Dionysii Sandelli Patavini De Danielis Concinae vita et scriptis Commentarius ..

발행: 1767년

분량: 425페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

tissime excepto. Recolebat enim memoria Imperator summus non tam Laurentii SAvoLDovirtutem, quam ejus Familiae merita tu Regiam Domum . FERDINANDUS enim metariae Bobemiaeque Rex IV., ejusdem LEOPoLm frater una cum ANNA MARIA Uspaniarum Regina, ac postremo etiam Augusta Imperatrix MARGARITA Hispaniarum infans , ac LEΟ-POLDI exin uxor , Brixiam transeuntes a SA- voLDIS tum Patriae Deputatis ingenti decore, atque de tione excepti sunt. Hanc porro dignitatem inter equestres Ordines clarissimam ,. egregie modo gestat, ac t etur Eques ornat -

- ωσb SΑvoLDo ,Germanus Tui frater. qui praeclaris obitis magistratibus, muneribusque gravissimis Patriae civibusque vivit eari simus. Sed aequum haud fuerit is Familia

tuae laudibus enarrandis ultra immorari. G-nentur Morum meritis , titulisque , qui tamquam nudae corniculae alio plumas surripere debent, tiniae ornati procedani ; his Tu Muri

quaquam indiger, Praesul clarissime , qui purio

ribus ornamentis , virtute nimirum 2 ingenio partis, ita abundas , diffluis, atqur coruscas, ut non tam modus mihi tu tanta copia quarendus sit, quam summopere laborandum,

12쪽

rut orationem meam ad modestiam Tur, moderatronemque submittam, ne aliquid imprudenti excidat quod aures suae ferre vix poti t. Ex quo enim celeberrimo Canonicorum Regu-

Iarium Lateianensium ordini nomen dedisi, tanta eum laude humanas, ἀυinoque litteras pro eleganti ingenio arripuisi, ut eodem Superiorum imperio in clarissimis G nasiis Viacetiae , Patavit, Veronae, ac Brixiae non te vi auitorum rutilitate, ac nominis , Ao- Erinaeque celebritate professus sis. Quae tua in litteras inque orianem merita effecerunt , ut gravissimi Patres D quamprimum in

Abbatum numero cooptarint; cooptatum autem

inlustri Brixiano S. rae Monasterio praefecerint,

omnium maxima gratulatione. Iam vero non

ita facile dixerim, qua prudentia, vigilantia,

atque cuia arum praesidio ornamentoque virtu-ιum amplisimum juxta ae gravissimum Praesulis onus, ac munus sustinueris. Recordabor id unum; innotuisse scilicet cunctis, Te ex eorum paucorum Praesidum numero fuisse , qui canonum, legumque tenacissimi omnia ad instituti normam atque propositum geri volunt, ipsi prius exsequentes, quae ab aliis possunt. sculos omnium incurrerent caeteri ultro ho-

13쪽

VIII

nores Tibi conlati fuissent, nisi rara prorsus .ae singularis modestia cua restitisset. Qua Dir

tute , omnium maxima, quum tantopere ex

cellas oemperque digna laudibus perficias, nunquam vero ea de Te praedis ari sinas, ipse etiam cogor orationis meae flum abrumpere , atque heis quasi consistere, ubi ceu per latissimum campum excurrere , atque exspatiari pisem. Silentio tamen minime praeteream Te amicitia florere hominum nobilissimorum , ab iisque omnibus δά- ζ , atque observari , apud quos in pretio, atquσin honore junt virtutes c ' litterae. Compararuns hane nimirum Tibi aurei mores , variarumquσδseiphnarum cognitio. Enim vero bumanarum, dioinarumque studio Uentiarum cultum να- carum litterarum adjecisti, queis egregie per politus es a Panagioto , homine Ego sonopeo, qui eas Iam propemodum extorres in Patriam tuam , altricem summorum hominum , primus

revocavit . Humaniores, amoenioresque --

semper Tibi in deliciis fuere, barumque caussa raram librorum supeVectilem diligentia, curaque summa comparasti. Rem Diplomaticam non leviter quoque attigisti , Teque Viri Claris

simi consuluere saepius , rati profecto praesidii plurimum caussae accessurum suae , ubi constitist

