Strabonis Geographica

191쪽

φάροος ἀμοφάνους δειροπονιους πρὸ γήρως --

192쪽

δε των μυῶν ἐκάστου πολύ μέρος ευάμπελον κω ευ-οινον λέγεται.

εω Aλλην δὲ διαίρεσιν ποιεῖται ' περὶ των φιλοσόφων, δυο γένη φάσκων, ων τους μὲν Βραχμῆνας καλεῖ τους δὲ Γαρμῆνας τους μὲν ουν Βραχμῶνας ευδο- 5κιμεῖν μὰλλονθ' ἄλλον γαρ καὶ μολογεῖν, τοῖς δόγμασιν Ἀδη δ ευμ καὶ κυομένους ἔχειν ἐπιμελητὰς λογίους ανδρας, ους προσιόντας λόγω μὲν μάδειν δοκεῖν καὶ την μητέρα καὶ τον κυόμενον εἰς εὐτεκνίαν, το δ αληθὲς σωφρονικάς τινας παραινέσεις καὶ ἡπο- lo κας διδόναι τα δ' διστα ἀκροωμένας μάλιστα εὐτέκνους εἰναι νομίζεσθαι. μετὰ δὲ την γένεσιν αὐλους καὶ αλλους διαδέχεσθαι την ἐπιμέλειαν, ἀεὶ της μεονος λικίας χαριεστέρων τυγχανούσης διδασκάλων διατρίβειν δὲ τους φιλοσόφους ἐν αλσει προ τη 16

πόλεως υπὸ περιβόλφ συμμέτρφ, λιτῶς ζῶντας ἐν στιβάσι καὶ δοραῖς, ἀπεχομένους ἐμφύχω καὶ αφροδισίων, ἀκροωμένους λόγων σπουδαίων, μεταδιδόντας καὶ τοῖς ἐθέλουσι οὐδ' ἀκροωμενον οὐτε λαλησαι

θέμις υτε χρέμψασθαι,λλ' οὐδὲ πτύσαι, Ἀκβά mλεσθαι της συνουσίας την μέραν ἐκείνην ω ακολασταίνοντα ἔτη δ' ἐπτὰ καὶ τριάκοντα ουτως ζήσαντα ἀναχωρεῖν εἰς την εαυτοs κτῆσιν ἔκαστον καὶ ζηνίδε- ῶς καὶ ἀνειμένως μὰλλον, σινδονοφορosντα καὶ χρυσοφοροsντα μετρίως ἐν τοῖς ἀσὶ καὶ ταῖς χερσί, προ- φερόμενον σάρκα των - προς την χρείαν συνεργῶν ζωων, δριμέων καὶ ἀρτυτῶν ἀπεχόμενον γαμεῖν δ' ὁτι πλείστας εἰς πολυτεκνίαν ἐκ πολλῶν γαρ καὶ τὰ σπουδαῖα πλείω γίνεσθαι αν, ἀδουλομίτε την ἐκ τέκνων πηρεσίαν ἐγγυτάτω ουσαν πλείω δεῖν παρα- ωσκευάζεσθαι ταῖς δὲ γυναιξὶ ταῖς γαμεταῖς η συμφιλοσοφεῖν τους Βραχμῆνα , εἰ μὲν μοχθηραὶ γένοιντο,

193쪽

- ς 993ῖνα μη τι των οὐθεμιτῶν ἐκφέροιεν εἰς τους βεβηλους εἰ δὲ σπουδαῖαι, μη καταλείποιεν αυτούς. οὐδένα γαρηδονῆς κά πόνου καταφρονουντα, ώς δ' αὐτως ζωῆς

