장음표시 사용
341쪽
den. Et paulo ante suadetv ut potius sacerdotibus, quam . carnifici tutum hoc misertiri hominum genus emendandumeontinendetur. Consentit JCtus catholicus, aliasi signis Zelota, E s p E Mjuri recti f. IV. q. R.
q. Secundam artiduli sipeciem magiae scilicet inno- Non Tayr xie, de sola arte divinandi 'I explicat REMus, cum ta- 'men Imperator generaliter loquatur, adeoque omne Tuultourn praestigiarum 3. fascinandi genus v. c. seste machen, unia ea titymq sichtbar machen v. l. W. 'a sub illa complecti, poenae ' que in hoc arbitrariae locum facere videatur. Imo hujus loci est etiam das Bochresten, und Bockholen. Quod, sit equitanti ab hirco non nocitum, fustigatione, teste co-L ERO: lec. I 8O. saga punitur. Reserimus quoque huc: die gute Wettermacherinnen, in quas tantum arbitrarie
animadvertendum. II E I G. II. 39. 74. i ' ai
1 In his terris extat seuera divi AVGusTI Constitutio de De eonstitu. anno IOR. d. R. Septembr. wider die V ahrsager und Chry- tione-v c. v
uin tamen extraordinarias circumllantias, ut ex contextu
patui, supponit, V. c. si inspector chrystalli aperte cum Diabolo colludat & colloquatur. Et ita quoque intelligenda sunt alia jura antiqua & recentiora, quae poenam gladiisere ubique vaticinatoribus dictant. Diae Eurid. GOLDAST. . o. g. D. V. IOI. sq. d. l. FR I DER I C. MARTINI v. II. ad hunc Artis. ARPTO U. F. L. n. n. Poena illoriam. qui tales considunt, aequiparatur poenae ipsoruna vaticinatorum est. Cons. ρ . Licet in praxi communi, qui etiam veros magos Diaboli opera utentes consulunt, facinus suum non morte, sed relegatione poenaque alia ambitraria luant. BERLIC H. pari. IVR Con l. s. n. O. C A R-
342쪽
divinationis effectu atten dendo. Disset,sus von Festina ehem, &h ius pinna. De eura suis perstitiola, deque pseu.do . magis. De remoti ne pistorum suspectoriam Integritas di
NI CK. Pag, I . Imo finis effectusque simul respici debent, an quis, ut sibi prodesset, V.C. Circa morbum, aut bona amissa, an ut aliis noceret, ariolos suos consuluerit, an essectus ipse hujus consilii prielligitque secutus, & qualis. Si enim horno inde mortuus, non tantuin dicatur, sed etiam probetur, ultimo supplicio omnino locus foret, cum ob rationem Artaeuli nostri, tum in his terris, ob legem Augustu vid. 1 m. apud E E R i I C R. ibid. Imo esse-etu secuto, ne quidem opus foret 'nim uni subtiliter de adjutorio Diaboli disputare, ut jam F. a. Dym adduximus. Ceterum, ii mera superstino vanitasque toti vaticinio su est, censura ecclesiastica superstitioli corriguntur, addita mulcta, aut carceris poena. a Utrumque plane impossibile & contra rerum naturamella, Contendit B RcxER in der se uberim V est. Enimvero naturaliter utrumque essici, sed ad honum sinem: v. e. in bellis adhiberi posse, dicit G R A N E. cap. V Membr. ILIGI. 3. Art. I. n. V s. Quod si tamen diaboli adhibetur invocatio, extra Ordinem facinus coerceri posse, U. C. relegatione, censura ecclesiastica. Sin superstitiosae curationes accedant, jus in facto δositum erit, pro superstitionis gradu, sormularumque adhibitarum superstitione, non tamen corporis assiletiva poena opus erit, coercendis ii lide magis delirantibus, quam malitiose delinquentibus. Vid. pro iud. allud LV Do v I CI h. Interim, si circumforaneus ignorantiae suae satis gnarus, pecunia sua simplices ejusmoui curis emungeret, ut species falsi subetat, aliquando, ut, si seinet iterumque admonitus castigatusque, a Coepto non desisteret, sustigationi locum esse posse non dubito. Ceterum, qui posita a magis v. c. sub liminibus stabulorum aufert, plane ab omni poena immunis est.
