장음표시 사용
11쪽
Enitu poeta reliquiae, in quirura olligendi et emendandis olim homines docti natis diligenter et pro illina saeculi natura feliciter vernati nunt, digitae profecto nunt, in quibus quia denuo operam atque industriam colloeet. Itaque iam linianarum quaestionum pecimε aliquod in mediam proferam, cum illud quidem opus, quod olim inchoavi, editurus illiu poetae reli- quias, in praesentia pereequi non liceat.
Summu ibi capitur meddix occiditur alter. Ex Annalibus ut videtur hunc versum petiit Festu p. 123 ed. Mulier: Meddi apud Oscos
nomen magiStratus est Ennius Summus etc. DEnnii editore Eatis mire Seripfierunt: Summus ubi capitur mediae, occiditur alter. quasi ea erudelitate vi Ment Aci, ut capto summo magistratu altorum interfecerint. Alia ratione Dacterius versum conformavit, qui Unus correxit, quod recte improbavit uellerus, eum dicit ,,ut poterat Summu meddica alio inferioris digilitatis distingili ' Atqui recto se habet illa scriptura, nam meddix, quemadmodum Festus litterpretatiir, nihil aliud At iram masti fratus Simpliciter, atque Summii magiAtratus ubi litelligitur, tutietis additur, id quod alis docet Livius XXVI. c. 3: Medix tuticus, qui summus magistratus apud Campat OA St, eo anno Seppius Le8ius erat, loco obscuro tenuiquo fortuna ortus et dei iide: Lesius querelido desertam et proditam a primoribus Capuam summum magistratum uti illius Cani panorum cepit Ronimilitor XX II. 35 la: Iam Campatii eo frequentes ex composito convenera iit ne procul indis in occulto Marius Alfius edix tuticus summus magistratus erat CampaniS Cum quatuordecim millibus armatorum habebat castra. Adde XXIV I9, 2. At illi ipsi medici tutico collegam muneris additum suis se, licet soria: A auctoritate paulo minorem, indicare Videtur Ennii versus, qui mihi quidem videtur ab nitio dictus μου de expugnata aliqua Scorum urbes', quae eum summus magistratias captuκ, ejus autem collega C-CiSua SNet, plane orbata fui rectoribus. Atque confirmatur haec conjectura eo, quod in iii- Scriptionibu Orici non olum Meddi tuticu commemoratur ut erculani it. 7, i apud LepSium L. Stabias L. AMka mea is furtist et tit. 20, 1 V. Pupiatis . mea tiar. adde imillimam iiiScriptionem in praef. p. XII. et 12 Λι. Trebia n. meri tun item Boviani, Vid. 35. Ierum etiam raeterea medriae metasius, quemadmodum Nolae, ut est in ab Abellana lin. 3:ειιίm maniui ur1hu ma pustalatira meriste aekρ usitI I vel ἱέ, itemqtie in aliis titulis Olanis18, 3 ne is aes et ius arave et 38 Puakυ nutustiis Maraii meridia metusis araselua multos. Nequo vero his titulis ita utendum esse arbitror, ut censeas eum magiStratum, qui PompritSet Capuae tuticus Vocatus Ait, olae degetasium esse appellatum: iam hoc ipNuna, quod a jectivum addi solet, Ostendit plures in eadem civitate suiAse.
idendum jam est, quid significet illud ipsum tutietis, de quo dissentio a Lepsio, qui in
libro de inscriptionibus Umbriel et Oscis p. s hoc vocabulum idem Me ennet, quod omυμ, repetitque a nomine Oum, quod civitatem sigilificet. Sane enim in his monumenti magna Stinconstantia, quemadmodum in Tabula Bantina legitur Iovio, totitinom alia, in tabula autem Veliterna 24 4 fotinum at hoc quidem miniine mirum, quandoquidem Velitrae Volscorum fuit urbS, Volsci autem dialecto diversa ab Oscorum sermone utebantur, unde Titinius:
12쪽
otii Osce et VolAc fabulatitur, nam Latin nesciunt. Mimitii recedit illuu tofoes quod ii Pompeiani inscriptionibu constanter operitin etitiamvis
sano v - cum Latini S u aut producta, ut o tanns sco elicitur Λέγων--iii 4abis, Abacialia, urstrinum in nummi iNuceriae legitur Ni quidem hoc fiatis certum . Vid. Leps. p. il 5 sqq. eodein quo pacto is qui vocatur in ab Aboli 3 muniis urstiis Videtur latino dictite esse Manius eius: at Oscos quoquo NubStituiSSe a vel etiam o pro ii non credam, niAi aliquo corio fir
At vero aliud iraciore illius adjectivi exemplum adhibero licet: nam non dubito, quin oppidi ii omen, quod fuit Equus iustus dictum, quod quo in Apuliae et Campanias confiuiis fuit
situm, platio accedat ad Meauicem tuticum. Ego autem exiΝi imo il fias nihil aliud esse, quam vinc nus vel tot iu sum 1nus, quae uterpretati maXime eo confirmatu , quod oppidum illud, quod Equus tuticus vulgo dicitur, iii itinerari HieroNolymitano s. AEl ed. Messe l. Equus magnus monsio na siqvum Mnymum diuitur quam inierpretationem Sci luminim AESSe quam poriterioribus temporibus extincto penitu Sco Sermolao in Sum ait recepta, quis tandem dubitabit δCeterum illud pSum Oppidi nomen, quotieScunque priorem partem conΝideravi, uΝpectum
