Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

발행: 1811년

분량: 741페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

631쪽

ἴαι και ἐπὶ τους ἀλλους, και τ αυτ εἴδει προς τους μυτους χρησθαι της θηρας Καὶ

ῖ πρόσθεν, ἐν ε τω πισθεν, λιγάκις. ι

λη προσμίξας τις ευθυς διασκεδάση αὐτας

invadet et eripietuli viam quaeret. Interea vero canes incitet venator, et jaculis ta-tur Hunc rubi redegeries inties ast insequentibus cursu petuntur interdum ante illos procureunt, a tergo ramus Mesolent. . Cervae autem, hos potestatem, ad alios tendat in i propugnandi stultio, canes pro- quos eodem genere venationis utetur. Et juvenes civident hinnuli hoc modo capientur: at vero atra graniliusculi, dissicilius. Quippe cum matribus aliisque cervis pascuntur, et in eos medios e recipiunt quo. terunt et proculcant. Itaque captu dissiciles sunt, nisi quis Statim irruerit, et feras a se in vicem ita sissipaverit, ut Sol hinnulorum aliquis desertus maneat. Quum autem hoc age re coactae sunt, canes a ter a

632쪽

uae DE VENATIONE CAP. IX.

των λάφων ποιεῖ αυτον περιφοζον, o τε τάχος ουδενὶ ἐοικός ἐστι των τηλικουτων νε

σκονται τα γαρ σωμα τοι αυτων, διὰ το ἔτι νεαροὶ ιναι, τω πον ου δύνανται αντε χειν.

Ιστανται δὲ καὶ ποδοστράζαι ταῖς ἐλάφοις

εν τοῖς ρεσι, περι τους λειμωνας, και τα

ρεῖθρα, καὶ τα νά πας, ἐν ταῖς διόδοις, και Gla εργοις, προ λ τι α προσάη. ρ δε

εἰναι τὰς ποδοστρίζα σμιλακος πεπλεγμὲε- νας, λη περιφλοίους, ἴνα μη σηπωνται, τα δε στεφανα ευκυκλους εχουσας, και τους λους

εναλλὰξ σι διηρους τε καὶ ξυλι νους ἐγκαταπεπλεγμενου, ἐν πω πλοκάμω ' Ἀκείζους δε

cursu prirno relinquuntur. Nam et valde formidolosunt reddit absentia cervarum, et hinnulorum id aetatis celeritas alia nulla cum celeritate comparari potest. Secundo autem tertio Ve cursu, cito capiuntur. Quippe corpora illorum, quum adhuc recentia sint ac tenera, laborem sustinere nequeunt.

βolent etiam collocari tetuliscillae cervis, in montibus, circa prata riVos, ac flumina, saltus ac valles, ad viarum aditus atque transitus, in agris, quo- cunaque adierint. Tenesculas autem oportet e taxo contextas esse, delibratas, ne putrescant; et habere coronas plane orbiaculares , clavis alternatim ferreis atque ligneis in reste defixis ac innexis inter quos a

633쪽

DE VENATIONE CAP. IX.

βρόχος αυτος ἔστω στιφρος, και η σε ιζις 'το δἰ ξυλον το ἐξαπτόμενον, στω μὲν δρυος

et ινου, λεγεθος τριππιθαμον, περιφλοιον πα-χος παλαιστης. Ιστάναι δὲ τὰς ποδοστρά - ζας, διελόντα της γης βάθος et ντα, πάλα, ι - τον περιφερ ἐς δε τουτο, καὶ ἀνωθεν ἰσον ταῖς στεφάναις των ποδοστρα ζων, εἰς δ το κάτω ἀμειζόμενον στενότητι διελεῖν ε και τη

iores sint Terret ut sedi cedant lignei, et eurulena ferrei prernant Laqueus inerri funiculi coronae imponendi, cum ipso funiculo nexus e parto sit. Quippe putredini hoc minime obnoxium est. Ipse laqueus et funiculus firmi sint. L,imum, quod funiculo adligabitur, queretium, aut lignum esto, longitudine trium Ti. thamariam, crassitudine unius palmi, corticemque suum adhuc habeat. Tertiliculas vero collocet aperta scrobe ad quin que palmos in octem, Superne coronis tendicularum aequa. lem, inserius subinde an stio renan similiter funiculo et ligno scrobem aperiat, quamigdemittendo utrique convenietit. Haec ubi fecerit, in fundunt

634쪽

DE VENATIONE CAP. IX.

scrobis inserius tendiculam aequabili situ imponat laqueum vero funiculi circumponat Oronae. Et quum funiculum atque lignum suo utrumque loco demiserit, atractylidis virgulas imponat coronae, non nimium tendentes extrina cuS, et super eas folia minuta Spargat, quae tunc anni

tempus hasebit Postea vero

terra eis superinjiciatur pri- Inum e superficie scrobium egeSin, et super eam solida terra procul inde sumta, Ut cervae quam maxime occultus sit locus quodque terrae Supererit e scrobibus, procul a tendicula deportetur. Etenim S motae recenter humi odorem cerva perceperit, Paod

facere ratatum solet, haesit .