g. 6. Monet hic MARTINI pag. 22I. tract. de ceris. Impera rem in hoc articulo non exhausisse omnes magiarum classes; agere enim omisisse de magis pathitiis, succubis, & incubis. Unde insigniter errasse
343쪽
rum patronos, qui judicium de magorum pomis ex hoc lo articulo ferre velint, prateritis hac ratione praecipuis magorum speciebuS. Eirum vero, unde probabitur, Cassarem, & imperium credidiste magos succubos, incubos & pactitios vel si crediderunt, quod aliud discrimen in foro poenali constituere voluerint, quam magiae noxietatem, Sc innoxietatem: . Sane, cum in Ordinatione Caresina distincte tribus vicibus arti . q4. 82. cfIO9. de magis expositum sit,' opinabile non est, circa a timaridas magorum poenas Imperatoris & imperii legem esse mutilam &. maneam, sed potius valde vero simile, quod Caesar dc Ordines imperii vel magos succu- hos pactitiosque non crediderint, vel certe, quod huius distinctionis in. foro criminali non sit usus, existima
. Disputat hanc quiestionem quoque Dii. GRAss. confJur. Grassii eiu . O rec. DF. pag. Ieq. Nondum tamen obliviscim in , potest succuborum ti incuborum, quos licet nemini nocuerint, ultore gladio persequitur. Cetera nobis msentit, fateturque contra Iam interpretationem, quam eX MARTIN attulimus, vim textui inferre. Dictis de su euhis & incubis nil aliud jam oppono, quam probatio- tiem susscientis corporis delicti. Cum MARTINO sentit G OLD AST. vi trae. .
β. 7. Agi etiam hic solet de effossoribus thesaurorum, Non Elasserui malis artibus opus suunr aggrediuntur. Textus grobora,e his extat in i un. C. de thesauri quae lex prohibet, ne thesaurisceleratis V puniendis Ocrificiis, aut alia arte Iogibus odiosa quaerantur. Poena certa autem in transgressores non additur. Cum vero in L. Nemo C. de males mathemat. in augures consulentes ultimo supplicio animadvertatur: idem applicitum fuit ad thesaurorum QD
344쪽
sores diabolum adjutorem advocantes. Ad capitalem tamen opus est, ut actu adpareat, Sc colloquatur citatuSca- codaemon v. BR. ad L 3. S. C. d. τί Alias enim deesset cor pus delicti, si non constaret revera & emeetia secuto, thesauri fossionem artihus magicis suille tentatam. Extra hanc speciem, licet diabolus fuerit citatus a sossore, poena est arbitraria; ut responsum I73 I. M. April. ad judicium
GAMBRI v I ENSE, me interprete. -
VErba ultima: Und ob sicli aucti gleichwolit, usque
ad finem non extant in Norico. Notae Dipit iroo by Corale
345쪽
NOTAE AD ARTI C. CX. m n. q. I. De fimoso libello. Requisita lihelli famosi tra- Quaenam reduntur in textu I)ut quis dolo malo in alterius injuriam dis Vin*β Ia libellum, in quo alteri crimen, 'a quod 3 vel cupitale est, vel certe imi sustion aut infamia coercetur,
3 4 nomiue vel nullo, vel falso adseripio ' 4 f so 'simputatur S) publice divulget. '6
' I Dolus malus injurianctique propositum privsupponuntur, cur dolo alias nec delictum, rico injuriae spe ius foret. φPV L et inare excluduntur a libello iam o reliqua injuriosa lὼ
scripta, quihus alteri defectus animi, ata Corporis, aut na- alliis de ectui talii mi, Etit alius IaseUus, aliunde, quam te crimine: COm- objiciatur.
