Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

발행: 1811년

분량: 741페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

ἔνιοι ἐρυθημα, καὶ ια καλά λης, δια τηνανταυγειαν κατάδηλοι δε καὶ ἐν τοῖς τρο μυοῖς καὶ ἐν ταῖς δοῖς, αν σιν ἰσοπεδοι το γαρ φανον το ἐν αυτοῖς νον αντιαάμει ἀδηλοι

χροιαν Προλαμ cάνοντες δὲ τας κυνας, ἐφίστανται, καὶ ἀνακαθίζοντες ἐπαίρουσιν

in cursu. Norunt enim itinera I doris reflexioneni. Iuli etiani compendiaria, et aaxime currunt per acclivia, vel planx si Ῥaae sunt loca inaequalia, et haec inaequaliter percurrunt; per declivia in inime feruntur. In persequendo maxime conspiciuntur, quum per agriana subactum currunt, si quidem in tramitibus ac sis conspicui, siqui leni hae planae fuerint. Nain quod in eis niti luna est, resplendet. Conspici nequeunt quum ad Saxa, montes, loca suberosa sylvisque densa, Se

cedunt, idque ob coloris sintili tudinem. Si canes antever oriabor quidam eis adsit item l tant, subsistunt seque humi

que per Ripulas, propter splen collocatos erigunt, et nurn alita

602쪽

DE VENATIONE CAP. V.

κλαγγη η ψοφος των κυνων, καὶ θεν ανακουσω ν, ποτρεπονται. τε ε καὶ ου κἀκουσαντες, ἀλλα δόξαντες, η πει/θέντες παυτων, παρὰ τα αυτὰ, οιὰ των ἀτων, παλλάττοντες ἁλματα, εμποιο υντες ἴχνεσιν ἴχνη,

καταφανές βραχυδρομωτατα δὲ οἱ ἐκ των

πω χεγα ἔχουσιν οἱ δε ἐλάττους, ἐπίξανθοι, μικρον το λευκον ἔχοντες. ἐν δε υρὰν οἱ μὲν κυκλω περιποίκιλον, οι ε παράσηρον και τὰ 4 α υατα οὐ μεν ὐποχαροποὶ δὲ

cubi latratus strepitusve canum in propinquo Sit auribus captant et unicie cumque hunc percipiunt, inde Se Vertunt. interdum tametsi iihil audierint, opinione tamen, Ac Per- Suasione Siaa, propter eadem, et per eadem loca, variati Saltibus, et in vestigia vestis iis aliis inipressis, ita deinde disceduiat. Cursu lon uel issima spatia conficiunt, qui nil dis in locis reperiuntiar, quod ea satis lucis lineant brevissi naa, qui in Sylvosis quod tenebrae sinteis impedimento. Dilo tinta uteiri or uua genera. an alii naagni Sunt, Oti nigriS

varie sistiireti, qui et libe Jinena in fronte insignei habent alii minores, subflavi, exigua cum albedine. Calida illis undique varia est, his albediiie insignis lotagiore spatiQ

603쪽

Εχουσι δε αυτων α πολλα των νηίτων τους ἐλάττους, αἴ, ἔρημοι και ι κουμεναι ' O GE πληῖος πλείους ἐν αυταῖς η εν ταῖς η ιζοις ου γάρ εισιν υτ αλωπεκες εν ταῖς πολλαῖς

σω δ' ἐπὶ το πολυ τα ἐν ταῖς νησοις Κυν --γεται δε ει α ν τὰς ἐρημους λιγάκις αQικ-

νουνται, ν ε ταῖς οἰκου λεναις λίγοι όντες,

καὶ ου φιλόθηροι ι πολλοί εἰς δε τὰ ἱερὰς

Oculi illis subsulvi, his sub-

caesii. Quam circa Summas aures nigredinem habent, eania na est in illis, in iis exigua Minores maxime in insulis tum desertis, tum habitat s et excultis, reperiuntur: atriue adeo plures sunt in iis quam in terra continente. Quip. pe nec in plerisque vulpes sunt, quae una lepores tum laetus eomani interficiunt nec aquilae, quae magis in montibus vastis degunt, quam Xiguis. Et sunt in insulis, pleruntitue monte minoreS. e natores etiam raro in desertas insulas veniunt, et in iis, quae incoluntur, pauci sunt homineS, neque venationis admo dum studiosi. Quae ero Sacrae sunt insulae, in eis haud fas est canes transvehi. Quo

