장음표시 사용
331쪽
Oncordat cum projectis. NOTAE AD ARTI C. CVR. q. T. Pejerans 'I in judicio ' a restituere debet lu- De poena percrum illud, duod impie per suum periurium acquisivit, lv ἡ- accedit deinde poena, abscissio scilicet duorum digitorum '' ' 3 cum privatione, aut exclusione ab omnibus dignit,
n. IO. Initio res ad Pontifices spectibat. Unde illud Plaus Tune meo Pontifex perjurio es. Et in vetcribus L L. sancti nibus legitur: Si quis contra faceret, in reis Foenoe nomine artae Pontificum, vel dare damnas esto aerario populi Romani & Collegio pontificum. Dein penurium censores notabant, ut pro dedecore haberetur. Postea sub Tiberio nulla plane certa per rii pinna, utpote Cenfiira m rum decorique desinente, nisi quis per principem pejera set: adde C V J A C. L. II. Observ. N. D E C I A N U M L. VI. e. U. De lege Alexandri v. l. a. c. de R. C. a Imperator itaque requirit ad pessurii crimen, ut T. in t judicio a. Conceptis verbisu ratum sit, praecedente avisa p ιμ
332쪽
sen erat . undDe aestim atione damni dati in peena
tione, Ut loquuntur, quod in textu dicitur: ein gelehr-ter Meineyd, 3. ut dolo factum, quod ex natura veri de licti supponendum. Cumulat hic UIGEI. IVS p. IRI. seq. viginti. quatuor exceptiones, quibus multae ineptae filsaeque immistae sunt, sic n. V. purgatoriUm n. ain juramen
tum delatum, vel relatum falso ptaestitum eκcipit, Confundens scilicet jus pntiquum civile &Carolinum, dicta JCtorum Italorum & jura Germaniae. Illud recte monet, quod haeres, qui non juravit, contraveniendo juramento desuncti, non pejeret. Εκ desectu requisiti primi autem ad perjuria articuli nostri non pertinent juratae renunciaiationes & promissiones partium extrajudiciales, quae saepius in fine transactionum contractuumque annectui tur. Idem dicendum de juramentis generalibus, quae a novis officialibus praestantur. Nam hic praeter requisitum primurm saepe etiam dolus abest, cum Circa neglectum promissorum generalium homines plerumque tantum cxilpa, aut interdum ex imbecillitate humana peccenti Quare etiam cum haec generalia juramenta, U. C. de officio per omnem vitam rite & fideliter obeundo, ab homine homini praestentur, intelligi debent cum sensu humana imbecillitatis. Interim haec omnia non sunt plane ab Gmni poena libera, sed arbitrarie, V. c. remotione ab officio, mulcta pro ratione circumitantiarum, nec enim poenam is certa lege definitam habemus, coercentur, add. BEYE T. . S. h. CARPZO V. qu. ff. n. H. sq. Non inepte CLARUS g. yerjurium n. v. ad effectum quoque falsii juramenti respiciendum esse monet, an scilicet alicui noctiatum. Nam ipse Caesar in articulo restituendi damni meniationem facit, ut proinde, ubi nullum damnum, vel exiguum, ibi quoque nec abstissioni digitorum, sed leviori coercitioni, locus sit, V. C. CarCCriS. PH. praejudicium nostrae Facultatis apud C I. A s E N. h. Qui plura mitigantia desiderat, adeat. DEC N. L. G. cap. XL.
333쪽
PLER P. L. g. m. e. XLVIIL. Quod si pejerans vel casu, vel in poenam jam digitos hoc modo amiserit, non alii alia huc integri ipsi amputantur, sed relegatur cum commina- tione gravioris poenae, si citius revertatur F. M. idem ibid. , 4 Infamia vetusta perjurii poena est, tam de jure ciuili, De poena in
git infamiae poenam ad Casum r. C. de trans et IE RI E 4. V. quasi Caesar eo resperisset, cujustamen nullum vestigium in textu apparet, sed in genere dicitur: Welcher vor Rich-ter oder Gericlit emen geIehrten Meineyd D. s. w. Faeti, non juris infamiam periurum sequi, e JCtis Italis hic annotat STE HANI, a quo recte uissentit CLAsEN versio. Virum opinio hac. p. 3 Τ. Nam constitutio Carolina, qtiae cinfamiae poenam statuit, utique species juris est, adeoque non aliam, quam juris infamiam irrogat. Requirit tamenc LAsEN sententiam judicis declaratoriam. Imo & causae cognitione opus est, nec defensio inquisito deneganda. Nec illud ratione caret, quod FROELICH. P. T. V. eκ Qiinmodo HAVNOLDo adducit, icilicet perjurium, a quodam h 'na infamiae mine iamdiu olim v. c. in juventute commissum, vita dein Q diutius emendata, quoad infamiae poenam, vel expiari, vel ''
l. 2. In fine articuli repetitur poena falsorum testium Peptena te in ludicio criminali, quam jam vidimus supra Articulo LXVIII. Additur hic: quod non mitius animadverti ruusive. debeat in ejusmodi pejeratorum seductores.; ARTI C. CVIIL
334쪽
ARTI C. CVIII./oncordat cum projectis.
