Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

발행: 1811년

분량: 634페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

nam inagna erat onanium copia. Quin et Myrcania acceperunt ea. quibus ipsi opus aerat L et Cyaxaris quoque nuntiunt ad aequam cum caeteris parteiri adimiserunt tabernacula Vero, quae supererant, Cyro tradid runt, ut ea Persae haberent. Nunamos tum se distributuros aiebant, ibi collegissent uni- VerSOS; eosque adeo deinde di tribuerunt.

432쪽

ΚΥΡΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

δε Κυρος ἐώ λευσε τα. - Κυαξάρους διαλαζόντας φυλάττειν, ους ἡ Οει ικειοτάτους αυτω

CYRI

LIBER QUINTUS.

inae illi quidem egerunt sone familiares esse norat ac dixeriantque Cyrus autem l milii quae datis, huiuit, libens Cyaxari selecta eos accipere et Paccipios utetur autem his e mistodire iussit, quos ei maxi lirum quilibet, qui eis potissi-

433쪽

Καλέσας δε Κυρο Ἀράσπην Μῆδον,

muni indigebit. Et Medus

quidam musicae Studiosus, Ego vero, inquit, cum Aussireni vespere musicas Sta muliereS, qua tu nunc habes, Volupta- terri Iuliendo percepi ac si Wi eiu harum unam mihi dederis in caStris verSari, quam dO- mi inanere, jucundius esse existimalbo. Ego vero, Subjecit Cyrus, hanc tilii dono, et --,orem tibi videor habere gratiam, qui a me petieris; quan1 tu niihi, qui ean acceperi S usque adeo vobis gratificari sitio Atque ita quidem mulierem accepit is lai petierat. Cyrus auten arcessito Ara pe Medo, qui erat ei a puero sodalis, et cui vestem quoque Medicana exuens, cum in er-siana discederet ab Astyage, dederat ei praecepit, ut sibi et mulierent et tabernaculum ad

434쪽

96 CYRI INSTIT. V.

ρίων στρατόπεδον, V νηρ αυτης ου ἔτυχεν εν

φυλάττειν; α Δί', ἔφη ό Κυρος ουκἔγωγε Ἀλλ' ἔγωγε, ἔφη, νικα ξοηρουμ εν

serVaret erat autem inulier haec, Susorum regis Ahira latae uxor quo Ver tenapore capta erant Assyriorian castra, Imaritus ejus in castris forte non adfuit, sed ad Bactrianorun regem legatus abierat miserat autem eum Assyrius societatis ineundae gratia huic enim cum Bactrianorum rege hospiti una intercedebat hanc igitur, donec eo in ad se reciperet, AraSpen adservare jussit. Et Ara pes, cum hoc ei mandatum e set Cymin interrogans, Victistine, inquit, mulierem hanc, Cyre, quam me Servare best Non profecto, ait Cyrus. Ego Vero, inquit 3 aves, hau vidi, cuna eam tibi seligerem ac Sane cum tabernaculum ejus primum ingrederemur, eam non a novimus: nam et humi Sedebat, et circum eam ancillae

435쪽

ταῖς δουλαις ειχε την ἐσθηταὶ et ἰ ε, γνω- ναι βουλόμενοι, ποία εἴη η εο ηποινα, πάσας

αναστηνα αυτ κελευσαμεν, συνανεστησαν

Δηλα δ' ην αυτη καὶ τα δάκρυα καταστά-

ντα, α λεν κατα των πεπλων, τα δε και

sedebant omnes : et veglena quidem famularum vestibus sinit lem habebat cum autem tussio Oσno8cendi quaenam essethera, circuinspectaremus universas, mox alias omnes excellere visa est, tametsi Sederet, et velata terram intueretur. Postquam vero Surgere eam jussimus, consurrexere cum ea quae circum eam erant Onanes; Tora. II. tum vero praestalia haec Primum, Ira estate, deinde, vigore, et orans VenuState, et

specie decore, licet habitu hu-rnili induta constitisset. Etiam lacrimas videre erat ei manantes per vestes partim, partim ad ipsos usque pedes. Cumque natu maxirnus inter nos diceret, Bono animo is nauli er: an tametsi virum tuurn

436쪽

Ουξατο συνανε ζόησαν δ αυτη καὶ αἱ δμωαι.