14쪽

suffragium Tui. Vir enim erussitissimus P. Eusebius Amori e Canonicis Regularibus Pol n-gis Libros de imitatione Christi Ven. ThomaeaΚ empis vindicaturus aTe prolatum udicium de Codice Aronensi in tua Morali Certitudine

edita Augustae Windelicorum Anno MDCCLXIV. evulgavit una cum aliis suffragiis hominum praeelarissimorum. At vero ilIustrat hasce omnes virtutes tuas eximius, ac insignis morum candor ,

ad quem Te jugiter purioris castorisque rabices studio comparasti. Quod unum, si alia momenta defuissent, mihi satis caussae esse poterat, cur Danielis CONCINAE Vitam tibi consecrarem, qui ut optime nostis in Christiana ethice adserenda , atque vindicanda maxime desudavit.

Ergo, PraefuI clarissime , sub auspiciis tuis modo

prodeuntem vitam ejus excipe, o pro tua sapientia , atque dignitate defende . Sunt enim ures , qui se castigatioris ethices non amatores tantum , sed plane professores jactant, at prodire in publicum, ae lucem vehementer timent, palam profiteri, contestarique detrectant, quod voce garriunt, ac labiis fortasse tantum, atque clamoribus , non animo, non veri amore protestantur. Tu vero horres istos vehementer,

ac detestaris, ut plane execrari debent, cr

15쪽

ingenua, ac praeclara meritatis indole delectatus , foves eos patrocinio tuo atque adjuυas,

qui meri partes suscipiunt, atque ea aggrediuntne , quae licet invidia plurimum pro erre levibus , timidisque animis videantur , erigunt tamen, atque Christianae ethices cultores non fictos quidem , sed germanos plane solam tur , viresque iis addunt ad majora obeunda . Extabit proinde patrocinium , quod DANIELUCONCIN E Vitae suscepist , tamquam invicti pectoris tui pro Christiana philosophia documentum ; extabit etiam apud posteros, si tantum mihi descriptis meis pol ceri licet, obsequentis mei erga Te, PraesuI laudatissime , animi monumentum e tenue quidem si ipsius pondus inspicias, at non contemnendum ,siscribentis vota

consideres , qui in Te summa est fide , summa religione. Otinam tamen par dignitati, atque sapientiae tuae testimonium dare phsem s 'Quia lus profecto esset, qui me in Te colendo, atque observando superaret. Scribebam Patavii Kalend. Februar.

A. MDCCLXVII.

16쪽

Honoratorum Virorum , qui praecIaris scriptis , ac gestis Catholicam Ecclesiam illustrarunt, recordatione,3c vera commemoratione virtutum , potiorem Ecclesiasticorum Scriptorum Historiae partem constitui nemo distitebitur , nis qui in ea plane hospes sit, at peregrinus . Hoc quum plurimi cognovissent cum veteres, tum nostiae aetatis Scriptores, multam operam, studiumque in commendanda eorum hominum memorIa posuerunt, quorum gesta, atque scripta caeteris incitamenta , 3c exempla esse poterant ad imitandum . Quae omnia cum verissima sint , ut ego quidem reor, multis permirum visum et ; neminem hactenus DA NI ELIs CONCI MAE, laudatissimi ex ordine Praedicatorum Contionatoris, atque Theologi , gesta, scriptorumque fortunam , ac fatum scribenda suscepisse . Hoc certe ab obitu ejus plures poposcerunt, apud quos vivit etiam num ejus nomen , & insignium virtutum commendatio . At horum vota sere irrita suere : nam prodierunt quidem de

Vita studiis D. mi Ais Coescisae Commentarii duo , sed adeo leves , atque jejuni , ut an perbrevis elogii titulum promereantur dubitare fortasse quispiam possit non immerito . Caussas pocio cur id contigerit , nee vacat , nec libet exquirere . Fortasse ii, qui hoc muneris suscipere, &recte , absoluteque poterant perficere, ex CONCiNAE persona invisa nonnullis , qui si quid male gesserunt non redargui memoria Scriptorum , sed defendi volunt oblivione, & slen.

