Theokritos. Bion

191쪽

βοις noς. Adstipulatur Virgilius,

qui e praecedenti Diis neocriti ver Dis illud ausit, tua cura Lycom S, Peraue niMes alium, peraue horrida

Puod male repetitum e Praegresso ersu pro te δε fuerat, depraVatam videtur Sensuri Ceile λάθρια Tae- Det plane Oi1traiiu In fluat ne Dei. I02. ii stati iii auctoritas quum ali quanto potior videatii codici vas et scholias neocriti, legendum P

non manes mani soles Occidisse. Di Cuntur nae cura Quadan acer Ditate in anc sententiam iam consolaterne, si vis mitis videri, tam auam ciuition I Orsus Perierim.

II. 34. Illia lora anti In IIo ineri latere, et res, et ineptui illiti si 'ostendit. Quare, nisi Mngularisci uaedam so mi liui is nominis lie Ocrito Placuit, sera Denduin Putem,

80. Receptam vellem exquisitiorem lectionem λιπόντων. - ID. Vide ne crinendum sit

- 146. Nullum in hoc carmine in dieiuna est, unde Sina aetnam colligas saltatricem fuisse. Quare merito displice ni Phod suam IarndaIn ααλητρίδα commemorat Scitoliastae e plicatio γε stονος, lectio cod. Vat. αυλιτρίδος, et glossa αυληστρίας, quae scri uenda est αυλιστρίας, faciunt, ut credam neocrituna αυλι-GrDIdo scripsisse. Vocabulum iocnotare videtur eam, quae in eadem domo naDitat. II. I49. πραται ametro Opuguat, εδεῖται usui Scriuendum videtur ἰ ,- τευ - 159. Iam si recte memini signin cavi tibi, legendum milii videri, istis μιν a. νιν φίλτροις καταθυσομαι.

IV. 40. Scri Deio ικόν τι λαγωβόλον Scnoli astae, qui Vulgatum tuetur, interpretatio Vereor ne ridicilla sit. - 61. Miror servatum ἐνάργει. V. I. Scribendum videtur τόνδε Συβίρτα, et mota V. 5. τυ γάρ ποκα,

ολε, Συβάρτα ἐκτάσω συριγγας

- 36. Scribendum ut Oμμασι τοῖς δ ορθοῖσι .XIV. 22. Caranen IV et XV. παράλληλα sunt, utrumque a imitationem mimorum Sophronis iacturia, alterutri ad viritium, alterum ad muliebrium. Ut in XV ita in hoc

σοφὰς εἶπεν. Hic duo sunt Proverbia: unum, λυκον εἶδες, de iis, Dii lupo repente viso prae tra Ore Obmutescunt; alterum, ovet σοφὰς εἶπεν, huic retra rndroaDis alia uis sapiens, de is, qui quo Dene celatum Credebatur, resciverunt. Hoc igitur iacit aliquis, qui nescio quo modo resciverat L.ycum a illa amavi, ludeuat, λυκον ειδες. Huiuscemota PTOVerula, quorum magna copia est in neocriti carini ibiis, ilii mirum, si a collectori uias proVerlatorum praeterauissa aemini. Simili modo defendi poterit a liticorum Onati-Dus versus, qui legitur IV. II. πείσαι

dum puto de luporum rabiu. Vispi OVei hi in consociatione posita est duamam rerum non sociabilium, πείθειν et λυσσαν Quum enim, qui lupos suadendo rapidos reddere studet, frustra sit, usurpaturio Pro vernium de iis, qui facere aggrediuntur, quod saCere nequeunt. XV. . Nescio an καστοτέρω servandum sit, ut Orma, quam Vulgas stirpaverit Modo deinde μευ, vel, ut scholiastes habuit, o scribatur a

192쪽

25. Hic Guoque Vereor, ne viilgaris sermonis Neruplum naneamus, quod ex ea te tione, citiae apud Greg. Cor est, sic scri uendum puto

teras tu aliqua narrare er, qui non Oidit. Ut nos dicimus : O dem, a d gesenen hast hciuest, artch ei nem, der nichis Cesehen fiat, macer ΣΕΛΩ honnen. Quum dicendum fuisset, τουτων εἰπά κεν, videtur vulgus hoc consorins se ad similitudinem tali lim, ως ἴδον, ως μάνην.

λακώτεροι πνων

α Μίλατος ερεῖ, χω ταν Σαμίαν

καλῶ ἄλλα.