milii suit: iam mirum proiecto nomen Eguus vficus. Etenim quod oppidulum propellisiponem Equabona vel Equa bona dicitur in i inerar Anton p. 4 id, id ex cod. i eap. corrigendum St Aqua
oona, ut qua 'ira lic dici litur. Equum A usti Gruterum indice memorat, sed frustra quaesivi. multo autem maxime mirum accidit hoc nomen propterea. quod quum us/cus iton receiis fuerit conditum oppidum, Sed antiquiSSimum, nam Diomedes condidisse sertur vid. Serv. d. Virg. Aen. Vltl 9: istonuit parteS Apuliae, et edomitaminii Gargani moniis multitudine, in eodem tractu civitate plurima condidit am et Beneventum et quum tuli cum ipse coiiuidit. Ilio autem admodum vastiat scriptura hujus nominis. in Gueis. I. Equum fulicum legitur quemadmodum viilgo appellant, in Guel 2 equutulicum, in VOMA. cum v leum, alii denique Aequi- vficum vel evul/m v icum exhibent. Et vel hae librorum varietate eluci uiit, mi do nuiuiiiiη illius veritales dubitemus. Alia rurSu forma reperitur apud Schol. Horat Satyri I. 5 87 ,, Equο- tutiuin ita Cruquius alii equum tificum Significat cujua tornon hexametro VerA Coinplecti non pote-t lii Antonini autem Itinerario p. 10 l gitur ,,Ad quum tuticum M. P. X l. ' ibi uitia Cod. Equotuticum alii quum tu ium, et p. lit: iter a Capua quo Tulico, ubi antpaniali in item habui et de iiiis p. ii 2 quo tu iro M. P. XXI et Ah EO /o utico μι Rosciunum etc. et p. IIo ..ubinquo utico Hydrutilo ad Trajectum. ' et in Ilitterario ilierosol. nil Vexsulitigius qui dein edidit utinam iamquiam unum, at in cod. ροι um scribitur. In Tabula aules in Deutiligoria ita est UI AD APqιι Τυ ico. Cicero porro ad Atticum I. 1 , Praeter ius littera μὶ quas Acribi. Lentuli luerim et quo tutico et Bruti disii datas. Et mi quidem sero sunt , Durium loci, quibum Oppiduli ininon commemoratur. in qui biim magnam discrepantiam ciues, daciloani in advertes Accodit alitem aliud, quod uripicio ite in augeat. Nomen oppido ab itidi geni iii diium SMe criΝimile est , Sed ab Oscae dialecti norma qu/ta Corio abhorret, quandoquidem Oscis litterarum nullus est ustis, sed ubi Latini his litteries ut uni tir, iis stor Arguit id vel eritu p. 200: Petortium, alii Osce, quod hi lioque peiora qualiuor Uocaiit, alii Graece, Sed ιολικ:υ . dictu in. Item Paulus Dia c. p. 212 Pithit, Orico
quidquid . , Confirma iit aut ei salis tituli OΝci, in quibus, quem admoduin in tabula flantina, pis, m. i. e. quiri, quod , a opiSSimo legitur, id quod proximo accedit ud Graeci sermoni diu luci ΟΝ,
vocabulo videntur litoris, usi esse, rassa ur enim dicunt vid. ab Abel l . . et inrecr.
13, 4. 4, 2. 5 l. lasiue equus certe abhorret ab Oscorum dialecto, dicetidumque tui ΝΝut
mia sepia , quod prope accedit ad Graecorii in vocabulum ιππος, atque ea pSa Orma deprehcnditur in nomine Dona, quae do iniit ni ruua quorum. liliis quo itu subjungo, lora ilia in is curo proptorva o non nominavisso oppidiim, ii Od VerSuille vinciri a P commodari non poΝΝit. an dubitari pulcΝ adiit odum, uirum hoc ait aliud oppidum II arui iuri inici luxurii , sed doctu inier preu, ii digitis situ in tuticu in cesse , otium, dissicultatem,
13쪽
nomen traxisse nego atque pernego Verum consentaneum os a loci natura inditii esse nomen, itaquis Osci videntur rim ursis Vel iniam uera tim appellaviSSe. tertim spum apud Oscos videtur nihil aliud significasse, quam montis acumen, ita ut non Si di erfium a Graeco vocabulo ιπις quod poeiae admodum frequentant, quemadmodum Simylu ap. Plutarch. vit. Romulio 1 dixit Ha πετιυλιο αἶπος, Parthenius Ur. XLV DQρηστιον ι πος ubi uel uelitu alia exempla collegit. Illiu vocabuli distigia Satis manifesta etiam alibi deprehelidimus. Aequorum enim gens, ob id ipsum Videtur appellata esse, quoniam montium potiSSimum cacumina incolebat, pariter atque Aequiculi, unde Virgiliu Aen. VII. 47: Venatu nemorum, duris Aequicula glebis et Ovid. Fast. III. 3: Quintum Laurentes, bis quintum Aequiculilfi Sper. quod cave pro deminutiva torma, quae proprie Sic dicitur, labeas, quemadmodum iebulirius