17쪽

2II PRAEFATI o. tio, ab ejus laudatione abstinuerunt, ex qua sibi aspera, Scin Lusta verebantur ; quemadmodum contigit olim Aruleno Rustico , & Herennio Sennecioni, quibus, auctore Tacito, capitale fuit, quod prior Paetum Thraseam, alter vero Priscum Helvidium laudasset . In quos non solum , sed in libros quoque eorum saevitum est , delegato Triumviris ministerio, ut monumenta clarissimorum ingeniorum in Comitio, ac Foro urerentur , unde vox Populi Romani ,δc libertas S natus , & conscientia generis humani aboleri credebatur. Satis prosecto , ac nostris sortasse non multum absimilia tempora

infesta virtutibus. His aliisque de caussis, si mihi suspieari licet , exterriti , atque exturbati Veneti ΡΡ., in quorum finu CONCI NA exspiravit , id praestare detrectarunt, quod

boni quique voluissent. Dum interea ignari rerum, ac temporum homines illos religiosissimos , atque doctissimos igna. viae , nulliusque in mortuum hominem amoris incusarent,aecidit, ut ipse qui scribo, conventui interessem , in quo de commendanda posteritati CONCINAE memoria, paulσpleniore narratione, ae antea sectum fuisset, agebatur. Post multos sermones ultro citroque habitos, quum alii di meu l. tatem operis praedicarent, alii CONCINAE inimicorum gratiam odiumque metuerent, alii denique inopiam monumen. torum deplorarent, mihi tandem, quem ab hujusmodi opere minime alienum noverant, DA Ni ΕLis Co MCl Nae Vi tae perscribendae onus impositum est. Quod ipse quidem tune temporis , & horum precibus , si tamen hoc nomine appellare vota amicorum fas est , di praeclaris monumentis, quae non absque labore collegeram , excitatus , suscepi libentissime . Sed scribere ingressum deterruit me non gratia Go N-

18쪽

cINR inimicorum, sed oneris impositi magnitudo, pene ut desperarem quod receperam praestare posse . Qua in dubitatione maxima cum versarer , collegi me aliquando , atque constitui eam mihi rationem ineundam, ut sin minus omnia, quae deberem , ea saltem solverem quae possem, ne aut amicis meique studioss recepisse visus essem, quae implere non poteram , quod erat impudentiae ' aut id non effecisse, quae poteram , quod negligentiae ignaviaeque meae tributum fuisset.

Ergo eceptis ultra manus admovi, etsi durum opus me omisnino suscepisse uberius animadverterem , quod a principio minime coaitaram. Sed cum paululum processissem , atque cognossem a me esse multa narranda , quae Patres Soeietatis vix deglutirent , haerere denuo aliquandiu coepi ; res enim mihi ab humanitate aliena videbatur iis parum honorifica, ae deis cora referre, qui hac nostra tempestate gravissimis insertuniis opprimuntur. At ab hac dubietate, mitiorique sensu emersit citius animus, dum cogitatione revolveret, quae iidem Patres So. cietatis post CONCiNAE obitum praestiterunt, & debacchaticis

num, ac conviciorum, quibus nunc temporis pios , compositoiaque manes ejus exturbare nituntur, sine Dei offensione rem in .sceretur . Statim enim ac vir insignis, totoque aevo venerabilis

mortuus est non quievere ii , sed quasi redintegrato praelio aerius in hominem insurrexerunt, qui jam vocein non habet, aut manus , unde sibi impostas strophas , notasque nigras , atque teterrimas conterere possit. Funus ejus, quod bonis omniis bus luctuosum, ae peracerbum fuit, nullo honore verborum, imo insigni injuria renuntiarunt Annalium Litterariorum Baasiae Auctores , qui suis alioquin addictos ,& si aliquando nullius doctrinae homines, longa panegyri laudare , ac prosequi