Iungenda enim puto, πορπυρεο δε τάπη et ες ε ρωzαι κλίνα. iam auuim vellet dicere, πορφυρεοι ἄπ Tες GTson/χαι, Post interiectam parenthe si aliud ponit substantivum, eique

149. 1rer, si sic scripserit Theocritus, quem ita potius dedisse crediderim: χαι , αγαπάτ 'δωνι, και ες χαίροντας ατικνευ. XXI. s. seu q. Foesissime COT-mipto loco aliqui turicis assemant Vcteram Iib Him, maxime Aldinae et lcod. Vaticali lectiones Seianendum puto:

- αγκυλον εἰχον τὼ iρε, τεινόμενον περικλώμενον ευρον αμνα,

γοντος, ἔτεινα. Hoc dicit Arrandinem manus lenebant nota piscis climatam, cliIum inflexa tenderetur. Copula, Iae, si post εἰχον, ut Vulgo interpurigitur, abesse non potest, recte aues post ευρον, Maod Voce magis intenta pronunciandam est, quo significetur, ν- τως ευρον. iura cam orationem, qtiae in hoc vorsu est, ειθ' υπομιμνίGκων et τραυuατος, αρ' με νυξεις Paraim intellerierunt interpretes Volebat piscator o dicere naesita Dam. quid 1 acerem inde piscem accelati Vulneris admonens, tentaDam qiiid facturus esset. Pro his postrentis Vernis admosum venuste vicit θ' εμε νυξεις i. e. cerae tu me non ναί- nerat is, sed ego te. Tun Pergit, καὶ νυξας, χάλαξα i. e. repente attracta arundine laesi piscem, statimque Te- misi: quaan sine ille non fugeret, cruxi eum. Plena oratio esset Mota artin linis pisci Vulnus en OVANS, CU-gitabam, non tam ei illam mihi, sed me illi metuendum ESSE.Haec nunc quidem ad Theocritum inita in promptu eraiat tu utere

iis, si tibi alia uia vera continere Vide utar; sin ruinus, oblivioni tradure satius iit Vale.

193쪽

Idy II. I. s. 2. Verisimilior visa lectio α cum distinctione post

tur scholiastae verba : και πίτυς εκείνη, τις εστ παρα ταῖς πηγαῖς, μιλίζει, ut igitur μελίσδεται ad ψιθυρισμα et πίτυς referatur, haec autem faciantri δια δυοῖν Vulg. α

V. 110. Pro αλλα al. πάντα. V. 125. Sic vulgatam πιίκας Πλίπε ρίον gregie correxit ILarn D.

V. 61. Alii εκ θυμω δέδεμαι,

alii εὐδυμῶ δέδεμαι. n. e. aut toto animo adligata sum, aut ligata sum ex animo. Et ratas habet Vuestemiclanus, alteriim eine chius uan Boissonadio. V. 62. επιφθυζοισα cum Codd. scribemiani, cico quia Spolini iudice post ' liaud facile so positae sint boni crito. - Pro μάGGω, quod Propter sera sum unice Probandum, codd. πάσσω. Correxit AM- varditus.

U. 7O. Alii Θευμαρίδα, atra Θευχαρίδα. V. 74. eine chias: ταν πλεαρίστας.

ται.

194쪽

EDITORIS NOTAE

cuius tamen brevis media. Osis. Μein cum cod. .ips teste adducta SasPn One, saluae cecinerit: γωδ καὶ νοττῶ τις ἐρῶται. s. Apollonium Sunt. p. 291 1. 25. V. 151. τόσον scit. ειπε μοι scit. mater Philistae, et iam se Dauntur

154. intelligitur. Quare non pus Metne cxii emendatione υνεκα Procilis scribentis. Nec sores maiuscula cum Messiiugi scrinendum, si luidem Puella amata intelligenua.

Cf. IV. 59. Dictio ἐπιχεῖσθαί et ινος redit XIV. 18. et est infundi sibi

ακρατον , Uaod ipsum et oupius reponi Voluit Codd. tamen aut α- κρύτω ama κράτω Maorum Posterius recc , et int de meraco sibi infun di iussit. Idy II. II. Pio certis uasistropnis distinguendum csSe, non duuium videtur. V. .mein κορυψη Vulg. OV 26. includendum iudicat Iacob sius, et inclusit Uuestemannus, mala et stropnariam et Sensus concinnitas tu aretur; et neCxius ne-mae huic uncinos adniuuit, neque Oamnino stropnas distinxit. V. 27. Vulg. 3 κα μη ποθάνω. Quod quum nudiri sensum nauerEt,

