Sic recth Brunckius. Perperam in libris νωνυμοι, tanquam si Daedia huius vocis syllaba produci posset.

64쪽

Και τους μεν πόλεμός τε κακος και φύλοπις αἰνη,

D.λεσε μαρναμένους μήλων - Οιδιπόδαο 55Tμ δε καὶ ε νήεσσιν περ μέγα λαῖτμα Θαλάσσης E Τροίην ἀγαγων, λένης νεκ ὴsκόμοιο Ενθ' τοι τμ με Θανάτ τέλος ἀμφεκάλυψε.Tola δε δίχ ανθρώπων βιοτον καὶ θε πασσας Ζευς Κρονιδης καΤένασσε πίηρ ες πειρία γαίης. 60 Καὶ τοὶ μεν α σιν, ἀκηδέα Θυμον εχονΤες, Ε μακαρων νήσοισι, παρ κεανον βαθυδίνην,ολδοι ρωες τοῖσιν μελιηδέα καρπον

V. 55. μηλων Μηλα hic dicuntur meton 1ic omnis generis divitiseri quia divitiae intimiissimis tempori,1 in pecudibus praesertim sitae sunt serie 'V. 59. 'HθεM ILucretius plietes vocat θεα Scal g.

V. 66. Optat oeta η πρόσθε 2aνεiν, quam Iinta aeta in uerit, λωεΠα γενέσθaι, 11hm meliora, Scilicet tempora reflorescerent: Persuasum enim aDeuant Poetae et plerique Philosoplai, praecipuli Platonici, exacta hac insera aetate αδειγγενεσίαν fututram, Omniaque tum reditura in suos ortus et pristinam felicitatem. Gro . V. 68. Ex plurimis scriptoriin locis docet Grinvius Itoc futuram παυσον7aι, Et Sequentia, δώσουσι, μεμίξ. 7αι, ἔσσεῖαι, τιμησουσι,κ τ λ. pro praefientibus fremientativis Ebenda SS : τιμῆσsσι, τι-ιῶν φιλῶσι, tenivi in caeteris

65쪽

Zευς δ ολέσει και τουτο γένος μεροπων ανθρωπων, Ευτ α γεινόμενοι πολιοκρόταφοι τελέθωσιν. Ουδε πατηο πταίδεσσιν μοίῖος, δέ τι παῖδες,

οὐδε ξεῖνος ξεινοδόκω, καὶ ταιρος ταίρω, οὐδε κασίγνηΤος φίλος εσσεῖαι, ως το πάρος περ. 75 Aty δ γηράσκονΤας ἀτιμησουσι τοκηας, Xειροδίκαι ἔτερος δ' τέρου πόλιν ξαλαπάξει. Οὐδε τις εὐόρκου χάρις εσσεΤαι, τε δικαίου, Ου ἀγαθμ' ἀλλον δε κακῶν ρείηρα καὶ υθιν 'Aνέρα τιμησμσι δίκη δ' εν χερσὶ καὶ αἰδως 80 Ου εςαι βλαψε δ' ὁ κακος το ἀρείονα φῶτα, Μυθοισι σκολιοῖς νέπων, π δ ορκον ὀμεῖται. Ζηλος δ' ἀνθρώποισιν ὁ υροῖσιν ἄπασιν,

Καὶ τοτε δη et o ' Oλυμπον ἀπο χθονος εὐρυοδείης, Λευκοῖσιν φαρεεσσι καλυψαμένω χρόα καλον, 86

66쪽

Ἀθανάτων μετα φῖλον ἴτην προλιπόνῆ ἀνθρώπους, Αιδως καὶ Νεμεσις τὰ δε λείψύαι ἄλγεα λυγρα

Ἐν δε Διος Θυγάτηρ Ἀγελείη Τρί7ογένεια,

V. 87. φυλον την Sic in cod. ut apud veterem Sophoclis Seholiastam, ii hos versus Iaiulat ad Ed Col. 1670. minck.-ROMn-Sonus et Loemertus edideriint φυλ' ἴτην multis recth. V. 7. Ἀγελειη Cave verias, praedatriae Tritogenia, cum interpretiDuS. Retinendiun Graecum epitheton Melea, ct Significatur bellicosa Minerva. Suid , Ἀγελείη ἡ Ἀθηνῶ, η ἀπο του ἄγειν λειαν,

67쪽

M9σαι ΙΠιερίδες, ιγ μελπομεναι εἰκυῖαι. Ἐν δε λιμην ευορμος ἀμαιμακετοι Θαλασσης ΚυκλοΤερης τετυκὶ πανεφθου κασσύέροιο, Κλυρομεν σκελος πολλοί γε μεν ἀμμεσον αυτου Δελφινες τη καὶ τη θυνεον ἰχθυάονΤες 20 Γων πο χαλκειοι τρεον ἰχθύες Aὐταρ et ἀκὶαῖς

viso ἀνηρ ἁλιευς δεδοκημένος, εἰχε δε χερσὶν 'Ιχθύσιν ἀμφίς ςρον, ἀπορρίψονΤι εοικώς.

68쪽

Aνδρες δ', οι πρεσ*ῆες σαν, γῆρας τε μεμαρπον, Ἀθροοι κ7oσθεν πτυλεων σαν, αν δε Θεοῖσι Xεῖρας εχον μακαρεσσι, περὶ σφε7εροισι τεκεσσι

Τερψιν εχον τοὶ μεν γαρ υσσων ε απύνης

69쪽

οἱ δ' α ε ελλεδανοῖσι δεον, καὶ πιπλον ἀλωγὶν οἱ δ' τρύγων οἴνας, δρεπάνας εν χερσὶν χονΤες O O αυτ ει ταλαρους φόρευν υπο τρυγηΤηρων i5 Λευκους καὶ μέλανας βοτρυας, μεγαλων ἀπο ορχων,

Βριθομένων φύλλοισι, καὶ ἀργυρος ελίκεσσι.ΓΙ αὐτοῖς ἱππηες εχον πόνον ἀμφὶ δ' ἀέθλοις Δῆρι εχον καὶ μόχθον εὐπλεκέων δ' πὶ δίφρων 'Hνίοχοι βεωῶτες εφίεσαν κέας Arπμς, 60