. NOTAE AD ARTI C. CVIII. Speetes s M. i β. I. Urphedae fra&e tres species recensentur I) si ἀκμ Phy' is eam vi liostili factoque capitali violavit et) si quis ei audacter & scienter quidem, attamen sine novo caPLtali crimine contravenit 3 si quis ea praestita minas atroces sparsit, ut probabiliter magnum malum ab eo metuendum sit. Prima species capitalis est I secunda coercetur, ut perjurium in Artic. praeced. 'a Tertia remittitur. ad Artic. I 76. ubi de perpetua ejusmodi turbulentorum hominum custodia.
Da urpheda Mi Decisio haec satis evidens & universalis, ut non opus de Iimitationibus hic este sollicitum, quamvis accuratius loquendo: in tali specie u heda Dacia, non ut delictuin princ pale, sed ut circumstantia, quae noviter con inlisum violentum atque capitale facinus aggravat, consideretur. 'a Hoc articulo Cassar agere creditur de relegatis, sine jure , aut impetrata venia reversis. Sed in ipso textu nec de relegans, nec de illorum reditu aliquid legittar. Nec horum mentionem lacit GOBLERU s, CDF s in te pres, verum simpliciter tantum. incareeratorum, CXem
agat ile rete ratis fine ve nia reversia.
335쪽
citaeque ab illis contra Orsredam juratam vindlatae. Nec aliter sere R E M v s. Et ita quoque vocabula: FRACTAE Urpbeda ORFRED E & ORPHED .E, suadere videntur, quippe vi , quae non simplicem in patriam reditum , sed violentum facinus innuunt. Nam urpheda quondam non in eo
consistebat: dast der, in sie letltete, das Land versicia vor, sed praestabatur a captis in bello, dum iterum dimittebantur, quod ab omni ultione abstinere, & pacem servare vellent. vi . di I sec. XIII. quod ediderunt NEC x. pag. σε. Eschreib. der Stade Dronten, & ex hoc auctor
Goth. diplum. pag. ry . tu rursus ex utroque L UNIGConitu. II. part.Dec. γ'L. I97. Interim cum hujus articuli Unde origodlveris partes uni, & initio de vi hostili contra urpheia opini it ε. dam illata, ejusque poena agatur, in altera parte autem verba: So aber einer eine Urphede fit et2lich, Deventa ub. ' 'lich hrache, der soli ess em Mesne iger, violentiae mentionem diserte non faciant: credi coepit, magiis ad fidem juratam ruptam, quam ad aliquam Violentiam Crailio remiaque vindictam hoc commate articuli respici. Unde hoc meditamento, ut Vero praesupposito, communis doctrina. quae haS poenas relegatiS Contra juramentum reversis applicat, sensim in foro recipi coepit. Ceterum, si legem' de relegati reditu capimus, non plura hic ad poenam ad illionis digitorum Caesar deiiderat, quam ut relegatus deliberato & audacter, silve temerario ante terminum re' dierit. Quod in textu Devenilich und sit erelicti diei . tur. Qui genuinus verborum sensus non ad eum mihi quadrare videtur, Mui semel noctu & cum multa veluti cautione, moX iterum abiturus. rediit, sed qui palam impudenter, suoque quas jure reversus non sine contemta magistratus per plateas incedit. Ut proinde, qui clam, ma- Qui reIetatigistratuin scilicet veritus, ex caula per se & in se non illi reversi mitius
cita cum animo paUlo post extra territorium rursus abeunia Pumqnd4.