καὶ θανάτου, ἐθέλειν ἡ ἐτέρω εἶναι τοιουτον δ' εμωνα τον σπουδαῖον καὶ την σπουδαίαν. πλειστους δ d.713 αὐτοῖς εἶναι λόγους περὶ του θανάτου νομίζειν γὰρ δη τον μὲν ἐνθάδε βίον ως αν ἀκμὴν κυομενων εἶναι,τον δὲ θάνατον γένεσιν εἰς τον οντως βίον αὐτον ευδαίμονα τοῖς φιλοσοφησασω διὰ et ἀσκήσει πλείστη Io χρῆσθαι πρὸς το τοιμοθάνατον Ἀγαθὸν δὲ η κακόν μηδὲν εἶναι των συμβαινόντων ανθρώποις ου γαραν τοῖς αὐτοῖς τους μὲν αχθεσθαι τους δὲ χαίρειν ἐνυπνιώδεις ἡπολήψεις ἔχοντας, καὶ τους αυτοὐς τοῖς αὐτοῖς τοτὲ μὲν αχθεσθαι τοτε δ' αὐχαίρειν μεταβαλλο-Iωμένους. τα δὲ περὶ νύσιν τα μὲν εὐηθειαν ἐμφαίνειν φησίν ' ἐν ἔργοις γαρ αὐτοψ κρείττους η λόγοις εἶναι, δια μύθων α πολλὰ πιστουμένους περὶ πολλῶν δετοῖς Ελλησιν ὁμοδοξεῖν τι γαρ γενητὸς ὁ κόσμος καὶ φθαρτὸς λέγειν κἀκείνους, καὶ ὁτι σφαιροειδὴς ο τε2o διοικῶν αυτὸν καὶ ποιῶν θεὰς δι λου διαπεφοίτηκενα-os ἀρχαὶ δὲ τῶν μὲν συμπάντων τεραι, της δὲ κοσμοποιίας το δωρ ' προς δὲ τοῖς τέτταρσι στοιχείοις πέμπτη τις ἐστὶ φύσις, ἐξ ης ὁ οὐρανὸς καὶ τα ἄστρα, γῆ δ' ἐν μέσω χρυται του παντός καὶ περὶ ab σπέρματος δὲ καὶ ψυχῆς ὁμοια λέγεται καὶ αλλα πλείω

παραπλέκουσι δε καὶ μύθους, σπερ καὶ Πλάτων περί τε αφθαρσίας ψυχῆς καὶ τῶν καθ' αδου κρίσεων καὶαλλα τοιαsτα περὶ μὲν τῶν Βραχμάνων ταsτα λέγει.

υς δὲ Γαρμῶνας τοὐς μὲν ἐντιμοτάτους ὁλοβί- ωκους φησὶν ὀνομάζεσθαι, ζῶντας ἐν ταῖς λαις απὰ

φύλλων καὶ καρπῶν αγρίων. ἐσθητος φλοιῶν δε- δρείων, αφροδισίων χωρὶς καὶ οἴνου τοῖς δὲ βασιλεsσι 12.

194쪽

μέσας κοὰ αὐτὰς ἀφροδισίων. 61 'Αριστόβουλος δὲ των ἐν Ἀμοις σοφιστῶν ἰδειν δυο φησί, μαχμῶνας ἀμποτεν-ς, τον μὲν πρε- τερον ἐξυρημένοντον δὲ νεώτερον κομήτη. - . v ις δ' ἀπολουθειν μαθητάς τον μὲν οὐν ἄλλον as - νον καπυγοραν διατρίβειν, φωμένους ἀ- --ο-

196쪽

996 - re s.715μενος τοῖς σοφισταὶ τουτοις ἀκουειν γὰρ τον λέξανδρον ς γυμνοὶ διατελοῖεν καὶ καρτερίας - μελοῖντο οἱ ανθρωποι ἐν inst τε αγοιντο πλείστη, παραλλους δὲ μ βαδιζοιεν κληθέντες, αλλὰ κελεύομν

εκείνους φοιτῆν παρ αυτούς, εἰ του μετασχεῖν - ξλοιεν των πραττομένων η λεγομενων π αυτῶν ' τοι

ουτων δ οντων, ἐπει οτε αὐτω πρέπειν ἐδό- παρ' ἐκείνους φοιταν - ἐκείνους βιάζεσθαι παρὰτ πάτρια ποιεῖν τι ακοντας, αὐτος ἔφη πεμφροναι καταλαβεῖν δὲ ανδρας πεντεκαίδεκα ἀπο σταδίων εἴ-I0κοσι της πόλεως, αλλον ἐν αλλφ σχηματι εστῶτα η καθημενον η κείμενον γυμνὀν ἀκίνητον εως σπέρας, εἶ ἀπερχόμενον εἰς την πόλιw χαλεπώτατον δ' ἀναιτο τον λων ὁπομεῖναι οὐτω θερμον-- των αλλων

μηδένα πομένειν γυμνοῖς ἐπιβηναι τοῖς ποσὶ της γης Ibὐαδίως κατὰ μεσημβρίαν. 64 ιαλεχθηναι δ' ενὶ τούτων Καλάνω ον καὶ συνακολουθησαι βασιλεῖ μέχρι Περσίδος καὶ ἀποθα

νεῖν φ πατρίω νόμω τεθέντα ἐπὶ πυρκαιαν τότε δ' ἐπὶ λίθων τυχεῖν κείμενον προσιὼν ουν καὶ προσω m