sit, ut lilina pauci de iis qui

604쪽

νους εἰναι. λεπτει δὲ υ οξυ, δια πολλά τά τε γαρ μ ματα εχ ει ξω, καὶ τα βλε

τικῆς αὐγαῖς η ψις οὐ διὰ ταυτα ἀμαυρὰ,

jani illic existunt, venando capiantur, et plures semper gignantur necessari magna sit eomam copia. Multae Sunt au--tem causae, quamobrem lepores acutum non cernant. Nam et oculos habent exstantes, et palpebras curtas, quaeque Satis oculos obtegere nequeunt:

quibus sane rebus videndi vis hebes redditur, quippe quae dissipetur Praeterea quum etiam somno plerumque ruitur hoc ninaal parum titile tamen ad visun adjumenti habet. Ipsa pedum velocitas ad obtusionen facultatis cernentis Non parula confert. Nam celeriter ab olbjecto quovis oculos prius avertit, quam quid sit, aninaadvertat. Etiam canum Perse Pientium comites, ipsae formidines inter alia providentiam omnem eis adimunt.

605쪽

DE VENATIONE CAP. V.

των E - ἔφυγεν ορθιον, λιγάκις αν πων- χε το τοιουτον νυν δὲ περιζάλλων καὶ ἀγα-

πων του τοπους, εν ἰς γενετο καὶ τράφη, αλ σκεται κατα ποδας δε ου πολλάκις ποτων κυνων, δια τάχος, κρατιῶται ' σοι ε

Quae causae sunt, ut Inprudenter arruens in multa, etiam in retia incidat. Quod si rectavia fugeret, non frequenter haec illi acciderent. Nunc quia complectitur atqtie amat ea loca, litibus in locis et ortus et educatus est, capitum quum caeteroquin ob celeritatem, incanum Potestatem, iii sistenti uim ipsius vestigiis, raro perveniat.

Quod si qui capiantur, id casu

potius quodam fit, quam natura, corporis leporini. Quippe nullum animal est, quod lepori magnitudine par, E in cursu aequet. EN Smodi scilicet ex partibus corpus Jus composi- tuni est. Caput leve habet, idemque parvum, deorSumspectans, Iiteriori parte strictius, collum exile, rotundum,

non rigiduna, iusta longi titiline:

Scapulas recta, R Summo non

606쪽

205 DE VEXATIONE CAP. V.

γράς, λαπάρας ἱκανως ἰσχια στρογγυλα, πλερη κύκλω, ἄνωθεν ε ως χρη διεστωτα ἱλη ζους μακρους, ευπαγεῖς' εξωθεν μυ ἐπι

λια λακρὰ, στιφρά πόδας τους προσθενί- κρως γρους, στενους, ορθους τους δε ο Tuσθεν στερεους, πλατέῖς πάντας δε ουδενος τρα-χεος φροντίζοντας σκελ τα οπι τῖεν μείζω

πολυ των εμ προσθεν, και εγκεκλιμ ενα μικρον

ἔξω τριχωμα βραχυ, κουφον. Εστιν υν

conneXas crura sub ipsis levia partibus recte UnctiS: pectus haudquaquana angu Stilna: latera levia, proportionis aptae lumbos teretes, AVOS, carnOsosci ilia mollia, satisque laxa :coxas rotundas, undique ple-ΠaS, parte Superiori a se inviceiri debito ex intervallo distantes fenaora oblonga, Satis spissa, extrinSecus tensa, interiti non turgida: partes hi εsubjectas, parVas firmas pedes anteriores summopere molles, anguStos, rectos posteriores firmos, latos omnes nihil, quod asperum sit, curanteS: crura posteriora prioribus longe majora, nonnihil extrorsum incurvata pilos breVes, ac

leves. Ouapropter fieri non potest, quin quod ex hujus-m ossi partibus compositum est, firmum sit molle, vehementer

607쪽

L E VENATIONE CAP.

ἔμπροσθεν ποδων τους τι σθεν, καὶ ἔξω, καὶ θεῖ ουτως δηλον δε τουτου το ἐν χροὶ Ουρὰν δε υκ επιτηδειαν ἔχει προς ρόελον.