19쪽

xiv PRAEFATIO. solent. P. Franciscus Antonius Zaccharias , horum Annalium praecipuus Architectus, & vivorum, atque mortuorum verhdiscerptor immitissimus , CONCI NAE memoriam ac nomen lacerare pluries , atque dissipare crudeliter conatus est. Quum enim Angelus Frantua , Theologus Patavinus , Theologiam Moralem P. Busembaum , ad eamque Supplementa, atque additiones ad trutinam revocasset, & CONCINAM, ac Patuq- .um , quorum suerat usus laboribus, praeclaro, sed vero elogio extulisset , hoc ille vehementer exulceratus ,& pene actus in furorem , Expostulationem , quam enormi vocabulorum abuissu ni eam inscripsit , ad Frango jam dedit, in qua sub Demei

Veneri larva contumeliosissime CONCINAM, ejusque apologistam Paluditum excepit, sutiasque in perdoctos viros exprom sit commodissimas non modo ad vivos commovendos, verum4 etiam ad mortuos e cineribus , mediisque bustis excitandos is En specimen violentae orationis , atque inauditae seritatis: Mia feret profecto me tui, qui non ntellexeris operis tui duces , atassise praemonstratores non potuisse a te ineptiores, & limosiores deligi , quam tuos illos Concinam, atque Erant sten. Nam quid demum te maneat , n si ut a veritate cum ipsis aberres , tuam. que famam in summum distrimen adductam , si quando respue.ris , ne quidquam doleas i Ar quod praeterea scriptores istos per totam late litterariam Rempublicam ignominia notatos e pessimos dialec licos, calumniatores reterrimos tot laudibias cumularis, d ecquide=n eredas, aut impudentis hominis es , qualem nou esse te scis , aut insanientis qualem te esse nollem . . .

Eisrontem disere debueras . . . . .at conviciatorem tu omu umor linum doctesmorum Theologorum famam crudelissime grassaniem Ierre illi ne l 'P. Societatis) patienter debuerant, tantam.

20쪽

PRTu AT O. - Σύεue lisent um minime eo bibere ρ suam bellus homo es, qui vexatores eos babeas , qui se suaque jura tueantur ' Virum integerrimum, ac vexationes passum appelles, qui alios noutam vexaris , quam omni crudelitate Deerarit . . . . Uti iam s.

lentio illum prosequutus esses; famae certe tuae consuluisses , quam, dum issa de sannione illo TMologo te scribere non pu . duit , miserrime projecisi. Quis non exhorreat, dum moris

tuum hominem , & in bonorum omnium pace, atque amore defunctum tam immaniter laceratum a Societatis Iesu

alumno audit, ac legitὶ Sed quia maledicendi cupiditas modum nescit, idem scriptor in dissertatione quadam de Casti sicae Theologia Originibus , denuo injuriis, & ineptis troniis CONCi ΝΑΜ momordit, ac risit ; nec dubitandum quin idem facturus sit quousque poterit ' donec tandem CONCINRnomen, si superis placet, invidum , atque exsecrandum eva. dat , qui jugis ipsius sociorumque ejus scopus fuit . Ferreus ergo fit, qui loqui cum possit flentium amet. Quare ne ma.

levolorum magis , quam innocentis viri a me ratio haberi videretur , coeptum Commentarium prosecutus sum, & licet otio usus non omnino opportuno , Divini tam Numinis auxilio laetus absolvi ' eumque modo exhibeo Ecclesiasticae eruis ditionis perstudiosis, ceu complementum earum contenti O-num, quae hae nostra tempestate de Probabilitate habitae sunt. Quod ut eopiosus , ac verius emcerem a Viro amicissimo plura CON ci Nae Ad vetiaria, & scriptiones , atque Epistolassere ducentas, ab amplissimis viris ad eundem datas, assecutus sum . Ex his Epistolis quinquaginta selegi, atque ad Commentarii calcem vulgavi, unde adpareat num CONCI NAper tatam late litterariam Rempublicam si ignominia notatus.

SEARCH

MENU NAVIGATION