장음표시 사용
491쪽
αμφοτερων ἄγων, ἔθετο τα, πλα, κανι δέ οτου Κλεάρχου, μη ποιεῖν ταυτα. δὲ
horum autem plurimi Thraces omnis rite risispositis constitit, erant in sic adversus Menonis j et Clearchum rogabat, ne haec Nὶδlὶtes provectu est, ut illi et Menon ipse timore perculsi essent, et ad arma concurrerent. Stabant Vero nonnulli, incerti prorsu quid agerent. Proxenus autem nam forte tandem accessit, graVi Sque eum amnaturae militum acie sequuta est suos statim in messiuni inter utrosque patium ducens, faceret. At ferebat ille graviter, Fod cum paruna abfuisset quin lapidibus obrueretur, leniter ipsius de a S loqueretur: euntque adeo de medio excedere iubebat. Interea, cum Venisset Cyrus, ac rem Intellexi set, mox sumpSit in manus arisma, et cum iis qui aderant fid tibiis in messium invectus est,
492쪽
Ἐλεαρχε και Προξενε, καὶ οι ἀλλοι οἱ
παρόντες Ελληνες, ου ττε, o, τι ποιεῖτε. - Εἰ γάρ τι, ἀλληλοις μάχην συναψετε, νομίζετε, εν ηδε τη ἡμερα εμ ε τε κατα- ρ κεκοψεσθαι, και ἴχας ου πολυ μου στε-
et hujusiriodi tuaedam dicit: mescitis ita ne quid agatis,
Clearche Proxeneque, ac Graeci caeteri qui adestis. mani si quam inter vos pug- nam conseretis, existiniate et ii hoc ipso die, et vos non niuit post ad internecionem aestini iri nana si res nostrae niale se habeant, hi omnes, quos videtis, barbari nobis infestiores erunt, quani si ' qui a rege stant.' Haec cum ait disset Clearchus, ad se rediit; et ambo facto irascendi fine, arma suo loco posuerunt. 6. Inde cum procederent, equorun vestigia stercusque cona parebant : ' umiis conjectitrant faciei uibus iter equoruna pedibus circiter bis inisse trittin esse visum est. Mi Iuni
493쪽
προσθεν πολεμυησο ς Καταλλαγεις δε οὐ τος Κυρω, εμεν ει αυτ δοίη π πεα χιλιους, τιτους προκατακαιοντας π πιαι ἡ κατακαινοιαν νεδρευσας η ζωντας πολλους αὐτων θελοι, καὶ κωλυσειε του καίειν πιοντας, καὶ ποιη- σειεν, στε μ ποτε δυνασθαι αυτους, ἰδόντας
το Κορου στράτευμα, βασυλεῖ διαγγεῖλαι.
praeibant, et pabulum, et siquid aliud erat, usui quod
terra Persa, qui genere regem ruttingebat, et ad res bellicas quod attinet in principibus Persarum ferebatur, Cyro parat insidias, ei etiam antea bellum molitus. Verum is Cyro reconciliatus, aiebat, si mille sibi traderet equites, aut Structis insidiis equites illos incend iis
praeoccupata ontrita pervaStantes se interempturum, aut naul
tos ex iis vivos capturuna, ad prohibitumini ne invadendo reliqua incenderent, facturuinque adeo ne ii unquam, Cyri ubi exercitum conspexi 5Senr, regi id renuntiare OsSent. Haec cum audisset Cyrus, visaei sunt e re ita futura atqu adeo jussit euna a singulis ducibus copiariunt pariena accipere.