βάθος την ποοοστράιζην πιθώῖναι κατωτερω ἰσόπεδον, περὶ δε την στεφάνην τον βρόχον της σειρίδος καὶ αυτην κώ το ξυλον καθέντα εἰς την χωρα την κατεζου, τη στεφάνη ε πιθώῖνοιιδοκίδας ἀτρακτυλίδος, μη περτεινου ις εἰς το ἔξω, uri δὲ τουτων πεταλ- λε πτα, ων αν ωρα η Μετὰ δὲ τουτο της γης ἐστι ζαλεῖν ἐπ αυτα πρωτον λεν την ἐπιπολης ξαιρεθεῖσαν ε των νυγμάτων, ἀνωθεν δὲ ταυτα γης

στες εας της ποθεν, ινα ' τη λαφω τι μάλιστα δηλος η στάσις την τε περιουσαν

της γης αποφερειν πορρω ἀπ της ποδοστρά-cης ἐαν γαρ σφραίνηται νεωστὶ κεκινημε- νης, δυσωπεῖται ταχυ δε ποιεῖ τουτο Ἐπι- σκοπιπεῖν ἰε, Ἀχοντα τας κυνας, τὰς μεν εν

635쪽

DE VENATIONE CAP. IX.

δ καὶ της αλλης μ ρα ς' ἐν δὲ τοῖς ἔργοις,

λὰ την ρημιαν ἐν ε τοῖς ἔργοις της νυκτος, διὰ το μεθ' ημέραν περιφοζεῖσθαι τους ανθρωπους Ἐπειδὰν δε υρ ανεστραμμενην

'Eάσται δε υκ ἄδηλον επι το πολυ οἴ τε γα λιθοι σονται κεκινημενοι, τά τ ε πισυρματα του ξυλου καταφανη εν τοῖς εργοις

ἐαν ε ραψας τόπους διαπερα, αἱ πέτραι

terri venator, cum canibus, cervas quae in montibus de-mnt, matutino praesertim, nec minus etiam reliquo mei tempore quae cultis in locis, ante lucena. Quippe non tantum noctu capiumur in monti. bus, sed etiani interdiu, prop. ter solituitinerit: in locis aliis tem cultis, noctua idque propterea, quod homines Mini luminterdiu cervae metuant. Quum autem tenviculana eversana reis pererit, solutis et incitatis canibus insequatur, qua lignum tractum erit; et quonam id tendat, laservet. Plerumque vero non obscurum erit.

Nam et lapides erunt loco moti, et ligni tracti vestigia manifesta in arvis exst bunt. Si per aspera loca feratur, delibrati ligni cortex saxis actae

636쪽

us6 DE VENATIONE CAP. X.

ἔστι τω σωρχα τι ἐνίοτε ε καὶ εἰς δικρόας

Tebit, et hoc ipso signo facilior irehenditur. Quod si secta vel erit insecutio. Quod si fera hoc modo vel lassitudine victa,

pede capta fuerit anteriori, i in potestatem venerit, et mascito in potestatem Veniet. Nam sit; propius adiri non debet. lignum inter currendum cor imana et cornibus ferit, et pedipus totiana et os percutit. Si laus. Itaque iaculis eminus tendum. Capiuntur etiam sine tendiculis, quum quis cervas aestate persequitur. Quippe

cursu tam vehementer XaMimantur, ut etiam stantes iaculis se consciendas exhibeant. posteriore lignum, quod aegre

trullitur, universum corpus in Pediet. Nonnumiua in et in bifida quaedam per sylvam in

cidit, dum ita trahitur; et nisi funiculum abrii perit, illic de-

637쪽

θος δεχάμματοι, το δὲ βάθος των βρόχων

Itidem uita tenentur, tam in mare quam alias aqua Se conjiciunt: nonnunquam deficien iste spiritu, concidunt. IO. At in aprum sylvestrem canes comparet Indicas, Cretenses, Locrenges, Lacaenas casses, jacula, venabula tendiculas. Ac primum quidem nes ex hoc genere oportet esse

minime vulgura, ut ata pugnauulum cum fera paratae sint, ac pronatae. Sa enas ex iisdem silis, quibus ad leporum Venationen utemium diximus, necti oportet filis quinque et quadraginta, funibus tribus et . nusquisque stinis qui rulecit filis constet. Longitudo nodosin beat a summo fune decem,

latitudo laqueorum sit cubiti mitioris Funiculi circuitores

638쪽

s DE VENATIONE CAP. X.