Iist. Rom. I. p. 7. not. Videtur XiStimaSSe, quae aliena est a populi omitte. Nuin quod lautus sabulam Poenulum int cripSit, id ex comoediae latura explicandum At nec obscura Si irriSi cum Cicero de in lU. 20 ,, Postea tuu ill Poenulu Acis enim ii leo cliesnio tuo e Phoenica prolectos dicit. Fui autem cui Aequiculo dictos esse existimarem pro APquicoliae ut Compositum Sset Vocabulum, at Sunt, quae huic opinioni adversentur pol tu exiΝtimandum est, paragogicam A se sormam, Itali non inuSitatam. Ita eos, qui VolSci dicuntur, Enni uc laculos Vocat, Vide FoSt. p. 22:
Vulscutu perdidit Anxur. qui quidem dicii videntur inde quod ultra habitabant seiuncti a reliquis scis, de adverbio ouis vel ut consera Varr. V. 50. et Festus p. 42, 37 ed. M ueller. Eodemque modo aerum sacellunt dicitur Sce astarnklum, id Tab. b. 3. 17. 20 et Tit. 35, 3. 37, 3. Aequi uti autem non una e Aequi, quam ex Aequiei dicti, quod quidem ita At formatum ut V Mci, Opsci Osci Tusci, Hernici, qui et ipsi a regionis natura nomen acceperunt vid. FeStu p. 100: uernici dicti a SaXiri, quae uarΝ herna dicitiit. s. Serv. Virg. Aen. VII, 684. alia. Jam
ut ADquiculi, ita plane Similiter formatum At urbis Umbri ae nomen Ocriculum, quae etiam Ocriculi dicebatur. Veruna ion solum forma Umbrici oppidi proximo accedit ad imili iudi item Aequiculorum, sed etiam vis et Significatio. Nar incolae illius urbi Deri uti itide uti dicti, quod montis cacumen incolebant. toni in Umbrorum dialecio propria At vox cris, ita idem quod Oscumrispum ignificat, unde Oile repetitur in tabuli Eugu binis krmer Vel kriper istu a monte vel arce guvii. i. LepΝiu InScript Umbr. et OR . . . ade in Oce ita in Latiiii usi sunt. vid. Festus . Si , , Ocrent antiqui, ut Atriu philologu in libro gloSScinatorum refert, montum confragOSum Vocabant, ut apud Livium: Sed qui sunt hi, qui ascendunt altum crim. et: Celsosque cris, arvaque uiri et mare magnum. Nam quo Taenari cel SOS Ocris.
Haud ut quem Chiro in Pelio docuit cri. Ac novum accedit Xemplum, quo farinatur id quod dixi de quo litico. Fuit enim truria o urbs Falisci, quam S: culorum SSe dicit coloniam Dionysius II l. 3. Sirabo aulem V. p. 220 πολιν θιογλωσσο appellat, quae equum aliscum S Vocala, ubi Scribendum ικοῖον
Φαλισκου ex Corrupti codicum lectionibu N. Eademque urbs etiam incolarum lio in in Aequi
Foli, ei appellatur, quod cum pSi jam Romani quid significaret, noli sati iii telligerent, ad a qui-iale in et justitia in retulerunt, cum urbS a loci natura, ut seri solet, nona curaraxisset Minimo enim probanda esse Videtur II uellei Seu tentia, qui in libro de Etrusci T. I. p. l09Seq. propterea quod postea urbSFaliscorum ex edito loco in planitiem sit translata, inde dein iam Aequum Faliscum dictum osse ei Set, cornpurato lai in Vocabulo quod et ipsum dissimile Ni . A quimelium I ideo
autem nunc etiam uil Abe keu iii libro, qui inscribitur Mi Ietit lien in Addendis p. 446 Iluelleri Aenteni iam reieciSSe. uSilem origini Sunt ali urbi uin nomina, Sed haec quoque Similiter saepes depravata, quemadmodum Aecae in Apulia, liv. XX II. 20 γ . . Apulorum Aecam op - 1 o
14쪽
pumatae Polyb. III 88. Plin. III. 1l ubi Areani memorantur . Itinorar Ant. p. 116 ubi malo eas vel sens Acribitur Itinerar Hier. p. mo. Item Aeeulanum, irpinorum oppidum, quod Appian Beli. iv. I. l. memorat, lin. H. N. III. 11. Itinerar Ant. p. 120 ubi his Eriano seribitur, Inscrip t. p. relli M T. I. p. 9s res uotica Aeetanmsium et Me T. I. p. 202 Aeetanenses 3108 T. II. p. 32 et 5020. T. l. p. 432 Cοι. Aerianens. porro ipsum oppidit,omen ib. 5099 Aeriano, unde redarguitur id, quod Sunnus dicit in Diar Antiqq. 843. p. 217
ubi plures titulos Aeculanense recens reperto edidit, oppidi nomen nuSquam commemorari. Hino colles non ita procul a Surrento, Aequana dicti Sunt, id Sil. Ita l. V. 465 .,Quaesivit montes leto ac felicia Bacho Aequana et ephyro Surretitum molle Salubri. perte nutem corruptum est nomen oppidi in Pellignis Smerequum, quod Flaoni in de colou P. 343. appellat, et Pliniua III. le. Super- imo corrigas Superaequum et meraequani, quod ipSum confirmunt tituli illi reperti, vid.
senator actus est et eos honoro gessit. Superaequani publico patrono. Verum Aequum, quae fuit colonia in Dalmatia vid Itinerar. p. 269, Ptolemaeu lli. P. 5s Αἰκουου κολtυυια tit a p. reli. 502 T. I. p. 39 , non huc retulerim. Itaque mihi quidem non videtur dubium ΟΝ corum sermoni proprium fuisse hoc vocabulum Aequum Vel potiun ψο neque mirum Si Faliscorum quoquo urbs, quam Strabo διογλωσσου appellat, eodeui nomine Sa est. Umbri Vero, qua sunt dialectorum discrimina, hac quidem voce carui SSO Videntur, contra aliam eduSdem notionis re-iiuuerunt.