V. 25. Ainaoro cum Mein .maiuscula scripsi. V. 56. ἔρπης recc. l. ἔρπεις. Codd. εὐπης Idy II. V. V. I. Feret nequeunt via g. τον Σίβαρίταν propter Versiis 72. ut 3 in quibus Lacon dicitur Thurius et mercenaraus ni artHe, Comatas contra Eumarae v Daritae caprarius. Igitii scri Dendum, luod censuit Hermannus, τόνδε et βάρτα, Sic enim legYtur et s. 5. et 72. et 74. Vs. 2. Scito .aconis nomen Ousignificare Lacedaeimonium, sed esse perSOnae roprium, longassae Pronunciari et ni et vfs 9 14 86 136.143. V. 5. Vulg. Συβάρτα Messi δε- βυρτα et sic ubique. V. I8. Pro αἱ τε μοι Vulg. αἴτ εμὶν.

195쪽

dine illatini codd. V g. εμμεν

sti optiae Versu in suis locis relictis, ipsa re suadente. Non enitia enal Ca apta erant: υ 'ara πλῆθουσιν, et ενδα καλα χὶς πινί GεTαι, quia Menalcas et Opitio est, et plI-

quod aptinis et a Dulcias est, Et Naidern amat quain et in Imatrimonium ducit s. 93. Igili1 apparet, faciendum fuisse, biod feci ratis. an in Vulg. 45, 46, 47, 44, canit II enalcas 41, 42 43, 48, autem Da- Pnnis. - Imperfecte medetur ei necidius ad Vs. 43. V. 1. Vulg. laod tamen plurali numero vix admittendum videtii brevi illima.

V. 42. αἱ ei neeIesus dedit pro

καt, Propter antisti Opni cur τα νέα. V. 47. Valg. νθ α καλα παις επ. pessim Versu in re tam lepida. Igitur dedi quo olim proposuerat Mei necrius, suadent id. v. 3.

V. 52. . . ad V. I. - Per spicitur aliten desiderari stropliaria, tilia aplinis praece lenti respondeat, clein se illentem, hoc est, penultima intra Hiendam esse Menalcae, ideo, C UIR Postrema ne Cessatio apti nidi tribuenda , lilippe in qua de lati et laenmo I Semno est, quatis fuit Dupli nidis, non autem Cnalcae. V. 56. Vulg. ταν Σικ. Ostr.e emendatione. V. 72. Valg. καμ ε T-ανPθω. Codd. καμ εκ ύντο- aut Tonr0ω, unde os trana Poposuit Herni annus et recepit Meilae cKius. Atque γαθsaepe ac ab initi orationis. V. 7. male adscitiis ex IX. et a Bois sora amo adeo eiecti as, si lui

heia dantur se Omrae IOC Carane II signa, e quilius apparere rideatur, totam non esse die Ocrati, sed alius clitiis clam mediocris poetae imitato ris. Ac mn ulu S. I. non neoCT1

osso θέλω αυτὰς quid hi velint

vix quis Itiam diXersi. - Porro S. II. USII eruorum Uriis δω et ες ιδεῖν plane mimis Versi utitum 12. Tepetitio ea minclem Vocurra, Paupertatis poeticae est. - . I. noti placet,

quod ipse quoque aplinis συριγγα

praemitti ponit potius aliud niad Γ ne ocr. fecisset. Etiam displicet s. I9. repetitio Vs. 22. facta denica uequo a mittit Daplinis dicere, se Ositururn esse την συριγγα, quod certe disertis facien)um erat. - s. 35. εκ ψυχας DSonum a re et sententi:ὶ

196쪽

videtur. - . 38. nimia laus uod so praedicat Daphnis ὁμοῖον ταῖσιν

ηδονίσιν μουσίσδειν. - Cur autena Menalcas, opilio riuum sit, s. 49. sqq. ita uuit caprarium se gerat, non perspicitur. - s. 56. nisi emendetur, ex cod. lectione plane soloecus est. - . 57 sqq. mT COInpositio amoris Cum Pautuor malis, Miluus expositae sint aruores, aquae, aves atque ferae Gua comparationen in il ansurdius cogitari potest. Atquo huic naevo nulla transpositio mederi Poterat. - S. 63. H. SequuntuYduae odae finales, Quemadmodiam et