tiam corporis tum animi bonis soritatuna ustianaus, tanae viro te inodo seli inaus, qUein Cito Scias ne i te forinae pulclaritudine illi cedere, neque ingenio, neque potestate: Sed nos uti qui dein actitramur, Si qui S-quyna alius, Cyriis adrniratione i nus est, cujus tu deinceps cras. M ut, naulier audivit, Veste superiori abscissa Hulare coepit ancillaeque una vociferata sunt. Hic auten maxinia facie ejus pars adparuit, colituri etiam et nanus ad pariterunt: Sciasque adeo, Cy-Ie, inquit, tam mihi quain aliis onantibus, eam cliti adspeXerant, vi SUna SSe, nunquar vel Datam esse, vel in Asia talent ex mortalibus extitisse mulierena sed enina, ait, omnino

437쪽

CYRI INSTIT. N. 99

ἐλθέι θεασόμ ενον ἐκ δε τούτου ἴσως ναμ ελησας, ων μυε δεῖ πράττειν, καθοίμην

γαρ, εφη, ω Γρε, κανον εἰναι κάλλος ἀνθρωπου ἀναγκάζειν τον ρμη βουλόμενον πράττειν παρα το βελτιστον Tι μέντοι του-

tu eam Spectabis. Et Cyriis, Ina vero Inulto miniis, inquit, si talis est qualeni tu prae dicas. Qui id ita ' inquit adolescens ille. Quia si nunc, ait, postoriam de te audivi earn esse fornaosam, persuaderi niihi patiar, ut ad spectan luna illo ut abeana china non in tio pro Spectatui an redeana ac deinde neglectis ortasse rebus iis quae inihi erendae sunt, oculis in illani fixas desidean'. Et adolescenis risu sui lato, Existiniasne Cyro, in Fit sominan hiinianarii pluuia habere Viri uiri, iri nolentern cogat s cere, quod facti non sit ip-Sus sina, 'eor ne mi isto itius 'inaura Si vero vina hanc, in-

438쪽

o λοίως καίει πεφυκε γαρ τοιουτον των δὲ

nes eodem modo cogeret. Ignem, inquit, ruispice,ut omnes itidem urat; nam tali a Darii raesthai ex somnosis, alio amare solent honianes, alios non et alius alios anioreshabet. Stenina, ait, haec res in voluntate posita, et unusquisque quo villi aniat. Ac primurn quidem neque frater sororem, sed alius eam, Zmat neque pater filiana, sed alius eana, anat. Etenim metus et lex satis ad coercendum anaore a Valent. At vero silex, inquit, lata esset, ut quilaon comedunt, non Suriant, et qua non bibunt, non Sitiant, utque nec hyeme algeant, nec aestate caleant, his in rebus utl Onaines parerent lex utilla posset Iscere : sunt eniim a natura sic comparati, ut his ceri

439쪽

οταν τις βούληται Ἀλλ' γω, ἔφη, ε urceu ακαὶ κλαίοντας πο λυπης os ερωτα, καὶ δου

dant. Amare vero, in voluntate positum est: si quulem unuSqui8que amat quae tibi conveniunt, ut veste et calceos Qui fit igitur, inquit

Cyriis, Si voluntarium quiddam est amor, ut amandi finem facere non liceat, cum quis velit t

Alcitui vidi ego, inquit, qui prae

dolore, quem ex amore percipiebant, flerent et 8 cI IOSMnabant, servirent; clametsi, priuSiluani amarent, Servitutem rem valde malana actitrarentur quique multa largirentur, quibus haud ita cominode care re poteranta iiDu qui optarentutis umore non secUS atque morbo quodam alio lilberarentur, nePie taliae liberari possent, sed validiore quadam necessitates fuisse constrictos, quam si ferro vincti fuissent. Quinet se suis amoribus valde et in-

440쪽

τες, πιλλα καὶ φυλάττου τους ἐρωμενους,

aniter olbsequiosos exta libent; ac ne qui dena aufugere conaN-tur, una ejusmodi halbeant mala, sed etiana amore Suiu, ne aufugiant aliquo, olbSerVADt. Et dolescens ad haec, tici-Unt Vero, in m re, an : Sunt ni intimana lau)usinodi homines, inquit, socordes: quocirca, uti opinor, semper et in mori Optant, ut miseri cuinqtie rati-OIὶes e vita excedendi sint innu-Inerae, non imum excedunt. Et illi sane ipsi furari quoque conantur, et I alienis haud abstinent verun ubi lilia rapit ere vel fuit SubtraXere, nonne vides ipse, inquit, te primum, tanquana si lena necessitate coactus furtuna faceret, surantem rapienteriaque accit Sare, ne lite Veniani clare, sed cenam sirimere t Sic quiden certe, ait, neque fornaosi se amare cogunt

SEARCH

MENU NAVIGATION