Latini autem ex ipsa sermonis lege non dixerunt Amo, mum, mi Sed Aecae, Aequum Aequi, itaque etiam illud oppidum, iide prosecta Si diSputatio, Aequum tuticum appellaverunt, eamque Ormam omnibus locis rexit tuendam SSe ei Seo, confirmaturque haec sentcntia satis auctoritato librorum nam apud Servium in Ilitterar HieroSol et tu Tabula Peutiugeri an Aeouuindicitur. Accedit autem, quod omnem dubitationem eximit, titulus in pS illius oppidi vicinia repertus apud Oreli. 1113 T. I. p. 244): D. m.
II. VII. ubi simplicii ora o quum dicitur, quemadmodum apud Ptolemaeum III. P. 66 ου τι κου vocatur, idquo ipsum lati arguit, uillo pacto serri posΝe formam quotutium Vel quotuticum, ut unum sit vocabulum. Et Sub lani iuuin esse cum adjeclivo copulatum firmat et ivm It Ilier ubi Aequummaunum dicitur sana cuin ρquum reficiam diceretur, prima auten Syllaba hujus adjectivi pro ducenda it nam Oscunt ii Latini eS 6 vel tu producta, ut Supra VidimuS apparet recte censuisse Ioratii cholia Aiam, hoc Verbum inii potui SSU VerSui adaptari. Ceterum constat librarios ex vulgari coiisuetuditio multo saeptu i ii docum diphthongi ae SubstituiSSe quam vicissim. Deniquo ut v liis in bagibus ad Ennii verSum revertar, quemadi nodum ille poeta meddix tuticus Satis accurate interpretatus est in eddi summus, ita etiam cui alter dixit, videtur ipsam vim et naturam obscuri vocabuli metusius Satis fideliter servaviSse.
Ciceronem libentissime poetarum Latinorum versibus Scripta sua diStinxisse constat, sed cum popularibus illa camitina essent notisSima, Saepissime unde illi verSu petii essent, non dilucido exposuit ii a quo no in tanto latinarum litterarum naufragio plerumque ignora inuri a quo potisSimum poeta aut ex quo carmine, ea quae Cicero adhibet, derivata Sint. Duamvis autem homines docti multam damdudum ii iis rebus indagandi collocaverint diligentiam, tamen etiam- nullo plurima legitiatur apud Ciceronem do quorum auctore plane nihil ConStet aut certe ambio ua haereat ententia v).
libitin iram linei lam exempla ex comicorum poetarum fabulis. - Cicero do orat. II 69: ,Ex hoe e nere ea illa Rosciitiis imitatio aenis Tibi ego Antipho has aero, inquit Sunium est eum audio. inique ita
15쪽
UPraeter eteros autem poetas Enrnum Cicero habuit digitum, ex quo plurima peteret. Εnnium quanti aestimaverit Cicero ex pluribus cognoΝci poteAt indicii , quamvis non ali sit per-apectum ab hominibus doctia. Ita peAsimo intellecta Sunt quae apud Cicero item leguutur in
est lotum hoc ipso genere ridientum ut eanti imo metandum ait. Haec ex eo mico aliqno petita enae saeiIeapparet, at non recte Ierique interpretea verbum inquit iceroni trilitiunt. ii ad plane langue et in comm dum est; reet Lam hinna quod ex liendi ii ommentario T. I p. 28 e ognosco dixit non uenem ista direre. sed Antiphontia adolearentia esse, qui patria aene tutem tremula vore ridiculo irilitaretur. Vix antein iii,ilari Potest quin o arboribun adoleaeen loquatur qua in pnitia unum pator severit. Itaque refero ad latii Synephebos, fabulam nobilianimam. Atque proxime accedit hic locu ad illiim , ite in 'irer profert de Sen. e. et diem est enim tam senex qui ae annum non putet posse vivere. Sed iidem elaborant in ela quae riunt nihil omnino ad a pertinere aeri arborea quae alteri aeculo prosint , ut ait taliua noster in F nephebia. Qitae quidem si videntur componenda esse: erit Arborea quae ii ter angento prduinti Tibi ego 'Antipho, a uero inqttit. titis eant Irum liquod hae perlinia erint ne opua eat, ut Prosis Corrigatur, reticus enim tetram ter cat lecticua alia traitii tua est Minicia poeti numerus idem Rrti si 'ium , qui hic Stativa et ut videtur Monandertis alint, etiam alia adhibetur conferna maxillae uti inclit. l. Cuni Dilii ornoedi quoque pessime facere videantur, qui, etiamsi juvenem gunt ruri tamen in expositi ne aut aenis errato, til in Hydria prologo. aut mulieria, ut in Georgo incidit, tremula vel esse minata Voce pronuntiant. ' qui locus Ciceronia verba alia illustrnt. Cicero nacul Diaput. IV. e. 15 . Quae a quando adepta erit id qrio ei fuerit concupitum , tum essertur alacritate, ut nihil conatet, quod agat ut ille, qui truluptatem animi nimiam summum eoae errorem arbitratur.