α ρκύων πάχους επ' ἄκροις δὲ δακτυλίους ἐνέτωσαν, φείσθω . δε υπο ους βροχους, eo δὲ ἄκρον αυτων ἐκπεράτω ἔξω οια των δακτυλίων ικαναὶ δὲ πεντεκαίδεκα. α δε

χας ἔχοντα το μ εν μεγεθος πεντα παλαιστους, κατὰ δε με ν τον αυλον κνωδοντας

retium crassitiem habeant ses adnectitur, illi in medio den-quialteram, et in fastigiis anu talia vel iures sint ineratae, los laqueis suppositos, extrema i firmam ipsaque hastilia corneaque horum per anulos exeant i sint, crassitudine hastae Ten- Sufficient vero quindecim. a. cula Varia Sint, quae spicula habeant satis lata et acuta novaculae instar, hastiliaque firma Venabula vero primunt habeant spicula quinum pal-

mortina, et ubi spiculum hastili

ssiculae, quale cer Orum, unis

to. Sed venationis comites ata sint. Quippe fera ista vix inultis etiam capitur. Quomodo auteni singulis instria mentis hisce sit utendum ad Venationem, ostendam. Pria

639쪽

ἰχνευσει, γουριένη κολουθια. Εσται εκα τοῖς κυνηγέταις πολλὰ ηλα αυτου, νεκυεν τοῖς λαλακοῖς των χωριων, τα ἰχνη ενδε τοῖς λασίοις, τῆς λης κλάσματα o που

κύων επὶ το πολυ αφίξεται τόπον λωδη

λωνος ἐστὶν λεεινα, του δὲ θερους ψυχεινά. Tτειδαν δ' ἀφίκηται ἐπι την ευνην, λακτεῖ'

mum igitur, quun ad locum venerint, ubi aprum esse conjiciunt, adducere canum gregem debent, una de canibus Lacaenis soluta : reliquas loris adstrictas tenentes cun Soluta circumeant. Ubi vero canis haec apri vestigia deprehenderit, ducentem per ea comitando sequi debem. Sed menta multa prodent aprum, velut in mollibus locis, Vestiis gia in sylvosis, ramorum fragmenta ubi arbores fuerint, dentium ictus Canis autem ut plurimum ad locum

aliquem sylvosum indagando perveniet, quod in ejusmodi locis sera plerumque recum bat. Nam hyeme calidiuscula sunt, ae.tate frigidiuscula. Cum

640쪽

e4o DE VENATIONE CAP. X.

τας οὐ την κυνα, και ταυτην μετα των αλ-

λων δησαι ἀποθεν πο της ευνης πολυ, καὶεις του ἄρμ ους ἐμ ζάλλεσθαι τὰς ἄρκυς, ἐπιζάλλοντας του βρόχους ἐπὶ ἀποσχαλιδω- χατα της λης δικρά της δὲ ρκυος αυτης

μακρον προηκοντας κολπον ποιεῖν αντηριδας ενοοῖεν, κατερωθεν φισταντας κλωνας, πως

ε ραχου συνεχονται γαρ εν τοῖς ψιλοῖς αἱ

ad apri cubile pervenerit Iaintrat ille vero plerumque Urgere non solet. Sumant igitur canem, et eam cum aliis omnino procul a cubili religent, ac sagenas in aditus ad apri cubile tendentes injiciam, et Iaqueos in erectos sylvae stipites bifidos imponant. Ipsius autem Sagenae sinum longum tentacula laciant, suppositis uistri milie ramis quo per laqueos splendor lucis in illum sinum maxime tendat, ut accurrenti apro pars interior quam uiscidissima sit. Funiculum caris cultoren ab arbore firma religent, non ad spinam. Quippe nitis in locis spinae nonnihil inveniuntur. Supra iangesas

plagas etiam aditu issicitia loca

SEARCH

MENU NAVIGATION