Idullio lae , pariter supposititio, si mile oui accinitur. Quae filiales

Oda Quum opponantur s. 61. et 62. amoenaeo carmini Quod praecessit, ipsae tamen auo Duo sunt amoebaea C, Nec opponi recte possunt. - . 64.iaeptiim est, imo dicit enalcas: nam oui πολλαισιν ὁμαρτεῖ, non est μικκὰς - S. 68. Vernorum υτι - φυηται tantum non Plane nullas sen-SIIS. - . 72. καμε Pio iure dicat, aio intelligitur nini enim simile protulerat Menalcas. - Et Vs. 73. inepta 'M. καὶ δν est repetitio in oratione obliqua. - s. 75. Inale Gua crat Iρπον ad ταν μετio αν ὁδὀν. Quae porro sequuntur, Cum Tae Cedentinus nullo modo couciliari iae uni. - s. 82. D sonum, Maod ipsum στόμα cantantis laudatur Quo Te Ctius neret Dasiantis. Nam inciduli. I. s. I 46 το καλὰν στόμα longe alius eiisu ad ni Diti in legitii P. - s. 7.na ira dictio περ κεφ&λας AC VSS. 88 31. contorta tune coniunctionum comparatiVamim trans Positio, tomnino oratio a initio plane auria sta. - s. I. stultum est Quod victi dolor coinparatur dolori puellae desponsatae, et D noranis forina γαμεθεῖσα, quae nulla eget XCusatio ne aut explicatione, in carno ne quod iiiiiiii est et supposititium. - Deni- me non convenit in I aplini dein

ti tria, quippe qui ab amore abstinue xit. Cf. IIvll. I. - uiuus omni uus nIOVEOr, ut CaImen 1 teocrito abiudicem. Quod ut eidem vindicare tentant, Videant, ne et arti et poetae

male constulant.

LEFII. m. Non ait Dium esse de Dei, hoc quoque id vitium totum esse supposititium Uuippe in quo et stulta ut que imitato i is naanus tinepta pleracilii Singula cuique res acciurati tis perpenuenti iaciatinae 3ateant. Si coam ineptiis est . I. in gularis βωκολι ἄσδεο, Priam et Me nalcas sit alloquendas inepta repetitio V. 2. δανασε πρατος ine pia somna φεψάσθω ineptiis totasvs. . et praesertiari praepositionis υπὸ isus. Sed et Pror est, 11od. Menalcas ut vhiil Cus considerat tir. Inepta . . ἐν φύλλοισι, et A. 6.εμπροθεν et αλλοθε pro εἶτα et omnino optativi hoc Ioco. s. 7 sqq.

illud αδὴ imitatio est ex I. I. et VIII. 76. 77. at s. . inopia χω β όλος, αδ δε κυγών, si quidem 1 aptiuis quoque ipse βωκόλος fuit. V. B. παθυδωρ aeprompta ex VIII. 78. at inepte additum ηὐυχρόν, si uuidem liae elii Dernum tempus spectare cie Dent. C, P. S.I2. tiare autem Omnino τι-

βας ad aqwam Stulta porro deductio pelliam s. o. 11. a tam infelici eventu, et offendens his iis prae p. κVs. 10. Etiam ineptum, iio Vs. I 2.

ni illa aduitur caussa, quare calo I Cinaestion minime curet, et coINPRTatio s. 13. Valde insipida et aenina et ridicula, Duam laic a cilii Dere non erat Oct. Porro V. 5. nati a Plane allocutio Αἴτνα ματερ ἐμα et V. I 6 κοίλαις εν πέτραισιν inepta tautologia cum ἄντρω Et v. 18. ridi- cultiim, vi Lim quas laueret, i. e. vivetitiunt, vellet a ei ad caput P desque iacere. Et V. 9. naid sibi Vult πυρ δρυῖνον quo ceri ne NIO Sanae mentis poeta dixerit. iii aenim e fert, Qua e artiore sit Citiit ligna Mirus poni o istis aulicii laeeto V. O. iiii et v. 6. et constructio ουδ' Goν, ' pro υ τόσον ζ Deiri IO clitan Claucia et non litia iis loci sit coni parati a V. I., Pii Vis vidit cluae recte Diali erit ri Ost χείματος addititu legeictur Μίθεος παρρυν-

197쪽

AD THEOCRITUM.

τος Contra sol in porro est,. 22.μεν, Sequente altero μεν V. 23. A vs. 22. Rutem sequuntur draemia, de quibus in initio caminis nec Vlla Diam commemorat, sicut neque loquentis persona illic, quod tamen Oporte Dat ullo Verno est significata

aut in rculuccia. Et sing. δῶρον in

Guo Diis minus aptus. V. 24. μωμά- Garo modo non recte ha Dere Videtiir, et ἐκτων non aptas esse artifex. V. 26. ιτζ δ γοῦν est: ipse edi, SCH. solus. At V 27. ait, se carnem in quin PieNartes Essecuisse, et quinque nomi, abus lisperti ris seri qui unde Vene