I, redit, ejusmodi poenae, cum dici nequeat, quod taliter reversus P et2licli und laevenilich aliquid egisset,
336쪽
ex ignorantia, sine deliberato proposito territorii fines, aut pertinentias pertransiit. Sic v. c. quondam meretri Jenae relegata, post unum & alterum mensein pagum N. ingressa erat, verum quaes ita de hoc suo facto, respondebat, se nescivisse, quod pagus N. ad praefecturam Diae seni spectaret. Item fur quidam Halae relegatus, polleain comitatu Mansset dico denuo deprehendebatur, sed allegabat, quod propter adstantium strepitum harphedae Magdeburgicae consueta verba: Auch cler Gramcham Mansifeld Magdeburgischer Holieit insin. non satis percepisset. Atqui in articulo nostro habetur: Dorymasich. E dem dicenda de illo, quem fames, pestis, vis hostilis, ad patrios lares appulit. C A R P E. D. 7. B E R L I C H. P. V. cisci. N. Imo quae in genere a dolo excusant, excusabunt etiam a poena ordinaria Paetie u hedae. Quorsum refert G R A N E I U S hominem, qui redierat novae defensionis juridicae causa, Ir. yω. με Addunt m. U. C. C A R P E. n. H. EA. P. XLVII. illum, qui in territorio mansit, nec unquam exiit, hunc enim rediisse, reversu rue esse dici non posse, quod additamentum, ut ut cum octrina de perjurio hujus &praecedentis articuli non Cohaereat, quia relegati non tantum jurant, quod non redire, sed quoque, quod e territorio exire velint: praxi tamen receptum est, praecipue, si aliud momentum accedit, v. c. Inquilit sty wegen Armuth vortier nichi genung ehciret noch thm ein Defensor ex ossicio hestellet ino den. vii GRANE. d. l. Praeterea in mitiorem inclinat idem c A R p Z. si relegatio non e collegii Juridici consultatione, sed propria autoritate a judice decreta, vel si relegatus non territorio integro, sed tantum certo loco excedere jussus, neglectoque vrphedae iuramento reversus sit. Quae excusationes in soro plus alatoritatis, quam rationis hiuent. Eum, qui Voti implendi causa revertitur, plane ab omni poena absolvere videtur FROELIC H, II. g .sn. quasi magis obediendum sit Deo, quam hominilius. Ait, ii quis apud nos Protellantes, i ante relcgatiORem
337쪽
votum intra patriam adimplendum edidisset, eum non 1 inplicitur, sed tantum a poena ordinaria hujus articuli, propter dolum ceteris paribus hic deficientem, excusarem, si dein hujus voti implendi causa rediret. Nam M vota intelligi debent: rebus sic santibus, muc ipsi divino Numini grata est inopportuna & perversa obedientia, ut satis patet ex Ni . can. xxx vers es V 12. dissent. B E R-L I r H. P. V. coiret LXXII. 11.3ο. Ulterius, qui digitorum aresculos jam' amisit, reliquis non privatur, sed praestita ita heda, cum comminatione gravioris poenae denuo relegatur. Licet quidam aliter ientiant. νH. P. RZA I) a .
Interim non ubique ' in praxi ad abscissionem An .sse; risdigitorum proceditur, si spreto juramento relegatum lotimi mreverti contingit. - bique in ussi. Smones, sive quis in perpetuum, sive ad temptas releg De Saxoniun
1 tus, rediit, digitorum abscinionis poenain krmula est: Francorum, Limit Abhauung der Hrderi en Glieder derheyden Finger, φςς ς xu Womit er gelata Voren in s. W.) dictitant, relegationis rem 8 'R 'pus autem simpliciter repetunt, ut ad tempus relegatum, denuo ad tempus, in perpetuum autem relegatiam, pariter denuo in perpetuum relegent C A. R P T. qu. 7. seq. Nec aliter apud Bavaros obtinere puto, cum Carpro is uium simpliciter excerpserit ICtus Bavarus ELVMLAC II E R νr. a. seq. Idem dicendum de Comitatu Tyrolansi& Palatinam. Austriaci vero revertentem iustigant, FROELICH. F. D. in γλ. P. II. & hac poena etiam Fran- 'Cones utuntur, LIRCHGEsNERN. a o. In his terris temporaliter relegatum redeuntem, ad plures annos relegari, in perpetuum autem relegatum revertentem, si de dolo ipsius constet, 'stigari notat CLASEN. h.
g. 3. Quod si quis Pluries redit, poena augetur, ut De paena re. in secunda vice revertentem fustigatione, 'I aut si pri
ma vice sustigatus, digitorum abscissione et in tertia U' vice reducem gladio I 3 animadvertatur, perpensis . . O O a tamen
338쪽
tamen ubique circumstantiis mitigantibus, ' 4 de quibus in praecedentibus. Ceterum urphedae Priestatio lingulis vicibus repeti solet.
