장음표시 사용
191쪽
μορφῆς, ὁ πίθηκος δεδύνατο να θεωρηθῆ ῶς ποικιλία του ανθρώπου. V Aημιουργος δεν , θελη- σε να πλάσn διὰ το σῶμα του aDθρώπου πρότυπον απολύτως διάφορον τοὐ των ζώων' περιελα- βε την μορφὴν αυτοῖ τε κaι πάντων των ἄλλων ζώων εἰς εν γενικὸν σχέδιον' πaρεχων Oμως aὐ- τω την ὁμοίαν πρὸς τὴν τοῖ πιθήκου υλικὴν ταύτην μορφήν, ενεφύσησεν εἰς το σῶμά του τὴν θε&ν a υτ οὐ πνοήν εὰν παρεῖχε τὴν αυτὴν εἴνοιαν οὐχὶ πρὸς του πίθηκον, αλλὰ κaὶ το ἀτελε- στατον των ζώων, το εἶδος τοῖτο ἡ θελεν αμεσως ἀποβῆ εφάμιλλον τοῖ ανθρώπου. Ζωογονούμενον υπὸ τοὐ πνεύματος, ἡθελεν υπερέχει των ἄλ
τεντότου καὶ τοὐ πιθήκου, TO μεσότοιχον, οπερ χωρίζει αυτόν, εἶναι ἄπειρον, διότι εντὸς μεν πληροῖται υπὸ τοὐ λογικοῖ, εκτὸς δε υπὸ τοὐπροφορικοῖ λόγου. DOἱ πίθηκοι ὁποδιaιροῖνται εἰς δύο μεγάλας τριτύας, τοὐς πιθήκους τοὐ παλαι οὐ κόσμου, καὶ τοὐς πιθήκους τοὐ νεου κόσμου. q. οἱ πίθηκοι τοὐ παλαιοῖ κόσμου εχουσι τοὐς οφθαλμούς διευθυνομενους πρὸς τα εμπρο
192쪽
σθεν, τοὐς μυκτῆρας χωριζομενους απ' ἀλλήλων διὰ λεπτοὐ διαφράγματος, δεκα τραπεζίτας εἰς
εκπιεραν σιαγόνα, καὶ επιγλούττια τυλώματα, Ουρὰν ἀσυνελικτον, και τελευταῖον γνάθους θυ- λακωτάς, χρησιμευούσας διὰ την τροφην των.
κόσμου. I b A . γενος ο καλούμενος πίθηκος T ρ ω γ λο δύτης η Κιμπαζῆς εἰναι κάτοικος της δυτικης Ἀφρικῆς, κaὶ κοινὸς εἰς την Γουἐνεανκαι τὸ Κόγκον. Mεγάλα στίφη των τρομερῶν τούIων πιθήκων συνασπίζονται πρὸς ἀπόκρουσιν των ἐχθρων' τοὐτο δε πράττουσι μετὰ το σαυτης λύσσης και εὐτολμίaς, ῶστε και ὀ φοβερὸς ελεφας, κaι aυτὸς ὁ λεων εκβάλλονται εκτων φωλεῶν των διὰ των συνηνωμενων αυτῶν προσπαθειῶν. Zῶσι κυρίως επὶ os εδαφους κaὶ τὸ πλεῖστον διατρίβουσιν εντὸς σπηλαίων καὶ βράχων. Τὸύφος αυτῶν εἶναι απὸ -5 ποδῶν, ἀλλ' εἰς την ἀν άπτυξιν ταυτην φθάνουσι μόνον
193쪽
καὶ φυλάργυρον βαρυνθεντα την ζωὴν και βλεποντα τὰ περὶ aυτὸν αντικείμενα μετὰ σύχου, ἀλλα σκωπτικos οἴκτου. κατὰ την νεαρὰν αυτοῖ
λικίαν εἰναι ζῶον ῆμερώτατον, εὐριαθες, δεξιώτατον καὶ 'χίνουν, ἀφ' οὐ δμως προβῆ εἰς την
ἡλικίαν, γίνεται κυνοειδής, ε ξαγριοῖται, καὶ δυ
194쪽
κος τῆς Σουμάτρας' επικαλεῖται δ' εὐκίνητος ε- νεκα της θαυμασίας abzos ευκινησίας, δεν δεικνύει ιπτάμενος απὸ κλάδου εις κλάδον. οἱ πίθηκοι οἴτοι διακρίνοντa; διὰ τὸ μηκος των βραχιόνων, Οἴτινες, καὶ ιπταμενου τοὐ ζώου, φθάνουσι μεχρι τοὐ εδάφους, ετι δε διὰ την ελλειψιν των
δa σῶν των Ἱνδιῶν, και εξημεροῖνται δυσκόλως.Tην μεν ημεραν ἡσυχάζουσι, την δε νύκτα εξέρχονται προς ζήτησιν τροφης, τότε δε πληροῖσι τὰ δάση μελωδικης, aλλὰ και κωφευτόκης συνάμακρaυγῆς. 'Eν τῶν ειδῶν τούτων, καλούμενον υπὸ
διάσημον διὰ τοὐς αγῶνας, τοὐς οποίους καταβάλλει, ἱνα πλύνn τὸ πρόσωπον τοὐ τεκνου του, καθῆκον, οπερ εὐσυνειδήτως εκτελεῖ μ oλας τὰς κραυγὰς και προς αποφυγὴν προσπαθείας του.