TInt, plane mireris. V. 29. Pa sint id τηνοισι ignoratur, et pariter uisit sensus alciue constructio S. 30. Quam claudicans sit comparatio S. 31. 32. apparet, Paum Poeta non

possit dici par Musae, ut tetrιξ ετ virι Ineptum poraeo, quod optat, sini

erat; et s. 34. ἐξαπι,ας sensum nauet nulluIn Q rrae autem praerogatiVa, Guod poetas Circe non delenierit, quae nulle annis ante ViXerat 2 Ita, iiHimam, inepta sunt tantum non omnia, ne solum ea, Quae spuria iudicavit r. Iaco D stas, sed et reliqua Plera lue, ne opus emendationi Dasin tam initi imitatorioque Commento. Je liriatis tamen Vs. 26. Yκκαρίαισι uni Bergrio diam. Ἱκαρί- αισι plane D surdiim Videtur.

σδειν

V. I2. Viil g. Λοι δ τινε, . . duo quidam hi inter se ambos fore quod sensum nullurn idoneam sun-ἀere videtur. Quare ei ne ciuiis proposuit οἱω δῆ . . ut sit excla imatio : Quale illud fur amicomi r I pars cui adstipulor propter similes locos, VII. 3. et 34. ita tamen, ut

iectura.

Idyll. XIV. V. 5. Et βλινον

τις ἁφαι. Is igitur Pan civi ante ς

198쪽

EDITORIS A NOTAE

et post σοφὸς coni in Posuerit. Quod Vermi Videtur. V. O. Versus ni in quatuo I praestantibus codicinus omittitur et delendus est. Nan post tam longAm Aesctrinae Apectoratio i1ern non StCOIIsentaneum, em denuo statim, Vix exorso Thyonicno, Eius inter

Pellare orationem. Ut illi dicam de ieiunitate repetitionis: ἐλευθέρω

bati ita, in se Paentinus lanien 15 17. in viriun 11 vehi pergit. Alii tamen aliter distingit iliat. V. 13. λέγει. Vulg. λέγω.

V. 17. κηνθε per leonasmum και adiecto, re CC. Vulg. ηιδε. V. 25. Vulg. liae quoque trauuit Praxi voaeri et alii aliter omnitio 24-26. Sensas verno matri ν - εἴη Ihic: Quae quis ipse vidit, ea O territ etiam alia, subi non νὶ dit γ' erre. Quare eamus tempus en in est. Et Tesponaei Praxinoa Nulla nrora est; nam otiosa Sunt et semper qua Si ulld nos festum celebratum Et iam in clamat ancillam.

κ9νia τειβομεια. Quat e videtur Mei necta lectio pro Danda, vitam dedimus, et in quam iam Braggsius inciderat. V. 135. Vulg. χαῖρ ω 'ναξ NOStr. codd. Idy II. VIII. V. I. Vulg. Ἐνπo ἄρα quod serri non potest Pi tulerat Fr Iaco usius εν ποκ' κθα En Nos et levi et necessaria Hilatione ena expedivi inus, Dioci UiIium priden sic flectitan atrat illi . V. 2. Sic ei nec Ee e coci l. re stituit. Vial g. θάλλοντα κόμαις ἄ- κινθον i. Pariter ex codd.

199쪽

AD . THEOCRITUM.181

σόονι ανα; dedi pri vulg. πόtνια νυξ, quod pro recto Serisum nullum prae Dei. Et iam Elchstacluius proposuerat πότνι' αναξ. r. 29. Apparet Vulg. μεγάλα ferri non posse. Dedi ergo Bragsit

mendationem.

lio caranen lectione laborat quae, nisi plures meliores line Codices accedent, nonnisi coniecturis coiistitat potet it A quilias nos hic abstinentes, pleris auelocis ea 1e stimus, quaeta vett edd. depretienditur.

erunt.

V. 68. Mein. ιδόμενός με P.

V. 73. Hunc s. Me in echius eae codd. restituit. V. II 3. Uulg. πυγμάχοι Nostr.

νευσαι.

Vale denarius.

V. 233. Vulg. διέδραμεν. Nostr.

V. 18. Hanc Versuria, a Steptiano primo memoratum, inseruit ue stemannus et Boi S Son. quamqlIRmuncinis inclusam. Ac videtur recte adiici et ad contetatum quam 1 Sime

200쪽

V. 65 - 70. Restituimus in iis formas epicas, Pro doricis D editt.

invectis.

Quare Tecc. Ita ve1 sum ordiantur: δμνάσθην, τι te. Ostr. X. m. Apparet autem, esse debere adla Ortationem ad puerum. - πiρυσιν

Eius enim apotheobari celeuras Se ac men Videtur.

라틴어 텍스트