494쪽
δε λαύων Κύρω δείκνυσιν Ἀναγνους εαυτην ο Κυρος, συλλαμζάνει ροντην, και συγκαλεῖ εις την αυτου σκηνην Ιερσων τους
μοι στους των περι αυτον et α' και τους των
γεῖν, τουτους δὲ θεσθαι τα o πλα περὶ τηναυτου σκηνην. O δε ταυτα ποίησαν, ἀγα-
Oronta autem, ratu equites sibi paratos esse, ad regena scriliit epistolam, Ventumina secur equitibiis quam poSSet plurirni at suis dici curaret equitibus hortatris est, ut eo inquan amicitia exciperent. Eaden in epistola in aeda in inerant, quae pristincte inicitiae fideique naen Oriam renovarent. Hanc hon ini, quenaad- moduni ipse existiniabat, Heli tradit epistolam : ιant ut acceperat is, Cyro osten sit. Cyrus auten eana cum legisset, coria prehendit Orontain, et adtal ernacilliani suun Persariam circa Se principe Septem convocat jussitque ut Graeconi mduces gravis armaturae illites adducerent, hi lue suun ut ii ca albernaculuin armati con-
Sisteretit. Haec illi faciebant, adductis tribus circiter militum
495쪽
και αυτω καὶ τοῖς ἀλλοις ἐδόκει προτιμηθη- ναι μαλιστα των Ελληνων. Ἐπεὶ δ' ξῆλώθεν, ξηγγειλε τοῖς φίλοις κρίσιν του
Ιαρεκάλεσα μῶς, ἀνδρες φίλοι, πως συν μῖν βουλευόμενος, ό τι δίκαιόν εστι
gravis armaturae millibus Clearchum etiam intro vocaturri in consilium adhibebat, quippe ritum ipsi tum caeteris Graecos longe dignitate videretur antecellere. Cuni lite ille de tabernaeulo exiisset, quo pacto de Oronta jussicium factum sui set, amicis narrabatu neque enim referre non licebat. Nebat autem Cyriam in hunc, dum licere orsum esse: indvocavi hit Vos, amici, ut consilia vobiscuna con- feretulo, quod et ad deos et ad homines est aequum id de hoc Oronta faciam. Hunc primum pater meus cineo sub imperio Sis V luit posteaquam vero fra- tris in ei u Ssu, quemadmo- duni ipse ait, belluna lis mi- mi fecerat, apud ardes mam ueneret arcem, attae ego belo
496쪽
ναμιν ελθων ἐπι τον της Ἀρτεμ ιδος βωμον,
lo elim persequendo essece- rani, ut sibi a bello in me in lento desisteniluna putaret, Quin cimiique dextram et dedi et accepi.' Post haec ait. Num quid est, inique quod in te, Oronta secit Non est, respondit is Rhirsus interrogabat Cyrusa Ergo deinceps, uti tute ipse lateris Iaec a me laesus, nonne facta ad Mysos defectione, agriam meum, qua curaque ratione poteras, in- sesiastici Aiebat rontes. Em go, Cyrus inquit, cum rursus vires tuas agnosceres, nonne ad Dianae arania prosectus, tua te ficinoris poenituisse dixisti, mihiqite ut crederem adductos lena, qua in et a me accepisti, declisti rursus ' Haec quoque lassus est Orontes, Quanam igitur, ait Cyriis, a me adfectus
injuria, tertium modo inficias
497쪽
τριτον ἐπιζουλευων μοι φανερος γεγονα. ; ι- πόντος δε του ρόντου, ὁτι υ δὲ ἀδικηθεις,
Προς ταυτα o Κυρος εἰ τε τοῖς παρουσουν' μὰν ἀνηρ τοιαυτα μὲν πεποίηκε, τοιαυτα δὲ λέγει υμ ων δὲ υ πρωτος, ω Κλεαρχε, ἀποφηναι γνωμην, o, τι σοι δοκεῖ Κλεαρχος δεελε τάδε Συμ ζουλευω ἐγω, τον ἀνδρα του
mihi strii ere manifesto depre i non amplius unquam videbor hensus es t Cum nulla se ad lsectum injuria diceret Orontes, Cyrus eum interrogaVit, Erg ne te fatem in me inUrium e se iis quidem certe necesse est, ait Orontas. Dehule Cymas arsum inter rogavit, tiamne ergo fratri ineo fueras hostis, mihi vero amicus et fidus Tametsi inaaei ne fueram,