γορεύσας εἰπεῖν ἔφη, διότι πεμφθείη παρὰ του βασιλέως ἀκροασόμενος της σοφίας αυτῶν καὶ ἀπαγγελῶν προς αυτόν εἰ ουν μηδεὶς εἰ φθόνος, λοιμος εχ μετασχεῖν της ἀκροάσεως ἰδόντα δ' ἐκεῖνον χλαμύδα

καὶ καυσίαν φοροοντα και κρηπῖδα, καταγελάσαντα 25,,το παλαιόν φάναι ,,παντ' ην ἀλφίτων και αλεύρων

,,πλήρη καθάπερ νυν κόνεως καὶ κρῆναι δ' ἔρρεον,,αἱ μὲν δατος γάλακτος δ' αλλαι καὶ ομοίως μέλιτος, ,,αἱ δ' οἴνου τινὲς δ' ἐλαίου πὀ πλησμονης δ' οἱαν,,θρωποι κά τρυφῆς εἰς βριν ἐξέπεσον. εὐς δὲ μι-M,, νήσας την κατάστασιν ήφάνισε πάντα καὶ διαπόνου ,,τὸν βίον ἀπέδειξε σωφροσύνης δε καὶ της αλλης

197쪽

,,ἀρετῆς παρελθουσης εἰς μεσον πάλιν ευπορία των,,ἀγαθῶν υπηρξεν Ἀγγῶς δ' ἐστὶν ηδη νυνὶ κόρου καὶ

,,υβρεως το πρῆγμα, κινδυνεέει τε ἀφανισμος των,,οντων γενέσθαι. ταῶτα εἰπόντα κελεύειν, εἰ βού- ωλοιτο ἀκροάσασθαι, καταθέμενον την σκευην γυμνον ἐκ των αυτῶν λίθων κείμενον μετεχειν των λόγων.

απορουμένου δὲ αυτοs, Μάνδανιν σπερ ην πρεσβύτατος καὶ σοφώτατος αυτῶν, τον μὲν ἐπιπληξαι ςυβριστην, καὶ ταs--βρεως κατηγορήσαντα, αυτὸν is δὲ προσκαλέσασθαι καὶ εἰπεῖνώς τὸν μὲν βασιλεα ἐπαι - νοίη, δωτι ἀρχην τοσαύτην διοικῶν ἐπιθυμοίη, φίας μόνον γαρ ἴδοι αυτὸν ἐν οπλοις φιλοσοφοὐντα 'ωφελιμωτατον δ' ε' τῶν ἁπάντων, εἰ οἱ τοιομοι φρονοῖεν οἷς πάρεστι δύναμις τους μὲν λουσίουςc.71615 πείθειν σωφρονεῖν του δ' ἀκουσίους ἀναγκάζε αὐτμδὲ συγγνώμη εἴη εἰ δι ερμηνεων τριῶν διαλεγόμενος πλὴν φωνῆς μηδὲν συνιέντων πλέον η οἱ πολλοί, μηδεν ἰσχύσει της φελείας ἐπίδειξιν ποι - σασθαι ομοιον γαρ ως αν εἰ δια βορβόρου καθαρὰν

N γο- λεχθέντα εἰς os ἔφη συντείνειν ως μεχ λόγος αριστος, Οὐήδονην καὶ λύπην ψυχῆς ἀφαι-

σεται κά οτι λέπη καὶ πόνος διαφέρον το μὲν γαρ πολέμων το δὲ φίλιον αὐτοῖς τά γε σώματα ἀσκοsσια πρὸς πόνον is αἱ γνῶμαιχωννύοιντο, α ων καὶ στάσεις παύοιεν κάὶ σύμβουλοι πῆσιν ἀγαθων παρεῖεν καὶ κοινῆ καὶ ἰδίε και δη καὶ Ἀξίλη νυν συμβουλεύσειε δέχεσθαι τὸν 'Ἀλέξανδρον κρείττω μεν γαρ αυτοs δεξάμενον ευ πείσεσθαι, χείρω δὲ εὐδια σειν ταμω εἰπόντα ἐξερέσθαι εἰ καὶ ἐν τοῖς Ἐλλησι λόγοι τοωμοι λεγοιντο, εἰπόντος δ' οτι και Πυθαγόρας τοιαμα λέ- ροι κελεύοι τε ἐμφυχων ἀπέχεσθαι, καὶ Σωκράτης και

198쪽

καίεσθαι.