Haec ex rabea comico poeta petita sae docet pae Cicero de in . II. 4: am et ille pnd Trabeam oluptatem animi nimiam laetitiam dicit eandem quam ille Caecilianus qui omni liua laetitii Lietum exuelle narrat. pauli autem Traheae versum redintegrare Pisanum tia ex piut. R Di l se , itaque cum Primum audivi. Ego ille ipse furtu num acta quem dicam egiq te in ne illo nil oleucentea, quo illo jacti intes disse ite est loqui autem eonteni plana alis Pniem et ritiani ECH D 'DrR querer, on edepol quantam rὐm egeri neque quantum facilius seceris, quod quia Praeter opinionem mihi rei derat resor bum in ad illud:
Incredibile hoc facti objicitur,xepente ero in cena Omnibus laetitiis laetus. in quo cum objurgarer, quod nimio nudio paene desiperem, ita me defendebam: Ego voluptatem animi nimiain.
undo apparet Trabeae versum silig- hunc: Ego volit piatem animi nimiam summi im esse errorem nrbitror. quibun aliquia pud illum comicum poeta in nil eritia immoderatum laetit in vitii perabat. Verum ego in illo Titsculanarum loco lilia etiarn ex rabea ei ita μη rennum, nam illii itidem ita effertur lacritate, ut nihil eon, tet, quod agat plane Conveni lint cum iis . tine in illis pno loco de Finibu nulis eqtiunt tir . Hanc it quo jucundi intem . si vis . transier in animuin juvare enit in utroque dicitur ex eoque iucundum, modo
intelligas inter illum, qui dieat:
Tanta laetitia uetus suum ut nihil constet, et eum, qui: Nunc demum mihi animu ardet, quorum alter laetitia gestiat, niter dolore erueietiir, an illum medium Quamquam hae inter v nn per notitia dinodum si, qui ne laetetur, nec angatur. Itaque conjicio illlim qui reprehenditur pud Trabeam, dixisse Tanta laetitiati uetus sum, ut nihil eonstet. Atque cum apud Ciceronem rectiva legatur ex codicum vestigiis ut nihil ei onstet, quod agat, rabea fortasse dixerat: Tanta laclitia auctu anm, ut nihil conatet quod gam milii.
quibus quidem statim adjungendum arbitror illum locum quem ieero Tuae Disput. IV. 31 assert: Aliter ille apud Trabeam: Lena delenita argento nutum obaer abit meum, Quid velim, quid studeam adveniena digito impellam ianuam, Fores patebunt de improviso Chrysia ubi me adspexerit,
Alacris obviam mihi veniel, omplexum exoptan meum, mihi se dedet fortuna in ipsam anteibo fortunia meta.
quibus versibus juvenis ille immoderatam laetitiam deseribit, optimeque jam ieeroniani Illi loci illv.trantur. Trabeam autem polissimum graves animi commotion diligenter et artisiuiose descripsisse, testatue Varro.
16쪽
Sestiana c. si et M tibi clim scians asta quaedam ex Attii Elirysaeo petita esse diceret, homi-
aieμ loci ei sabulae etiam ea, qua ab initio legulitur, Vimilcare voluerulit, alii autem, cum ani ait advertere iit. hoc ti ullo pacto fieri ausa. coiijecturi illum locum tonia veruixi, qui sauissim ualest Et ei lim, ut pauci defungar irae iiiiii leguli tur: summi enim ne ae ingenium non solum ario sua. Nod ita in dolor exprimebat IIaec nini vidi inflammari fletum es etiam inimicis atque invidis excitaret. haec inquam ad Ennii Amiromueliam Aeram In idem re rorida mutit, ea autem quae 'uhSequuntur , Pro Dei immortalo quid illa quem admodum dixit idem sed ta in ei illi id cripsit fissertissim is poeia pro me eic haec liu poetae nunt, ex alia tragoedia petita. Ei enim sinumum poetam linium dixit Cicero quemadmodum est in orat pro Balbo c. 22:',, Ne quo enim cille M/mmus poeta noster Hannibalis illam magiri cohortationem quam communem .imperatorum voliti ESNe, ομtem qui seriet, mihi erit Carthaginen Nis, quinqui erit, vj a iis erit Disertissimus autem poeia Νt AttiuS, AEliem deinde nominatim appellat S: Utrum igitur haee Aesopum politi pro me aut Attili in dicere portuit' ' etc. item quo jure disertum vocet, potest Quinctili uiti locus stelidere Inrit. r. 3 ,, Ajuiit Attium interrogatum cur causa non ageret, cum apud eum iii trago odii iania vis eΝΝ et optime reΝpondendi, hau reddidisse rationem, quod
illi ea dicerentur, quae μου vellet, in foro dicturi adverSarii Arient, quae minime vellet. Sed haec accuratium tutic pernocuturum Sum ubi lae Ennii Andromache dicetur Paulo accuratius autem dicam de alio Ciceroni loco, qui extat in Tusculani Quaestionibu II. 16, ibi Eurypylus saucius ad I atroclum accedit ejuΝque opem inplorat. Nos versu Atii osse et ex illiu tragici Myrmidonibus petito esse IIermannus arbitratur
Opus c. T. V. p. 42 cui ΝSenNeriint homine docti, quod Aciam . mites. Illi vero Secti videtur Nam quo in Oratore c. 46 legimuου , , lia quo idem poeta qui inuSitatiu contraxerat, Patris moi, meum iactum pudet, pro meorum actorum, et Toxitur, exitium examen rapit. pro exitiorum, non dicit liborum sed: Neque tuum utiquam in gremium extolla liberorum ex te genus.