respon sit is, tibi tamen, Cyre, fili S. Ad haec verba Cyriis sis, qui aderant, dicit Iste talia fecit,
talia profert Vestruna ero tu primus Clearche, tuam senten
tiam, tibi quidquid videtur, exponito. Et Clearchus haec dixit Equidem auctor sum, ut vir hic quamprimum e medio tollatur; ne posthac necesse sit in eo nobis cavere; sed Φ-
498쪽
ηρον, το κατα τουτον ει ναι, τους θελοντας
φίλους τουτους εὐ ποιεῖν. αυτ δὲ τη γνω. μη φη και τους ἀλλους προσθεσθαι. ετα ταυτα, κελευοντος Κυρου, ἐλάζοντο της ζωνης
κα οἱ συγγενεῖς' ιτα δε ἐξηγον αυτον, οἰς
προσετάχθη. Επει ε ει so αυτον, o περ προσθεν προσεκυνουν, και τοτε προσεκυν σαν,
καίπερ εἰδοτες, τι ἐπὶ θανάτω γοιτο. - πε οε εἰς την 'Αρτα, πάτα σκηνην εἰση η, του
tium nol is sit, maod ad hune attinet, in eos, qui anaici nobis esse volunt, beneficia conserendi. Huic autern seruentiae Cleare mi aiebat et caeteros cilicidiιn adjecisse. Post haec Stirgentes universi, in his etiani 1 Sutis propinqui, Cyro ut ente, Zona Orontam in necis in inferendae indicium, prehenderunt deinde quibus id neg tu clarii na erat, euin ediicebant. Quena cuna viderent qui prius eiιrii venerabanti ir, et ian tunc venerati sui it tan etsi mini ad inortent duci intelligerent. Cum auten introductus in Artapatae, ite γπi sceptuchis fidelissinai, tabernaculuna fuisset, nena qui id cognorat, quo pac to interiisset reseret at; alis aliter suspicabantur: et epuli
499쪽
. Ἐντευθεν ξελαυνε διὰ τῆς Βαζυλωνίας
ταττε. ετ δε την ἐξετα ν άμα τη ἐπιούση μές αυτο λοι παρὰ μεγάλου βασι- λεως κοντες ἁ πηγγελλον Κύρω περὶ της βασιλέων στρατιας Κυροὶ δε συγκαλέσας
criam ejus nullum unquam ad- par it. 7. Inde per Babyloniam castris tribus, pareti Sangas duodecim progressitur. Cuni lue tertia metatus eSSet caStra Graec mim et bactaromini in planitie recensum ast, Sub noctem mediana existimabat enim regem mane insequente prae-m ineundi causa cum copiis
adfuturaim et Clearchum quivi dein cornu dextrum ducere jubebat Menonem Thessalum, sinistrum : suos struebat ipse. Recensu peracto, ut primuna dies insequens illuxit, aderant magno a rege transfugae, qui de exercitu regis Cyro nuntium adferebant Cyrus convocatis Graecorum licibus cohortiumque praefectis, quo
500쪽
λευθερίαν λοίμην δ, ἀντὶ ν ἔχω παντων
pacto pugnam faceret, ibi tum consultabat atriue ipse, quo eorunt confirmaret aninios, huiusmodi adhortatione usus est: ' Ego vos, Graeci, non quod barbarorum mihi deesset co- pia, socios belli duco, sed 'quod potiores praestantiores- que multis vos barbaris exi timarem, idcirco uisumpsi. Quamobrem date, quaeSO, O Perarn, ut vos eos praebieti , qui libertate, quam obtine tis, et cuius gratia vos equi dein beatos arbitror, digna sitis. Certo enim sciatis v litu, in libertatem rebus, quas possideo, universis nauutoque etiam majoribus aliis anteferre. Venim ut intelligatis quale vobis in cere naen sit veniendum, ea dercvos ego docebo. Multitii lo