Stoicheiōdēs zōologia eranistheisa ek dokimōn anglikōn kai gallikōn physiographikōn syngrammatōn

발행: 1870년

분량: 455페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

τα ετεινα τα εσωτερικὰ προσόντα, ἄτινα δύνανται να εφελκύσωσι την αγάπην του ἀνθρώπου. Καταθετει την γενναιότητα καὶ πάσaς τὰς λοιπὰς ωφελίμους aυτοῖ ἰδιότητας εἰς τους πόδας του κυρίου του. LIερέμενει τὰς δίαταγάς του, εἰς τὰς οποίας ὁπείκει με τυφλην ὁπακοην' Ἐν μορον9ν βλεμμα του κυρίου του εξασφaλίζει την ὁ πακοην του. Ἐνευ της βοηθείας του κυνός, πως

πακούουσι πολύ προθυμότερον εἰς την φωνην GUTos η εἰς την τοῖ ποιμενος. Aυτὸς τα ὁδηγεῖ, αυτὸς τα προφυλάττει απὸ παντὸς κινδύνου' εν συντόμω, ὁ κύων εἶναι τὸ μόνον ζῶον, Οὐτινος ηπίστις εἰναι σταθερά, τὸ μόνον γνωρίζον το, κύριόν του καὶ τοὐς φίλους της οἰκογενείας του, τὸ μόνον διακρίνον αμεσως τοὐς ξενους. Tὰ ειδητos ζώου τούτου εἶναι πάμπολλα, διότι τὸ κλίμαη τροφη, καὶ η ανατροφη εσχον μεγάλην επιρροην επ' αὐτοῖ, καὶ μετεβαλον την μορφην, τὸ χρῶμα, τὸ τρίχωμα, τὸ μεγεθος, εν ενὶ λόγω τὰ πάντα εκτος της φύσεως aυτos καὶ διαθεσεως.

222쪽

Πρωτος των κυνων θεωρεῖται ὁ καλούμενος

ως συνηθως πράττουσιν οι πλεῖστοι των κυνων,των εις ἀγρίαν ευρισκομενων κατάστασιν, καὶενίοτε καταβάλλει τίγρεις κnι παρδάλεις. O

βραδορίδος, ωστις εἶνaι τοῖ πρώτου πολύ μεγα - λείτερος και ρωμαλεώτερος, διδάσκονται ὁπότων εγχωρίων κυρίων των νὰ σύρωσιν ελκυθρa καὶ μικρὰς ἁμάξας, και ενεκα τούτου ἐκτιμῶνται μεγάλως. O κύων τῆς Νεας Φιλανδίας θεωρεῖ-ται ῶς πιστότaτος φύλαξ των πραγμάτων τοῖκυρίου του, εχει μεγίστην κλίσιν πρὸς το ἴδωρ, εισέρχεται εις αυτό, εκβάλλει παν Ο,τι τω ὁπο- δείςρ ὁ κύριος του και τὸ κατa θέτει εις τοὐς πόδας του. Ἐνευ τῆς εγχαίρου βοηθείας τοῖ εὐγενοῖς τούτου ζώ0υ, πολλοὶ των ciνθρώπων ἡ θελον πνιγῆ. Ἐχει ἴφος δύο περίπου ποδῶν καὶ δύο δακτύλων.

225쪽

την Κούβαν, Ἀφρικην, καὶ την Ἀγγλίαν. Πάντα δ' εχουσιν ὀξυτάτην o σφρησιν, καὶ δύνανται νὰρινηλατωσιν ἄνθρωπον η ἄ λο τι ζωον σχεδὸν μετὰ βεβαιότητος. Toν της Κούβας μετεχειρίθ

κατεσπάραττεν ἶνιχεῶς. To ἀγχίνουν τοὐτο ζωον ῆTO OEOεμενον εις την οι κ ν, ἀλλὰ κατὰ το φαινόμενον, γνωρίζον τοὐς κινδύνους των δασῶν, δύὼν εμελλε νὰ διελθn ὁ κύριός του, εθραυσε τηνἄλυσίν του, και φθάσαν εγκαίρως, εσωσεν Gυτὸν ἀπὸ φρικαλέον θάνατον. Tης αυτης μορφῆς και των αὐτων eζεων εἶναι οἱ λαγω θῆραι και ἀλωπεκοθῆραι κύνες. Aμφότεροι ρινηλατοῖσι την θήραν των μετὰ μεγίστης προθυμίας, και εἶναι χρησιμώτατοι εἰς τοὐς κυνηγούς. 2 δ ύφος αυτων ἀναβαίνει μεχρις 22 δακτύλων.

226쪽

μισθ9 πάλιν, κaὶ ὁ κυνηγὸς πλησιάση εἰς τὸ μέρος, ὁθεν ἐξηλθε τὸ πτηνόν.

G ML o λ o σ σ ὁ ς ε ἐναι εἰς χρησιν πρὸς φύλαξιν της οἰκίας, διότι η ρωμαλεότης αυτos καὶ ἰσχυρὰ φωνη εἰνaι καταλληλοι προς φυγάδευσιν

227쪽

μενος ὁ μολοσσὸς προς τον ταυρον, προσεκολ- λατο επὶ τῆς ρινός του καὶ εκρέματο ε ξ αυτῆς,μ ὁλους τοὐς παραφορους αγῶνας του μου.