Eις τὸ Γ γενος υπάγοντaι οἱ Κερκο π ἱ θ η-κ ο ι, o τινες διακρίνονται διὰ την μακρὰν Ουράν, τὰς θησαυριστι τὰς γνάθους, τὰ επιγλούττια τυ - λώματα καὶ τὸ μετριον ρύγχος.Eις τὸ Α γένος κατατάσσονται οἱ σεμνο-
195쪽
π ί θ η κ o ι, οἱ τινες διαφέρουσι τῶν κερκοπιθήκων μόνον, διότι στερουνται των θησαυριστικῶν γνάθων, εἶναι δε κάτοικοι των Ἱνδιῶν.
παρειῶν, αἴτινες εἰναι κίτριναι, καί τινος λωρίδος επίσης κιτρίνης ὐπεράνω τῶν ώμων. Εἰς τὸ Ε γένος υπάγονται οἱ Οὐεστίταιὴ ἁπαλότριχοι. Τὸ γένος τοὐτο διακρίνετaι τῶν λοιπῶν πιθήκων διὰ την βραχεῖαν καὶ ἀσήμαντον ουράν. Περιλαμβάνει δὲ τους λεγομένους Μακάκους, οῖτινες ζῶσιν εἰς τὰ νότεια τῆς Ἀσίας, τούς μαγώτους, κατοικοὐντας τὰ βό-
196쪽
ρεια τῆς Aφρικῆς μέρη, καὶ τούς ἀπαντωμένους επὶ των βράχων τοὐ Γιβραλτάρ.
V Κυνοκέφαλος, οστις εἶνaι ὁ σημαντικώτερος του γένους τούτου, ἔχει ἐπιγλουττίους τύλους καὶ ρύγχος προέχον' εἶνaι δὲ κάτοικος της Γουινέας καὶ της δυτικῆς Ἀφρικῆς, καὶ διακρίνεται προ πάντων διὰ τὰ ληρὰ χρώματα, δι δεν κοσμεῖται. Αἱ παρειαί του εἶναι κυαναῖ, το ρύγχος πορφυροῖν, διὰ δὲ του κέντρου τῆς ρι- νος του διέρχεται τaινία ερυθρά. Προς τὰ χρώμματα τaset a ἀντιτίθενται τὰ πορφυρῶ χρώματα των Oπισθίων μελῶν. Λιαιτῆτaι κυρίως εἰς τὰ δάση. ἀφ' Aν κάμνει επιδρομὰς εις τὰ παρακείμενα χωρία καὶ επιφέρει μεγάλας καταστροφάς. Eνεκα τούτου εἶναι ἐπιφοβώτατος εις τοὐς κατοίκους, o ινες ἀδυνατοῖσι ν ἀντιταχθῶσι προς τὰς προσβολάς του. Εἶναι δὲ θηριωδέστατος καὶ λίαν ευερέθιστος ' Oταν ὀργισθῆ, τόσον μεγάλη εἰναι ἡ λύσσα του, ὁ στε κατὰ τον Κυβιέρον εκ- πνέει πολλάκις εκ τῆς ἀκαθέκτου μανίας του. ἐθηκοι του vi OU κό μου. οἱ oφθαλμοὶ των πιθήκων του Νέου κόσμου διευθύνονται προς τὰ πλάγια, οἱ μυκτῆρες εἶναι
197쪽
ἀπομεμακρυσμενοι καὶ κεχωρισμενοι δια πυκνοῖ διαφράγμaτος, εχουσι 42 τραπεζίτας εις ε -
κατεραν σιαγόνα, καὶ στερ9υνται των επιγλουττίων τυλωμάτων. οἱ πλειστοι εχουσι κερκον E-
λικτήν, καὶ μεταχειρίζονται aυτην ἄς πεμπτην χεῖρα, διὰ ν ἀναρτῶνται κaι ζυγοστατῶσι τὸ σῶμά των. Λιαtρουνται δε εις ελισσοκερκους και ἀνελισσο κερκους. οι πίθηκοι Tos νεου κόσμου ητῆς Aμερικῆς απαντῶνται ιδίως εις την νότιον
των ελισσοκερκων ἀραχνοειδῶν πιθήκων' καλεῖται δε ούτω ενεκα των λεπτῶν καὶ ἀραχνοειδωναυτοῖ μελῶν κaι τοὐ τρόπου, καθ' ὁν βαίνει επὶ τ os εδάφους. Thν Ουράν του μεταχειρίζεται ῶς χεῖρα ' πολλάκις εκβάλλει δέ aυτῆς αντικείμενοντο εκ μέρους, οπου χέιρ δεν δετο δυνατὸν νὰ εἰσαχθῆ. Aιὰ τῆς Ουρβς συγχρόνως βοηθεῖται τα με γιτα εις τὸ ν ἀναρριχὼ ται επι τῶν κλάδων. Συστρεφων αυτὴν περὶ αυτούς aναβιβάζει ἡ καταβιβάζει ea υτόν' ενίοτε ἀναρτώμενος oλως εξ αυ- τῆς ἀποπηδα με rὰ μεγαλειτερου παλμos εις ἄλλον ἀπομεμακρυσμενον κλάδον. Αἱ εξεις πάντων τῶν ατελῶν πιθήκων εἶναι ὁμοιόταται' εἶναι