A mque Aesculapi liberorum. de itide pergit se At ille alter in Claryse non solum isto tum denique adiunxit a urio Attium: ., Atqui di xit Accius' etc. Ita quo vel propterea parum erit Veri Nimilo illa, qua pri in loco coin-
habiti, duo, ita ut primum linium, de itide Pacuvium, denique Attium commemoraverit, nam de Naevio quidem, cujuΝ xigua S apud Ciceronem auctoritari, vix qui Aquam cogitabit. Atqui
dubitari vix pote, i, quin illi versus, qui ibi adhibentur, nuti Sint Nam quae primum proseruntur,
Fieri alitem potest ri do inde nurn in ille apud Tralion m de ape illa plane ait deier tua et orta Ru pertinet illi id , iiDd - iii iii Cirerisnem ad Div. x. 2, ubi Paeto aeribit: Q iure nihil tibi opiis est illiu a rubea,
in illi, ni it Θm cli, in ἰl in nimiit Caecili P ronaimilis aeuientia respieitue, quam etiam ad Div. II. Sattigit Ciceris et a contion nis l. reii te dictum ex re dii ri: Diiiiiiiiii. Inotitiis une itin. Novam igitur superi truo conjectitram: ii in adiit odii in Cicero in illo loro tim illo senis dicto apud Trabeam: Ego vis lilytntem iiiiiiiii nimiani aurumum esse erroreui urbitror, eo nilingit Caeciliani adoloarentis v rem rotii nil, iis laetitiis laetita, ita Cicero videtur etiam in eqlieni ilMi illi dictis dolearentia apii ix ration mi Tanta laetit in nrt in lim , ut nihil constet quod gum mihi. an iij in xisse en ἐκ irati nerili, ni an peram orirom: 'nnc demit in milii nimii ardet. e lata ea roni rotiira , in Caecilii ense AEliandoquidem in oratio ii pro Coelio legitii r , Sed diibit n.
qucra patrem ut igni nati in numn in C. Eriliunt triave aliqlium, vehemente in ut et te duruin diu nu enim de iuuin mihi uuimus uris Et nunc uieti m cor curuulatur ira.
17쪽
Patris mei meunt lactum pudet et
o petita sunt ex illustri Ioco, qui extat apud Ciceronem de Div. I. i. eaque sunt quod
accuratius alia. demonstrabitur, ex Ennii Alexaudro petita, porro ille versus: Νεqu tirum unquam in gremium extolla liberorum X te genu R,
is non dubito ni ex hoenice sit petituS plane autem congruit cum Homericis l. IX G1:
Namque AeAculapi liberorum ea vero ex hoc ipso loco, de quo agimuS, Sumta Sunt est autem ille Iocus ita corrigendus:
atri coles ad vos advenien auxilium t es iras ianuNPoto, priuSquam oppet malam peStem mandatam o, tili manu; Νεqtie sangui ullo potis Si pacto profluen consi, iere;
Si qui sapientia magi ' vestra mors devitari poteΝt.s mamque Aesculapi liberorum saucii opplent porticu A. Νon potest accedi ΡA. Certo urypylu hic quidem St: hominem exercitum l
Eum scire oportet Sibi paratum, peStem ut participet parem. I PA. Eloqii ero propere re Argivom proelio ut e Sustinet. ΕV. Non potis ecfari tantum dictis, quantum sucti suppetit Labori A. A. Tu quieSce igitur et Volnus alligavero. ΕV. Ubi fors una Iec oris nostram acrem acilem inclinatam s o
18쪽
Jam vero si haec recte Ennio Vindicavi, quaeritur, ad quam tragoediam reserenda sint. Ego vero non dubito, quin ex Achille, nobili satis tabula petita sint, quam tangit Cicero etiam
in oratione pro Roscio c. 32: Nullos caeso non ad Trasimenum lacum, ne ad Servilium vidimus, iii ibi non est vulneratu ferro Phrygio ' ubi scholiam a se in Ennio hae sabula, inducitur Achilles, quo tempor propter Briseidam cum Graeci pugnare noluit, quo etiam tempor Hector classem eorum incendit. In hac pugna liηse Vulneratu inducitur et fugiens ad Achillem venit. Quum interrogaretur ab Aiace, cur laxisset, ille ut celaret dedecus suum, Quia enim vulneratus ferro Frugio. ubi relliuS ιι Marem correxit, et Sane jacis auxilio Aervatus
est in pugna illa liSses, vid. Ovid. Metam. XIII. l: En eget auxilio, qui non tulit, utque reliquit,
Sic linquendus erat: legem ibi dixerat ipSe, Conclaniat ocios ad Sum videoque trementem Pallentem quo metu et trepidantem morte sutura, Opposui molem clypei, teXiquo a Veniem, Sur Vavique animam to et praecipue Hom. II. I. V. 464 seqq. At non poterat hoc ipsum in cena repraesentare pocla itaque Si haec revera UliSSi Sunt Verba, ne EASD Νt, aliu qui narraverit illam lissis rationem; sacile autem quis eoiijiciat id fecisso hoc ipso loco urypylum, cuni atroclo proelium quemadmodum gestum Sit e X ponit Fateor iam ei noli Anti apta militio videri illa verba, quo ii iam profecto in ipso proelii discrimine nec Achilli exprobrandi nec lissi purgandi sitit facultas. In Armorum contra judicio haec Verba commode diceret lisses, ut dedecus ibi exprobratum excurvaret. Tamen quae ScholiaStudicit neceSSari Suaderit, ut ad iiiiii Achillem referanius. Ja in soriasse Ennius ita instituit, ut UliSsca quoque vulneratus Achillis tentori ut adiret, ibique diceret illa: Qui elii in ion viilneratu At ferro rugio sita enim scribendum recteque jam apud scholiastam legitur ad Achillem renit, eritque deiii de corrigendum ab Achille. Sin cui milius placuerit, bis consimile speciaculum in eadem sabula adhibitum ΝSo a poeta, possit aliquis existimare, illa verba urypylo SSe tribuenda, Scholia Aiam alitem tena ero nomitia permutavisse. Sed quamvis haec de e dixerit urypylus vel Sic tamen eritStiinaiidu eΝt atroclo exposuisMo, quemadmodum UliΝse ab Aiace Nervistii Sit, et huc refero, ii Od erit apud Feritum p. 242: Proluto aere ostitit. Eimius in Achille Aristarchicum ait, Significat Clypeo alite me protolito quo cum compona H0iner. l. 485:Στὲ ὁ 'rao ε .