V φωλεοδύτης εἶναι κύων μικρόσωμος. διασημότεροι του ειδους τούτου εἶναι ὁ τῆς Αγ- γλίας και Σκωτίας. Tobς κύνας τούτους μεταχειρίζονται δες επὶ το πλεῖστον προς καταστροφὴν μυῶν δε αλλων λυφίων' εἶναι δε τόσον γενναῖοι, Γ στε δεν διστάζουσι Da εκβάλωσιν εκ τῆς γης και την ἀλώπεκα καὶ τον ἀσπάλaκa. Υπαυτῶν προσετι θηρεύοντaι καὶ αἱ ειυδρίδες, ἀλ-λα δεν εἶναι πολύ εὐάλωτοι, διότι το ὀφιοειδες του σώματος, ἡ ὀξύτης των ὀδόντων, καὶ αἱ aμφίβιοι εξεις καθιστῶσι την σύλληψιν αυτῶν δυσχερεστάτην. οἱ κύνες οἶτοι εἰναι αφοσιωμένοι εις τον κύρlόν των, καὶ εὐκόλως μανθάνουσι διάφορα πaιγνίδια.

G ποιμενικος κύων δύναται να θεωρηθῆώς ὁ πρόγονος ολων τῶν ἄλλων εἰδῶν. 'Eχει δεορθα ῶτα, ρύγχος ὀξύ, μακρὸν καὶ πυκνὸν τρί-

228쪽

χωμα, και ο φιν ἀγριαν. Εἰναι δε ανεκτίμητος βοηθὸς του ποιμενος, διότι γνωρίζει ολα τα πρόβατα τοὐ κυρίου του, Ουδεποτε συγχωρεῖ αυτὰνὰ πλανηθωσι, καταλαμβάνει παν βλεμμα και σχῆμα του ποιμενος, κaι οδπιεῖ τὸ ποίμνιον εἰς οἱανδήποτε θεσιν τω υπo δείξn.

κύων φερεται 20-30 πήχεις πρὸς τὰ εμπρός, ὁ

δε λαγως καταφεύγει τότε εἰς τὸ κρυπτήριόν του.

229쪽

τῶν εἶναι πολύ διάφορα. H ἀγρία οψις, ῆ φρι καλεα φωνή, ἡ αφόρητος δυσωδία, δε διεστραμ-

μενη φύσις, και αἱ θηριώδεις εξεις καθιστῶο ιτον λύκον μισητόν, λαβερὸν εἰς τὰ εκγονά του καὶ ανωφελῆ μετὰ θάνατον. Τον χειμῶνα προπάντων διατρεχει τους αγρούς, περιφερεται περὶ τὰς καaοικίας τῶν ανθρώπων, προσβάλλει ταποίμνια κaὶ ἀνορύττει τὴν γην υπὸ τὰς θύρας. Τότε δε καθίστατaι επικίνδυνος καὶ εἰς aυτὸν τον άνθρωπον. Εἰς τὰ βόρεια κλίματα στίφη αυτῶν παρακολουθοῖσιν ελκηθρα επὶ πολλὰς η-μερας, καιροφυλακτοὐντες νὰ επιπεσωσι κατὰ τῆς λείας των. Καίτοι δε ρωμαλεος καὶ ὐμος ὁ λύκος εἶναι ἄνανδρον ζῶον' συλλαμβανόμενος δε εἰς πaγίδα φονεύετaι ἄνευ ὐπερασπίσεως. Tς ὁ κύων κaὶ οἶτος ὁπόκειται εἰς τὴν λύσσa ν' τότε δε αποβαίνει τρομερός. To δερμα τοὐ λύκου εi- ναι υπόξανθον σκιερόν, καὶ μικρὰς aξίας. II. 4 . in

230쪽

Ἀλώπηξ ἀναγνωρίζεται δια του ο εος ρύγχους καὶ της μακρῶς καὶ θυσσανώδους Ουρας. Ei ναι διάσημος, καὶ δικαίως, δελ την πονηρίαν Καὶ πανουργίαν της. Κατοικεῖ δε τὰς ἄκρας τουδάσους πλησίον των χωρίο)ν. Ἀκούει την ωδην του ἀλέκτορος, καὶ την φωνην των ορνίθων, απορολabει αυτων μακρόθεν, καιροφυλακτεῖ, κρύπτειτον σκοπόν της, εισδύει, ερπει, φθάνει, καὶ σπανίως κάμνει ανωφελεῖς επιχειρησεις. 'Eὰν δυνα-

ται νὰ υπερπηδησy το περίφραγμα, δεν χά νει Ουδὲ στιγμην, λεηλατει τὸ ορνιθοτροφεῖον, ψο- νεύει πάντα τὰ εν αὐτω, κaὶ ἀποσύρετaι βρa δέ- ἀπάγουσα τὸ θῖμά της, οπερ κρύπτει η φ ρει εἰς την υπόγειον φωλεάν της. Μετά τινας τιγμὰς επιστρέφει προς ζητησιν ἄλλου, τὸ ὁποιον κρύπτει επίσης, ἀλλ' εις ετερον μέρος ' εξακολουθεῖ δε τὸ εργον τοὐτο, μέχρις ου τὸ φως δε η κί

SEARCH

MENU NAVIGATION