198쪽
πολυ εὐαίσθητοι πρὸς το ψυχος, εν τοιαυτy δεπεριπτώσει μαστίζονται δια τῆς Ουρας, ωστε το χρήσιμον τουτο οργανον aντιστοιχει οχι μόνον πρὸς χεῖρα, αλλα και θερμάστραν. Oταν πυρο-
βολῶνται, περιελίσσουσι την κερκον αυτῶν τό - σον στερεῶς επι των κλάδων, δεστε μενουσιν ἀ
μίο τὸ βάρος του σώματος, οπερ καὶ εἰς τουτονκaὶ εις ἁ λους τινὰς πιθήκους κλίνει πολύ πρὸς τα εμπρός. Καλεῖται Ἀτελής, διότι εις πολλὰ εἴδη ὁ ἀντίχειρ ελλeiπει. V πίθηκος ουτος εἶναι κάτοικος τῆς Σουρινάμης καὶ Γουινεας.
κῶν πιθήκων εἶναι ὁ Μυκη τής. Oυτος εἶναι μεγαλείτερος του Aτελοῖς, αλλὰ δεν εχει τὴν αυτὴν ευκινησίαν. Λιακρίνεται κυρίως διὰ τὴν ἰδιότητα, εξ ῆς προῆλθε και τὸ ονομα aυτos. Τὰ ζῶα ταυτα εχουσι κοιλότητα εἰς τον λάρυγγα, οστις σύγκειται εκ δικλιδοειδῶν θυλάκων τὸ οργανον δc τουτο καθιστὰ τὴν φωνὴν αυτῶν μεγά-
199쪽
λην καὶ θρηνώδη, τοιοῖτόν τι παρaτηρεῖτaι κaὶ εἰς τον λάρυγγα πολλῶν πτηνῶν. 'Eκβάλλουσιδε τον μυκηθμον αυτῶν εν αρμονία προ πάντων
κατὰ την ἀνατολην καὶ δύσιν του δελίου. Eις εχτῶν πιθηκων ἄρχεται τῆς κραυγῆς, οι δε λοιποὶ ἀναλαμβάνουσιν αυτὴν ἀλληλοδιαδόχως, ῶς παρατηρεῖται καὶ εις τὰς κορώνας. οἱ εγχώριοι
τούς θηρεύουσιν ἀπλήστως Aς εἰδος τροφῆς, ἡ
δε νωθρότης αυτῶν τούς καθιστῶ εὐαλώτους. Oμυκητὴς εἰναι κάτοικος τῆς Βρασιλίας, ὁπου 40-59 παρατηροῖντ&ι πολλάκις ἐπὶ τos αυτοῖδενδρου. Ἐν γένει δε ὁδοιποροῖσι κατὰ τάξιν Eὶς τῶν πρεσβυτερων πlθήκων ἀνaλαμβάνει τηναρχηγίαν, οἱ δε λοιποὶ πaρaκολουθοῖσιν αυτόν. Tρέφονται κυρίως εκ φύλλων καὶ καρπῶν. 'Eτερον γενος εἶναι ὁ καλούμενος I α κ χο ς.Tο μικρον τοὐτο ζῶον κινεῖ τὰ μεγιστα το ενδιαφερον' εἶναι καθ' ίπερβολὴν εὐαίσθητον προς το q/ῖχος, καὶ εν Aγγλία ευρισκόμενον ενασχολεῖται συνήθως ἐν τοῖς θηριοτροφείοις εἰς τὴν κατ-κευὴν τῆς κλίνης του, εκ τῆς ὀποίας Ουδεποτεεξέρχεται ἐντελῶς. 2 ρώγει παν εἶδος σχεδον τροφῆς, αλλ' ιδιαιτέραν κλίσιν εχει προς τὰ εν-τομα, τὰ οποῖα φονεύει δεξιώτ ατα τρώγει προ-
200쪽
σετι καὶ Maρπούς, αλλ' ἰδίως τῆς πaτρίδος του. O μικρος ουτος πίθηκος καλεῖται και Ουιστίτ, ενεκα της συριστικης κραυγῆς, δεν εκπεμπει, Om
Tα συνιστῶντα την φυλὴν ταύτην των τετρα- χείρων ζῶα πλησιάζουσι προς τα σαρκοφάγα εν γένει εχουσι si κοπτῆρας ὀOόντας εις την κάτω σιαγόνa, τραπεζίτας με ὀξείας και προεχούσaς