Retuli alitem huc illum est locum, quoniam Ennii Achilles, quemadmodum plerumque tragoedia simpliciter appellatur, ton diversa fuit ab Acti ille Aristarchi, quod Columna quoque celi Suit. Verum Si uita tantum iiiiii fuit ira goodia, qtiae Achilles iiscripta suit, cur ait dom additum
illud ipsum Aristurchi. Consentaneum pro secio est etiam tragico poeta nodem Paci , quo ορο micos non ulu ViriSe, unde fabulae argument uni petitum sit comici Sane id in prologi plerum- quo proseSSi Sunt, at Vero ex Toronii prol. Ilo aut v S: Nunc qui scripserit Et cuia Graeca sit, ni partem maximam Exi, ii marcm circ veΝtrum, id dicerem.
apparet jam antequam Tubula ageretur it sabula titulum et poetae clam Romani quam Graeci nomen publice indicatuin Sse, ad illud soro exemptuni, quem admodum in idaScalii e St:
vitrix Verbi Et tryν li mi aeriari conquestiis ense Ante v. 10 antem illi omissum esse Rrbitror, et Psum rnum redintegravi nil ditis nil veri, in prom=e, i l . Attium pigoni ri. 10: loquere Propere e meum hunc pavorem ετι=cet Orci. V. 1i olus elallelu p rapexit. iiii ηenientia requirat: nam eum Cicero adjungat , Etiumsi Eu-r PVlu 't, non Osuul Aegi puκ. Apparet illulii non inscite dicere, eaopum iistrionem, qui Rrtes Eurypyli usCeperit non onne in scena conticescere: niquo neceanario poetam ita instituisse, ut ut Vulnua obligetur Eur Pylui ordine omne proelium exponat. Quare ent trina taee addidit. Pgo ero malui quoniam qihie, ee id P ignificiit. Diee petia Patroclo tribuere, itaque alligauero aeripsi et tu adjeci. Deinde fieri P lent, ut Ver u nun alterve omissus sit male eri editore Ciceronia incerpunt eoua artieulos; nam ni integro ursu narrntionein initium cupere consentaneum est, et sic etiam upparet crem, quod omnes libri
19쪽
At qui tandem actum fuerit, ut Graeci poetae nomen Latinae sabulae tam arcte adhaeserit Eodem jure omne omnino palliatae et comoediae et tragoediae ejusmodi additamentis potuissent augeri, at qui tandem legit Ennium in Hecuba Euripidis, aut Pu urtum in Aiptris Sophoclis, Plautum in Trinummo Philemonis, erentium in Annria Menumfrigo Grammaticis perie non At Enniana fabulae titulu profectuS, quandoquidem Plautu vel inisA Latini poeta nomine dixit in Poenulo prol. V. 1: Achilem Aristarchi mihi commentari licet. Indo mihi principium capiam ex ea tragoedia,
Sileteque et facete atque animum a rer ite: Audire Abet ros imperator, histricus.
Nam haec quae cisSiu mir errore X pS AriStarchi aragoedia conversa esse censet, exEnnii hac tabula petita Sunt.
