Theologumena arithmeticae, ad rarissimum exemplum Parisiense emendatius descripta

191쪽

in Theologii an V. 's

193쪽

transac in esse apparet. καὶ τουτοι Pan και τουτο. Qui sequum 1 Veratis, Ro-

promiscue a posteris poni constat, V. Em ei ad Callim. T. I. p. am ad min. d. III, 1 M. Oudendor . ad minari. v. p. 849. est Aa ore ad Hesych. V. Da . et ἔγγονα.

194쪽

118 Altini adversiones

μονια, vaae Photius i. i. exhibet vid. -- LI. Deinde Pin.

195쪽

in Theologum. R. ars

dum eas monuit.

196쪽

ἐλάττων malim ἔλαττον διάστημα .

in tempora stomis are n. V. p. 699. m. περὶ ἐνδοξων ἀνδρων

197쪽

ii Theologum. H. VII. 181

bus Euphorbus vixerit, ad Pyinagorae aetatem. Quid huic em putiitioni trilineudum sit, quivis sporuo intomoti

Stare P. 17S et 384sq. omnientiitua est. -- Quin sequvnrux, ita scribenda sunt: ἀπο--ἀδμ συντεθείς. Numeri eniana. E. I. . 5. 6. . in viam collecti summam essiciunt naianeriun 8. Philade mundi PE P. T. D. εκτο μονάδος σνντε ιι ερε ὀ μ ὲ ρει

198쪽

13a Animadversiones

199쪽

in Theologiana VII. Id5

ἄχρι ορο εαφνοιος, . quo simul Varronis lacus p. A. Seu III. ro emeti lari possit. Ita enim scribitin doneos quoqua --dars annis utim Biponti 'tonio et gonmnos annasei Gip. - annis fore bis utenis. Dent , admoumur, genuini circa Mi aium Acesini iri gignunt m Vid. Hin Histimat. XI, 57 6a. σα- sorin de diu nat. 14. Igitur ianu hario ob causan auspicionem movent verba geniarios arinasci Vol nasci. Accein, quod Vano iii eundent scriptorem, e quo eteri hausinni, ante oculos satium esse et a quae de septenario disputat, Minousta ruit. No Dulta meselem OTriga v et a re annis 'tonis et inguitia enasci annis fere bis 'tenis, 1. . , si ros is Ἀφνεσθαι ingui na etiam sunt membra genitalia, ire et ligata et solutae malonas ict-es eam Vocem usurpant, igitur 1. q. rem, de quo id FoM. Oecori Hippocr. P. 14o. . cingiana non intellecto via anais scripto V. c. guina natum est genuinin v d quum dent praecederet, insonuinos mutabatur. In sePq. p. Philon. d.

200쪽

i8 Animadversiones

περὶ το ιντρον μόναι. An περι-τι κέντρον μναι, lodmei sius p. 1585. Tetinuit m vertens sis quatenius Porfecta δε- euntur a circumeuntas centrum amansiones re O Oratis magnia