mita oriundus probrose imputatur. Unde hujus loci etiam eli v. c. lues venerea Objecta. 3 Unde dubium foret, an, si quis virgini, quod stuprum An stupri ob passa esset, in scriptis obpceret, criminis famosi libelli reus esset. Nam stupri m certe moribus nostiis tigri an plius infamia notatur, sed carcere vel nataria planituri, SecuSesset, ii vita meretricia, quam ubique gentium infamia se- 'qUitUr exprobrata esset. Honorem sceminae stupratae stupri pasnone minui. moribus gentium sacpe pi Chari potest. sed candems moi infamem plane haberi usui forensi qua
: ' 4: Ita diserte habetur in textu. ut proinde in t Germania himόnsst,. tantum non temerarium sit hoc requisitum negare, vel rio, quod Η- certe de eo disputare. Accedit, quod communiter libellum faui*sum apud nos reddamus: eici Pariussi, pas. 'i'. ' i' .lus autem cum nomine auctoris expresso C0ntradjGionem hi, subseri- involvit. Consentit C L A ζ ηυ, h, Persic. ceterum in fanis. ptionem.
346쪽
iid e m . mentatores hie sentiant.
tantum velle, ne libri ad aliorum in religione disientien tium infamiam conscripti publice vendantur, sive auetoris nomen additum, sive omissum. Accedit, quod re' formatio nominatim agat de injuriis contra pacem religionis commissis, scriptisque polemicis petulantibus contra eam emulis, non autem de definitione pasquilli. cons. FINCx ELTH. O. XXXVIII. n.I7. Nomen vero injuriati, Ut totidem Vorbis exprimatur, non est opus, imo vivida malitiosa descriptio, aut demonstratio illius, majorem malitiam Lepe arguit, quam ipsius nominis diserta adjectio. 5 Itaque licet alias veritas delicti non excludat animum injuriandi, poenam tamen circa lamosum libellum aliquate-nUs temperat, Cum tunc non omnia adsint famosi libelli requisita, ab Imperatore Artis. nostra praescripta. 6 Ρertinet hoc ad hujus delicti consummationem. Res facile patet, si quis originem vocabuli: Pasquilli attendit. Conferri potest descriptio statuae Pasquini, quae Romae publico in loco conspicitur, apud BESOLDv M in Thesauri
f. a. Paena auctorum famosi libelli est talio, ut scilicet luere pasquillam debeat naenam eandem, quam lusus luiturus sitisset, si de objecto crimine convictus suisset, ut statis aperte textus definit. iv 'β. 3. De praxi Articuli I non ubique conveniunt Doctores, sane non talionis, sed arbitrariam 'a poenam, pro circumstantiarum ratione exasperandam, in usu esse, fiunt, qui dicunt. Sunt, qui negativam dubitanter tueri videntur. ' 3
i Commentariorum haec est philosophia. I. GOBLER Us laudat severam Imperatoris correctionem hujus criminis. De contrario usu addere non potuit, quia ipsitus legislatoris tempore Vixit. I. REMUS&ZIERIZ, qua Prdian, nihil a textu diversi commemorant. 3. B V L L AE V S, se refert ad s T E p H A N V M, eumque mire laudat, cum tamen
hic n. 3. H. not. h. sensum articuli plane invertat, & Imperatori, Disit goo by GOoste
347쪽
peratori, quod poenam capitalem ubique in hoc crimen sanxisset, aiungat. q. CLA SENI Us noster talionis poenae inhaeret 1 . 3 . verse. Et hoc es, quod sanxit Imperator G. Licet tandem magis aperte pro poena arbitraria coneludat: a s TRYx in V. RI. t. o. fit. de injur. verse. extra Saxoniam Fc. ubi plures allegat sibi consentientes.' 3 Ut sere I. AVTERBA CIq. I .LXIX. tit. eod. Cost mosvers in AE 'pini quia tamen dicti articuli poena Ue. Interim putat, quod vel 4 μ μ propter minimam circumstantiam poena mitiganda. Videtur tamen illorum opinio, qui extra provincias, ubi talio speciali lege aut consuetudine invaluit, pro arbitraria pronunciant, reception. Inde licet capitalis criminis incusatio famoso libello contineatur, nihilominus ultra ictum sustium, in poena dietitanda non proceditur. vii C A R P Σ Ο U. qu. 9δ. in se. n. vis. F R Ο E L I C H. p. 3. FLB E Y E R. g. 6. h. Nam quod illi, qui seditiosa scripta clanculum divulgant, gladium hodienum sentiant ultorem, magis pertinet ad crimen' laeta majestatis, quam ad pas' quilli doctrinam, adde iterum s TRYX. d. l. B R V N- . NEM. in s. ad L un. C. h. t.