μὲν Βραχμῆνας πολιτεύεσθαι καὶ παραχολουθεον - - βασιλεsσι συμβούλους, τοὐς δ' ἄλλους σκοπιω τὰ περὶ την φύσιν, τουτων δ' εἶναι καὶ Κάλανομ συμφιλοσοφεῖν δ' αυτοῖς καὶ γυνα-- τας ει διαίτας απώντων σκληράς περὶ δὲ των κατὰ τους ἄλλους νομίμων ---αμ αποφαίνεται τους μὲν νόμους ἀγράφους.ἶναι, ατους μὲν κωνοὐ τους δ' ἰδίους, ἄηθειαν ἔχμντας προς Πτοὐς τῶν αλλων, οἷον το τὰς παρθένους ἄθλον παρά

τισι προκεῖσθαι τμπυγμην νικησαντι-- ἀπροίκους συνεῖναι παρ αλλοις δὲ κατα συγγένειαν κοινὴ τοὐς

καρποὐς ἐργωσαμένους, ἐπὰν συγκομίσωσιν, αἰρεσθαι κφορτίον ἔκαστον εἰς διατροφην του ἔτους, τον δ' ἄλλον ἐμπιπράναι του ἔχειν εἰ μις ἐργάζεσθαι καὶ μη

200쪽

1000 - ΙΕ - μη προσέχοντα ταῖς του βασιλεως δεησως γενομενης δὲ πυρῆς καὶ τεθείσης ἐπ αυτῆς χρυσῆς κλίνης, κατακλιδέντα εἰς αυτήν, ἐγκαλυψάμενον ἐμπρησρῆναι οἱ δὲ ξύλινον οἰκον γενεσθαι, φυλλάδος δ' ἐμπλησθέντος καὶ ἐπὶ της στέγης πυρὰς γενομένης ἐγκλεισθέντα Sωσπερ ἐκελευσε, μετὰ την πομπὴν μεθ' ηςηκε, ἐίψαντα IMαυτὸν ῶς αν δοκον συνεμπρησμναι moἴκω. --γασθένης δ' εν τοῖς μεν φιλοσόφοις υκ εἶναι δόγμα φησὶν αυτοὐς ἐξάγειν τους δὲ ποιο - τουτο νεανικοὐ κρίνεσθαι, τοὐς μεν σκληροὐ τη φύσει φερο- Io μενους επὶ πληγὴν η κρημνόν, τοὐς δ' ἀπόνους ἐπὶ βυθόν, τοὐς δὲ πολυπόνους ἀπαγχομένους τοὐς δεπυρώδεις εἰς πsμωθουμένους οἷος ην καὶ ὁ Κάλανος, ἀκόλαστος ανθρωπος και ταῖς Ἀλεξάνδρου τραπέζαις

δεδουλωμένος τουτον μὲν ου ψεγεσθαι, το MI , Μάνδανιν ἐπαινεῖσθαι ος των του Ἀλεξάνδρου απέλων καλούντων προς τον Aως υἱον πειθομέν τε δ

ρα ἔσεσθαι πισχνουμένων ἀπειθοῶντι δὲ κόλασιν μήτ' ἐκεῖνον φαίη ἀς ταν ον γε ἄρχειν μηδε πολλο- στο μέρους τῆς γῆς, μήτε αὐτωδεῖν τῶν παρ' ἐκε Μνου δωρεῶν ων ουδεὶς κόρος, μήτε δὲ απειλῆς εἶναι φόβον, ζῶντι μὲν ἀρκοs- εἴη τροφος ἐγνδική, ἀποθανὼν δὲ ἀπαλλάξαιτο τῆς τετρυχωμένης ἡπο γήρως σαρκός, μεταστὰς εἰς βελτίω καὶ καθαρώτερον βίον ἀστ' ἐπαινέσαι τον 'Ἀλέξανδρον καὶ συγχωρῆσαι. 266s Λέγεται δὲ καὶ ταλα παρὰ τῶν συγγραφέων, τι σέβονται μὲν ον ομβρων Λία Τνδοὶ και τον Γάγγην ποταμὰν καὶ τοὐς ἐγχωρίους δαίμονας. ταν δὲ βασι- λεῶς λούη την τρίχα, μεγάλην ἐορτὴν αγουσι καὶ μεγάλα δῶρα πέμπουσι τον εαυτο πλομον αστος ἐπι ειδεικνυμενος κατὰ αμιλλαν τῶν τε μυρμήκων τινὰς και πτερωτοὐς λέγουσι τῶν χρυσωρύχων ψήγματά