καταζάλλων γα και παραcάλλων το τερονους πλάγιον, et τερα αν λυοπηται, απερειδο- λενος διο η εἰς τουτο ποστρέφεται ταχυ,

leve cujus quidem levitatis agilis indicium est, Piod quum et lain remissius aliquo pergit, saltare olet; g adienteni nec vidit quisquam, nec videbit)adeo quidem, ut ultra extra que priores pedes collocet po temores, itaque currat Manifesto patet hoc in colore. Caudam habet ad cursum nainus commodam. Non enina

propter brevitatem ad dirigendum corpus idonea est, sed hoc utraque facit aure, Iando in eo est ut capiatur canibus alteram aurem demit tit, et detorquet obliquam; et utra tandem parte laeditur, in hanc innitens, hoc modo celeriter Sese flectit, exiguo tetraporis spatio longe canibus irruentibus post se relictis. Adeo lepidum vero aninia est, iit nemo sit, ii, si uin videat,

608쪽

DE VENATIONE CAP. VI.

σου ἐρριη. Ἐν ε τοῖς ἔργοις κυνηγετουντα

ς. Κ, υνων δε κόσμος δεραια, ἱμάντες,

dum vestigatur, dum invenitur, dum cursu petitur, dum capitur, cujusvis rei carae non obliviscatur. At inter venan- luin in locis cultis, a fructibus Venator litorumvis anni temporunt alistineat latices et sumina relinquat intacta. Nam ut ea tangere foedum ac improbi in est; 'avendunt est ut si legena venatoriam violent, qui

lepores per haec loca agit ivulemini. uod si nulla 4e

sera obtulerit, ad venationen ipertinentia refigenda sunt omnia. 6. Canum Ormotus Sunt colutaria, lora, cinctus Collaria qui leni mollia sint, et lata, ne pilos canum adterant. I Ora pro inanibus ansas habeant, praeterea nihil. Nec recte canes retinent ac servant, qui

collaria de loris conficiunt. Cinctus habeant lora latiora, ne canum ilia terarit. Muniti

609쪽

θαι, ουδὲ αἱ ἄρκυς ἱστάναι, ουδε τα δίκτυα. Oταν δε τούτων μηδέτερον κωλυη, ἄγειν διατριτης της ημ ξρας. ας ε λωπεκας μηἐθίζειν τα κύνας διωκειν διαφθος γαρ μυε

sint etiam insutis aculeis, ut genus Suum OnServent. Venatum canes non ed icuntor, Si cibos qui offeruntur, non lubenter accipiant, quod in eis minus commulae valetudinis lauticium est nec si status venti magnus sit. Is eiani di Mpat veStita, nec canes tunc Alorari, nec agetiae retiave

rure possunt. Quod si horuni To M. X. neutrum impediat, ad tertium

quemque siem educuntor Nec vulpes persequi adsueScant G-nes. Id enim eo niaxi in corrumpit, ut quum oportet, nullis quam praesto Sunt. In illicendo mutanda loca venationum, Ut et canes venaiadi, et venator ipge regionis peritus evadat. Exeundum est autem

diluculo, ne vestigati Dira: ra

610쪽

DE VEXATIONE CAP. VI.

νει του ἰχνους η φυσις, λεπτη Οὐσα, πασαν

o ἀρκυς ἱστάτω αμφὶ δρόμους, δους τρα-

χειας, σι λας, λαγαρας, σκοτεινας, ρους,

χαρά Θρας, χε μάρρους αεννάους ει ταυταγαρ λάλιστα φευγει. 'Oσα δε ἀλλα εἰς απειρον εἰ πεῖν τουτων δε παρόδους, διόδους, καταφανέῖς, λεπτὰς εἰς ρθρον και χη πρωῖ'

sat Quippe qui Venatum serius educunt, canes inventione leporis, Seipsos fructus perceptione fraudant; etenina Vestigii natura, quui subtilis sit; quovis anni tempore diu non durat. Veste custos retiarius naininae ponderosa indutus Venatum exeat. Retia collocet ad vias nemorum asperas, declives, laxas, caliginosas adii vo8, convalles, aqua perennes. Ad haec enim loca praecipue lepus se fuga confert. Infinitum alici uici, alii dicere quaecunaque huc pertinent. Aditus, transitus, manifesti, Subtiles, versus Tluculum, non ante lucem faciundi Iae si retia prope feras in iii irendas tendantur, audiens trepitum sera terreatur. Hi naagnum intersit spatiunt, ainus ante lucein ali vitis ire prohibetiir,

SEARCH

MENU NAVIGATION