et In his locis, ubi abscissio digitorum gravior fustigatione paena haberi videtur, ut proinde prima vice luiugationi ecunda autem digitorum amputationi locus sit. Apua Saκones autem prima vice saltim reversis duisi stipulan-NT CARPZo . n. 27. d. qu. I a Sane in casu,quo quis quarta Vice redierat,ad animum,quo hoc contigisset,rcipexerunt nostri Antecessures cLAsEN. in s. h. Ubi exemplum sexta Vice redeuntis, adfert, qui, tamen a nostro Ordine in poenae locum perpetuo operi publico addictus est. . t 4 De qua poena apud Saxones expressa lex adest. Alibi allegari solet consuetudo, quod ita in Germania usu receptum. Accedunt formulae comminationum in sententiis, ' quae primum reverso fustigationem, secundo reveriti digitorum amputationem, & tertio redeunti gladii poenam minantur. Interim cum lex hic deficiat, nec Consuetudo ubique in loco probata, ob simplicem reditum repetitum, ni r relegatus sit instaniter improbus, a) relegatio ab atrox delictum decreta, 3 multaque mala a relegato reverso metuenda, ultimum suppliciarm via a bono & aequos judice decernetur. Colonienti statutopag. IV. apol. EI Hin masculum bis redelitatem gladio, in sceminam autem in simili specie sepultura vivae animadvertitur. Ad quid hie
respiciendum. Monitum de redeuiitis ul
339쪽
β. I. Magiae 'duae hic recensentur species, scilicet pro- Μ's ximo noxiae dc innoxiae. Illius pinna eli viricomburiunI,
huius autem arbitraria, . . a. Nescio, quid Gob ero laic in inentem venerit, quod totum Gobleri fune articulum de laeso veheno exponat in sua versione, quasi imperator non mailos, sed veneficos, seu malis venenis utentes pro divertitate circumstantiarum, an damnum adiis dederint, an nondiam dederint; notaret. . Cinn. lanaen miperator de poena mali venerii propinati in articula CXXX. decidat. Ceterum divisio magiae in. Doriam& innoxiam jam a Constantino M. increu. C. demasi G . mathem. approbatur. In eo tamen discrimen est, quod ui ἴ.Mithia timam speciem Constantinus plane ab omni poena immu- M a Carolinem esse voluerit'. Carolus autem arbitrariae sit ecerit. v.
l. 2. Prior species itaque requirit, ut I. dolo malo a. Requisita opera inaboli proximo damnum datum sit. Et de dolo ζ V. quidem facile convenit, modo probatio posterioris requisiti aeque facile in promtu esset. 'I Interim non abs re monet BE YEχ, quod sitfficiat, damnum occulta periculosaque a ratione datum esse, licet diaboli concursus
340쪽
oeetille per artes dato absque di , bolo. An quoad da.
a Nam etiam do jure civili gravius habetur venem n cuisse. quam gladio ; cum primum nocendi geniis occill- tum sit, nec facile a laeso evitari possit. Igitur, eum illa quoque magiae species, quae naturalis dicitur, artificiosissime tectissimeque dainnurn inserat, merito severius in ean
g. 3. Cum autem ex damno datb magiam aestimet Imperator, videtur ec mente illius sequi, ut & quan-d,mni quam litatis damni ratio habeatur. Ut levius haberi debeat iratςM proinde, qui tantum V. c. aliquot pedi lorum centu-' rias alteri per magiam immisit, quam qui corporis sanL. . tali, aut mentis rectitudini gravillime nocuit. Casum
In terminis Vid. in ΤΗΟMAs. rist. Handela l. 98. Ad damnum datum, & ejus qualitatem jam olim respe-- xit facultas Juridica Helmstadiensis anno 16I7. mill3o. Crim. Ver eris. quae juvenculae, quae magiam didicerat Q nemini tamen nocuerat, non poenam ignis, sed gladii dictitavit. ἰ, Duro profecto poenae tempera
iae prenam g. 4. Imo &aetatis' I ste seductionii paenitentiae libe- Σὰ si confessionis, 'a si nullum irreparabile damnum illatum, inimitiganda poena rationem habendam esse, haud dissiculter conceditur. Plane ubique clementiabie commendanda. ' 3
Praeludi 1 Et ita judicatum, teneraeque aetati parcitum sitisse Franco- furti aci Viadrum, refert s T E Y K ta. n. g. m. ad L. Cinnei. de Sisar. ... J ' a Attendunt has circumstantias ipsi Catholici acerrimi sa