β. 4. Gravissimum ' Ι poenae additamentum est, quod Pς auctor famosi libelli infamia insuper notetur. Prout non α' ' Obscure non tantum ex textu colligitur, 'a sed a ICtis etiam aliunde '3 probatur.' I Demit enim naec infamia pasquillanti condemnato jus Et de ejus- testandi, ut plane speciali principis restitutione eatenus opus haheat. sTRYx Cantes. tesam. g. SO. p. 7O. BER OCH. n. N. e. l. Unde merito boni defensoris est, ut sa-mosii libelli facinus amoliatur a cliente licet injuriae scriptae delictum declinare nequeat. Nam in ultimo fama reservari solet. U. RI. tit. de his, qui not. infam. ff. n. a Nam Articulus non tantum provocat verbis: ais die Rech- . te sagen ad jura communia, quae insanaiae paenetna ubique in hoc crimine continent, sed TALIONIS poenae sit, infamet quoque locum esse dicit, alium autem INFAMARI VO- auctorem. lentis poena TALIO Nas, non potest non infamia esse.
348쪽
g. . Extendunt quidam famosi libelli poenam etiam ad injurias clanculum ' I pictas, quod admittendum, si concurrant debita requisita, ' a non autem, si quiddam 'a
desint.' 1 Utpote RER LICH 3. V. contius LXVII. n. gr.' et De quibus supra si. r. h. - .' 3 Ergo huc non pertinent quaecunque picturae ignominiola, sed tantum tales, quae notabile famosumque crimen malitiose exprimunt, atque in publicum divulgatae sunt. Spurca exempla ijd. UM BER LICH. ihinc
g. 6. Inter circumstantias, quae In arbitrario hoc crimine poenam augent, potissimum ad effectunt, I qui inade secutus est, vel oppido probabiliter inde metui &s, oui potuisset, rejiciendum. Sed an & personae injuriataee ignitas v. c. principalis, 'a poenam aUReat, non conUe:
nit. '3 Licet ex quo poena libelli famosi arbitraria facta,
dilinam mali effectus pasquillo mim a. liquando. An prineipi maledieere crimen laesae Majestati .