Itaque ego Sic exiStimo, cum Romani, tunc cum Achille Ennii docta esset, cognoviSsent, unde petita ΝAet tragoedia, halic, quae Simpliciter inScripta sui Achilles, Aristor hi Domine ornasso, ut ab alia quadam latina sabula cognomino, quae aliunde sui petita discernerent. Firmatur autem haec conjectura eo quod revera Liviis Androniciis jam ante Ennium docuit Aehillem, vide Nonium p. 32 L e Ger lach, Imitest. Illud autem nomen Achim Ariauarchi postea ei iam a Grammaticis, qui Ennii tragoedia ediderunt, Servatum esse nemo mirabitur sam Vero
adjungam his alium Plauti locum in Rudente, ubi I. l. logitur:
Νοn Ventus fuit, vero Alcumena Euripidi. Ita omnes de tecto deturbavit tegula S, Illustriores socii, funestrasque indidit. Intorprotos quidem lauti videntur de graeca uripidis tragoedia cogitavisse, credo quod ex
Diphilo graec comico converSa S comoedia. At Ver non Si tam in epius poeta Plautus, ut etiamsi jusmodi quid legisset iii Diphili ab illa, id temere tranSferret in ita in comoediain. Quamquam multo naajori inscitiae reum a ciuiit lautum interpretes, qui quod modo significavi, exi si imant eum in Prologo Poenuli ipΝam Aristarchi tragoediam respicuro atque ex graeco illos versus interpretatum ΝΝE. Immo lautu ii iii Νvimum aliquod illo tempore spectaculum iiii el-Iexit, quod in latina aliqua tragoedia fuit exhibitum. Illam aulo in subulam cum Plautiis leu-menom urthini appellei. quidem Si ea, quae Supra Coiijeci recte diΝ:ν ututa iiiit, talia a duas Hus nominis illa aetate fuiSSe tragoedias, quarum altera ex uripide, altera o Iono Vel Astydamatite vel alio quo graec poeia converSarauerit. Atque tunc quidem conjecerim illain, quam Plautus memorat Ennii fuisse ab illam, quoniam S lauti actato ptiirimum famae assecuius erat apud Romano et maXime ad Euripidi exemplum Se composuit, prior oriaΝse Livii aut aevii fuerit tragoedia. Existim autem ob eandem ausum etiam Ennii Medeam emulem num nequaquam nutum duas ScripsiSSe fabula ejuSdem nominis probabo alio tempore). Andromaci iam autem Aechmum illem ita enim Ximio Rothiu correxit titillum tragoediae appella iam OSSO, quod jam alias ejusdem nominiS, quamquam fortaSSe divel At argumenti tragoedia alii poeta romatii
docuerant. Atque ob id ipsum valde dubia niihi videtur aevi Iphiae ilia, namque unianae tragoediae cognomen aliquod XSpectaVerim. Verum haec in conjectura posita sunt. ii I. Saopius jam homines docti inquisiverunt in eam rationem, quam tragici latini in convertendis graecorum Octarum sabuli Secuti Sint. Atque illud quidem sati compertum est, tam accuratam et milibu partibu abSolutam converSionem, quam hac noStra aetate requirimuri, Romanis intactum uisSe puη, et si qui sorte id tentaverint, quemadmodum ferreus illo scriptor Attilius, quem SophocliS Electram male convertisse perhibet Cicero de in I. 2, improbatos esse Vol qui proxime ad Graeca Xempla Se applicaverunt, secuti sunt illud, quod Cicero ait de optimo gen dic. c. 7: Quorum ego oratione Si ut spero ita expressero, virtutibus utens illorum
20쪽
omnibus, id est, sententiis, et araim figuris et rerum ordine, Verba PerSeqiiens eatenus, ut
ea toti abhorreant a nor itos; iro, quae si e Graeci omnia Con VerS. Nn erunt, tamen ut generi GuΝdem Sitit, elaboravimuS, erit regula, ad quam eorum dirigantur oratiotios, qui Attico volui, dicere Contra qui suo coitiis ingenio alliu Se uAtuleruiit, ii ita minus commodo et descor a Gractei poetis acta ΕΝΝΟ videbatitur, minutabunt et corrigebant, quemadmodum exempli gratia Pacuviii iii Niptri Oxtremi verMatus At nam cum Sophocles UliSSeni vulneratum graviterii gemiscentem et muliebri prope inodum ritu illacrimantem feciNSet id Romanus poeta viro forti et constanti non satis dignum SSe censuit, itaque totum illum locum aliter eonfor-linavit, id Cic. Tuscul. Quaest. I l. Si ero etiam medium quoddam iter. Nam quo equidem existimo tragicos latinos eadem platio ratione SOS AS in tragoedii scribendis, qua comicos quemadmodum iii in comici, praeci lγuo Terei itius, ubi Graecorum aliquam fabii iam elegerunt, quam Sequerenti ir, etiam aliutide e comoedia, cui imito erat argumentum, quaedam petiverunt, ii etiam linium, Attium Pacuvium graeca tragoedia contaminarisse, ut hoc utar verbo, exi Atimo. Quid quod etiam postea Latini poetae oandem sere alio item secuti sunt: nam Uirgilius quidem in clogiri ubi ad Theocriti exemplum Se componit, graeci exemplarib iis imiliter usus esse deprehenditur. Si autem illud ex ipA Romanorum ingenio repetendum, qui eum rerum potisΝimum arietate et copia delectarentiir, Si inplicitatem illam argumenti, quae in plurimi graecarum litterarum monum eliti reperitur, quaeque a graecis poeiis ingeniosissime At exornata, Spernebant itaque latini poetae, ut popularium studiis satisfacerent, rerum plurimarum enarrationem maxime Sectabantur. Multo autem magis id in tragoedia usu venit, quam in comoedia, quoniam chori parte imminutae Sunt, quamquam non penitus sublatae uti nuper quoque homine quidam docti, pravo decepti errore, existimulit. Sed quae de tragoediarum conia minatione dixi, cum a uullodum Sint animadverS , quod Acia in accuratiorem requirunt X pOSitionem, quam quae iii hunc Satiri ctrctum locu in cadat. At exemplo certo aliquo sententia firmanda St, ne Videar temere CoiijeciΝΝe. iiiiii Iphigenia ad Euripidis exemplum
est composita, id quod Sati Superque docent reliquiae huju tragoediae ita haec j ex Agamemnoni et Aenis famuli diverbio: AG. Quid nocti videtur in altisono Coeli clipeo' ΝΕΝ. Tem Superat
Stellas Nublime ei iam cogenSAtque etiam nocti iter.
componas cum Euripidis VerΝibu Iphig. Aul. 8:
et illa Enniana: cum Euripideis v. 137
AG. Qui homo te exsuperavit usquam gentium impudential
u ΚΝ. Quis te auteni malitia οφφ'
itaque non dubitavi ad Ennii Iphigeniuiu referre, cui uoltiiu. itii ii eo itidicu isset.