' a Scilicet an discordias, odia, caedes, in familiis conjugiisque, vel bellum plane inter potentes, excitaverit pas-quillus, vςl viris honestis magnum periculum magnumque incommodum creaverit, aut probabilissune creare
' a Tractat hariC quaestionem HEIGIUS P. IZ qu. XXXI. n. 7. seq. ubi & aliam immiscet, an scilicet crimen laeta Majestatis in hac specie simul subsit, & v. SI. tale quid subesse negat, argvrv. l. lin. C. si quis prisc. ivalidis. Sqd hoc titillo non plane jura antiqua tolli. nec injurias principi dictas, catalogo criminum laesae Majestatis ab Augusto
semel insertas eximi, rectius Conteradit' ANTON. M AT-Τ Η AE I p. Ros de crimin. nec aliter GOTHO PRED. ad
C. Theodo . h. f. 3 Cum Imperator Theodosus id untum noviter inrit. l. constituerit, ut secti species ad ipsius aulam reseratur, quo desuper stitiaede possit, minime cro omnem plane poenam remiserit malediCentL Interim
349쪽
ContextUSic omnino Oftendit quod THEo Dos IO subditorum in se male dicta, pro pollibili LENITER Coe Cere atque punire animo sederit, nec proinde Verba contra principem. licta. ut facta & perduellionem, eadem severitate . qua sub Tiberio aliisque principibus crimen laesae majestatis nimium extenduntihus fieri consueverat, coercere voluerit. Poena ejusmodi maledicentium est arbitraria, relegatio, sustigatio pro gravitate adrnisti. Plane gladii poenam electori Brandetaburgico atrociter maledicenti dictitatam rcfert CARPE. D. XLI. 1 mm. III. Unde non adeo opus est operose inquirere, an maledicere principi sit crimen laesae majestatis. Auctores utriusque sectae v. apud B Ecg. diss. ad L. un. C. st quis Imperat. mescit. p. 29. 3o. Interim in hac tertia Carolinae editione mihi probabilior videtur HEIGII & sequatiuna, quam MATTHAEI GOTuo PREDi sententia. Nam si Theodosius, si Iustinianus maledictionem principis ad laesam maiestatem cum Tra ERIo spectare voluissent, non excogitanc ut nox una rubrum, novumque titulum in suis
codicibus, se, tit. si eris imi trato L 3 ΗΕIG I U S poenam hoc casu augeri negat, potissimum suae opinionis praesidium in eo constituit, quod in Reces imper. gravior poena non sit delinita. Imo in decreto Er- furto niti Aia. I567. 3. demirach senter s. etiam in coercendis contumeliis Imperatori, aut Electoribtis illatis,' provodari tantum ad poenas in comitiis A. II 8. generaliter in libellos famosos statutas. Enimvero in tit. 3 . F. a. rit. Reform. pol. A. N S. expresse additur, dergluichen
nach Gelegenheli und Gestali der Sachen,
An patrampasquilli augeat dignitas injuriati. Rip.
350쪽
Expositio ' 4 Scilicet Helgius videtur respexisse ad poenam capitale sunt entix libelli famosi, quam jure communi quidam statutam cre-u , - δ' dunt, & simul ad crimen perduellionis oculum adjecisse, adeoque his perpensis, poenae exasperat nemi recte negasse. Et quidem ideo, quod hic perduellio verumque crimen laesae majestatis, utpeote quod meris injuriosis dictis non committitur, revera non subiit, adeoque poena gladii sine exasperatione in perduellione alias usitata suinciat. Interim, cum Caesar & status, personas publicas famo. sis lihellis injuriantium poenas, in puncto non definierin sed arbitrio camerae definiendas reliquerint, credibile omnino, quod uti alias personae laesae dignitas injuriae coercitionem auget, ita & hic poenam, non Capitalem quidem, sed arbitrariam exasperandam esse, si princeps injuriatilia
Quae Hreum- l. 7. Ad Paenae mitigationem facit, I) si unum I altest nil p ' rumque ex requisitis supra adductis deest, a) si pasquil
lans a talo antea graviter Iacelsitus, 3 si criminis mox committentem paeniteat, q) si statim sponte fateatur delinquens, 'a imo s) ex clausula generali, si judex ali mrationem aequam mitigandi invenit. '3 i Nam si desunt requisita delicti, desunt quoque requisita
ID. BO CER. c. 3. n. I.sq. de famos litisi. 3 Ipse Caesar in textu in verbis: Eriindvng, Ermessung, hanc clausulam indigitat, allegatur Eadem a CZ. νι. . G. Imprimis sub illa continentur mitigantia communia ab aetate, stupiditate, personae laesae vilitate v. c. quod meretris, vita ante acta, & aliis desumta,
An prop la- f. 8. Quod pro atorem attinet, ejus nulla est in tentor mitiu h tu nostro mentio tacta. Quod hic mitius regulariter 'ropi, quilli di coercendu S lit iplo auctore, dubio carere Videtur. conss. II E R T. Vol. I. tom. III. pag. IS9.